Ζακ Ρανσιέρ, Ο χειραφετημένος θεατής

«Ο θεατής δρα και αυτός, όπως ο μαθητής ή ο επιστήμονας. Παρατηρεί, επιλέγει, συγκρίνει, ερμηνεύει. Συνδέει αυτό που βλέπει με πολλά άλλα πράγματα που έχει δει σε άλλες σκηνές, σε άλλους τόπους. Συνθέτει το δικό του ποίημα με τα στοιχεία του ποιήματος που έχει μπροστά του».
Ζακ Ρανσιέρ, Ο χειραφετημένος θεατής

O Ζακ Ρανσιέρ (γαλλ. Jacques Rancière) γεννημένος το 1940 στην Αλγερία, είναι Γάλλος φιλόσοφος και ομότιμος καθηγητής φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού (St. Denis). Υπήρξε μαθητής του μαρξιστή φιλοσόφου Λουί Αλτουσέρ και έγινε ευρύτερα γνωστός για τη συγγραφή του βιβλίου Να διαβάσουμε το Κεφάλαιο (1968). Ωστόσο, μετά τα γεγονότα του Γαλλικού Μάη του ’68, αποστασιοποιήθηκε από τον Αλτουσέρ.

Στο έργο του ασχολείται κυρίως με την πολιτική, χρησιμοποιώντας παράλληλα επιχειρήματα από πεδία της Ιστορίας, της αισθητικής, της λογοτεχνικής κριτικής και της παιδαγωγικής.

Οι κυριότερες δημοσιεύσεις του είναι: La Nuit des proletaires (Fayagd, 1981), Le filosophe et ses pauvres (Fayard, 1983), La Mesentente.Politique et philosophie (Galieree, 1995), Aux bords du politique (Fabrique, 1998), Le Partage du sensible.Esthetique et politique (La Fabrique, 2000), La Fable cinematographique (Seuil, 2001), Le destin des images, (La Fabrique, 2003), Malaise dans l’esthetique (Galilee, 2004), La Haine de la democratie (La Fabrique, 2005), Politique de la litterature (Galilee, 2007).