Του Παναγιώτη Μήλα
[email protected]
None: Είμαι ο None.
Σάντυ: None;
None: Από το No-one (απλώνει το χέρι του)
Σάντυ: Είμαι η Sun-dy. Από το Somebody (του δίνει το χέρι της)
(Ο None της γυρίζει το χέρι)
Σάντυ: Τι κάνεις; Με πονάς;
None: Λυπάμαι αλλά αν δεν βγεις μαζί μου θα σου γυρίσω πιο πολύ το χέρι με αποτέλεσμα ίσως να πάθεις κάταγμα ή ρήξη καρπού και μετά από αυτό σε κάθε αλλαγή του καιρού να σε πονάει εφ’ όρου ζωής. Διαλέγεις και παίρνεις…
Σάντυ: Είσαι τρελός!
None: Και γι’ αυτό ακριβώς το λόγο θ’ αρχίσω σε λίγο καιρό να σου αρέσω πολύ.
Σάντυ: Πονάω…
None: Μία λέξη και σε άφησα.
Σάντυ: Ωραία, θα βγούμε.
(Ο None καθώς της αφήνει το χέρι, βγάζει ένα φυλαχτό από το λαιμό του και της το δίνει)
Σάντυ: Τι κάνεις εκεί; Τι είναι αυτό;
None: Είναι το φυλαχτό μου.
Σάντυ: Και γιατί μου το δίνεις;
None: Σήμερα το βράδυ στις 7, στο δημαρχείο. Τολμάς να μη με στήσεις;
(Η Σάντυ το σκέφτεται λίγο και έπειτα παίρνει το φυλαχτό)
Σάντυ: Θα το μάθεις απόψε στις 7…
Εμείς θα μάθουμε τι έγινε σε αυτή τη συνάντηση τη Δευτέρα 10 Νοεμβρίου. Πρόκειται για το έργο που θα ανεβάσει η ομάδα “Repente” στο θέατρο “Μεταξουργείο”. Τίτλος: «Τολμάς;». Συγγραφέας και σκηνοθέτης ο Χάρης Χιώτης. Μαζί με τους ηθοποιούς του, τον συναντήσαμε στη διάρκεια μιας πρόβας σε ένα εξαιρετικά φιλόξενο θέατρο στην περιοχή του Γηροκομείου.
– Πώς έγινε η επιλογή του έργου, κύριε Χιώτη;
* H επιλογή του συγκεκριμένου έργου, ήταν και είναι μεγάλη ιστορία. Πήραμε αφορμή από την ταινία “Jeux d’ enfants” του Yann Samuell. Αγαπημένη ταινία και δική μου αλλά και των υπολοίπων συντελεστών των “Repente”. Άρεσε στην Αγνή, στην Αναστασία και στη Μαρλού. Επομένως τι καλύτερο αυτή η τόσο αγαπημένη ταινία όλων μας να αποτελέσει αιτία για τη δημιουργία μιας παράστασης. Γεννήθηκε έτσι μία εντελώς καινούργια ιστορία από το μηδέν, που παίρνει σάρκα και οστά από εμάς με στόχο τη σκηνή του θεάτρου. Σε όλους τους ανθρώπους, σε όλες τις ηλικίες συμβαίνει κάτι μαγικό, ο έρωτας. Οι έρωτες όμως από άνθρωπο σε άνθρωπο διαφέρουν, και μάλιστα όταν εμπλέκονται με μία ιστορία φιλίας, τότε δυναμώνουν είτε ως έρωτες, είτε δυναμώνουν τη φιλία. Πρόκειται για μία ιστορία βγαλμένη από εμάς, με στόχο κάθε άνθρωπο ξεχωριστά. Μια ιστορία γεννημένη από κάθε άνθρωπο ξεχωριστά.
– Ποιος είναι ο στόχος του έργου σας;
* Με αφορμή λοιπόν την ταινία του Samuell, εγώ έγραψα ένα καινούργιο έργο με τον τίτλο «Τολμάς;». Η ιστορία αναφέρεται στη φιλία δύο αγοριών που αρχίζουν να παίζουν ένα παιχνίδι που καθορίζει την σχέση δύο ανθρώπων. Στη διάρκεια της ζωής τους οι δύο φίλοι γνωρίζουν δύο κοπέλες. Έτσι αυτό το παιχνίδι αλλάζει υπόσταση και δείχνει πώς καθορίζει τη ζωή αυτών των τεσσάρων.
