Από τη συλλογή “Στο τέρμα της πλάνης”
Νηστεύοντας το περιττό
Ληθοκτόνο άρωμα της μουσμουλιάς
που μες στην ποταμιά με ξαναφέρνεις
εκεί στο δροσερό βάθος, όπου ανθίζεις.
Στις ευφρόσυνες ψιχάλες του Νοεμβρίου
ανθισμένη αντίστιξη με τα πεσμένα φύλλα
ανάμεσα στο τραγούδι του αηδονιού και του βατράχου.
Στη χάρη της Μεσοσπορίτισσας- τα Εισόδιά Της στο ναό
και του σταριού στο χώμα.
Τα αγκομαχητά των βοδιών
και το λαχάνιασμα του σπορέα
Μπερδεύονται με τις συγχορδίες του πράσινου
και της ώχρας.
Προκήρυξη σωτηρίας το ουράνιο τόξο.
Ακουμπά στο σύνορο του οργωμένου και κυκλώνει
τον ελαιώνα.
Νηστεύοντας το περιττό από την πόρτα του τυχαίου
ξαναμπαίνω στους παιδικούς παραπόταμους.
Στο κρησφύγετο της εφηβείας μου.
Τότε που ακόμη όλα παίζονταν
στην αχλύ των αινιγμάτων που ο κυλιόμενος λίθος τους
πάντα μέσα μου παλιννοστεί.
Μόνο που τώρα ξέρω πως μάλλον δεν υπάρχει λύση.
Μα και να υπάρχει, δεν τη θέλω.
Μου φτάνει το άρωμά σου!
***
«Θα ξανάρθει/ ηλιοβασίλεμα μετανιωμένο/ ξύπνημα πρωινό./ Και με μνήμη και με λήθη/ θα ξανάρθει/ ήχος απόβροχου καλοκαιρινού./ Θα ξανάρθει/ το λίγο νοσταλγώντας του φωτός». Με αυτούς τους στίχους από τη βραβευμένη συλλογή «Με το φως» αποχαιρέτησε η Εταιρεία Συγγραφέων τον Χριστόφορο Λιοντάκη, ποιητή, μεταφραστή (και ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας), ο οποίος «έφυγε» πρόσφατα σε ηλικία εβδομήντα τεσσάρων ετών.
Άνθρωπος ζεστός, με φίνα αίσθηση του χιούμορ, γενναιόδωρος προς τους νέους συγγραφείς και ποιητές, ο Χριστόφορος Λιοντάκης ήταν χαρακτηριστικός εκπρόσωπος των ποιητών της γενιάς του ’70, και από τους σημαντικότερους σύγχρονους Έλληνες ποιητές. Ήρθε στην Αθήνα από την Κρήτη με ένα εντυπωσιακό γλωσσικό οπλοστάσιο αλλά και παιδεία πολυπρισματική.
Γεννήθηκε το 1945 στο Ηράκλειο Κρήτης, σπούδασε νομικά στην Αθήνα και παρακολούθησε μαθήματα φιλοσοφίας δικαίου στο Παρίσι. Το 1973 κυκλοφόρησε η πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο «Το τέλος του τοπίου».
Εξαιρετικός μεταφραστής, είχε ασχοληθεί συστηματικά με τη γαλλική ποίηση και λογοτεχνία, έχοντας μεταφράσει μεταξύ άλλων Ζενέ, Απολινέρ, Μπονφουά, Ελιάρ, Ρεμπό, Πονζ, Βαλερί, Σταντάλ και έχοντας εκδώσει «Ανθολογία γαλλικής ποίησης». Τιμήθηκε από το γαλλικό υπουργείο Πολιτισμού, που τον είχε χρίσει Ιππότη της Τάξεως Γραμμάτων και Τεχνών. Εκτενώς επίσης ασχολήθηκε με τη θεατρική μετάφραση και συνεργάστηκε, μεταξύ άλλων, με τον Βαγγέλη Θεοδωρόπουλο στο Θέατρο του Νέου Κόσμου.
Η συλλογή του «Με το φως», 1999, τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης και επίσης με το Βραβείο Ποίησης του περιοδικού «Διαβάζω», το 2000. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά, γερμανικά, ιταλικά και αγγλικά και έχουν δημοσιευθεί στο περιοδικό «Harvard Review». Το υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας τον ονόμασε Ιππότη της Τάξεως Γραμμάτων και Τεχνών και ο Δήμος Ηρακλείου του απένειμε το βραβείο Νίκου Καζαντζάκη. Το 2012 τιμήθηκε με το βραβείο Ποίησης του Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών, για το σύνολο του έργου του. Ο Θάνος Μικρούτσικος έχει μελοποιήσει ποιήματά του, που έχουν κυκλοφορήσει σε cd με τίτλο «Ποίηση με μουσική: Κωνσταντίνος Καβάφης – Χριστόφορος Λιοντάκης».
***
Ο Χριστόφορος Λιοντάκης στην ταράτσα με ομπρέλα, νεσκαφέ, τρανζιστοράκι και Μπετόβεν…
***
Χριστόφορος Λιοντάκης. «Ο μεγάλος δρόμος» του ποιητή έφθασε στο «τέρμα της πλάνης»…
- Αρχική εικόνα: At the Milliner’s’ by Edgar Degas
