16.7 C
Athens
Τρίτη 19 Μαρτίου 2024

“Δείπνο” στο Σύγχρονο Θέατρο: Το κυρίως πιάτο έκρυβε ένα σκοτεινό οικογενειακό μυστικό

 

Της Ειρήνης Αϊβαλιώτου

Ένα δείπνο, δύο ζευγάρια, ένα έγκλημα, τρία παιδιά, ένας αινιγματικός μετρ εστιατορίου, ένα μενού υψηλής γευσιγνωσίας κι ένα μυστικό που δεν πρέπει να αποκαλυφθεί.
Ως πού μπορεί να φτάσει κάποιος για να προστατεύσει την οικογένειά του;
Το διάσημο μπεστ σέλερ του Ολλανδού Χέρμαν Κοχ, ένα συγκλονιστικό ψυχολογικό θρίλερ, γραμμένο το 2009, το οποίο προκάλεσε παγκόσμια αίσθηση και έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από 25 χώρες στον κόσμο, ήρθε για πρώτη φορά στην Ελλάδα, σε δραματουργική επεξεργασία και σκηνοθεσία της Λίλλυς Μελεμέ, σε μετάφραση της Κάτιας Σπερελάκη, και παρουσιάζεται από τον Νοέμβριο του 2018 στο ανανεωμένο Σύγχρονο Θέατρο που πέρασε στα χέρια της Ομάδας Νάμα και της Λυκόφως.

 

 

Το “κυρίως πιάτο”

Μια ζεστή βραδιά στο Άμστερνταμ δύο παντρεμένα ζευγάρια δίνουν ραντεβού για φαγητό σε ένα υπερπολυτελές εστιατόριο. Συζητούν αρχικά για διάφορα τετριμμένα ζητήματα, τη δουλειά, τις διακοπές. Όλες αυτές οι αερολογίες όμως δεν είναι παρά μια απόπειρα για να συγκαλύψουν την ένταση που επικρατεί μεταξύ τους.
Οι δύο άντρες είναι αδέρφια. Ο ένας, επιτυχημένος πολιτικός, φαβορί για την πρωθυπουργία της χώρας, και ο άλλος, πρώην καθηγητής Ιστορίας. Καθώς η ιεροτελεστία του δείπνου προχωρά, η ένταση κορυφώνεται επικίνδυνα, εν αναμονή του «κυρίως πιάτου», που δεν είναι άλλο, από το σκοτεινό μυστικό που συνδέει τα δύο ζευγάρια, και αφορά ένα αποτρόπαιο έγκλημα που έχουν διαπράξει τα παιδιά τους. Ο χρόνος κυλά, τα περίτεχνα πιάτα καταφθάνουν και τα μαχαίρια ακονίζονται. Η πολιτισμένη και αψεγάδιαστη βιτρίνα της σύγχρονης, ευτυχισμένης, αστικής οικογένειας, ραγίζει ανεπανόρθωτα, και τα χειρότερα ένστικτα βγαίνουν στην επιφάνεια.
Οι έφηβοι γιοι τους, Michel και Rick αντίστοιχα, έχουν διαπράξει μαζί ένα έγκλημα το οποίο έχει καταγραφεί από κάμερα. Επιτέθηκαν, έκαψαν και σκότωσαν μια άστεγη γυναίκα που είχε βρει καταφύγιο για τη νύχτα στο χώρο ενός ATM, όπου αυτοί πήγαν για να κάνουν ανάληψη μετρητών. Η βίαιη πράξη των δύο αγοριών είχε κινηματογραφηθεί από μια κάμερα ασφαλείας και προβλήθηκε στην τηλεόραση, αλλά, μέχρι στιγμής, δεν έχουν εντοπιστεί. Η σύλληψή τους είναι πιθανή. Οι γονείς πρέπει να αποφασίσουν τι πρέπει να κάνουν. Εν τω μεταξύ υπάρχει και ο αδελφός του Rick (υιοθετημένος από την Αφρική), ο οποίος βρισκόταν στη συντροφιά αλλά απομακρύνθηκε κατά τη διάρκεια της εγκληματικής ενέργειας. Ωστόσο, έχει παρακολουθήσει τα πάντα.
Καθώς το δείπνο φτάνει στη γαστριμαργική του κορύφωση, τα προσωπεία της πολιτισμένης συμπεριφοράς πέφτουν. Τα μαχαίρια βγαίνουν. Ως πού είναι διατεθειμένοι να φτάσουν για να προστατεύσουν τα παιδιά τους;

Η γονεϊκή προστασία

Η παράσταση αρχίζει με τον Paul Lohman, τον καθηγητή μέσης εκπαίδευσης. Αυτός και η σύζυγός του Claire φτάνουν πρώτοι στο φανταχτερό εστιατόριο, περιμένοντας τον αδελφό του Serge, εξέχοντα πολιτικό και υποψήφιο για τη θέση του Ολλανδού πρωθυπουργού και τη σύζυγό του Babette.