– Το έργο διαδραματίζεται στο σήμερα; Στην εποχή της κρίσης;
* Αρχίζει από πιο παλιά και φθάνει στο σήμερα. Ξεκινάει στην ουσία από την ημέρα της γέννησής μας και καταλήγει στο σήμερα.
– Μα σε μια σκηνή, πριν από λίγο στη διάρκεια της πρόβας, είδα να γίνεται αναφορά στο 2020…
* Ναι, αρχίζει από πιο παρελθοντικό χρόνο και καταλήγει σε πιο μελλοντικό.
– Πόσοι καλλιτέχνες είσαστε στο θίασο;
* Είμαστε η θεατρική ομάδα “Repente”, που ιδρύθηκε από μένα και την αδελφή μου, την Αγνή Χιώτη και με βασικά μέλη της ομάδας την Αναστασία Μανιάτη και τη Μαρλού Νικολαΐδη. Φέτος συνεργάζονται μαζί μας άλλοι τέσσερις συνάδελφοι: Ο Σήφης Μάινας, η Ιωάννα Αγγελίδη, ο Αποστόλης Αποστολόπουλος και η Μαριλού Θεοδωρίδου.
– Πότε αρχίζετε;
* Έχουμε πρεμιέρα τη Δευτέρα, 10 Νοεμβρίου, στο θέατρο “Μεταξουργείο”. Θα παίζουμε κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 9.30 το βράδυ.
– Τι σχεδιάζεται για μετά;
* Είναι δύσκολες εποχές για σχέδια, στο βαθμό όμως που μας επιτρέπεται, έρχεται ένας Ταρτούφος να μας δείξει μία άλλη καθημερινότητα από αυτήν που έχουμε συνηθίσει.
– Η επιτυχία της ομάδας σας με το “Ορφανοτροφείο” είναι βαρύ φορτίο και αν ναι πόσο;
* Σίγουρα είναι βαρύ φορτίο. Σίγουρα η παιδική ηλικία του καθενός μας διαμορφώνει σε μεγάλο βαθμό την ενήλικη ζωή μας. Οι τεράστιοι “φράχτες” που διέκοπταν τα παιδικά παιχνίδια μας προκαλώντας μας να τους περάσουμε, καθρεφτίζουν τη “σπουδαιότητα” όλων των μετέπειτα εμποδίων που συναντάμε και βρίσκονται εκεί μπροστά μας απλά για να τα περάσουμε.
– Οι «Αλεπούδες» πέρυσι στο θέατρο “Επί Κολωνώ” σε σκηνοθεσία της κυρίας Ελένης Σκότη τι ρόλο έπαιξαν στην επαγγελματική σας πορεία;
* Οι “Αλεπούδες” ήταν και είναι πολύ μεγάλο σχολείο για εμένα. Με δίδαξαν ήθος, υπομονή και επιμονή στο επάγγελμά μου. Με έφεραν πιο κοντά σ’ εμένα και μου φανέρωσαν ένα μεγάλο μυστικό που αν και θ’ ακουστεί αυτονόητο δεν είναι: Η πραγματικότητά μας μπορεί ν’ αλλάξει οποιοδήποτε τυχαίο δευτερόλεπτο της ημέρας μας και εμείς πρέπει να είμαστε έτοιμοι για αυτές τις αλλαγές, όποιες και αν είναι.
– Ας επανέλθουμε στο σήμερα. Η σκηνοθεσία στο φετινό έργο πώς προέκυψε;
* Δεν προέκυψε. Ήρθε από ανάγκη. Μάλλον εγώ πήγα προς αυτήν.
– Έχετε ξανακάνει σκηνοθεσία;
* Ναι. Έχω κάνει στις παραστάσεις της ομάδας μας.
– Πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας ως σκηνοθέτη και ως ηθοποιό;
* Αυτή είναι μάλλον μία ερώτηση που δεν είμαι ο πλέον κατάλληλος άνθρωπος για να την απαντήσω. Καλύτερα να ερωτηθούν οι συνεργάτες μου. Η απάντησή τους σίγουρα θα είναι πιο αντικειμενική από τη δική μου και σίγουρα θα αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα σε μεγαλύτερο βαθμό από οποιαδήποτε δική μου απάντηση.
– Και μια τελευταία ερώτηση: Παράλληλα, κάνετε κάτι άλλο;
* Φέτος είμαι σε ένα παιδικό, στο θέατρο “Badminton”, στο έργο «Ζέβρα πυτζάμα» της Μαριανίνας Κριεζή και σε σκηνοθεσία της Άννας Παναγιωτοπούλου.
– Θα θέλατε να προσθέσετε κάτι άλλο για την παράσταση που ετοιμάζετε;
* Σας διαβάζω το πρώτο σημείωμα του θεατρολόγου Φραγκίσκου Σαργολόγου για την παράστασή μας: «Πιστεύω ότι ο συγκερασμός και η πρόσμιξη διαφορετικών ιδεών στην τέχνη, στην επιχείρηση και στη ζωή, μπορούν να ανοίξουν ένα ξεχωριστό μονοπάτι. Μόνο πάνω σε ένα μονοπάτι, μπορείς να φτιάξεις ένα δρόμο. Σε ένα γερό δρόμο που φτιάχτηκε, συνάντησα τον Χάρη Χιώτη και τα κείμενά του. Κάποια λίγο πολιτικά, άλλα περισσότερο κοινωνικά, πάντα όμως «μαγειρεμένα» με μαγιά της πραγματικής ζωής. Αυτή η μαγιά φουσκώνει στο καναβάτσο της σκηνής του θεάτρου, φθάνει στο θεατή που περιμένει «κάτι» και του δίνει τροφή για σκέψη. Αυτή είναι η εκάστοτε συνταγή για ένα χορτάτο με νοήματα έργο, που πραγματεύεται πάντα αξίες, ιδανικά, στερεότυπα, συναισθήματα και βιώματα. Αλήθεια, από την απαρχή του ανθρώπινου είδους, πότε έλειψε η τόλμη και ο έρωτας»;
* Και ο Φραγκίσκος Σαργολόγος κλείνει ως εξής το σημείωμά του: «Σε αυτό το έργο, προσπαθούμε να εγκλωβίσουμε στην αγκαλιά μας μια πιθανή απάντηση. Μια απάντηση που τολμά να ειπωθεί σε μια κοινωνία φιμωμένη».
– Κύριε Χιώτη, σας ευχαριστώ για τη συνεργασία. Εύχομαι τα καλύτερα για την παράστασή σας.
* Κι εγώ σας ευχαριστώ!
Οι καλλιτέχνες που απαρτίζουν τη θεατρική ομάδα «Repente».
* Ιωάννα Αγγελίδη: Απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου και πτυχιούχος του τμήματος Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και Επικοινωνίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Παρακολούθησε τρεις φορές τη Θερινή Ακαδημία του Εθνικού Θεάτρου, μαθήματα αγωγής λόγου με τη Μίρκα Γεμεντζάκη και σύγχρονου τραγουδιού με τη Χαρά Κεφαλά, καθώς επίσης το “Σεμινάριο τεχνικής προσέγγισης ενός ρόλου” με τον Θωμά Μοσχόπουλο και το “Σεμινάριο Υποκριτικής στην κάμερα” με τον Βασίλη Θωμόπουλο. Στο θέατρο συμμετείχε στις παραστάσεις: “Χοηφόροι” του Αισχύλου (σκηνοθεσία Ρεγγίνα Καπετανάκη, Αισχύλεια 2003, Χορός), “Μνήμες Δημοκρατίας” του