Tα πάρτι -ως κατεξοχήν εκδηλώσεις διασκέδασης- είναι οι προνομιακοί τόποι και χρόνοι του έρωτα. Ο Έλβις είναι ο – επίσης κατεξοχήν- εκπρόσωπος του ερωτικού τραγουδιού. Ο δημιουργός που άλλαξε την ίδια την ιστορία της μουσικής και έγινε ο ίδιος ιστορία. Δεν υπήρχε κανένα ανάλογο προηγούμενο ώστε να τον καθοδηγήσει, κι έτσι ανακάλυπτε ο ίδιος συνεχώς τα όρια του φαινομένου του και σ’ αυτό ήταν τίμιος όσο τίμια ήταν η εξαρχής συνύπαρξη της μορφής του παιδιού της χορωδίας και της εικόνας του νεαρού περιθωριακού πάνω του. Ο Έλβις θα είναι πάντοτε εδώ. Αμετακίνητα διαχρονικός. Ένας μύθος. Δεν είναι «φαινόμενο» ούτε «τρέλα», δεν είναι «καλλιτέχνης» ούτε «τραγουδιστής». Είναι το τέλειο σύμβολο, ένα θεμελιώδες μυστήριο και η κεντρική ιδέα είναι πως μας ξεπερνάει όλους ή τουλάχιστον θα μας ξεπερνάει για όσο θα χρειαστεί να διερευνήσουμε τα όρια του συμβόλου που ενσαρκώνει.
Εν τούτοις, μια θεατρική ομάδα επιμένει πως “έφυγε”. Σχήμα λόγου φυσικά, αφού η συγκεκριμένη ομάδα («Νουάρ») με αφετηρία και έμπνευση τον Έλβις Πρίσλεϊ ανέβασε, σε κείμενο και σκηνοθεσία Χριστίνας Θεοδώρου, την πρωτότυπη παράσταση “Ο Έλβις έφυγε”, στο πλαίσιο του φεστιβάλ Off Off Athens του θεάτρου “Επί Κολωνώ”.
Κατά τη διάρκεια ενός πάρτι σε σπίτι γνωρίζουμε πέντε από τους παρευρισκομένους μέσα από ένα ηθογραφικό κείμενο, όπου ενώνονται πραγματικότητες, διασκέδαση και συνειδητοποίηση. Οι νέοι διηγούνται, καθένας από την πλευρά του, κρατώντας χαμηλούς τόνους, με έκδηλη λογοτεχνική ρητορική, τις σκέψεις και τα «θέλω» τους, εκλύοντας ταυτόχρονα μιαν ασυνήθιστη αίσθηση τολμηρότητας και διακριτικού αισθησιασμού. Ολόγυρα, τους χώρους διαχωρίζουν λευκά, τσαλακωμένα, πλαστικά ποτήρια και μια μαύρη κουρτίνα – παραβάν. Αριστερά της σκηνής βρίσκεται μια λεκάνη τουαλέτας, στο μέσον μια πολυθρόνα με φλοκάτη πάνω και δεξιά ένα στρώμα εν είδει κρεβατιού. Η παράσταση, σε ύφος νουάρ, έχει την ατμόσφαιρα ενός συνεχούς ποιητικού προβληματισμού και ρεμβασμού. Πολλές από τις σκηνές της θύμιζαν tableau vivant. Ο καθένας από τους πέντε διακατέχεται από τις δικές του ανησυχίες και κάτω από τις ασφυκτικές πιέσεις της ενήλικης ζωής, βιώνει άγρια την εποχή του. Οι ήρωες ξεγυμνώνονται σε ένα πάρτι που δεν πρέπει και δεν μπορεί να τελειώσει ποτέ. Μαθαίνουν τον πόθο, γεύονται την εμπιστοσύνη της ζωής, δαμάζουν τα όνειρά τους και τους δίνουν διαστάσεις. Πέντε χαρακτήρες, μια ανθρώπινη γεωγραφία. Πέντε νέοι που ετοιμάζονται για αδοκίμαστες στροφές. Σε μια μελαγχολική γιορτή, με χορό, ποτά, ερωτικές περιπτύξεις, δίψα για ζωή. Σε ένα πάρτι μπορούν να συμβούν τα πάντα και ταυτόχρονα τίποτα.
“Ο Έλβις έφυγε” αναδεικνύει τη συλλογικότητα και τη συνεργασία μεταξύ των καλλιτεχνών στο θέατρο. Οι συντελεστές του δεν αρκέστηκαν σε επιφανειακά μοντερνιστικά παιχνίδια, αρνήθηκαν τον εύκολο φορμαλισμό, επινόησαν μιαν ιδιαίτερη αφηγηματικότητα και αναζήτησαν τη θεατρικότητα μέσα στην ποίηση και την ποίηση μέσα στη θεατρικότητα.
