Γράφει η Ειρήνη Αϊβαλιώτου
Ο άνθρωπος είναι ελεύθερος όταν παίζει. Και ευτυχώς σήμερα υπάρχουν νέα παιδιά στο θέατρο που παίζουν. Παίζω σημαίνει να μπορώ να νιώσω τις γεύσεις της ζωής, να δημιουργήσω πλατιές εικόνες στο μυαλό μου και, με κλειστά μάτια, να πάρω το μήνυμα από κάθε μου αίσθηση και να νιώθω το θεατρικό παιχνίδι.
«Τι να το κάνω το δαχτυλίδι; Εγώ για το χάδι πήγαινα».
Τρία νέα παιδιά ανακαλύπτουν την ευρηματικότητα που τους χρειάζεται για να προστατεύσουν την αθωότητα του ερωτισμού τους.
Ήταν μια όμορφη, χαριτωμένη και ενδιαφέρουσα θεατρική εμπειρία, αυτή που έζησα στο Α Small Argo full of Art (Θέατρο Αργώ) πρόσφατα. Η παράσταση «Ντέστινυ» σε σκηνοθεσία Χρύσας Καψούλη αφήνει στο θεατή την αίσθηση του περαστικού και του άπιαστου. Για τους συντελεστές μοιάζει με ένα μικρό νησί που εξερευνάς με κόπο, γνωρίζεις όμως ότι την επομένη θα ξυπνήσεις και πάλι εξόριστος.
Δεν συμβαίνει συχνά να γελάς και να συγκινείσαι ταυτόχρονα με τη νεότητα και την ομορφιά της, να βλέπεις κάτι που είναι ξένο προς εσένα και να μην ξενίζει, αλλά να σου προκαλεί τη διάθεση να μάθεις περισσότερα για αυτό.
Τρεις εξαιρετικοί νεότατοι ηθοποιοί, υπέροχα καθοδηγημένοι από τη Χρύσα Καψούλη, καλοκουρδισμένοι, αν μου επιτρέπετε, αγγίζουν μια σειρά από κοινωνικές συμπεριφορές και μεταδίδουν μηνύματα αισιοδοξίας στο θεατή.
Η παράσταση σε αγγίζει κατευθείαν με την αμεσότητά της και την ανθρωπιά της. Θέματα όπως οι ερωτικές σχέσεις, η αισθαντικότητα, η σεξουαλικότητα, η αίσθηση της αποτυχίας και της απόγνωσης, θέματα που μας αφορούν.
Την παρακολούθησα με εξαιρετικό ενδιαφέρον. Έπιασα τον εαυτό μου να αναρωτιέται τι μας επιφυλάσσει το αύριο. Με την ίδια λαχτάρα που περιμένεις το επόμενο επεισόδιο της αγαπημένης σου τηλεοπτικής σειράς. Σαν και είμαι κι εγώ μια ψηφίδα της.
Οι τρεις νεότατοι και ταλαντούχοι ηθοποιοί έκαναν κατάθεση ψυχής.
Πιστεύω πως η Εμμανουέλλα Κοντογιώργου και η Κασσάνδρα Τζάρτζαλου θα συνεχίσουν να αντηχούν στο ελληνικό θέατρο και να κερδίζουν την καλλιτεχνική επί σκηνής αυθυπαρξία τους. Συμμετέχει στον ρόλο του Ντέστινυ ο Γιώργος Ημέρης, ένας ηθοποιός με πολύ ωραία φωνή και παρουσία, που αφήνει πολύ καλές εντυπώσεις.