Γιώργου Ρεμούνδου (σκηνοθεσία του ίδιου, Πνύκα, Χορός), “Γαμήλιο Εμβατήριο” του Άγγελου Τερζάκη (σκηνοθεσία Κερασία Σαμαρά, ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ιωαννίνων, Ανθούλα), “Γυναίκα από παλιά” του Ρόλαντ Ζίμμελπφέννιγκ (σκηνοθεσία Άσπα Τομπούλη, Θέατρο Χυτήριο, Τίνα), “Τι είπε ο Όσκαρ Ουάιλντ: γιατί το σχήμα των πραγμάτων είναι υποκειμενικό…” (σκηνοθεσία Αλεξάνδρα Βουτζουράκη, Θεατρικός χώρος Nixon), “Πέντε σιωπές” της Σήλα Στήβενσον (σκηνοθεσία Άσπα Τομπούλη, Εθνικό Θέατρο), “Χωρίς μουσική” (σκηνοθεσία Κώστας Γάκης, Θύρα Τέχνης / Θέατρο του Νέου Κόσμου / 104 Κέντρο Τέχνης και Λόγου), “Πολύ κακό για το τίποτα” του Γουίλλιαμ Σαίξπηρ (σκηνοθεσία Αλέξανδρος Κοέν, θέατρο Αργώ), “Τα ημερολόγια ενός διαβόλου (μια παράσταση βασισμένη σε κείμενα και ποιήματα του Κ.Π. Καβάφη και Φερνάντο Πεσσόα, σε συνεργασία με το μουσικό σύνολο Guitarte ensemble, θέατρο Βαφείο), “Historia de un amor” (σκηνοθετική επιμέλεια Χαρά Κεφαλά, Αγγέλων Βήμα), “Η νύχτα της Ιγκουάνα” του Τέννεσση Γουίλιαμς (σκηνοθεσία Αλέξανδρος Κοέν, θέατριο Αργώ) και “Έλα να παίξουμε” της Κερασίας Σαμαρά (σκηνοθεσία της ίδιας, θέατρο Αργώ / Θέατρο της Σχολής Καλών Τεχνών).
Συμμετείχε στις ταινίες μικρού μήκους: «Ο Ών, ο Ήν και ο Ερχόμενος» του Γιάννου Αχιλλέως και «4 Εποχές» του Βασίλη Μαρτσέκη, καθώς και στις τηλεοπτικές σειρές “Τα 4 μάτια” (σκηνοθεσία Βασίλης Νεμέας, Alpha) και “Γιούγκερμαν” (σκηνοθεσία Γρηγόρης Καραντινάκης, ANT-1). Συμμετείχε στο θεατρικό αναλόγιο «Ταξίδι μακριά» της Λούλας Αναγνωστάκη (σκηνοθεσία Άσπα Τομπούλη, Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών) και «Δεσποινίς Δυστυχία» του Τσιμάρα Τζαννάτου (σκηνοθεσία Άσπα Τομπούλη, Θέατρο Τέχνης).
* Απόστολος Αποστολόπουλος: Γεννήθηκε στην Πάτρα. Φοίτησε στη Σχολή Καλών Τεχνών και Θεατρικών Σπουδών στο Ναύπλιο και ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη δραματική σχολή του Γιώργου Αρμένη το 2009. Έχει συμμετάσχει στις παραστάσεις «Η βεγγέρα» του Ηλία Καπετανάκη, «Εκείνος κι Εκείνος» του Κώστα Μουρσελά, «Πρόταση γάμου» του Αντον Τσέχωφ, «Φαλακρή τραγουδίστρια» του Ευγένιου Ιονέσκο, «Στην παλιά τη γειτονιά» σε δική του σκηνοθεσία σε διάφορους χώρους όπως μουσικά μεζεδοπωλεία, ένα εκ των οποίων το «Πηνελόπη και Μνηστήρες» και άλλα. Εκτός από το θέατρο έχει ασχοληθεί επαγγελματικά με το stand up comedy και το ραδιόφωνο. Συμμετείχε στη σειρά «Τύχη Βουνό» που προβλήθηκε το 2006 στον ΑΝΤ-1. Έχει ιδιαίτερη συμπάθεια στις ταινίες μικρού μήκους. Πήρε μέρος σε 5 ταινίες, τη μια εκ των οποίων την έχει γράψει και σκηνοθετήσει ο ίδιος. Τα χόμπι του είναι η μουσική, το τένις και ο χορός.