Πόσο μακριά φτάνει η γονεϊκή προστασία όταν η πράξη που το παιδί έχει διαπράξει δεν φέρει κανένα ελαφρυντικό, κάτι που μπορεί να καταστρέψει τη ζωή του και να το κλείσει στη φυλακή για χρόνια;
Η υψηλή γαστρονομική εμπειρία μετατρέπεται σε ανελέητο παιχνίδι επιβίωσης, και βάζει σε σκληρή δοκιμασία τα όρια και τις αντοχές τους.
Σε ποιο βαθμό είναι έτοιμοι να δημιουργήσουν ακόμα περισσότερα θύματα για να προστατεύσουν το δικό τους παιδί;
Είναι τυχαίο ότι όλο και περισσότερα από τα παιδιά που θεωρούμε κακομαθημένα είναι επίσης ανικανοποίητα και δυστυχισμένα;
Είμαστε όλοι ένοχοι για ήπιες ή ακραίες πράξεις υπερπροστασίας και υπερβολικής άσκησης των γονεϊκών μας καθηκόντων;
Η νεανική και ιδιαίτερα η εφηβική παραβατικότητα και εγκληματικότητα, είναι σύνθετα προβλήματα που παρουσιάζουν αύξηση στις σύγχρονες κοινωνίες.
Ο ρόλος των γονιών, της οικογένειας και του σχολείου είναι καθοριστικός στη γένεση, πρόληψη και αντιμετώπιση των σοβαρών προβλημάτων σε σχέση με την κοινωνική συμπεριφορά και εξέλιξη των εφήβων.
Το παράδειγμα που δίνουν οι γονείς σχετικά με την αντίληψη και το χειρισμό της βίας έχει θεμελιώδη ρόλο στο πώς θα συμπεριφέρονται στον τομέα αυτό τα παιδιά τους στην εφηβική ηλικία και πιθανόν αργότερα στην ενήλικη ζωή τους.

Σημασία έχει όχι μόνο το τι λένε οι γονείς στους έφηβους τους αναφορικά με τη χρήση βίας στη ζωή τους αλλά πολύ περισσότερο αυτό που μεταφέρουν ως μήνυμα μέσω των πράξεών τους.

 

 

Οικογενειακός εμφύλιος

Η εμμονή του Serge να διατηρηθεί η αδερφική επαφή μέσα από μια σειρά τυπικών δείπνων μαζί με τις συζύγους τους σε ακριβά και μοδάτα εστιατόρια, βρίσκει με απροθυμία ανταπόκριση από τον Paul.
Πίσω από τα συγκρουσιακά ιδεολογήματα των αδερφών υποβόσκει μια βαθιά ανταγωνιστική σχέση που πιθανότητα υφίσταται από μικρότερη ηλικία.
Είναι οι οικογενειακές σχέσεις μια μορφή εμφυλίου πολέμου;
Δύσκολα οικογενειακά μυστικά είναι ικανά να φυλακίσουν τα μέλη μιας οικογένειας και το περιβάλλον τους, ακόμα και γενεές μετά τους ίδιους… Αυτό συμβαίνει συνήθως όταν το μυστικό κρατείται εξαιτίας του φόβου για τις συνέπειες που θα υποστούμε εμείς και οι γύρω μας, σε περίπτωση αποκάλυψης. Παρότι τα μυστικά προορίζονται να διατηρήσουν τη σταθερότητα ενός συστήματος, αποδεικνύεται ότι είναι η τραγική τροχοπέδη του.

