Της Ειρήνης Αϊβαλιώτου
Έχει ασύγκριτο στυλ και ακτινοβόλα γοητεία. Τη λένε Μελίνα Νάτσιου και πρωταγωνιστεί στην παράσταση «Straight White men» σε σκηνοθεσία Κίρκης Καραλή που παρουσιάζεται στο θέατρο Μικρό Χορν. Ένα πλάσμα με αειθαλή σοφία, πηγαίο χιούμορ, καυστικό αυτοσαρκασμό, εγγενή ευγένεια και ακμάζουσα νεότητα.
Αυτοπροσδιορίζεται θηλυκό -και είναι θηλυκό. Στο «Straight White men» με ειρωνικό χιούμορ και σάτιρα για τις αιώνιες αλήθειες που ορίζουν τη ζωή των λευκών ετεροφυλόφιλων αντρών στον Δυτικό κόσμο, η ανήσυχη Αμερικανοασιάτισσα δημιουργός, Young Jean Lee, παρουσιάζει τρεις ηρωικούς άντρες και έναν λιγότερο ηρωικό. Γιατί κάποια στιγμή, ακόμη και τα προνόμια -αυτά κυρίως- γίνονται αφόρητα. Μαζί τους δύο ζωντανοί, παλλόμενοι και πρωτότυποι χαρακτήρες, μια τρανς γυναίκα, η Μελίνα Νάτσιου, και ο Drag καλλιτέχνις Θέμης Θεοχάρογλου, που σταδιακά μεταμορφώνεται στην drag persona της Holly Grace, είναι εκεί για να μας κρατούν το χέρι σ’ αυτή τη διαδρομή. Μια διαδρομή που η Κίρκη Καραλή σκηνοθετεί με αρτιότητα, ιστορική ακρίβεια και πληρότητα, με έναν βιωμένο ουμανισμό που δεν είναι ούτε προσχηματικός ούτε καταναγκαστικός αλλά προκύπτει μέσα από την υπεράσπιση των χαρακτήρων.
Η Μελίνα Νάτσιου είναι ένα πρόσωπο οικείο, μια φιγούρα που όταν τη συναντάς σου εμπνέει συμπάθεια. Έχει χιούμορ, είναι οξύνους και έχει μεγάλη ψυχή. Είναι ένας από εμάς, ένας χαρακτήρας πολύ ανθρώπινος, τον καταλαβαίνεις, τον αισθάνεσαι, τον αναγνωρίζεις ακόμα κι αν εύκολα θα τον χαρακτηρίζαμε διαφορετικό.
«Αν νιώθεις σε φυλακή, δεν έχει διαφορά αν τα κάγκελα που έχεις είναι χρυσά», υπογραμμίζει στη συνέντευξή της στο catisart.gr. «Θεωρώ πως η συμφιλίωση με όσα μας ενοχλούν είναι πιο σημαντική από τη συγχώρεση», επισημαίνει.
Πολύ νωρίς βρήκε καταφύγιο στην τέχνη. Ήταν ελευθερία έκφρασης. Πάντα συμμετείχε σε σχολικές παραστάσεις και χόρευε σε παραδοσιακούς συλλόγους. Ηθοποιός και χορογράφος σήμερα, εξακολουθεί να λατρεύει την ελληνική λαογραφία. Δημοτική ποίηση, τραγούδια και χοροί τής έδιναν περιθώριο να παίξει ρόλους και να νιώσει παράλληλα πως ανήκει κάπου, χωρίς την προϋπόθεση να παίζει μπάλα…
Ο χορός βρισκόταν συνεχώς μπροστά της. Από παιδί την ενέπνεαν οι παραδοσιακοί ήχοι. Λατρεύει να τραγουδάει και να χορεύει Θρακιώτικα, Μικρασιάτικα αλλά και χάλκινα της Δυτικής Μακεδονίας.
«Χαρά μου δίνουν καθημερινά απλά πράγματα πλέον», λέει. Άλλωστε, την «απογοητεύει όταν επιλέγουμε να εγκλωβιστούμε για να μη συμβιβαστούμε»…
Μελίνα, πού γεννήθηκες και ποια είναι η καταγωγή σου;
*Γεννήθηκα στην Κοζάνη και μεγάλωσα στη Θεσσαλονίκη. Οι μνήμες μου είναι μοιρασμένες σε δύο χωριά των πόλεων αυτών. Η μία πλευρά, πρόσφυγας από την Ανατολική Θράκη και Μικρά Ασία, οι τούρκικες λέξεις στο σπίτι ήταν κάτι συνηθισμένο. Η άλλη πλευρά πάλι, βουνό, δυτικής Μακεδονίας, με τα όλα του και με πρώτιστη αξία, την υπερηφάνεια, ίσως σε υπερβολικό βαθμό. Μεγάλωσα στη φύση, σε ένα περιβάλλον με ζώα, λίμνες, ποτάμια.