Οι βιαστικοί άντρες στη ζωή δύο γυναικών. Ένας εραστής με παραπλανητική ταυτότητα – αφορμή για αυτοσκηνοθεσίες σε μια κωμωδία παρεξηγήσεων χωρίς τέλος, – ή καλύτερα, μ’ ένα τέλος μετέωρο – εισαγωγή σε μια καινούργια μοναξιά. Ανοιχτές μπαλκονόπορτες, αναμνήσεις από τους χειμώνες που πέρασαν, υποσχέσεις και διαψεύσεις. Μάλερ και Αλίσια Κις, προετοιμασίες για μια «κρίσιμη συνάντηση», μαγειρέματα, χαμηλόφωνες εξομολογήσεις. Το φάντασμα ενός «μοιραίου» άντρα και το σώμα ενός άλλου κατά λάθος. Μια τράπουλα που ανοίγει και ξανανοίγει και προβλέπει. Επίμονα, φανατικά, εναγώνια. Κρατώντας πάντα το αποφασιστικό της χαρτί κλειστό.
Η παράσταση
Η παράσταση δείχνει αγάπη για τον λόγο, αγάπη για το παίγνιο, ακροβατεί με τα νοήματα. Οι ιστορίες των κοριτσιών είναι μια συνεχής μεταμόρφωση, ένα κολάζ εικόνων, αναμνήσεων, εντυπώσεων. Αναζητούν τον έρωτα, όσο και την εκπλήρωσή του. Τον έρωτα που ισορροπεί στο χείλος της ήττας. Τον έρωτα που πιάνει αιχμαλώτους. Τον έρωτα, ένα δάνειο που συνάπτεται με υποθήκη ένα αβέβαιο και ανεξιχνίαστο μέλλον. Τα δύο κορίτσια, η Άννα και η Ρεβέκκα, δύο νέες γυναίκες της εποχής μας, ερωτοτροπούν με το άγνωστο, το καινούργιο. Περισσότερο όμως διασκεδάζουν παίζοντας και ξαναπαίζοντας, και ενίοτε εμπαίζοντας, το ήδη γνωστό.
Τα σώματα των γυναικών μένουν ανοιχτά, τολμηρά, όμορφα και σέξι, ακομπλεξάριστα. Επιζητούν και δικαιούνται την ηδονή, ακολουθώντας μια έντονα κινησιολογική ερμηνεία. Η Χρύσα Καψούλη δίδαξε επιτυχημένα στις δύο ηθοποιούς πριν αρθρώσουν τον λόγο, να αισθάνονται τα σώματά τους που διεγείρονται, που είναι έτοιμα να αποκαλυφθούν. Έτσι το έργο αποκαλύπτεται μπροστά στα μάτια μας, ανανεώνει την περιέργειά μας και μας διεγείρει.
Είναι μεγάλη χαρά και ικανοποίηση να παρακολουθούμε τις νέες γενιές ηθοποιών που αναδύονται γεμάτες δροσιά και φρεσκάδα.
Δύο νεαρά κορίτσια, η Εμμανουέλλα Κοντογιώργου (Άννα) και η Κασσάνδρα Τζάρτζαλου (Ρεβέκκα), όπου το «αίτημά» τους για τον έρωτα και το δικαίωμά τους για τη διεκδίκησή του υπάρχει και εντός και εκτός της σκηνής. Τα δύο αυτά κορίτσια βγαίνουν, πάνε σε μπαρ, κάνουν ταξίδια, διακοπές στα νησιά. Είναι ερωτευμένες, ποθούν τον έρωτα. Τόσο συγκινητικά αληθινό που είναι από εκείνες τις στιγμές που δεν νιώθεις την ανάγκη να μπεις στον κόπο να εξηγήσεις τη συνθήκη που βρίσκονται.
Η υπόθεση
Η Άννα και η Ρεβέκκα, δύο κολλητές φίλες, συζητούν μόνες σ’ ένα μπαλκόνι κάπου στην Αθήνα, με ήχους αυγουστιάτικους, μια τράπουλα, καρυδάκι γλυκό, πολύ κρασί και τη συνεχή προσμονή της άφιξης ενός άνδρα – πεπρωμένου, του Ντέστινυ.
