23.6 C
Athens
Πέμπτη 28 Μαρτίου 2024

Δύο λαμπεροί ηθοποιοί για ένα ρομαντικό και ανεπιτήδευτο «Νυφικό Κρεβάτι»

 

Γράφει η Ειρήνη Αϊβαλιώτου

Μερικές φορές το να βλέπεις στη σκηνή δύο ηθοποιούς με τέτοια αίσθηση ελευθερίας σαν εκείνη που κατέκλυζε τον Γιώργο Χριστοδούλου και τη Μαρία Προϊστάκη στο «Νυφικό Κρεβάτι» είναι ένα μυστήριο που πρέπει να το αποδεχτεί κανείς ως έχει, εφόσον δεν πρόκειται ποτέ να εξιχνιαστεί. Σίγουρα παίζει ρόλο το γεγονός ότι είναι και οι δύο ταλαντούχοι, νέοι αλλά και έμπειροι, όπως παίζει ρόλο και η σχέση που έχουν μεταξύ τους. Υπάρχει όμως και κάτι άλλο, πιο σημαντικό από αυτά. Το ότι αυτοί οι δύο μαζί μοιάζουν με ένα καλοφτιαγμένο και καλοδουλεμένο μουσικό όργανο, που κάποια μαγικά δάχτυλα μπορούν και παίζουν με τις χορδές του μια θεία μελωδία η οποία αποτελεί την απάντηση στην πεζή καθημερινότητά μας.

Το «Νυφικό Κρεβάτι» του Γιαν Ντε Χάρτογκ, σε σκηνοθεσία του Γιώργου Χριστοδούλου, ήταν από τα πιο θαυμαστά, καλόγουστα αστεία, απλά και γνήσια θεατρικά γεγονότα που έχουμε παρακολουθήσει να διαδραματίζονται στην αθηναϊκή σκηνή τα τελευταία χρόνια. Βγαλμένο απευθείας από τη ζωή, ρομαντικό, αθώο, κωμικό, συγκινητικό, με τους Γιώργο Χριστοδούλου και Μαρία Προϊστάκη να δίνουν απλόχερα τον εαυτό τους και να προσαρμόζονται αβίαστα στους ρόλους τους. Μια παράσταση που μας πλημμύρισε από συναισθήματα.

Σαν επιδέξιοι χορευτές οι δύο ταλαντούχοι ηθοποιοί κατάφεραν να κάνουν θαυμαστά πράγματα μαζί και η ικανότητά τους να αψηφούν το χώρο και να σπάνε τα όρια, να κάνουν κάτι δύσκολο να φαίνεται απλό, μας γοήτευσε. Άλλωστε χρειάζεται θάρρος για να αγγίξεις το ανεπιτήδευτο. Η πρώτη ένδειξη δημιουργικότητας είναι η απλότητα της έκφρασης. «Η απλότητα δεν είναι απλό πράγμα», έλεγε ο Τσάρλι Τσάπλιν.

Όλες οι σημαντικές στιγμές της πολύχρονης συμβίωσης του Μάικ και της Αγνής, από τις εγκυμοσύνες, τις επιτυχίες τους, τις συγκρούσεις τους, αλλά και τις αστείες στιγμές τους, ξετυλίγονται μπροστά στα μάτια των θεατών γύρω από το νυφικό τους κρεβάτι.

Ένα κοινό ταξίδι προς την ωριμότητα, που απαιτεί από εκείνους να παλέψουν και να μοχθήσουν για να αποδείξουν πως το «για πάντα μαζί» μπορεί να είναι και αληθινό.

Η αρμονία ανάμεσα στο ωραίο, το λειτουργικό και το ακριβές, η ποιότητα της παράστασης, οι ευδιάθετες και απροσποίητες ερμηνείες, προκάλεσαν στο κοινό ρίγη συγκίνησης και ευθυμίας.

Λαμπερή, εκρηκτική, φινετσάτη και ανάλαφρη παράσταση, που κερδίζει το στοίχημα της αυθεντικότητας και της ευαισθησίας, μιλώντας μας με τρυφερότητα και οξυδέρκεια για την αιώνια αγάπη.

Ο Γιώργος Χριστοδούλου παρακολουθεί το ζευγάρι από την πρώτη νύχτα του γάμου τους μέχρι σχεδόν τρεις δεκαετίες μετά, σε μια χαριτωμένη κωμωδία καταστάσεων, που μετέφρασε με γλαφυρότητα και αμεσότητα η Μαρία Προϊστάκη.

