Της Ειρήνης Αϊβαλιώτου
Ειλικρινής, άνετη, φιλική, ελκυστική και αποφασιστική, με απαλή, λίγο βραχνή, υγρή και υπέροχα βελούδινη φωνή, σε παρασύρει να εστιάζεις στο καθαρό μελαχρινό της πρόσωπο και στα τεράστια σαν γαζέλας μάτια της. Εύθραυστη και ακτινοβόλα, πολύ σικ, μοιάζει να χορεύει και να αιωρείται αντί να περπατάει, είτε ισορροπεί με σιγουριά πάνω στις ψηλοτάκουνες γόβες της είτε ανάλαφρα και γατίσια μέσα στα γούνινα μποτάκια της βαδίζει.
Δυναμική αλλά και μετριόφρων, ευέλικτη, ευχάριστη, ώριμη και προσγειωμένη, πολύ νέα και πολλά υποσχόμενη, υποδύεται την κυνική Σόφι στην “Αττική Οδό” των Ρέππα – Παπαθανασίου. Ρόλο κόντρα στην ευαίσθητη ιδιοσυγκρασία της, που όμως σηματοδοτεί ένα ταλέντο με εξαιρετικές διαβαθμίσεις και αντιθέσεις.
Στο θέατρο “Εμπορικόν”, όπου ανταμώσαμε, όλοι την αγαπούν και την καμαρώνουν, υπάλληλοι και συνάδελφοί της. “Θα δείτε την Κατερινούλα; Να σας δώσω μια καλή θέση για να τη βλέπετε καλά”, μου λέει με τρυφερότητα γι’ αυτήν η ευγενέστατη ταμίας. Η Κατερίνα Τσάβαλου υπερασπίζεται τα ιδανικά της, αναρωτιέται για το χρέος του θεάτρου στην εποχή της κρίσης, ενθουσιάζεται με την εκπομπή της “Your Noise Live” στο MTV, διαβάζει ποίηση του Τάσου Λειβαδίτη και είναι ερωτευμένη με τον γοητευτικό της… σύντροφο, τον Φιόγκο.
Σε δύο από τις φωτογραφίες μάλιστα τη βλέπετε μ’ αυτόν. Με το… αγόρι της, όπως αγαπησιάρικα τον αποκαλεί. Κατερίνα, τη μέρα που συναντηθήκαμε ήθελα να σου πω και το λησμόνησα πως “η πιο μεγάλη αρετή του ανθρώπου είναι να ‘χει καρδιά”, γράφει ο αγαπημένος σου ποιητής. Γι’ αυτό κι εσένα το γλυκό πρόσωπό σου είναι “φεγγάρι παιδικό” και εύχομαι η κατοπινή ζωή σου να είναι συναρπαστική και όμορφη “σα ν’ ανεβαίνεις μια φανταστική σκάλα για να κόψεις ένα ρόδο αληθινό”.
Παρακολουθήστε τη συζήτησή μας.
To cat is art ευχαριστεί τον Αντώνη Ψαρρά για τη φωτογράφιση
Μπισκότα κανέλας
* H καταγωγή μου είναι από την ΄Ηπειρο, από το χωριό Κεραμίτσα του νομού Θεσπρωτίας. Αυτό είναι το χωριό του πατέρα μου. Από την πλευρά της μητέρας μου έχουμε ρίζες από τη Θεσσαλονίκη. Τα αδέλφια μου κι εγώ όμως γεννηθήκαμε εδώ στην Αθήνα. Από την παιδική μου ηλικία θυμάμαι έντονα τα μπισκότα με γεύση κανέλας που έφερναν σε μένα και την αδελφή μου οι γονείς μας στις επισκέψεις τους τα καλοκαίρια που ήμασταν στην κατασκήνωση.