Δύο γυναίκες που παλεύουν ν’ αγαπηθούν χωρίς να ξέρουν τον τρόπο. Δύο φιλενάδες που σκηνοθετούν τη ζωή τους με αφορμή έναν άντρα από το παρελθόν. Σαν παιδιά που παίζουν με τις κούκλες τους και τις βάζουν να κάνουν ό,τι εκείνες ονειρεύονταν να ζήσουν.
Ένας άντρας που φοράει λινό. Σαν τον έρωτα που λαχταρούν να ζήσουν και τον ψάχνουν αδέξια σε άντρες με αισθήματα polyester, που ταξιδεύουν εξαρχής με εισιτήριο μετ’ επιστροφής. Κι εκείνες είναι οι προσωρινές στάσεις, οι παρενθέσεις τους, ενώ θα ήθελαν να είναι το λιμάνι τους, τα θαυμαστικά τους.
H γλυκόπικρη κωμωδία του Άκη Δήμου «Ντέστινυ» παρουσιάζεται σε σκηνοθετική επιμέλεια της Χρύσας Καψούλη, με την Εμμανουέλλα Κοντογιώργου και την Κασσάνδρα Τζάρτζαλου, από τις 19 Οκτωβρίου 2019 και κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 21:00 στο Small Argo full of Art.
Μια κωμωδία παρεξηγήσεων, βαθιά υπαρξιακή. Μια τράπουλα που ανοίγει και ξανανοίγει. Επίμονα, φανατικά, εναγώνια. Κρατώντας πάντα το αποφασιστικό της χαρτί κλειστό.
***
Δεκατρία χρόνια μετά την τελευταία του παρουσίαση στο Υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης το «Ντέστινυ» του Άκη Δήμου επιστρέφει για να μας θυμίσει ότι καμιά φορά η αποτυχία να βρεις το ιδανικό μπορεί να σε οδηγήσει να κάνεις το άλμα στη ζωή που επιθυμείς.
Το Ντέστινυ άρχισε να γράφεται σχεδόν τυχαία τον Αύγουστο του 2003. Μέχρι την άνοιξη της επόμενης χρονιάς παρέμενε ένα κείμενο ελάχιστων σελίδων, κάτι σαν σημειώσεις εργασίας ενός μεγαλύτερου έργου. Αργότερα βρήκε το ρυθμό και το βήμα του για να ολοκληρωθεί σαν ένα εκτενές μονόπρακτο σε τρεις σκηνές για δύο πρόσωπα παρόντα και πολλά άλλα απόντα, αλλά καθοριστικά για την εξέλιξη της ιστορίας.
***
Υπάρχουν πολύ καλές δουλειές στην πόλη και μία από αυτές είναι το “Ντέστινυ”, που ολοκληρώνει σύντομα τις παραστάσεις του, οπότε σπεύσατε, αν κι εσείς έχετε αργήσει –όπως κι εγώ- να το απολαύσετε.
Συντελεστές
Η σκηνοθετική επιμέλεια ανήκει στη Χρύσα Καψούλη.
Βοηθός σκηνοθέτη είναι ο Βαγγέλης Βογιατζής.
Τα σκηνικά έχει φιλοτεχνήσει ο Χριστόφορος Κώνστας@XsquareDesignLab.
Τα κοστούμια υπογράφει η Ανδρονίκη Τζάρτζαλου, την κίνηση η Κωνσταντίνα Μπάρκουλη και τους φωτισμούς ο Χρήστος Μπαλαγιάννης. Όλοι οι συντελεστές είναι εξαιρετικοί κι έχουν δουλέψει με φαντασία και έμπνευση για την παράσταση.
Η παραγωγή είναι της Εταιρείας Θεάτρου «Σπίτι Της».
Παίζουν οι ηθοποιοί
Εμμανουέλλα Κοντογιώργου (Άννα), Κασσάνδρα Τζάρτζαλου (Ρεβέκκα).
Συμμετέχει στον ρόλο του Ντέστινυ ο Γιώργος Ημέρης.