Οι δύο πρωταγωνιστές με τη σύμπραξη των Αλέκου Αναστασίου στους φωτισμούς, Δήμητρας Λιάκουρα στα σκηνικά-κοστούμια, Μαρίζας Τσίγκα στην επιμέλεια κίνησης και Βαλέριας Δημητριάδου στη μουσική, φιλοτεχνούν ένα λεπτοδουλεμένο υφαντό. Επίτευγμα που, ανατροπή στην ανατροπή, παίζει με τους κανόνες της γλυκόπικρης κωμωδίας, τους υπονομεύει, τους ακυρώνει και τους επαναφέρει χωρίς στιγμή να χάνει το γνήσιο, απελευθερωτικό χιούμορ του.

***

Δεν είναι τυχαίο πως η διαχρονική αυτή κωμωδία, όποτε κι όπου κι αν παίχτηκε, έκανε εκατομμύρια θεατές σε όλο τον κόσμο να ταυτιστούν με τους ήρωές της.

Πρόκειται για ένα από τα πιο γνωστά θεατρικά έργα παγκοσμίως, έχει αποσπάσει αναρίθμητα βραβεία από κοινό και κριτικούς και έχει γίνει ένα από τα θρυλικότερα έργα στο Broadway. Έχει μεταφερθεί στον κινηματογράφο, στο ραδιόφωνο αλλά και στο θέατρο διασκευασμένο ως μιούζικαλ, κι έχει αγαπηθεί όσο λίγα από το ξένο και το ελληνικό κοινό.

Σημείωσε μεγάλη επιτυχία και στην Ελλάδα τόσο με το πρώτο ανέβασμα από τον Δημήτρη Χορν και την Έλλη Λαμπέτη όσο και με το δεύτερο με την Αλίκη Βουγιουκλάκη και τον Γιάννη Φέρτη. Το 2008 παίχτηκε με τον Νίκο Σεργιανόπουλο και τη­ Ρένια Λουιζίδου.

Το έργο μεταφέρθηκε το 1952 και στον κινηματογράφο από τον σκηνοθέτη Irving Reis κερδίζοντας το βραβείο του Φεστιβάλ Βενετίας και προτάθηκε για βραβείο Όσκαρ και Χρυσή Σφαίρα. Το 1966 ο Tom Jones και ο Harvey Schmidt διασκεύασαν το έργο για το πολύ γνωστό μιούζικαλ I Do ! I Do !

  • Είναι η δεύτερη σκηνοθετική απόπειρα του Γιώργου Χριστοδούλου με το «Νυφικό Κρεβάτι», το πολυβραβευμένο έργο του Ολλανδού συγγραφέα Γιαν Ντε Χάρτογκ.

***

…«και αφού ευλόγησες τους πρωτόπλαστους τους είπες… να αυξάνεστε και να πολλαπλασιάζεστε και να γίνετε κυρίαρχοι στη γη… Και τους παρουσίασες τους δύο αυτούς ως ένα μέλος με αυτήν την ένωση. Διότι γι αυτήν την ένωση θα εγκαταλείψει ο άνθρωπος τον πατέρα του και την μητέρα του και θα προσκολληθεί στην γυναίκα του… και θα γίνουν οι δυο τους ένα σώμα. Και αυτούς, που ο Θεός συνέδεσε με τον δεσμό του γάμου άνθρωπος δεν θα τους χωρίσει»…

***

Ο Γιώργος Χριστοδούλου είναι απόφοιτος της δραματικής σχολής του Εθνικού Θεάτρου. Μερικές από τις σημαντικότερες συνεργασίες του ήταν με τον Μιχαήλ Μαρμαρινό στην παράσταση «Acropolis reconstraction», με τον Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο στην παράσταση «7 χρόνια», με τον Στάθη Λιβαθινό στις παραστάσεις «Ερωτόκριτος» και «Ο Ηλίθιος» στο θέατρο «Ακροπόλ», «Ο θάνατος του Δαντόν» για το Φεστιβάλ του Γκίσεν στη Γερμανία, καθώς επίσης και στην «Ιλιάδα» για το Φεστιβάλ Αθηνών και άλλα διεθνή φεστιβάλ.