Σίγουρα ανάμεσα στους νέους που σήμερα κάνουν τα πρώτα τους βήματα, κάποιοι έχουν δουλέψει πολύ και έχουν ήδη διαμορφώσει μια ταυτότητα, όπως ο εξαιρετικός Νίκος Ορέστης Χανιωτάκης. Τον βρίσκω πολυτάλαντο και με ευρύτατη γκάμα. Οι Νιόβη Ευγενία Κλάρα, Κέλλυ Σπάνθη και Κωνσταντίνος Συμσιρής, καθώς και όλοι οι συντελεστές, έδειξαν πως στη δουλειά τους η πρακτική σκέψη γειτνιάζει με τη φλόγα και τη θέρμη, η αυτοαναφορικότητα με την ενδοσκόπηση και οι επιδράσεις με μια προσωπική σφραγίδα δίχως ίχνος παραχάραξης. Η Χριστίνα Θεοδώρου, εκτός από την ερμηνεία δοκιμάστηκε και στη συγγραφή. Έδειξε ότι μπορεί να χειριστεί το λόγο με τρόπο λεπτό, ευαίσθητο και σύγχρονο.
Η παράσταση είναι διαποτισμένη από την υπέροχη μουσική του Elvis Presley. Κατά τη διάρκειά της όμως παραδόξως δεν ακούγεται το πιο χαρακτηριστικό τραγούδι, το περίφημο ερωτικό «Are You Lonesome Tonight», που γράφτηκε το 1926 από τους Roy Turk και Lou Handman, και πολύ αργότερα το τραγούδησε ο Έλβις.
Το τραγούδι «Are You Lonesome Tonight» είχε τραγουδηθεί από πολλούς μεγάλους καλλιτέχνες της εποχής, ωστόσο αυτός που το απογείωσε και το έκανε παγκόσμια επιτυχία, σημαδεύοντάς το με τη φωνή του, είναι ο «βασιλιάς» Έλβις Πρίσλεϊ.
Το ηχογράφησε στις 3-4 Απριλίου του 1960 στο RCA Studio B του Nashville με όλα τα φώτα κλειστά ώστε να υπάρχει η κατάλληλη αισθησιακή ατμόσφαιρα. Λέγεται μάλιστα ότι ακόμα και σήμερα όταν επισκέπτονται τουρίστες το συγκεκριμένο στούντιο, οι υπεύθυνοι φροντίζουν να σβήνουν τα φώτα και βάζουν σε ένα παλιό πικάπ το «Are You Lonesome Tonight».
Όταν ο Elvis Presley άκουσε την ηχογράφηση που έκανε στο «Are You Lonesome Tonight» δεν έμεινε καθόλου ευχαριστημένος. Αντίθετα μάλιστα, απογοητεύτηκε τόσο που ζήτησε να μην κυκλοφορήσει ποτέ το τραγούδι αυτό, ωστόσο ο παραγωγός του κατάλαβε ότι αυτό το τραγούδι θα γινόταν μια τεράστια επιτυχία. Έτσι την 1η Νοεμβρίου της ίδιας χρονιάς κυκλοφόρησε το single έχοντας στη δεύτερη πλευρά το «I Gotta Know».
Και πράγματι ο παραγωγός Steve Sholes, δικαιώθηκε, γιατί το τραγούδι βρήκε τεράστια ανταπόκριση στον κόσμο λόγω της βελούδινης και γλυκιάς φωνής του Πρίσλεϊ και έγινε ένας από τους δίσκους με τις μεγαλύτερες πωλήσεις διεθνώς.
Το «Are You Lonesome Tonight» είναι από αυτά τα τραγούδια που είτε τα λατρεύεις είτε σε αφήνουν παγερά αδιάφορο. Δεν υπάρχει μέση λύση. Σε κάποιους φαίνεται πολύ μελό και μελιστάλαχτο, αλλά η αλήθεια είναι ότι είναι ένα πολύ ατμοσφαιρικό και λεπτής αισθαντικότητας τραγούδι, που ταιριάζει σε ερωτοχτυπημένες καρδιές όλων των ηλικιών…
Are You Lonesome Tonight – Elvis Presley, στίχοι σε μετάφραση
Νιώθεις μοναξιά απόψε
σου λείπω απόψε;
λυπάσαι που χωρίσαμε;
Έχει μείνει η μνήμη σου σε μια φωτεινή και λαμπερή ημέρα
όταν σε φίλησα και σε είπα αγάπη μου;
Μοιάζουν άδειες οι καρέκλες σου και μόνες;
Κοιτάς στο κατώφλι σου και με φαντάζεσαι εκεί;
Είναι η καρδιά σου γεμάτη πόνο, να γυρίσω πάλι πίσω;
Πες μου αγαπημένη, νιώθεις μοναξιά απόψε;
Αναρωτιέμαι αν νιώθεις μοναξιά απόψε
Ξέρεις κάποιος είπε ότι ο κόσμος είναι μια σκηνή
και ο καθένας μας πρέπει να παίξει ένα ρόλο.