Αμοραλισμός

Βίαια, κυνικά πλάσματα κάτω από τις λεπτές προσωπίδες της ευπρέπειας και των κομψών τρόπων. Πλάσματα που υπερβαίνουν συνειδητά τους ηθικούς κανόνες χωρίς να έρχονται σε σύγκρουση με τη συνείδησή τους. Ο αμοραλισμός είναι ίδιον της κοινωνίας μας, κατά τον συγγραφέα.
Ένας κοινωνικοπολιτικά συνειδητοποιημένος δημιουργός είναι ο Χέρμαν Κοχ. Θαρραλέος κατήγορος -ως πολίτης και δραματουργός- της κοινωνικής αγριότητας, αλλά και όσων συνθέτουν, συντηρούν, ανέχονται την υποκριτική κοινωνία μας. Έμμεσα, υποδόρια πολιτικό, μέσα από ανθρωποκεντρικά θέματα, το «Δείπνο», αποτελεί αποκαλυπτικό παρατηρητή και κριτή της ευθύνης και των κοινωνικών τάξεων και των ατόμων. Στόχος της κριτικής του η μεγαλοαστική αλλά και η μεσοαστική τάξη.
Όπως και στην «Επέτειο» του Πίντερ, έτσι και στο «Δείπνο», οι λέξεις είναι όπλα που οι χαρακτήρες χρησιμοποιούν για να ενοχλήσουν ή να καταστρέψουν ο ένας τον άλλο.
Δύο ζευγάρια βγάζουν στη φόρα την προσχηματική συμβίωσή τους, την αλληλοσιχασιά και το μίσος τους, τα κοινωνικά, επαγγελματικά, ηθικά άπλυτά τους, την ανασφάλειά τους και το γλωσσικό εκτραχηλισμό τους.
Ανάμεσά τους παρεισφρέει δίκην σχολιαστή ο μετρ του ρεστοράν, που οι παρεμβάσεις του θυμίζουν Μεφιστοφελή του Φάουστ. Σαν να είναι χορός αρχαίας τραγωδία λειτουργεί η παρουσία του μαζί με τις δύο χαριτωμένες σε κινητικότητα σερβιτόρες, των οποίων δυστυχώς δεν βρήκα τα ονόματα ανάμεσα στους συντελεστές.
Το έργο θίγει σοβαρά κοινωνικά προβλήματα όπως την οικογενειακή αποξένωση και την αστική υποκρισία της συγκάλυψης και του «κουκουλώματος», τη συνεξάρτηση, τη βία, τη ματαιοδοξία, το φασισμό, τον εγωκεντρισμό, την επιφανειακή ευτυχία, την εκμετάλλευση με έναν τρόπο καυστικό και αποκαλυπτικό.

Η παράσταση

Ο σαρκαστικός λόγος του συγγραφέα, μεταφρασμένος με νατουραλιστικά καθημερινή, ρέουσα και υπαινικτική γλώσσα από την Κάτια Σπερελάκη, διαβάστηκε με οικείο αλλά ευθύβολο τρόπο από τη Λίλλυ Μελεμέ, που έστησε μια πιντερικής ατμόσφαιρας, ενδιαφέρουσα παράσταση. Φώτισε απολύτως τα υπονοούμενα, τα διφορούμενα υπεδάφη του έργου, τις διττές σημασίες του, τη συμβολικότητα συνολικά του έργου και των προσώπων.
Η μουσική του εξαίρετου Σταύρου Γασπαράτου και οι φωτισμοί της έμπειρης Μελίνας Μάσχα πλαισιώνουν άψογα τη δράση του έργου. Τα σκηνικά του Μιχάλη Σαπλαούρα είναι μελετημένα ώστε να τοποθετήσουν τον θεατή στο μινιμαλιστικό περιβάλλον ενός κομψού εστιατορίου, ενώ παράλληλα δίνεται και η εντύπωση του εξωτερικού χώρου όπου και όταν αυτό χρειάζεται.
Το έργο, που διαδραματίζεται σε έναν περίκλειστο χώρο και ξετυλίγεται ως ένας αναπάντεχος διάλογος όπου οι άνθρωποι βρίσκονται ο ένας στο έλεος του άλλου, αποτελεί ένα ψυχογράφημα και δε χρειάζεται πλούτο σκηνικών ή κοστουμιών για να κεντρίσει την προσοχή ενός θεατή-παρατηρητή. Εν τούτοις, έχει σημασία να τονίσουμε τα κοστούμια της εκπληκτικής Βασιλικής Σύρμα ήταν υπέροχα.