Η συνεργασία του με το Φεστιβάλ Αθηνών συνεχίστηκε με τις παραστάσεις «Ηλέκτρα» σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Ντέλλα, «Η σφαγή των Παρισίων» και «Η τραγική ιστορία του Ριχάρδου Γ» με την ομάδα «H ορχήστρα των μικρών πραγμάτων» σε σκηνοθεσία Χρήστου Θεοδωρίδη. Έχει συνεργαστεί με το Εθνικό Θέατρο στην παράσταση «Πόθοι κάτω από τις λεύκες», σε σκηνοθεσία Αντώνη Αντύπα και τον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου στην παράσταση «Το γλυκό πουλί της νιότης» σε σκηνοθεσία Άντζελας Μπρούσκου.

Το 2015 συνσκηνοθέτησε με τον Γεράσιμο Μιχελή το έργο «Ο μικρός Χίτλερ» που παίχτηκε για δύο χρονιές στο Θέατρο του Νέου Κόσμου.

Τελευταία του συνεργασία ήταν με τον Γιώργο Παπαγεωργίου στην παράσταση «Αρίστος» στο Θέατρο του Νέου Κόσμου.

***

Η Μαρία Προϊστάκη είναι αριστούχος απόφοιτη της Δραματικής Σχολής του Ωδείου Αθηνών (2015) και της Νομικής Σχολής Αθηνών.

Έχει συμμετάσχει ως ηθοποιός στις εξής παραστάσεις: «Το σκοτεινό σπίτι» του Νηλ Λαμπιούτ (σκηνοθεσία Χρήστος Λύγκας, Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, 2011), «Οικογένεια Τσέντσι» των Ιόλη Ανδρεάδη / Άρη Ασπρούλη (σκηνοθεσία Ιόλη Ανδρεάδη, Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης 2015-16), «Young Lear» των Ιόλη Ανδρεάδη / Άρη Ασπρούλη (σκηνοθεσία Ιόλη Ανδρεάδη, Φεστιβάλ Αθηνών και Θέατρο Θησείον, 2016), «Η Δύναμη του Σκότους» του Λεβ Τολστόι (ομάδα Νάμα, Ελένη Σκότη, Σύγχρονο Θέατρο 2017-18), «Αγάπη» (σκηνοθεσία Ηλίας Κουνέλας, ΔηΘεΠει, 2017) και «8’19″» (σκηνοθεσία Στέλλα Μαγγανά, Θέατρο Μπιπ, 2018).

Επίσης έχει συμμετάσχει ως βοηθός σκηνοθέτη στις παραστάσεις: «Ο Μικρός Χίτλερ» του Άρνολντ Μπέρνφελντ (σκηνοθεσία Γιώργος Χριστοδούλου, Γεράσιμος Μιχελής, Θέατρο του Νέου Κόσμου 2016-17) και «Αρίστος» (σκηνοθεσία Γιώργος Παπαγεωργίου, Θέατρο του Νέου Κόσμου, 2018-19).

Στον κινηματογράφο έχει παίξει στις ταινίες: «Το μάτι και το φρύδι» (σκηνοθεσία Κωστής Χαραμουντάνης, 2016), «Το τέρας κοιμάται» (σκηνοθεσία Κωστής Χαραμουντάνης, 2017), «Kioku» (σκηνοθεσία Κωστής Χαραμουντάνης, 2018) και «Κόστος Ευκαιρίας» (σκηνοθεσία Παύλος Βαλσαμίδης, 2018).

***

Ταυτότητα παράστασης

«Νυφικό κρεβάτι»

Του Γιαν Ντε Χάρτογκ

Κουμπάροι

Αλέκος Αναστασίου (φωτισμοί)

Δήμητρα Λιάκουρα (σκηνικά-κοστούμια)

Μαρίζα Τσίγκα (κίνηση)

Βαλέρια Δημητριάδου (μουσική)

Βασίλης Αθανασόπουλος (βοηθός σκηνοθέτη)

Σπύρος Χατζηαγγελάκης (φωτογραφίες)

*

Σκηνοθεσία εκδήλωσης: Γιώργος Χριστοδούλου

*

Μετάφραση: Μαρία Προϊστάκη

*

Παίζουν: Μαρία Προϊστάκη (Αγνή) και Γιώργος Χριστοδούλου (Μάικ)

***

  • Το είδαμε στο Από Μηχανής Θέατρο.

Σχετικά άρθρα

Κυνηγήστε μας

6,398ΥποστηρικτέςΚάντε Like
1,713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε


Τελευταία άρθρα

- Advertisement -