Παιδί ήσυχο
* Στην εφηβεία μου ήμουν παιδί ήσυχο αλλά και μελαγχολικό. Πέρασα και περιόδους που ήμουν μέσα στη μαυρίλα. Γενικώς όλα τα συνήθη συμπτώματα της εφηβείας. ΄Ηθελα πάντα να γίνω ηθοποιός και ψαχνόμουν από τότε.
Τζένη Καρέζη
* Η πρώτη παράσταση που θυμάμαι στη ζωή μου ήταν ο «Βυσσινόκηπος» του Τσέχοφ με την Τζένη Καρέζη. Η Τζένη Καρέζη ήταν και είναι η αγαπημένη μου. Για μένα αυτή η παράσταση ήταν μια μαγεία που ήθελα με κάθε τρόπο να την πλησιάσω. Να βρεθώ κοντά στο θέατρο, στο μυστήριο του θεάτρου.
Βασίλης Διαμαντόπουλος
* Δεν με παρότρυνε κανείς να γίνω ηθοποιός. Οι γονείς μου με άφησαν ελεύθερη να αποφασίσω. Σπούδασα στη δραματική σχολή του Ωδείου Αθηνών. Κατόπιν πήγα στη σχολή «΄Ιασμος» του αξέχαστου Βασίλη Διαμαντόπουλου. Αξεπέραστη μορφή. Αργότερα, όταν έφυγε από τη ζωή ο Διαμαντόπουλος, συνέχισα στη σχολή της Μαίρης Βογιατζή – Τράγκα. Όλα αυτά όμως με χαρτί από το Υπουργείο Πολιτισμού. Ασκώ την τέχνη του ηθοποιού με άδεια ασκήσεως επαγγέλματος.
Δάσκαλοι
* Αγαπημένοι μου δάσκαλοι, εκτός από τον Βασίλη Διαμαντόπουλο, ήταν ο Άλκης Παναγιωτίδης, που τον θεωρώ σπουδαίο ηθοποιό, ο Νίκος Μπουσδούκος, ο Νίκος Καραγέωργος με τον οποίο έκανα και το θεατρικό έργο “Tina – Brandon – Tina” σε δική του σκηνοθεσία.
Μπέττυ Λιβανού
* Υπήρξαν πολλοί άνθρωποι που νιώθω ότι μου μετέδωσαν την αγάπη τους για τη δουλειά μας. Όπως η Μπέττυ Λιβανού, που μαζί κάναμε στην τηλεόραση τη σειρά «Γλυκόξινο κρασί» σε σκηνοθεσία Γιάννη Λαπατά. Αυτός ήταν και ο πρώτος μου πρωταγωνιστικός ρόλος.
Συμβουλές
* Οι συμβουλές των παλαιότερων που μου έχουν μείνει και προσπαθώ να τις τηρώ είναι να είμαι γειωμένη, να πατάω γερά στη γη, να μην επαναναπαύομαι ποτέ. Και πως για να έχεις μια καλή πορεία και διάρκεια σ’ αυτή τη δουλειά χρειάζεται να λες και πολλά όχι, να μην παρασύρεσαι από τις σειρήνες.
Χορός
* Eπί πολλά χρόνια ήμουν στη σχολή της Ραλλούς Μάνου. Έκανα μπαλέτο. Ακόμα λατρεύω το χορό. Κάτι που επίσης μου αρέσει πολύ αλλά δεν έχω καταφέρει ακόμα να ασχοληθώ είναι το ραδιόφωνο. Ακούω πολύ ραδιόφωνο και με συγκινεί ως μέσο. Θα ήθελα να κάνω μια εκπομπή, αν όχι μόνη μου τουλάχιστον μαζί με κάποιον άλλο. Είναι ένα από τα όνειρά μου.
