19.2 C
Athens
Δευτέρα 29 Απριλίου 2024

Κατερίνα Άγγελάκη-Ρουκ, Ο Έρωτας κι ο Κόσμος

Κατερίνα Άγγελάκη-Ρουκ, Ο Έρωτας κι ο Κόσμος

Ζούσα τις τελευταίες μέρες
σά νάταν παρελθόν
οί ώρες μόλις βγαίναν άπ’ τό χρόνο
πέτρωναν κύλαγαν
σάν πελώρια βότσαλα
στό βυθό τού κορμιού μου
νερά τά χέρια σου περνούσαν
από πάνω τους
κι άστράφταν.
Τώρα πιά δέν έχω καμιά προθεσμία
τις έξάντλησα μεθοδικά
μιά μιά σάν αρρώστια
έφαγαν τό χρόνο μου
κι άρχίσανε οί σφάχτες.
Χάνομαι, κουφή μέσα στόν κόσμο
τό πουλί, άκούω μόνο τό πουλί
έξω άπ’ τό παραθυρό σου.
Μά οί πόνοι περίσεψαν
σ’ αύτή τή γή
οί θάλασσες τσούζουν σάν πληγή
μαύρες τρύπες άχνίζουν
καίγονται τό σώματα
καίγονται τά σπαρτά
κι άνοίγουν βαθειές σκιές
τά βαρειά φτερά τών ίεροξεταστών.
Κορμί’ άντιστέκονται
κορμιά πέφτουν
στρατοί μέ κομένα κεφάλια
έρχονται όλο κατεβαίνουν
ανανεωμένοι οί ξανθοί
βάζουν φωτιά στά καλύβια
μέ τό μικρότατο στόλισμα:
ένα κοριτσάκι.
Οί άκρωτηριασμένοι
μαθαίνουν ξανά τό περπάτημα
καί στό θάλαμο τό έλαφρό τραγούδι
τούς θυμίζει τό βάλς
πούταν κάποτε ή ζωή τους.
Στό νησί μας
σαλιγκάρια – άνθρωποι μέ μπογαλάκια
γλείφουν τό χώμα
νά στυλωθούν
τούς τυλίγει ή άποψορά
σά νάχε κακοφορμίσει
ή έλπίδα
στό μέρος όπου κάποτε λεμονανθοί και κιτρα
Τή φίλη μου άπ’ τήν Ιερουσαλήμ
ποιός ξέρει αν θά τή ξαναδώ
νά μου τραγουδάει
άράπικα τραγούδια τής άγάπης
μέσ’ τά χιόνια
αν θά μαγκώσουνε σάν δόκανα
τά σύνορα τριγύρω
κι αν θά βουλιάζει
ό τόπος τής καρδιάς μου
μέσ’ τά χάος.

Είναι άτιμία τό πάθος μου.
Στήν τόση καταστροφή
— «έπεσε κι άλλη πόλη»
«όλοκαυτώθηκε κι άλλος άγγελος»
μέ πονάει τό ώραιότατο χέρι σου
ή θέση του
ή θήκη του
ή θηλή
ή άσύγκριτη φωνή σου
μέ τσουρουφλάει
πιό άμαχη άπ’ τούς άμαχους
στενά συγκεντρωμένη
σ’ ένα μονάχα δράμα.
Λειωμένο μολύβι στάζει
ή άνάσα τών άνθρώπων
κι έγώ σχεδιάζω συναντήσεις
όταν σέ δώ
άν θά σ’ άγκαλιάσω πρώτα
ή θά σκύψω τό κεφάλι
άποκαμωμένη
άπ’ τό φιλί
πού άργησε πολύ
κι έχάθη ή νοστιμιά του.
Κι ένώ όλο γιά μίσος λένε
θυμάμαι πόσο άρέσει
στούς άντρες ν’ αγαπιούνται
πώς δένουν σάν φραγκόσυκα
σφιχτό χύνεται τό μέλι
άπ’ τά άγκαθάκια
καί πέφτει ή γύρη σά βροχή
άπ’ τό πελώριο κίτρινο
λουλούδι τής άγάπης.

*Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Τραμ», Δεύτερη Διαδρομή, Δεύτερο Τεύχος, Θεσσαλονίκη, Σεπτέμβρης 1976 (σελ. 95-96).

Σχετικά άρθρα

Κυνηγήστε μας

6,398ΥποστηρικτέςΚάντε Like
1,713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε


Τελευταία άρθρα

- Advertisement -