Οι ερμηνείες

Πέντε σημαντικοί πρωταγωνιστές, ο Στέλιος Μάινας, η Κατερίνα Λέχου, ο Λάζαρος Γεωργακόπουλος, η Κατερίνα Μισιχρόνη και ο Γιώργος Κοτανίδης συνεργάζονται με μια ομάδα εξαιρετικών συντελεστών και δημιουργούν μια παράσταση που κινείται στην κόψη του ξυραφιού. Από τη λαμπερή εικόνα δύο ζευγαριών σε ένα υπερπολυτελές εστιατόριο, στις πιο ζοφερές οικογενειακές αποκαλύψεις. Μια παράσταση που παρακολουθεί ο θεατής με κομμένη την ανάσα.

Εξαιρετικές ερμηνείες, που κάνουν την κορύφωση του έργου ακόμη πιο δυνατή αποκαλύπτοντας το εύρος και την αλήθεια του κάθε χαρακτήρα που εν τέλει αλλιώς ξεκινά και αλλιώς εξελίσσεται καθώς τα μυστικά αποκαλύπτονται με τρόπο θυελλώδη.

Εκρηκτικός, καταιγιστικός και μαγνητικός ο Στέλιος Μάινας, με ήρεμη επιθετικότητα και αυτοπεποίθηση η Κατερίνα Λέχου. Ρεαλιστική απόλυτα και εξαιρετικά ακριβής η ερμηνεία του Λάζαρου Γεωργακόπουλου. Η θελκτική και πολύ ενδιαφέρουσα Κατερίνα Μισιχρόνη μας έκανε, για άλλη μια φορά, να σκεφτούμε και να υποστηρίξουμε την ευρεία γκάμα του ταλέντου της. Σε έναν ιδιαίτερο ρόλο, ο Γιώργος Κοτανίδης πυροδοτεί τη δράση προσφέροντας πυκνότητα στη δομή της παράστασης.

Ιδιαίτερα προσεγμένη παράσταση, που έχει να πει και να τονίσει πράγματα με σημασία.

Ο συγγραφέας με ιδανικό τρόπο κάνει μια οξύτατη κριτική στο σύστημα, αμφισβητώντας τη δομική του βάση. Η σκηνοθεσία στέκεται στο ύψος του δυνατού κειμένου. Η Λίλλυ Μελεμέ στήνει μια παράσταση διαρκώς παρούσας αιωρούμενης και κλιμακούμενης απειλής, δίνοντάς της μια γλώσσα μοναδικής σαφήνειας όσο και ελλειπτικότητας κι αναδεικνύοντας τη βιαιότητα που κρύβεται πίσω από την επιφανειακή νηνεμία του καθωσπρεπισμού.

***

Το βιβλίο του Ολλανδού συγγραφέα σημείωσε τεράστια επιτυχία από την αρχή της έκδοσής του. Πούλησε ένα εκατομμύριο αντίτυπα και πλέον και έχει ήδη μεταφραστεί σε περισσότερες από είκοσι γλώσσες, ενώ είδαμε και μεταφορά του στο σινεμά το 2014 από τον Ιταλό σκηνοθέτη Ιβάνο Ντε Ματτέο, «I nostri ragazzi» και το 2017, μια άλλη εκδοχή του σε σκηνοθεσία του Όρεν Μούβερμαν, με τον Ρίτσαρντ Γκιρ, «The Dinner».

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα

O Χέρμαν Κοχ είναι γεννημένος το 1953 και είναι ένας διεθνώς αναγνωρισμένος συγγραφέας μπεστ σέλερ. Τα μεταφραστικά δικαιώματα του Δείπνου (2009) έχουν δοθεί σε πάνω από 55 χώρες, κάτι χωρίς προηγούμενο για ένα σύγχρονο ολλανδικό μυθιστόρημα. Το Δείπνο έχει διασκευαστεί σε πολλά θεατρικά κείμενα διεθνώς, και σε μια ολλανδική και μια ιταλική ταινία. Η αμερικανική κινηματογραφική μεταφορά του έγινε το 2017 με πρωταγωνιστές τον Ρίτσαρντ Γκιρ, τη Λώρα Λίνεϊ, τον Στηβ Κούγκαν και τη Ρεβέκκα Χωλ. Τα Summer House with Swimming Pool (2011) και Dear Mr M. (2014) είναι επίσης μπεστ σέλερ.
Η έκδοση του τελευταίου του μυθιστορήματος The Ditch έτυχε θερμής υποδοχής και είναι ήδη γνωστό ως «Ένας Κοχ εκλεκτής εσοδείας».
(Από το προσωπικό site του συγγραφέα).

