20.4 C
Athens
Πέμπτη 28 Μαρτίου 2024

Μελέτης Ηλίας: Τα καλύτερά μας χρόνια με θεατές στο θέατρο…

Με αφορμή αυτή τη δύσκολη – από κάθε άποψη – χρονιά, το Catisart.gr δίνει τον λόγο σε καλλιτέχνες που μιλούν για όσα έχασαν, για όσα κέρδισαν και για όσα περιμένουν.
Μας μιλούν για θέματα που τους ενόχλησαν ή τους συγκίνησαν, για γεγονότα που τους πίκραναν, τους εξόργισαν ή τους έδωσαν χαρά.
Εκμυστηρεύονται τις απογοητεύσεις ή τις ελπίδες τους και τέλος εκθέτουν διαφωνίες, σκέψεις, ιδέες και προτάσεις…

Γράφει ο Μελέτης Ηλίας

Την προηγούμενη χρονιά με αφορμή το δυσάρεστο περιστατικό της καραντίνας ΚΕΡΔΙΣΑ τον χαμένο χρόνο στο σπίτι με τα παιδιά και την οικογένεια.
Τα τελευταία εφτά χρόνια από την πρώτη σεζόν που ξεκίνησα παράλληλα και γυρίσματα και τις παραστάσεις και πρόβες ήταν κάτι καινούριο για μένα το να κάθομαι σπίτι τα βράδια. Να βάζω τα παιδιά για ύπνο και να παίζουμε. Κάτι το οποίο ήταν, δεν ήταν αυτονόητο αλλά τελικά κατάλαβα και πόσο σημαντικό είναι οπότε για αυτό το λόγο θεωρώ ως κέρδος.
Από εκεί και πέρα δεν βρίσκω κάτι άλλο στο ρήμα «κέρδισα». Φαντάζομαι ότι τα παιδιά μου κάποτε θα το χαρακτηρίζουν αυτή την περίοδο ως «τα καλύτερά τους χρόνια».

***

[Πατήστε “κλικ” επάνω στις φωτογραφίες για να τις δείτε μεγαλύτερες].

Στο «ΕΧΑΣΑ», νομίζω ότι το πρώτο πράγμα ενστικτωδώς που μου έρχεται στο μυαλό παρόλο που είναι το προφανές, είναι η δουλειά στο θέατρο. Εγώ ήμουν από τους τυχερούς γιατί κατά τη διάρκεια της περασμένης χρονιάς δούλευα στην τηλεόραση, έκανα γυρίσματα…
Καταλαβαίνω πόσο δύσκολο μπορεί να είναι το γεγονός ότι ξαφνικά σταματήσανε οι πρόβες και οι παραστάσεις. Η επαφή μεταξύ των ηθοποιών που τη θεωρώ πολύτιμη. Βέβαια πέρα από την πρόβα και την παράσταση χάθηκε και η επαφή με τον κόσμο. Αυτό ήταν κάτι το οποίο χάθηκε και χάθηκε πολύ βάναυσα.
Ήμασταν από τους πρώτους που το χάσαμε και από τους τελευταίους που προσπαθούν να το ξαναβρούν. Παρόλο που σιγά σιγά αρχίζουν κάποια ενθαρρυντικά μηνύματα.
Η αλήθεια είναι ότι από πέρυσι τον Μάρτη εγώ – που δεν θα κάνω περιοδεία αυτό το καλοκαίρι – πάει σχεδόν ενάμισι χρόνος απραξίας από κάτι το οποίο με τρέφει τα τελευταία 20 χρόνια: Την καθημερινότητα της δουλειάς μου… της θεατρικής πραγματικότητας…
Μας έλειψε η ζωντανή σχέση με τους θεατές στα καμαρίνια και με τους συναδέλφους πάνω στη σκηνή. Αυτό είναι κάτι το οποίο δεν μπορεί να αντικατασταθεί ούτε από γυρίσματα σειρών, ούτε ταινιών, ούτε οτιδήποτε άλλο. Είναι κάτι το οποίο υπάρχει από μόνο του και σε τρέφει δηλαδή είναι σαν …ναρκωτικό. Κάτι το οποίο μετά από τόσα χρόνια το έχουμε ανάγκη.

***

[Πατήστε “κλικ” επάνω στις φωτογραφίες για να τις δείτε μεγαλύτερες].

Και τέλος στο «ΠΕΡΙΜΕΝΩ» νομίζω ότι πάλι θα μιλήσω για το ίδιο πράγμα. Περιμένω εναγωνίως περισσότερο την επιστροφή του κόσμου στο θέατρο γιατί εγώ ως θεατής διαπιστώνω ότι αυτός ο εγκλεισμός λιγάκι μας έχει ιδρυματοποιήσει και δυσκολευόμαστε πια να βγούμε από το σπίτι μας όπως βγαίναμε πριν την καραντίνα. Ελπίζω αυτό να αλλάξει άμεσα και σιγά σιγά να επανέλθουμε στους κανονικούς μας ρυθμούς μιας και αυτό είναι λίγο επικίνδυνο αν συνηθίσεις με αυτή την κατάσταση. Με τον καναπέ και το live streaming.
Τώρα όμως σιγά σιγά βλέπω πάλι να φεύγει ο φόβος… Φυσικά το άλλο που περιμένω είναι να δουλέψω και εγώ πάνω στη θεατρική σκηνή…
Βέβαια όσο έχω τα γυρίσματα για «Τα καλύτερά μας χρόνια» είμαι λίγο ήσυχος. Όμως και αύριο να μου έλεγε και κάποιος να ξεκινήσω πρόβες, θα ξεκινούσα.
Φυσικά θεωρώ ότι το πρώτο στοίχημα που πρέπει να κερδηθεί και είναι αυτό που περιμένω πάνω από όλα: Ο κόσμος να επιστρέψει στο θέατρο. Τα πρώτα μηνύματα όντως είναι ενθαρρυντικά γιατί και πέρυσι στην μεγάλη πρώτη καραντίνα που πήγα στην Επίδαυρο για μια παράσταση είδα τον κόσμο πραγματικά έτοιμο να διασκεδάσει πολύ περισσότερο από πριν. Και το ίδιο βλέπω να γίνεται και φέτος. Όλα παίρνουν τον δρόμο τους… Έρχονται τα καλύτερά μας χρόνια με θεατές στο θέατρο…

Σχετικά άρθρα

Κυνηγήστε μας

6,398ΥποστηρικτέςΚάντε Like
1,713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε


Τελευταία άρθρα

- Advertisement -