Πληροφορίες
Παραστάσεις: Σάββατο και Κυριακή στις 21:00
Εισιτήρια: 10 ευρώ (κανονικό), 8 ευρώ (μειωμένο), 7 ευρώ (ομαδικό)
Διάρκεια: 70 λεπτά
Curator: Χρύσα Καψούλη
Poster: Xsquare DesignLab
Α Small Argo full of Art (Θέατρο Αργώ)
Ελευσινίων 15, Μεταξουργείο
Τηλέφωνο: 210 5201684
asmallargofullof.art |[email protected]
- Φωτογραφίες: Λητώ Πούλη
***
Ο Άκης Δήμου γεννήθηκε στην Αμαλιάδα. Αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Στην ίδια Σχολή, ολοκλήρωσε στη συνέχεια το μεταπτυχιακό του, με αντικείμενο το Ποινικό Δίκαιο και την Εγκληματολογία.
Πρωτοπαρουσιάστηκε στο θέατρο το 1995 με τον μονόλογο «…και Ιουλιέττα». Από τότε και μέχρι σήμερα έχουν ανέβει, σε κρατικές και ιδιωτικές σκηνές, 24 έργα του, 4 από τα οποία αποτελούν μεταγραφές μυθιστορημάτων των Αλέξανδρου Δουμά (Η κυρία με τις καμέλιες), Κωνσταντίνου Χρηστομάνου (Η κερένια κούκλα), Μαρίας Ιορδανίδου (Λωξάντρα) και Μένη Κουμανταρέα (Η κυρία Κούλα). To 2012, σε συνεργασία με τον Γιώργο Κιμούλη, διασκεύασε το έργο των Theo Van Gogh και Theodor Holman Η συνέντευξη. Έργα του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά και πορτογαλικά και έχουν παρουσιαστεί στην Αγγλία, την Ισπανία, την Πορτογαλία και το Βέλγιο. Το σύνολο των μέχρι τώρα έργων του κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αιγόκερως.
Από το 2008 διδάσκει Δραματολογία στην Ανώτερη Δραματική Σχολή «Ανδρέας Βουτσινάς».
Ζει στη Θεσσαλονίκη.
ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ
Το κενό αυτοπροσώπως, 2015
Όθων και Ποθούλα, 2012
Σιγά τα αίματα! – Oresteia, the new generation, 2011
Αν αργήσω, κοιμήσου, 2011
Λωξάντρα (θεατρική μεταγραφή του ομώνυμου μυθιστορήματος της Μαρίας Ιορδανίδου), 2010
Η κυρία Κούλα (θεατρική μεταγραφή της ομώνυμης νουβέλας του Μένη Κουμανταρέα), 2010
Αν ακούει το φεγγάρι, 2009
Η Σάντρα στο φως, 2008
Απόψε τρώμε στης Ιοκάστης, 2008
Η Νύχτα των μυστικών, 2007
Το αίμα που μαράθηκε (θεατρική μεταγραφή του μυθιστορήματος του Κωνσταντίνου Χρηστομάνου Η κερένια κούκλα, 2007
Η Μαργαρίτα Γκωτιέ ταξιδεύει απόψε (θεατρική μεταγραφή του μυθιστορήματος του Αλέξανδρου Δουμά Η κυρία με τις καμέλιες), 2005
Ντέστινι, 2004
Ένα φως για κάθε σκοτάδι, 2004
Μου θυμίζεις φιλιά, 2002
Αιώνες μακριά απ’ την Αλάσκα, 2001
Η Αναγνώριση, 2000
Ανδρομάχη ή τοπίο γυναίκας στο ύψος της νύχτας, 1999
Το δάκρυ των χεριών, 1999-2000
Η ψίχα του νερού, 1999
Σβήσε μου το γέλιο, 1998
Τα λουλούδια στην κυρία, 1998
Απόψε η μουσική, 1997
Η Σαμάνθα και ο Μαξ στο βυθό της ασφάλτου, 1996
«…και Ιουλιέττα», 1995
***
