Ο Γάτος
Του Πολύβιου Δημητρακόπουλου
Βρε ζούδι καψερό, που νιαουρίζεις
κι ούλο το χρόνο κοπανάς τα ίδια,
και πας ούλες τσι ρούγες και γυρίζεις
πάνου τση γειτονιάς τα κεραμίδια,
πες μου, μωρέ, αιστάνεσαι θυμό,
όντας αρχίζει εκείνος ο καβγάς,
κι έτσι έχεις και συ κρυφόν καημό,
την ώρα που τσι γάτες κυνηγάς;
Χτυπάει η καρδιά σου; Σου ’ρχεται ζαλάδα;
Σου πιάνετ’ η φωνή; Σου ’ρχονται γέλια;
Και τι τση λες, μωρέ, αφ’ την καμινάδα,
όντας περνάει με την ουρά στα σκέλια;
Κι όντας, καληώρα, παύουνε οι μουρμούρες,
και πάει με το καλό το πανηγύρι,
τση λες και χωρατά; τση κόβεις κούρες;
τση κάνεις κάποτε το νοικοκύρη;…
Άκου, μωρέ, μια συμβουλή από μένα,
κι αν ίσως στη στιγμή δεν πιάκει τόπο,
να’ ρθεις μ’ ούλα τα νύχια σου ανοιγμένα
μόμολο να με κάνεις των ανθρώπω!
Την ώρα που τση λες τα ’στήματά σου,
νιάου-νιάου, και την παίρνεις το ξοπίσω,
και κείνη φεύγει και τση σκούζεις: “-Στάσου,
στάσου, μωρή, δυο λόγια να σ’ ορίσω!”,
αν τύχει κι έτσι δα την ξεγελάσεις
και τη ζυγώσεις κάνοντας το φίλο,
την ώρα σου, βρε γάτο μου, μη χάσεις,
και βούτα τη, και δος τση ένα ξύλο!
Και ποδοκύλησέ τη μες στα χώματα,
και πάρ ’τση τον αέρα με την πρώτη –
να ιδείς, σου ξανακάνει πια καμώματα,
όντας εσύ τση κάνεις τον ιππότη;…
Τ’ άκουσες, μωρέ γάτο;… Τώρα τράβα
και φκιάσ’ τση ούλες τούτες τσι φερσίες –
κι αν δεν την έχεις δούλα σου και σκλάβα,
ναρθείς και να μου δώκεις δυο φτυσίες!
***
Επιμέλεια: Παναγιώτης Μήλας
Ο Πολύβιος Δημητρακόπουλος (1864 – 28 Ιουλίου 1922) ήταν θεατρικός συγγραφέας, ποιητής, μυθιστοριογράφος, δημοσιογράφος και εκδότης. Ήταν γνωστός επίσης με το γαλλικό φιλολογικό ψευδώνυμο Αρκάς (Paul Arcas).
Γεννήθηκε, στην Κυπαρισσία. Ολοκληρώνοντας τις εγκύκλιες σπουδές του κατατάχθηκε στο στρατό προκειμένου ν΄ ακολουθήσει στρατιωτική καριέρα, κατά επιθυμία του πατέρα του. Το 1882, ενώ υπηρετεί ως λοχίας στη φρουρά του Ναυπλίου γράφει την πρώτη του κωμωδία την οποία δύο χρόνια αργότερα ανέβασε σε θεατρική σκηνή, που όμως δεν ολοκληρώθηκε λόγω πυρκαγιάς που ξέσπασε στη σκηνή κατά τη δεύτερη πράξη του έργου, χωρίς όμως να συμβεί ατύχημα. Το απρόοπτο αυτό γεγονός που χαρακτηρίστηκε από τους θεατρικούς κύκλους της εποχής ως καλός οιωνός ενεθάρρυναν τον συγγραφέα να επιδοθεί στο θέατρο και να παραιτηθεί από το στρατό. Έτσι τον αμέσως επόμενο χρόνο, στις 19 Ιουλίου του 1895 πραγματοποιείται, στην Αθήνα, στο θέατρο «Αθήναιον», η πρεμιέρα του πρώτου και σπουδαίου θεατρικού του έργου «Η Μάρκελλα», ένα τετράπρακτο δράμα, υπό τον θίασο Δ. Κοτοπούλη, για το οποίο όλος ο τότε αθηναϊκός τύπος εξέφρασε «ευμενέστατα σχόλια». Με τις παραστάσεις αυτού του έργου, που παρακολούθησαν οι Βασιλείς και πολιτικοί ξεκίνησε ουσιαστικά η μεγάλη θεατρική συγγραφή του Π. Δημητρακόπουλου μέχρι τον Απρίλιο του 1922 που έγραψε το τελευταίο του έργο «Το Κριτήριον», που ανεβάστηκε στο Δημοτικό Θέατρο Αθηνών, λίγες ημέρες πριν τον θάνατό του.
Η εργογραφία του περιλαμβάνει πάνω από εκατό έργα. Μεταξύ των δημιουργιών του συγκαταλέγονται τραγωδίες, κωμωδίες, οπερέτες, καθώς και επιθεωρήσεις, όπου ήταν μάλιστα ένας από τους πρώτος συγγραφείς του τελευταίου αυτού είδους στην Ελλάδα.
***
Η Παγκόσμια Ημέρας Ποίησης εορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Μαρτίου. Η αρχική έμπνευσή της ανήκει στον Έλληνα ποιητή Μιχαήλ Μήτρα, ο οποίος το φθινόπωρο του 1997 πρότεινε στην Εταιρεία Συγγραφέων να υιοθετηθεί ο εορτασμός της ποίησης στην Ελλάδα. Η εισήγησή του εγκρίθηκε όταν έφτασε στα χέρια του ποιητή και μελετητή της ποίησης Κώστα Στεργιόπουλου, προέδρου τότε της Εταιρείας Συγγραφέων και Γυμνασιάρχη μας στο ΣΤ’ Γυμνάσιο Αρρένων της Αθήνας, την εποχή που το Γυμνάσιο βρισκόταν στην οδό Φαλήρου 22, στο Κουκάκι, μέχρι και το 1961.
Η ποιήτρια Λύντια Στεφάνου πρότεινε ως ημέρα εορτασμού την 21η Μαρτίου, την ημέρα της εαρινής ισημερίας, που συνδυάζει το φως από τη μία και το σκοτάδι από την άλλη, όπως η ποίηση, που συνδυάζει το φωτεινό της πρόσωπο της αισιοδοξίας με το σκοτεινό πρόσωπο του πένθους. Η πρώτη Ημέρα Ποίησης γιορτάστηκε το 1998 στο Παλιό Ταχυδρομείο της πλατείας Κοτζιά.
Την επόμενη χρονιά ο συγγραφέας Βασίλης Βασιλικός, πρέσβης της Ελλάδας στην UNESCO, εισηγήθηκε στο Εκτελεστικό Συμβούλιο του οργανισμού η 21η Μαρτίου να ανακηρυχθεί Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης. Η ελληνική πρόταση υπερψηφίστηκε τον Οκτώβριο του 1999, στη Γενική Διάσκεψη της UNESCO στο Παρίσι.