Τι δεν ξεχνάς από τα παιδικά σου χρόνια;
*Τώρα καταλαβαίνω ότι έτρεχα πίσω από την ελευθερία μου και ότι πάντα ήθελα να είμαι το επίκεντρο της προσοχής.
Πώς αυτοπροσδιορίζεσαι;
*Θηλυκό.
Έχεις ποτέ δεχτεί στη ζωή σου οποιουδήποτε είδους βία;
*Όλων των ειδών.
Πώς και πότε μπήκε η τέχνη στη ζωή σου;
*Πολύ νωρίς βρήκα καταφύγιο στην τέχνη. Ήταν για μένα ελευθερία έκφρασης. Πάντα συμμετείχα σε σχολικές παραστάσεις και χόρευα σε παραδοσιακούς συλλόγους και εξακολουθώ να λατρεύω την ελληνική λαογραφία. Δημοτική ποίηση, τραγούδια και χοροί μου έδιναν περιθώριο να παίξω ρόλους και να νιώσω παράλληλα πως ανήκω κάπου, χωρίς την προϋπόθεση να παίζω μπάλα.
Πότε ήταν η πρώτη φορά που θυμάσαι τον εαυτό σου να χορεύει;
*Στο Σύλλογο του χωριού μου, ξεκίνησα να χορεύω από μεγάλα νήπια.
Πώς προέκυψε η παράσταση με τη σκηνοθέτιδα Κίρκη Καραλή;
*Η συμμετοχή μου στην παράσταση προέκυψε έπειτα από πρόταση της Κίρκης Καραλή, κάτι για το οποίο της είμαι και πολύ ευγνώμων.
Ποιος είναι ο ρόλος που υποδύεσαι στην παράσταση «Straight White Men» της Young Jean Lee;
*Ο ρόλος που υποδύομαι, είναι ο εαυτός μου.
Έρχεται κάποια στιγμή στη ζωή που ακόμη και τα προνόμια γίνονται αφόρητα;
*Αν νιώθεις σε φυλακή, δεν έχει διαφορά αν τα κάγκελα είναι χρυσά.
Ποια ήταν η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετώπισες, λόγω των επιλογών σου;
*Απόρριψη κοινωνική, οικογενειακή και κοινωνική.
Σε απασχόλησε ποτέ αν η διαφορετικότητά σου ενοχλούσε κάποιους;
*Πάντα με απασχολούσε αλλά όσο μεγαλώνω με αφορά όλο και λιγότερο.
Όλοι κουβαλάμε έναν άνδρα και μια γυναίκα μέσα μας;
*Ναι, το πιστεύω αυτό.
Πιστεύεις πως ο άνδρας είναι πιο κοντά στη γυναικεία του φύση ή το αντίστροφο;
*Το αντίστροφο. Οι ανδρικοί κώδικες συμπεριφοράς είναι πιο στέρεοι. Οι άνδρες δεν κλαίνε, γίνε λίγο άντρας κ.τλ…
Η χορογραφία έχει κι έναν χαρακτήρα ιεροτελεστίας;
*Κατά τη δημιουργική διαδικασία, έχει απόλυτο, όταν μπαίνει σε καθεστώς πρόβας και παράστασης που σημαίνει καθημερινή επανάληψη, νομίζω χρειάζεται πάλη για να διατηρηθεί.
Πότε νιώθεις πιο ασφαλής, ως ηθοποιός, ως χορευτής ή ως χορογράφος;
*Ως ηθοποιός.
Θα ήθελες να εργαστείς στο εξωτερικό;
*Δεν θα το ήθελα.
Πότε αποφάσισες ότι τελικά ο χορός θα ήταν ο δρόμος σου;
*Ποτέ δεν το αποφάσισα, ήταν σαν να βρίσκεται συνεχώς μπροστά μου.
Οι παραδοσιακοί χοροί σε εμπνέουν;
*Από μικρό παιδάκι με εμπνέουν αυτοί οι ήχοι. Λατρεύω να τραγουδάω και να χορεύω Θρακιώτικα, Μικρασιάτικα αλλά και χάλκινα Δυτικής Μακεδονίας.