Η μοίρα μου επιφύλαξε να παίξω το ρόλο της αγάπης σου
η πρώτη πράξη ήταν όταν συναντηθήκαμε και σε ερωτεύτηκα με την πρώτη ματιά
Είπες τα λόγια σου τόσο γλυκά, και ποτέ δεν έχασες το νόημα
μετά ήρθε η δεύτερη πράξη και φάνηκε να αλλάζεις και να παίζεις περίεργα…
Και δεν θα μάθω ποτέ το γιατί
Γλυκιά μου, είπες ψέματα όταν είπες ότι με αγαπάς
Και εγώ δεν είχα λόγο να σε αμφισβητήσω
Αλλά θα προτιμούσα να συνεχίσω με τα ψέματά σου
παρά να ζήσω χωρίς εσένα
Τώρα η σκηνή είναι άδεια και εγώ στέκομαι εκεί
με το κενό ολόγυρά μου
Και αν δε γυρίσεις πάλι πίσω σε εμένα
τότε κάνε τους να ρίξουν την αυλαία
Είναι η καρδιά σου γεμάτη πόνο, να γυρίσω πάλι πίσω;
Πες μου αγαπημέενη, νιώθεις μοναξιά απόψε;
Are You Lonesome Tonight – Elvis Presley, στίχοι
https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=vcEQbX7dAFA#t=1
Are you lonesome tonight,
Do you miss me tonight?
Are you sorry we drifted apart?
Does your memory stray to a brighter sunny day
When I kissed you and called you sweetheart?
Do the chairs in your parlor seem empty and bare?
Do you gaze at your doorstep and picture me there?
Is your heart filled with pain, shall I come back again?
Tell me dear, are you lonesome tonight?
I wonder if you’re lonesome tonight
You know someone said that the worlds a stage
And each must play a part.
Fate had me playing in love you as my sweet heart.
Act one was when we met, I loved you at first glance
You read your line so cleverly and never missed a cue
Then came act two, you seemed to change and you acted strange
And why I’ll never know.
Honey, you lied when you said you loved me
And I had no cause to doubt you.
But I’d rather go on hearing your lies
Than go on living without you.
Now the stage is bare and Im standing there
With emptiness all around
And if you wont come back to me
Then make them bring the curtain down.
Is your heart filled with pain, shall I come back again?
Tell me dear, are you lonesome tonight?
* Επί τη ευκαιρία, μία συγκλονιστική φωτογραφία του Έλβις Πρίσλεϊ από το 1958, που ήρθε πρόσφατα στο φως, φανερώνει ένα κομμάτι της ψυχής του. Ο «βασιλιάς της ροκ εν ρολ» παρηγορεί τον πατέρα του, μετά το θάνατο της μητέρας του. Καθισμένοι στα σκαλιά, οι δύο άντρες θρηνούν, με τον Έλβις να αγκαλιάζει τον πατέρα του, ο οποίος έχει ξεσπάσει σε κλάματα.
Συντελεστές
Θεατρική Ομάδα Νουάρ
Κείμενο/Σκηνοθεσία: Χριστίνα Θεοδώρου
Κίνηση: Μαρίζα Τσίγκα
Σκηνογραφία: Αναστασία Σπάνθη
Bοηθός σκηνοθέτη: Ζέτα Λαζάρου
Αφίσα: Μαρία Τζάκη
Έπαιξαν: Χριστίνα Θεοδώρου, Νιόβη Ευγενία Κλάρα, Κέλλυ Σπάνθη, Κωνσταντίνος Συμσιρής, Νίκος Ορέστης Χανιωτάκης
– Διάρκεια παράστασης: 60 λεπτά
* Παρουσιάστηκε την Πέμπτη 5 Ιουνίου στις 8.45 μ.μ. και την Παρασκευή 6 Ιουνίου στις 10 μ.μ.
Πληροφορίες
“Επί Κολωνώ”
Τηλ. 210 – 51.38.067
Ναυπλίου 12 και Λένορμαν 94
Κολωνός
Στάση μετρό Μεταξουργείο και μετά περίπου 8 λεπτά με τα πόδια.
