Του Αύγουστου Κορτώ
Άκου μια ιστορία.
Τέλη του ’97, το Κατερινάκι αρχίζει να βλέπει θολά απ’ το αριστερό μάτι, οπότε πέφτουμε πάνω της με το πιεσόμετρο μπαμπάς και γιος και της βρίσκουμε διαστολική 11. Είχε παχύνει και πολύ, κάπνιζε και σαν φουγάρο, πολύ θέλει; Να μη σας τα πολυλογώ, τη φορτώνουμε με το ζόρι στ’ αμάξι, και βουρ στο Νοσοκομείο Παναγία.
Το σπίτι τότε το μοιραζόμασταν ήδη με δύο γάτες, κι ο Τάσος είχε θέσει βέτο ότι τρίτο γατί μόνο πάνω απ’ το πτώμα του. Κι επειδή στα επείγοντα γινόταν ο κακός χαμός, βγαίνει η αδιόρθωτη η μάνα μου για τσιγάρο, και ξαφνικά τη βλέπω να τρέχει σφαίρα στο αμάξι, κρατώντας την τσάντα της στον κόρφο.
Διότι όπως φούμαρε, είχε ακούσει ένα ψιλό νιαουρητό, και είχε βρει ένα μωρό κεραμιδόγατο, έρημο και τρομοκρατημένο. Και ξύπνησε η Λωξάντρα μέσα της, και το υιοθέτησε.
Ο μπαμπάς της το ‘κανε το χατίρι εντέλει. Κι έτσι αποκτήσαμε την τρίτη μας γάτα, τη Μιρέγια.
* Πηγή: Το χρονολόγιο του συγγραφέα Αύγουστου Κορτώ.
σ.σ. Ο Αύγουστος, γιορτάζει τον Ιούνιο. Θυμίζουμε οτι το όνομά του είναι Πέτρος Χατζόπουλος.