Η «φωνή» και η “Αττική Οδός”
* Είμαι η φωνή του MTV. Τώρα μάλιστα πέρασα και στο προσκήνιο. Κάθε μέρα 15.30 με 16.30 παρουσιάζω στο ΜΤV Greece τη μουσική εκπομπή “Your Noise Live”. Στο θέατρο είμαι στην «Αττική Οδό» των Μιχάλη Ρέππα – Θανάση Παπαθανασίου, που παρουσιάζεται στο «Εμπορικόν».
΄Ηθελα να ήμουν κτηνίατρος
* Αν δεν ήμουν ηθοποιός θα ήθελα να είμαι κτηνίατρος. Είναι μια επιστήμη που αγαπώ πολύ. Μου αρέσει να ασχολούμαι με τα ζώα.
Το θέατρο στην εποχή της κρίσης
* Πιστεύω πως ό, τι είναι καλό αντέχει στο χρόνο. Παρά την οικονομική ύφεση, μπορεί να υπάρξει μια κάμψη, όμως οι σωστές προσπάθειες θα επιβιώσουν. Το καλό θέατρο θα παίξει ρόλο στην εποχή της κρίσης. Θα δώσει τροφή στην ψυχή του ανθρώπου. Τα τηλεοπτικά ριάλιτι, τα ευτελούς αξίας προγράμματα, τα εύκολα χρήματα, η εύπεπτη τροφή δεν ανοίγουν το μυαλό του ανθρώπου. Δεν τον βοηθούν να σκεφτεί.
Επαναπροσδιορισμός
* Δεν είναι όλες οι σκηνές που λειτουργούν στην Αθήνα αξιόλογες. Θεωρώ πως πρέπει να υπάρξει ένας επαναπροσδιορισμός. Ίσως είναι ευκαιρία τώρα με την κρίση να συμμαζευτούν και κάποιοι αλαζόνες που υπάρχουν, όχι μόνο στο θέατρο, αλλά σε όλους τους τομείς. Επίσης δεν είναι χρήσιμο να ανοίγουν κάθε μέρα δραματικές σχολές. Υπάρχει μια υπερβολή σ’ αυτό.
Επιχορηγήσεις
* Είμαι κατά του άρπα κόλλα, της προχειρότητας, του βολέματος, της αρπαχτής και των αδικαιολόγητων επιχορηγήσεων. Πού πήγαν τόσα λεφτά με τις επιχορηγήσεις κανείς δεν γνωρίζει. Και πολλοί από αυτούς που τις πήραν ούτε καν παρουσίασαν αξιόλογες δουλειές.
Μύθος
* Είναι μύθος αυτό που λένε ότι οι ηθοποιοί βγάζουν λεφτά. ΄Ενας ηθοποιός σήμερα στην Ελλάδα επιβιώνει είτε κάνοντας τηλεόραση, αν υπάρχει, που δεν υπάρχει τώρα, είτε παίζοντας σε μια ταινία, είτε κάνοντας σπικάζ, ακόμα και τραγουδώντας που έχει γίνει και μόδα.
Ερμηνεία
* To θέατρο είναι η βάση του ηθοποιού. Επειδή έχω κάνει και χορό, όπως το μπαλέτο είναι η βάση του χορού έτσι και το θέατρο είναι η βάση για την τέχνη του ηθοποιού. Όταν κάνεις κλασικό μπαλέτο, μετά μπορείς να κάνεις και μοντέρνο και οποιοδήποτε είδος χορού. Όταν λοιπόν κάνεις θέατρο, μπορείς να κάνεις και σινεμά και τηλεόραση. ΄Εχω παίξει στο Hardcore του Ντένη Ηλιάδη και σε άλλες ταινίες. Αγαπώ τον κινηματογράφο. Για έναν καλό ηθοποιό δεν διαφέρει η ερμηνεία. Πρέπει να είσαι το ίδιο άμεσος και να εμβαθύνεις στο χαρακτήρα που υποδύεσαι. Μπορεί στον κινηματογράφο να σου κάνει ένα κοντινό πλάνο ο σκηνοθέτης. Στο θέατρο όμως ακούς την ανάσα του θεατή. Και κάθε μέρα διαφέρει. Δεν σου επιτρέπεται το λάθος ούτε η απροσεξία.
