INSENSO / ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ] Του Δημήτρη Δημητριάδη
[…] Θαυμάζω τα χέρια μου. Θαυμάζω τα χέρια.
Χέρια. Θαύμαζα τού Φραντς. Όμορϕα χέρια.
Πόσο όμορϕα. Αν ήταν μόνον χέρια ο Φραντς
πάλι θα τον λάτρευα όπως σε λάτρεψα. Δάχτυλα
νύχια ϕλέβες δέρμα πόροι γραμμές παλάμες
ϕαρδιές ζεστές υποδεχτικές η τριχοϕυΐα να ϕτά-
νει έως εκεί όπου έπρεπε για να τονίζει την
αδρότητα την στιβαρότητα να μετατρέπει εκείνα
τα χέρια σε όργανα αναντικατάστατα για την εκ –
πλήρωση τού πάθους την τελείωση τής απόλαυ-
σης. Αϕή απ’ αυτά τα χέρια. Επαϕή μ’ αυτήν την
αϕή αυτών των χεριών. Λάτρεψα τα χέρια σου.
Τα κρατούσα μέσα στα δικά μου τα κοίταζα τα
περιεργαζόμουν σαν – δεν υπάρχει τίποτε να τα
συγκρίνω δεν μού έρχεται καμία εικόνα. Τα
θαύμαζα για την ανδρότητά τους. Κοιτάζω τώρα
τα δικά μου. Έχουν ακόμη την θέρμη των χεριών
του την προστατευτική δύναμη που μού μετέ-
διδαν. Γι’ αυτό τα κοιτάζω τόσο συχνά. Σαν να
κοιτάζω τα χέρια σου. Έτσι νομίζω. Πολλά νο-
μίζω από τότε που ο Φραντς δεν ζεις. Τα χέρια
μου όμως είναι εδώ μαζί μου. Τα κοιτάζω και
σκέϕτομαι. Σκέϕτομαι αυτό που δεν έκανα εγώ
που έκαναν οι άλλοι. // Φραντς * Όσο ατελής
κι αν είναι ο άνθρωπος όταν δίνει όσα δίνει είναι
πολλά για έναν άλλον άνθρωπο. Είναι πολλά
όταν αυτός παίρνει όσα θέλει. * Όσα δίνει ένας
άνθρωπος είναι πολλά όταν τα παίρνει ένας άν-
θρωπος που τα θέλει. * Ένας άνθρωπος είναι
πο λύς για έναν άνθρωπο. * Τίποτε περισσότερο
δεν υπάρχει για τον άνθρωπο από έναν άνθρωπο.
* Τίποτε δεν γεμίζει τον άνθρωπο όσο ένας άν-
θρωπος. Κι όταν αυτός δίνει είναι θεός για εκεί-
νον που παίρνει. Δεν υπάρχει θεός που να δίνει
όπως ο άνθρωπος. Μόνον ο άνθρωπος δίνει. Όσα
μπορεί να δώσει ένας άνθρωπος είναι όσα μπο-
ρεί να πάρει ένας άνθρωπος. Πολλά μπορεί να
δώσει πολλά μπορεί να πάρει. Αυτά είναι το πε-
ρισσότερο. Δεν υπάρχει τίποτε περισσότερο. Το
περισσότερο είναι όσα δίνει ο άνθρωπος σ’ έναν
άνθρωπο κι αυτό το ξέρει όποιος παίρνει. Όταν
παίρνει ξέρει πως περισσότερα δεν μπορεί. *
Θεός είναι αυτός που δίνει σ’ αυτόν που ζητάει.
Άλλο υπέρτατο απ’ αυτό δεν υπάρχει. […]
[από το βιβλίο “INSENSO”,
εκδόσεις Σαιξπηρικόν]
- Φωτογραφία: Το «Insenso» του Δημήτρη Δημητριάδη σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού (Theseum Ensemble). Ένα έργο που μιλά για την αγωνία του ανθρώπου απέναντι στον έρωτα και στην προδοσία και παρουσιάστηκε σε εξωτερικούς και εσωτερικούς χώρους του Φεστιβάλ Αθηνών, το 2013.