Η Μαρίζα Φασιανού και η γκαλερί “Ίρις” παρουσιάζουν έναν κύκλο έργων της εικαστικής δημιουργού Στέλλας Ευγένα με θέμα “Outside my window”. Με έμπνευση την οικεία θέα από το παράθυρό της, χρησιμοποιώντας το διαφανές πλέξιγκλας και το μέταλλο της καθημερινότητας, η καλλιτέχνιδα κάνει μια σύζευση του ιαπωνικού πεύκου με το ελληνικό τοπίο, και μέσα από μια πλασματική αφήγηση συνενώνει τη Μεσόγειο με την Άπω Ανατολή. Η θαυμαστά πρωτότυπη και ιδιαίτερης αισθητικής δουλειά της μπορεί να χαρακτηριστεί ως μια διεργασία συνάντησης τριών τεχνών, της ζωγραφικής, της γλυπτικής και της αρχιτεκτονικής. Τα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν τη Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2014 και ώρα 7.30 μ.μ.
Outside my window
“Κοιτώντας έξω από το παράθυρό μου και βλέποντας τον ήλιο να πέφτει στη θάλασσα δίνοντας μια ιδιαίτερη διαφάνεια στα πεύκα, θέλησα να τα αποτυπώσω με το δικό μου τρόπο.
Επηρεασμένη από την εσωτερική αρχιτεκτονική και την αγάπη μου για την Άπω Ανατολή, συνέδεσα αυτά τα δύο στοιχεία στις κατασκευές μου.
Έτσι χρησιμοποίησα το πλέξιγκλας για τη διαφάνεια, αφού το επεξεργάστηκα για να υποδεχθεί το λάδι και να μου χαρίσει τον ιδιαίτερο χαρακτήρα που επιθυμούσα και το μέταλλο, μέρος της καθημερινότητάς μας, για να κάνω χρηστικό το αντικείμενό μου, καθώς ταξιδεύω από τη Μεσόγειο στην Άπω Ανατολή”, μας λέει η Στέλλα Ευγένα σχετικά με τον τρόπο που προσεγγίζει τη δουλειά της.
Η επινόηση του οικείου
Κάθε τέχνη πηγάζει από το μυαλό του ανθρώπου, από τις αντιδράσεις μας στον κόσμο και όχι από τον ορατό κόσμο αυτόν καθαυτόν· επειδή ακριβώς κάθε τέχνη είναι «νοητική» (1).
Ταλαντευόμενη ανάμεσα στη Δύση και την Άπω Ανατολή, στην αφαίρεση και την αναπαράσταση, η Στέλλα Ευγένα προσεγγίζει την παράδοση της τοπιογραφίας μέσα από τη σύζευξη της τρισδιάστατης κατασκευής και του δισδιάστατου καμβά. Με έναυσμα την οικεία θέα που βρίσκεται έξω από το παράθυρό της, η καλλιτέχνιδα απλοποιεί φόρμες και σχήματα συγκροτώντας τα ουσιώδη στοιχεία της σύνθεσης. Το χρώμα και το φως, ως αέναες δυνάμεις που αναβλύζουν μέσα από την απρόβλεπτη εκδήλωση της φύσης, λειτουργούν σαν κατευθυντήριοι άξονες για τη νοητική διέγερση και την αισθητική απόλαυση.
Στο συνολικό έργο της Ευγένα, τα ιαπωνικά πεύκα συναντούν το μεσογειακό κλίμα και η οπτική καταγραφή μετατρέπεται σε πλασματική αφήγηση. Η εικαστικός ανακαλύπτει και αναδιαπραγματεύεται τη δομή του δέντρου με τρόπο που αποσαφηνίζεται η «νοητική» διαδικασία της οπτικής αντίληψης.
Στην ιστορία της τέχνης, η τοπιογραφία υπήρξε ανέκαθεν μία από τις βασικές θεματολογίες που διερευνούν τη συμπληρωματική σχέση του αντικειμενικού και του υποκειμενικού κόσμου, της ορθολογιστικής και της εξπρεσιονιστικής τάσης, γι’ αυτό και η καλλιτέχνιδα αποποιείται συμβολισμούς και υπαινιγμούς δίνοντας ξέκαθαρα στο θεατή την εικόνα μιας αποδομημένης θέας, έτσι όπως προκύπτει από την προσωπική της ενασχόληση με το ιδιωτικό περιβάλλον.
Η Ευγένα ενορχηστρώνει τη σχέση που έχει η ίδια με τον αρχιτεκτονικό χώρο και τις εφαρμοσμένες τέχνες, καθώς δημιουργεί μια διακριτική αίσθηση βάθους χρησιμοποιώντας επιφάνειες από plexi-glass, παίζοντας με τα θερμά και τα ψυχρά χρώματα και τον τεχνητό φωτισμό. Με αυτόν τον τρόπο, τα έργα της αποτελούν ένα υβρίδιο ζωγραφικής, γλυπτικής και κατασκευής. Μέσα από τον πειραματισμό των υλικών, προσδιορίζει εκ νέου τα όρια του κάθε εικαστικού μέσου με σκοπό να αναδείξει τις άπειρες εκφάνσεις της οπτικής γλώσσας. Διαλύοντας τα περιγράμματα (χαρακτηριστικό που αντιστοιχεί στην ιμπρεσιονιστική ζωγραφική) και αποφεύγοντας τη χρήση του μαύρου, η εικαστικός προσηλώνεται στις φωτεινές χρωματικές αποχρώσεις που αποδίδουν τους πλαστικούς όγκους.
Η Στέλλα Ευγένα επινοεί την οικεία θέα έξω από το παράθυρό της, επικαλούμενη τη δύναμη του φωτός που μετουσιώνεται σε λιτές φόρμες και απλουστευμένα σχήματα. Η καθημερινή της εμπειρία αναβιώνει και ρευστοποιείται τη στιγμή που ξεκινά να δουλεύει, διότι το μόνο που απομένει πια είναι η μνήμη της εφήμερης αίσθησης και οι συνειδητές ή υποσυνείδητες προβολές του εαυτού στον έξω κόσμο. Τελικά, τι μας προσφέρει η επαναλαμβανόμενη θέαση ενός δέντρου; Η απάντηση της καλλιτέχνιδος βρίσκεται στην υποκειμενική αντίληψη του θεατή.
Έλλη Παξινού
Ιστορικός τέχνης
(1) Ernst Gombrich, «Τέχνη και Ψευδαίσθηση», 1960, εκδόσεις “Νεφέλη”, σελ. 110
Πληροφορίες
Στέλλα Ευγένα – “Outside my window”
Διάρκεια έκθεσης:
20 Οκτωβρίου έως 10 Νοεμβρίου 2014
Ώρες λειτουργίας
Τρίτη – Παρασκευή 12:00-15:00 και 18:00-21:00 | Σάββατο 12:00-15:00 Κυριακή και Δευτέρα κλειστά
Γκαλερί “Ίρις”
Αντήνορος 12 (πλησίον CARAVEL), 116 34 Αθήνα
Τ. 210 7241580, Μ. +693 2416842, F. 210 7210569, E. [email protected]