Η ενέργεια του θεατή
* Το κοινό μεταδίδει ενέργεια στον ηθοποιό. Υπάρχουν φορές που νιώθεις παγωνιά μόλις βγαίνεις στη σκηνή. Κι άλλες φορές νιώθεις μια ροή συναισθήματος. Είναι η ανταλλαγή ενέργειας. Είναι πολύ ωραίο αυτό. Βέβαια ο ηθοποιός οφείλει να είναι πάντα καλός και να προσπαθήσει να επικοινωνήσει ο ίδιος με το θεατή. Είτε το κοινό είναι ψυχρό είτε εκπέμπει ζεστασιά. Εμείς οφείλουμε να το κρατήσουμε σε εγρήγορση.
Τζένη Ρουσσέα – Γιώργος Τζώρτζης
* Το αν είμαστε σε θέση εμείς οι νεότεροι να διδάξουμε το κοινό, δεν το πιστεύω. Είναι πολύ βαρύ να το ισχυριστώ. Η κ. Ρουσσέα και ο κ. Τζώρτζης όμως πιστεύω ακράδαντα πως διδάσκουν. Και το λέω ειλικρινά, με σεβασμό και με αγάπη. (Σ.σ.: Η Τζένη Ρουσσέα και ο Γιώργος Τζώρτζης πρωταγωνιστούν στο θεατρικό «Αττική Οδός» των Ρέππα – Παπαθανασίου).
Αυτοσυγκέντρωση
* Λίγα λεπτά πριν αρχίσει η παράσταση και βγω στη σκηνή συγκεντρώνομαι. Σκέπτομαι και προσπαθώ να είμαι απόλυτα εκεί. Εύχομαι κάθε φορά να είναι άψογη η παράσταση και να είμαι κι εγώ καλή.
Καλλιέργεια
* Ενας ηθοποιός, εκτός από το ταλέντο του, οφείλει να δουλέψει σκληρά. Χρειάζεται μόρφωση αλλά και καλλιέργεια. Η καλλιέργεια είναι απαραίτητη γιατί ανοίγει το μυαλό σου και προσεγγίζεις πιο άμεσα τους ρόλους. ΄Εχεις τη δυνατότητα να περνάς τα μηνύματα που πρέπει μέσα από την ερμηνεία σου. Όσο για τις κατάλληλες γνωριμίες ίσως να χρειάζονται κι αυτές. Αυτό που νομίζω όμως είναι πως πιο πολύ παίζει ρόλο το κατάλληλο τάιμινγκ. Να βρεθείς τη σωστή ώρα στο σωστό μέρος. Η τύχη χρειάζεται, αν όμως δεν δουλεύεις δεν πετυχαίνεις τίποτα.
Ποίηση και βιβλία
* Ως παιδί αγαπούσα όλα τα βιβλία του Μενέλαου Λουντέμη. Τώρα διαβάζω ποίηση πάρα πολύ. Ο Τάσος Λειβαδίτης είναι ο αγαπημένος μου ποιητής. Αγαπημένο μου βιβλίο επίσης είναι το «΄Αρωμα» του Πάτρικ Ζίσκιντ. Εκτός από τη λογοτεχνία, βιαβάζω κι άλλα είδη όπως βιβλία του Ρίτσαρντ Ντόκινς που είναι εξελικτικός βιολόγος. (Σ.σ.: Γνωστότερο βιβλίο του «Η περί Θεού αυταπάτη»).
Φήμη
* Όταν ξεκίνησα αυτή τη δουλειά, δεν είχα σκεφτεί τη φήμη. Σίγουρα με ενδιαφέρει να φαίνομαι μέσα από τη δουλειά μου. Μ’ αρέσει να επικοινωνώ με τον κόσμο μέσω της δουλειάς μου. Βασικός μου στόχος είναι η διάρκεια και όχι η φήμη.