Λίγα λόγια από τη σκηνοθέτιδα για την παράσταση

Το μέλλον, στο πρόσωπο των τριών παιδιών της ιστορίας του Κοχ, ευνουχίζεται ή καλύτερα διαμελίζεται. Μια ανίερη θυσία στον βωμό της ευτυχίας. Η ανεξαρτησία και οι προοδευτικές απόψεις διαπαιδαγώγησης κρύβουν επιμελώς ένα απύθμενο κενό επικοινωνίας και ουσιαστικής τρυφερότητας που χάσκει ανεκπλήρωτο. Η αγάπη γίνεται συναλλαγή και η γονεϊκή σχέση αποκτά κανιβαλιστικές διαστάσεις με το πρόσχημα της προστασίας και της επιβίωσης. Ο ναρκισσιστικός εγωισμός των γονέων δηλητηριάζει το μέλλον των παιδιών, αφήνοντας στο πέρασμά του, θλιβερά κουφάρια και υποψήφιους, αδίστακτους δολοφόνους.
Οποιαδήποτε μικρή ή μεγάλη ρωγμή, δυσλειτουργία ή αναπηρία είναι ανεπίτρεπτη στον καλογυαλισμένο κόσμο της δυτικής ευημερίας και ανάπτυξης, στον οποίο υπάρχει χώρος μόνο γι’ αυτούς που έχουν υψηλό δείκτη αντοχής, μοιάζουν έτοιμοι για όλα. Οποιοδήποτε ξένο σώμα αδυνατεί να αφομοιωθεί εντελώς και να συμμορφωθεί με τους κανόνες της αψεγάδιαστης ευημερίας, δεν έχει θέση στον κατασκευασμένο παράδεισο και επιβάλλεται να εκδιωχθεί με κάθε τρόπο.
Η τυραννία της τελειότητας κατασκευάζει φοβικούς ανθρώπους, ευάλωτους και ανασφαλείς που μεταφράζουν ακόμα και την απειροελάχιστη μετατόπιση από τον γνώριμο, τετραγωνισμένο κόσμο τους, ως απειλή. Η οικονομική κρίση, η έκρηξη της ανεργίας και οι ισχυρές και απότομες μεταβολές στο επίπεδο διαβίωσης δυναμιτίζουν το αίσθημα ασφάλειας και κυριαρχίας και τροφοδοτούν πρωτόγονα ένστικτα επιβίωσης, που μέχρι πρόσφατα ήταν επιμελώς κρυμμένα κάτω από ένα ανακουφιστικό πέπλο ευδαιμονίας. Εγκλωβισμένοι στα τείχη που έχουν οι ίδιοι υψώσει ανάμεσά τους, και υπερασπιζόμενοι με νύχια και με δόντια το κεκτημένο δικαίωμά τους στην ευτυχία, οι άνθρωποι αυτοί αναζητούν άλλοθι και επιβεβαίωση για τις πράξεις, τη θέση και τα συναισθήματά τους σε ένα καρουζέλ γαστριμαργικής ηδονής που ναρκώνει τις αισθήσεις και καταπραΰνει τις ενοχές. Ωστόσο τα ηθικά διλήμματα παραμένουν και καραδοκούν να συνθλίψουν τα ψήγματα συνείδησης που είναι ακόμη ζωντανά. Πώς αλλιώς μπορεί κανείς να διαχειριστεί τη φρίκη της απώλειας του εαυτού; Πώς αλλιώς μπορεί κανείς να συναινέσει σε ένα έγκλημα; Το ανησυχητικό τοπίο της έξαρσης μιας αναίτιας και απροκάλυπτης βίας που σιγοβράζει καταλύει τις ψευδαισθήσεις και διαρρηγνύει τα προσωπεία του καθωσπρεπισμού. Οι ήρωες του Κοχ, απελπιστικά μόνοι, αν και ζευγάρια, γαντζώνονται ο ένας απ’ τον άλλον με λύσσα για να μπορέσουν να αντέξουν τη βαθιά οδύνη και τη μοναξιά τους, σε έναν κόσμο που διαρκώς μεταβάλλεται σε ένα άψυχο τοπίο, έναν τόπο πολυτελούς μαρτυρίου χωρίς ηθικούς φραγμούς.