Τι κάνει έναν χορευτή/χορεύτρια να ξεχωρίζει από τους άλλους;
*Εξαρτάται από το είδος του χορού και φυσικά δεν μπορώ να έχω άποψη για όλους τους χορούς αλλά θεωρώ πως το προσωπικό στυλ τελικά σε κάνει να ξεχωρίζεις και επιτυγχάνεται όταν πάψεις να έχεις εικόνα των δασκάλων σου.
Αν ζητούσε τη συμβουλή σου ένας νέος που βρίσκεται στο ξεκίνημά του και ήθελε να ακολουθήσει τη δική σου κατεύθυνση, τι θα του έλεγες;
*Να μην ακούσει κανενός τη συμβουλή.
Πόσο σημαντική είναι η συγχώρεση είτε προς τους άλλους είτε προς τον εαυτό μας;
*Θεωρώ πως η συμφιλίωση με όσα μας ενοχλούν είναι πιο σημαντική και ειλικρινής από τη συγχώρεση.
Τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος στην κοινωνία μας σήμερα;
*Να μην κρίνεις, υποβιβάζοντας από θέση προνομίου κάποιον και να βρίσκεις θέση και για τα δικά του συναισθήματα.
Πόσο δημοκρατική κοινωνία είμαστε, κατά τη γνώμη σου;
*Όσο πιο εμφανής γίνεται η διαφθορά στο πολιτικό σύστημα και όσο φτωχοποιείται ολοένα και μεγαλύτερο κομμάτι του λαού, με αποτέλεσμα η επιβίωση να γίνεται ένας καθημερινός Γολγοθάς, τότε η κοινωνία λειτουργεί με τα ζωώδη ένστικτά της για να επιβιώσει. Δεν ξέρω πού μπορεί να βρει θέση η αξία της δημοκρατίας σε έναν κόσμο που δεν έχει να ταΐσει τα παιδιά του και που τα βάζει σε ένα τρένο και σκοτώνονται δίχως ουσιαστική απονομή δικαιοσύνης. Πηγάζει από το λαό; Ασκείται από το λαό; Πάντως σίγουρα δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα του λαού.
Ποια σκέψη σε συνοδεύει τις περισσότερες ώρες της ημέρας;
*Να μην ξεχνάω να με φροντίζω και να με υποστηρίζω όσο πιο αξιοπρεπώς μπορώ.
Τα όνειρά σου για το μέλλον;
*Έχω πάψει να κάνω όνειρα για το μέλλον. Ξημερώνει και αποφασίζω τι θα ονειρευτώ να κάνω μέχρι σήμερα το βράδυ. Το αύριο είναι πολυτέλεια για μένα.
Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε μια εικοσαετία από σήμερα;
*Ευγνώμων και ήρεμη. Δεν είμαι τόσο σίγουρη βέβαια ότι θα ήθελα να ζήσω άλλα 20 χρόνια προκειμένου να νιώσω ήρεμη και ευγνώμων. Το θεωρώ φρικτά βαρετό. Στ’ αλήθεια προτιμώ να πεθάνω… δηλαδή. Θα ήταν πιο περιπετειώδες.
Τι σε απογοητεύει και τι σου δίνει χαρά;
*Με απογοητεύει όταν επιλέγουμε να εγκλωβιστούμε για να μη συμβιβαστούμε. Χαρά μου δίνουν καθημερινά απλά πράγματα πλέον.
Πώς ορίζεις την αγάπη;
*Δεν είμαι σίγουρη πως μπορώ να ορίσω ακριβώς την αγάπη. Σίγουρα αν δεν είσαι στο δρόμο να συμφιλιωθείς και συγχωρείς τον εαυτό σου, δεν μπορείς να αγαπάς κανέναν.
Μια ευχή για την κοινωνία μας;
*Ενσυναίσθηση και συλλογικότητα.
Ποια είναι η σχέση σου με τα ζώα; Υπάρχει κάποιο κατοικίδιο με το οποίο μοιράζεσαι τη ζωή;
*Έχω ένα σκυλάκι 13 ετών. Δεν μπορώ να ζω σε ένα σπίτι χωρίς κατοικίδιο. Επίσης, συμπαθώ πολύ τις γάτες.
Ευχαριστώ πολύ Μελίνα.
*Κι εγώ ευχαριστώ για τη φιλοξενία.
***
«Straight White Men». Σπάνια θεατρική απόλαυση από την Κίρκη Καραλή και τους ηθοποιούς της