Μέλλον
* Για το μέλλον μου επιθυμώ να έχω υγεία πάνω απ’ όλα. Υγεία σωματική αλλά και ψυχική γιατί όλα ξεκινούν από το μυαλό μας. Να κάνω ωραίες δουλειές, να έχω έναν καλό σύντροφο. Δεν είμαι της άποψης ή δουλειά ή προσωπική ζωή. Νομίζω πως όλα πρέπει να δένουν, όλα είναι αλληλένδετα.
Συναισθηματική φόρτιση
* Γενικώς είμαι ευσυγκίνητη. Αυτό που μπορεί να μου φέρει δάκρυα στα μάτια και μεγάλη συναισθηματική φόρτιση είναι να δω κακοποιημένα ζώα. Ή να δω να κακοποιούν παιδιά.
Τι με θυμώνει
* Η αγένεια με κάνει έξω φρενών. Με ενοχλούν οι απολίτιστοι άνθρωποι, αυτοί που πετούν σκουπίδια στο δρόμο, οι οδηγοί που τσακώνονται στους δρόμους. Με θυμώνει η αδικία ή όταν δουλεύεις χωρίς να αμείβεσαι. Αγανακτώ με την εκμετάλλευση.
Το γέλιο είναι απελευθέρωση
* Αυτό που με κάνει να γελάω; Καταρχάς ο εαυτός μου. ΄Οταν με παίρνω πολύ στα σοβαρά, λέω: Κατερινιώ χαλάρωσε λίγο. Επιδιώκω να γελάω. Το γέλιο είναι απελευθέρωση. Επίσης γελάω πολύ και με τους πολιτικούς και με τα λεγόμενά τους. Μόνο να γελάσεις μπορείς μ’ αυτά που λένε. Το γέλιο είναι μια άμυνα.
Οικονομικοί μετανάστες
* Με τους οικονομικούς μετανάστες δεν έχω τίποτα. Δεν νομίζω πως πρέπει να μας χωρίζει κάτι. Για ό, τι γίνεται φταίνε αυτοί που εκμεταλλεύτηκαν τη δυστυχία τους και τους έφεραν εδώ. Πεινούσαν, υπέφεραν και ήρθαν στην Ευρώπη για μια καλύτερη ζωή.
Ανακύκλωση και σεβασμός στο περιβάλλον
* ΄Οσο για τον πολιτισμό της καθημερινότητάς μας νομίζω πως πρέπει να τον ορίσουμε με περισσότερη καθαριότητα, με ανακύκλωση των απορριμμάτων, με σεβασμό στο περιβάλλον. Πολιτισμός είναι να μην προσβάλλουμε τον άλλο, να διαβάζουμε, να κλείσουμε την τηλεόραση, να παρακολουθούμε πιο πολύ θέατρο. Πολιτισμός είναι να είμαστε ευγνώμονες με τη ζωή.
Ο γάτος μου ο Φιόγκος
* Είμαστε τέσσερα αδέλφια. Μεγαλώσαμε με ζώα. Έτσι μέσα στο οικογενειακό περιβάλλον αναπτύχθηκε αυτή η μεγάλη αγάπη. Με συγκινούν όλα τα ζώα. Όταν μεγάλωσα και μετακόμισα σε δικό μου σπίτι, υιοθέτησα γάτα. Η ζωή είναι πολύ όμορφη με ένα ζώο. Θεωρώ πως κάθε σπίτι πρέπει να έχει κατοικίδιο. Η ανταλλαγή αγάπης μεταξύ ανθρώπου και ζώου είναι συγκλονιστικό συναίσθημα. Λατρεύω το γάτο μου τον Φιόγκο.
***
* Τη φωτογράφιση πραγματοποίησε ο Αντώνης Ψαρράς.