 

 

Ταυτότητα Παράστασης

Το Δείπνο του Χέρμαν Κοχ

Ομάδα Νάμα-Λυκόφως

ΗΘΟΠΟΙΟΙ:
Μάινας Στέλιος, Λέχου Κατερίνα, Γεωργακόπουλος Λάζαρος, Μισιχρόνη Κατερίνα και ο Γιώργος Κοτανίδης
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Μετάφραση: Κάτια Σπερελάκη
Σκηνοθεσία και Δραματουργική επεξεργασία: Λίλλυ Μελεμέ
Σκηνικό: Μιχάλης Σαπλαούρας
Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα
Φωτισμοί: Μελίνα Μάσχα
Μουσική: Σταύρος Γασπαράτος
Βοηθοί σκηνοθέτη: Δάφνη Νικητάκη, Ειρήνη Βαλατσού
Βοηθός Σκηνογράφου: Σοφία Ζουρνατζίδου
Βοηθοί ενδυματολόγου: Ειρήνη Γεωργακίλα, Αναστασία Γκιουζέλη
Βοηθός μουσικού: Γιώργος Μιζήθρας
Διεύθυνση παραγωγής: Κατερίνα Μπερδέκα
Βοηθός παραγωγής: Μαριάνθη Μπαϊρακτάρη
Παραγωγή: Ομάδα Νάμα – Λυκόφως
Η παράσταση τελεί υπό την αιγίδα της Πρεσβείας της Ολλανδίας

Πολύτιμες πληροφορίες για την παράσταση

• Η Άννυ Ηλιοπούλου και ο Κώστας Σεμερτζίδης συνέβαλαν στη διαμόρφωση των όρων γαστρονομικής τέχνης του κειμένου
• Τα φορέματα της Κατερίνας Λέχου και της Κατερίνας Μισιχρόνη είναι δημιουργίες TETI CHARITOU Haute Couture
• Τα κοσμήματα της παράστασης είναι Swarovski και τα παπούτσια της εταιρείας Migato, χορηγίες τις οποίες εξασφάλισε ο Στέφανος Ντομανιάν
• Το Δείπνο του Herman Koch κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Χρήσιμα στοιχεία

Πρεμιέρα 16 Νοεμβρίου 2018
Παραστάσεις και τιμές εισιτηρίων
Από 16/11 έως 2/12
Τετάρτη 18.15
Πέμπτη 21.00
Παρασκευή 21.00
Σάββατο 19:00 & 21:15
Κυριακή 20.00
Και από 5/12
Τετάρτη 18.15
Παρασκευή 21.00
Σάββατο 21.15
Κυριακή 21.00
Τετάρτη και Παρασκευή
Διακεκριμένη ζώνη: 17€
Α Ζώνη: 15€, 12€ (Φοιτητικό, Ανέργων, +65)
Β Ζώνη: 12€
Σάββατο και Κυριακή
Διακεκριμένη ζώνη: 20€
Α Ζώνη: 17€, 14€ (Φοιτητικό, Ανέργων, +65)
Β Ζώνη: 14€
Διάρκεια Παράστασης: 90 λεπτά

link προπώλησης:
https://www.viva.gr/tickets/theatre/sygxrono-theatro/to-deipno/
Φωτογραφίες: Πάνος Γιαννακόπουλος
Βίντεο-τρέιλερ: Φώτης Φωτόπουλος
ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΘΕΑΤΡΟ:
Διεύθυνση: Ευμολπιδών 45, Αθήνα 118 54
Τηλέφωνο: 210 3464380
E- mail: [email protected]
Facebook: https://web.facebook.com/sixronotheatro/
Προπώληση εισιτηρίων: www.viva.gr
ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ:
Μετρό
Το Σύγχρονο Θέατρο βρίσκεται σε απόσταση 300 μέτρων από το σταθμό «Κεραμεικός».
• Λεωφορεία
Γραμμές 026, 027, 813, 836, 856, 865, Α16
Στάση “Σίδερα” (επί της Ιεράς Οδού)
• Χώροι στάθμευσης αυτοκινήτων
Στην οδό Τριπτολέμου βρίσκονται δύο κλειστά parking σε απόσταση 50 μέτρων από το Σύγχρονο Θέατρο και στην οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου ένα κλειστό
πάρκινγκ σε απόσταση 80 μέτρων.
• Άτομα με ειδικές ανάγκες
Παρακαλούμε, να ενημερώνετε σχετικά κατά την κράτηση ή την αγορά των εισιτηρίων σας.

 

Σχετικά άρθρα

Κυνηγήστε μας

6,398ΥποστηρικτέςΚάντε Like
1,713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε


Τελευταία άρθρα

- Advertisement -