* Μαριλού Θεοδωρίδου: Γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι απόφοιτη της Δραματικής Σχολής «Ίασμος» του Βασίλη Διαμαντόπουλου και της Επαγγελματικής Σχολής Χορού «Ραλλού Μάνου» και Fashion Design και Styling στο FWbVK. Έκανε μαθήματα κλασικού μπαλέτου με πτυχία από τη Royal Academy of Dance. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια χορού στο εξωτερικό. Πήρε μέρος σε παραστάσεις χορού και χοροθεάτρου. Συμμετείχε στις θεατρικές παραστάσεις: «Bang bang you’re dead» σε σκηνοθεσία του Γιώργου Φίλη στο θέατρο Παραμυθίας, «Βαφτιστικός» σε σκηνοθεσία του Χάρη Ρώμα στην Όπερα Θεσσαλονίκης, «Βόυτσεκ» στο θέατρο Τζένη Καρέζη, «Δωδέκατη Νύχτα» παιδικό θέατρο, σε σκηνοθεσία Ζωζώς Ζάρπα στο θέατρο Θεμέλιο, «Πάπισσα Ιωάννα» σε σκηνοθεσία Ιουλίας Σιάμου και Ζωρζίνας Τζουμάκα στο θέατρο Θεμέλιο, «Τα όνειρα δεν είναι παίξε γέλασε» παιδική παράσταση σε σκηνοθεσία Νερίνας Ζάρπα στο θέατρο Θεμέλιο, «Στο Ορφανοτροφείο» σε σκηνοθεσία Χάρη Χιώτη στο θέατρο Πυξίδα, μουσικοθεατρική παράσταση «Μη μου ξυπνάς το παρελθόν» σε σκηνοθεσία Πέμης Ζούνη και χορογραφίες από τη Φρόσω Κορρού στο El Convento de l’arte, «Fammes en Flammes» σε σκηνοθεσία Ζωρζίνας Τζουμάκα και Ιουλίας Σιάμου στο Ηospice d’Havré-Μaison Folie/Salon de Théâtre, «Tourcoing» από το La Virgule, Centre Transfrontalier de Création Théâtrale στο φεστιβάλ Les Eurotopiques, France, εικαστικές performance «Pandora» και «Παιχνίδι με χρώμα» με την ομάδα In The Box στην gallery «Ελένη Μαρνέρη» όπου σκηνοθέτησε και χορογράφησε. Παράσταση χορού «Δεν» στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, χορογραφίες Αλίκη Καζούρη, Φώτης Διαμαντόπουλος, Βίκυ Βλάσση, Πωλίνα Κρεμαστά.
* Σήφης Μάινας: Γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι απόφοιτος της Σχολής Καλών Τεχνών Ναυπλίου (Τμήμα Θεατρικών Σπουδών) και τελειόφοιτος του London Film School. Ήταν βοηθός σκηνοθέτη στις παραστάσεις: Νίνα 2 και Ιφιγένεια εν Αυλίδι (σκηνοθεσία Θέμης Μουμουλίδης). Έχει σκηνοθετήσει τις ταινίες μικρού μήκους: Απ’ τη Θάλασσα (συμμετοχή στο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας), Τελώνια, Litré, Good Morning και The Owner and Occupier.
* Μαρλού Νικολαΐδη: Γεννήθηκε το 1985 στην Αθήνα. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου (κατεύθυνση: Σκηνοθεσία – Υποκριτική). Εργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτη στις εξής παραστάσεις: «Η Μήδεια στον Καθρέφτη», του Χοσέ Τριάνα (σκηνοθεσία: Γιάννη Πετσόπουλος, 2009). «Η εταιρεία συγχωρεί μια στιγμή παραφροσύνης», του Ροδόλφο Σαντάνα (σκηνοθεσία: Γιάννης Πετσόπουλος, 2010). «Δύο Μεγάλες Μύτες», του Χάρη Χιώτη (σκηνοθεσία: Χάρης Χιώτης, 2010). «Φακ Λαϊφστάιλ», της Μαίρης Μαραγκουδάκη (σκηνοθεσία: Μαίρη Μαραγκουδάκη, 2011). «Στο Ορφανοτροφείο», του Χάρη Χιώτη (σκηνοθεσία: Χάρης Χιώτης, 2011-2013). «Ο Πρίγκιπας που ονειρεύτηκα να φιλήσω», του Χάρη Χιώτη (σκηνοθεσία: Χάρης Χιώτης, 2012). «Loot», του Joe Orton (σκηνοθεσία: Γιώργος Σουξές, 2013).
