Οι όπερες Ριγκολέττο, Ναμπούκο, Τραβιάτα και Αΐντα είναι πασίγνωστες. Έχουν την υπογραφή του Τζουζέπε Φορτουνίνο Φραντσέσκο Βέρντι ο οποίος γεννήθηκε στις 10 Οκτωβρίου του 1813 στη Ρονκόλα της τότε Γαλλικής Αυτοκρατορίας, ένα χωριό κοντά στο Μπουσσέτο της Ιταλίας.
Ο Βέρντι, το 1887 σε ηλικία 74 χρόνων συνέθεσε την τελευταία του όπερα, τον «Φάλσταφ», που είναι βασισμένη σε ένα θέμα παρμένο από τον Σαίξπηρ. Η όπερα αυτή παρουσιάστηκε το 1893 και είναι η μόνη κωμική όπερα που έγραψε και θεωρείται ως ένα από τα πιο ώριμα έργα του. Στην όπερα αυτή η ορχήστρα χρησιμοποιείται με έναν ασυνήθιστο τρόπο, ο οποίος είναι πολύ απλός και θυμίζει μουσική δωματίου.
Σε ηλικία 26 ετών ο Βέρντι παρουσίασε την πρώτη του όπερα, τον «Ομπέρτο», στη Σκάλα του Μιλάνου, με πολύ καλές κριτικές. Τον ίδιο χρόνο όμως ο θάνατος της γυναίκας του και των δύο παιδιών του τον έφεραν σε απελπισία σε σημείο να μη θέλει πλέον άλλο ν’ ασχοληθεί με τη μουσική.
Στις 27 Ιανουαρίου του 1901, στο Μιλάνο, ο Βέρντι σε ηλικία 88 ετών ύστερα από βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο έφυγε από τη ζωή. Στην κηδεία του προσήλθαν 200.000 άνθρωποι, τιμή που άρμοζε στον μεγάλο Ιταλό που τόσο αγαπήθηκε.
Εκτός από τις 26 όπερες ο Βέρντι έγραψε και εκκλησιαστική μουσική. Κορυφαίο έργο του σε αυτό τον τομέα είναι το «Ρέκβιεμ» το 1874, ενώ ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν και τα «Τέσσερα ιερά κομμάτια» το 1898.
Παράλληλα εκτός μουσικής σκηνής διακρίθηκε για τον καλό χαρακτήρα του και τις αγαθοεργίες του. Μεταξύ άλλων χρηματοδότησε την ανέγερση και τη λειτουργία ενός νοσοκομείου και δημιούργησε έναν Οίκο Ανάπαυσης για τους αναξιοπαθούντες μουσικούς, σε μια κρύπτη του οποίου τάφηκε και ο ίδιος.