* Αναστασία Μανιάτη: Γεννήθηκε στην Αθήνα και από μικρή ηλικία ξεκίνησε το ταξίδι της στο μαγικό κόσμο της μουσικής. Στη διαδρομή αυτή πρώτος σταθμός της ήταν η κιθάρα. Γρήγορα όμως την κέρδισε ο ήχος του ταμπουρά (σάζι) και αργότερα το κόντρα μπάσο. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια με διακεκριμένους μουσικούς τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό για το σάζι και το κόντρα μπάσο. Ιδρυτικό μέλος της ομάδας Repente της οποίας γράφει τη μουσική για τις παραστάσεις «Ακρότητες» (σκηνοθεσία Αλέξανδρος Κοέν), «Στο Ορφανοτροφείο», «Ο πρίγκηπας που ονειρεύτηκα να φιλήσω» (σκηνοθεσία Χάρης Χιώτης). Επίσης τη μουσική για την ταινία μικρού μήκους «Από τη θάλασσα», (σκηνοθεσία Σήφης Μάινας), Sound design για την παράσταση «17:37 Pireo-La Boca» (σκηνοθεσία Πέμη Ζούνη). Είναι καθηγήτρια μουσικής στο Μουσικό Γυμνάσιο-Λύκειο Παλλήνης και έχει συνεργαστεί με αξιόλογους μουσικούς, σε live εμφανίσεις, συναυλίες και CD. Τα ενδιαφέροντά της εκτός από τη μουσική, είναι τα βιβλία και το άθλημα του τζούντο στο οποίο κατέχει το βαθμό του 2ου Dan. Αγαπάει πολύ τα ταξίδια και μια μέρα (που ξέρεις…) μπορεί και να γυρίσει όλο τον κόσμο παίζοντας μουσική και κάνοντας τζούντο…
* Φραγκίσκος Σαργολόγος: Γεννήθηκε στην Αθήνα κι έχει καταγωγή από την Κωνσταντινούπολη. Απόφοιτος του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και μεταπτυχιακός φοιτητής στο πρόγραμμα «Δραματική Τέχνη και Παραστατικές Τέχνες στην Εκπαίδευση και δια Βίου Μάθηση», του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Έχει συνεργαστεί ως θεατρολόγος με τον Χάρη Χιώτη στις παραστάσεις «Στο Ορφανοτροφείο» (2012 -2013) και «Ο Πρίγκιπας που ονειρεύτηκα να φιλήσω» (2012). Δραστηριοποιείται επιχειρηματικά στον κλάδο της υγείας. Είναι σταθερός συνεργάτης με τη θεατρική ομάδα “Repente”.
* Αγνή Χιώτη: Γεννήθηκε στην Αθήνα. Aπoφοίτησε από τη δραματική σχολή «Ίασμος – Βασίλης Διαμαντόπουλος». Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια υποκριτικής με τους Ανδρέα Μανωλικάκη, Θωμά Μοσχόπουλο, Βασίλη Θωμόπουλο, Νίκο Καραγέωργο, Γ. Μαυραγάνη, Θοδωρή Αθερίδη, Ρέινα Εσκενάζυ. Έχει κάνει μαθήματα φωνητικής με τους Ν. Παναγιωτόπουλο, Θανάση Νικόπουλο, Κέλλυ Κουνάκη, Κάθριν Σκαλίδου κ.α.
Είναι ιδρυτικό μέλος της θεατρικής ομάδας “Repente” με την οποία έχει παίξει στις παραστάσεις «Στο Ορφανοτροφείο» από το 2010 -2013 και «Ο πρίγκιπας που ονειρεύτηκα να φιλήσω» το 2012 σε κείμενο και σκηνοθεσία Χάρη Χιώτη. Έχει συμμετάσχει ως ηθοποιός στις παραστάσεις «Aκρότητες» του W. Mastrosimone και «Έρωτας και Ραδιουργία» του F. Schiller σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Κοέν, «Μανόν Λεσκώ» σε σκηνοθεσία Gian Carlo del Monaco, «Ο Ρωμιός» του Γ. Σουρή και «Πλούτος» του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία Νίκου Παροίκου, «Η κοκκινοσκουφίτσα και ο σκανταλιάρης λύκος» σε σκηνοθεσία Δέσποινας Ζουρνατζή, «Το δάσος του Αισώπου» σε σκηνοθεσία Νίκου Παροίκου, «Ο ευτυχισμένος πρίγκιπας» σε σκηνοθεσία Δημήτρη Παναρετάκη καθώς και στις σειρές «Με τα παντελόνια κάτω» σε σκηνοθεσία του Βασίλη Θωμόπουλου, «Δια Ταύτα» σε σκηνοθεσία Λάκη Λαζόπουλου και «3ος Νόμος» σε σκηνοθεσία Πάνου Κοκκινόπουλου. Ως βοηθός σκηνοθέτη συμμετείχε στις παραστάσεις «Εγώ, η Γωγώ» και «Burlesque, the Music Show» σε κείμενα και σκηνοθεσία Ελένης Γκασούκα, «Οικογενειακή Υπόθεση» της Ειρήνης Αϊβαλιώτου σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Γιαννακόπουλου, «Armadale» του W. Collins σε διασκευή Κ. Ασπιώτη – Μ. Κίτσου – Λ. Βαρτάνη και σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Ασπιώτη, «Πολύ κακό για το τίποτα» του W.Shakespeare και «Η νύχτα της ιγκουάνα» του T. Williams με σκηνοθέτη τον Αλέξανδρο Κοέν, «Έλα να παίξουμε» σε κείμενο και σκηνοθεσία Κερασίας Σαμαρά, «Το αηδόνι και το τριαντάφυλλο» με σκηνοθέτη τον Μιχάλη Κουκουλομάτη και «Η κυρία Ιουλία» σε κείμενο Εμμανουέλας Αλεξίου και Μάρως Μπουρδάκου και σκηνοθεσία Εμμανουέλας Αλεξίου. Ασχολείται επαγγελματικά με το τραγούδι και τη συγγραφή στίχων.
* Χάρης Χιώτης: Γεννήθηκε στην Αθήνα τον Αύγουστο του 1988. Αριστούχος απόφοιτος της σχολής Καλών Τεχνών του τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Ναυπλίου. Ιδρυτικό μέλος της θεατρικής ομάδας “Repente”. Έχει συνεργαστεί με τους Γιώργο Κιμούλη, Ελένη Σκότη, Νίκο Χαραλάμπους, Aνδρέα Μορφονιό, Άννα Παναγιωτοπούλου, Γιώργο Φειδά, Εμμανουέλα Αλεξίου, Αγγελίτα Τσούγκου, Κερασία Σαμαρά, Σήφη Μάινα, Νίκο Διαμαντή, Νίκο Παροίκο, Νίκο Γκόβα, Φραγκίσκο Σαργολόγο κ.α. Με τους “Repente”, έχει συγγράψει και σκηνοθετήσει τις παραστάσεις “Δύο μεγάλες μύτες”, “Ο πρίγκιπας που ονειρεύτηκα να φιλήσω” και “Στο Ορφανοτροφείο”.
Στις φωτογραφίες του catisart από τις πρόβες: Ο Χάρης Χιώτης σκεπτόμενος, μια σκηνή με την Ιωάννα Αγγελίδη, την Αγνή Χιώτη, τον Σήφη Μάινα και τον Χάρη Χιώτη, η Μαρλού Νικολαΐδη παρακολουθεί την πρόβα, ο Σήφης Μάινας παρατηρεί, η Μαριλού Θεοδωρίδου ακολουθεί τις οδηγίες του σκηνοθέτη, η Αναστασία Μανιάτη με την Αγνή Χιώτη, στιγμές αναμονής για την Ιωάννα Αγγελίδη και τον Απόστολο Αποστολόπουλο, η Αγνή Χιώτη στην πρόβα, γενική σκηνή με όλους τους ηθοποιούς και -τέλος- η αφίσα της παράστασης.
Πληροφορίες
Θέατρο Μεταξουργείο
Ακαδήμου 14, Μεταξουργείο
Τηλέφωνο: 210-52.34.382
