Το δραματικό οδοιπορικό μιας εβραϊκής οικογένειας στις πιο ζοφερές στιγμές του εικοστού αιώνα.
Το χρονικό μιας κοινωνίας που συντρίβεται και αναφύεται μέσα από τα ερείπιά της.
Η θυελλώδης ιστορία του μικρού Ιωσήφ, όπως την καταγράφει ένα νυχτερινό παραμύθι: Θεσσαλονίκη, 1917.
Οι φλόγες ζώνουν την εβραϊκή συνοικία.
Η Μπενούτα με τα παιδιά της βρίσκονται στο σπίτι.
Ένας Τσιγγάνος, ο Αγγελής, τους διασώζει την τελευταία στιγμή. Τους μεταφέρει στον καταυλισμό του, μακριά απ’ τον όλεθρο. Μεγάλο μέρος της πόλης καταστρέφεται. Ένα πολύτιμο κόσμημα σώζεται.
Ένα κειμήλιο που συνδέει ανθρώπους και γεγονότα.
Εβραίους και Τσιγγάνους. Δύο λαούς με διαφορετική κοσμοαντίληψη αλλά με πεπρωμένο κοινό. Δύο λαούς περιπλανώμενους. Δύο λαούς ανεπιθύμητους. Δύο λαούς που έχουν νιώσει στο πετσί τους τι σημαίνει διωγμός. Πόλεμος, ναζιστική θηριωδία, Άουσβιτς. Οι σκληρές σελίδες του Ολοκαυτώματος. Η οδύσσεια ενός βραχιολιού.
«Το βραχιόλι της φωτιάς» γίνεται τηλεοπτική σειρά και καθηλώνει. Οι σεναριογράφοι Νίκος Απειρανθίτης και Σοφία Σωτηρίου άγγιξαν με σεβασμό τα ιστορικά γεγονότα για να μεταφέρουν, πρώτη φορά σε τηλεοπτικό κανάλι, «τις αλήθειες που οφείλουμε να πούμε για τον αφανισμό 45.000 Εβραίων της Θεσσαλονίκης από το Ολοκαύτωμα. Γιατί αν τους ξεχάσουμε, είναι σαν να τους σκοτώνουμε για δεύτερη φορά», λέει στην εφημερίδα “Καθημερινή” η συγγραφέας του μυθιστορήματος.
Το συγκλονιστικό οδοιπορικό μιας οικογένειας «ζωντανεύει» στη μικρή οθόνη.
Η νέα δραματική σειρά εποχής της ΕΡΤ, «Το βραχιόλι της φωτιάς», βασισμένη στο ομότιτλο βιβλίο της Βεατρίκης Σαΐας-Μαγρίζου, με τη σκηνοθετική σφραγίδα του Γιώργου Γκικαπέππα και την ευαίσθητη ματιά των Νίκου Απειρανθίτη και Σοφίας Σωτηρίου.
«Το βραχιόλι της φωτιάς», μέσα από οχτώ επεισόδια, μεταφέρει στη μικρή οθόνη το συγκλονιστικό οδοιπορικό μιας οικογένειας Εβραίων. Μας ταξιδεύει στις αρχές του 20ού αιώνα, σε μια εποχή με αλλεπάλληλες συγκρούσεις, δυνατούς έρωτες και ανελέητες… φωτιές.
Η ιστορία
Η μεγάλη πυρκαγιά της Θεσσαλονίκης του 1917 αναγκάζει την οικογένεια του Εβραίου επιχειρηματία Μωής Κοέν (Νίκος Ψαρράς) να αναζητήσει καταφύγιο σε έναν τσιγγάνικο καταυλισμό. Εκεί, η σύζυγός του, Μπενούτα (Ελισάβετ Μουτάφη), φέρνει στον κόσμο τον Ιωσήφ (Χρήστος Λούλης και Δημήτρης Αριανούτσος σε νεαρή ηλικία), ένα παιδί γεννημένο κυριολεκτικά μέσα στη φωτιά.
Η ιστορία της φωτιάς, που άλλοτε δημιουργεί και άλλοτε καταστρέφει, δείχνει να ακολουθεί τον Ιωσήφ σε όλη του τη ζωή. Η οικογένειά του ζει τον εμπρησμό του Κάμπελ, τη χρεοκοπία του πατέρα και τη φυγή της μεγάλης του αδελφής, Ζακλίν (Νεφέλη Κουρή) από το σπίτι, προκειμένου να ζήσει τον απαγορευμένο έρωτά της με τον χριστιανό Κωνσταντίνο (Σπύρος Σταμούλης).
Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος «καίει» όσα ο Ιωσήφ γνώριζε μέχρι τότε, με τραγική κατάληξη τη μεταφορά της οικογένειας στο κολαστήριο του Άουσβιτς. Κι όμως, μέσα απ’ όλα αυτά, υπάρχει ένα υλικό που αντέχει ακόμα. Που καμιά φωτιά δεν καταφέρνει να το λιώσει, αλλά αντίθετα το κάνει ακόμα πιο δυνατό!
«Το βραχιόλι της φωτιάς». Μια συγκλονιστική ιστορία για όσους έχασαν τα πάντα, αλλά βρήκαν το κουράγιο να σηκωθούν ξανά. Για όσους πέρασαν μέσα από τις φλόγες και βγήκαν πιο ζωντανοί από ποτέ.
Όσα θέλετε να μάθετε για «Το βραχιόλι της φωτιάς»
– Πρόκειται για μια σειρά με ιδιαίτερες απαιτήσεις, καθώς τα οχτώ επεισόδια, μέσα από τα οποία εξελίσσεται η υπόθεση, διατρέχουν τουλάχιστον τέσσερις δεκαετίες (1917-1962).
– Τα γυρίσματα διήρκεσαν 53 ημέρες και περιλάμβαναν πολλές μετακινήσεις.
– Προηγήθηκε ρεπεράζ σε περισσότερους από 300 εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους, σε διάφορες περιοχές, καθώς έπρεπε να επιλεγούν σπίτια διαφορετικών εποχών και κατηγοριών (από αγροτόσπιτα έως νεοκλασικά και αρχοντικά, εκκλησίες, καταστήματα, σιδηροδρομικοί σταθμοί, ξενοδοχεία, στρατόπεδα, εργοστάσια κ.ά.), καθώς επίσης πολλοί και διαφορετικοί εξωτερικοί χώροι.
– Μεγάλες παρεμβάσεις έγιναν και στη βασική οικία της σειράς (535 τ.μ.,) την οποία η παραγωγή ανακατασκεύασε εσωτερικά με σκηνογραφικές παρεμβάσεις και επίπλωσε εξ ολοκλήρου με έπιπλα εποχής.
– Για τις ανάγκες της σειράς χρειάστηκαν πολλά και διαφορετικά μέσα μεταφοράς. Από χειράμαξες, σούστες και κάρα έως και οχήματα της δεκαετίας του ’30, του ’60 αλλά και φορτηγό του’40, όπως και αυθεντική μοτοσικλέτα της γερμανικής κατοχής.
– Σε ό,τι αφορά τα κουστούμια: Ξεπέρασαν τα 1.400 ενδύματα. Για τους ηθοποιούς που ερμήνευσαν ρόλους Γερμανών στρατιωτών χρησιμοποιήθηκαν αυθεντικές γερμανικές στολές, ενώ για τις σκηνές στα στρατόπεδα συγκέντρωσης ράφτηκαν 60 στολές, στις οποίες έγινε ειδική πατίνα παλαίωσης.
– Εκτός από τους βασικούς πρωταγωνιστές, συμμετείχαν περισσότεροι από 400 βοηθητικοί ηθοποιοί.
Παίζουν οι ηθοποιοί: Νίκος Ψαρράς (Μωής Κοέν), Ελισάβετ Μουτάφη (Μπενούτα Κοέν), Χρήστος Λούλης (Ιωσήφ), Αλεξάνδρα Αϊδίνη (Έστερ), Σπύρος Σταμούλης (Κωνσταντίνος), Νεφέλη Κουρή (Ζακλίν), Μιχάλης Ταμπακάκης (Ηλίας), Δημήτρης Αριανούτσος (Ιωσήφ-νεότερος), Χριστίνα Μαθιουλάκη (Ραχήλ), Γιώργος Ζιάκας (Θανάσης), Νικολέτα Χαρατζόγλου (Σαρίνα), Ηλέκτρα Μπαρούτα (Ματίλντα), Γκαλ Ρομπίσα (Νταβίντ), Παναγιώτης Ξυνός (Ιωσήφ σε παιδική ηλικία) κ.ά.
Σενάριο: Νίκος Απειρανθίτης, Σοφία Σωτηρίου
Σκηνοθεσία: Γιώργος Γκικαπέππας
Πρωτότυπη μουσική τίτλων τέλους: Μίνως Μάτσας
Ερμηνεύει ο Γιάννης Πάριος
Διεύθυνση φωτογραφίας: Γιάννης Δρακουλαράκος, Βασίλης Μουρίκης, Ντίνος Μαχαίρας
Ενδυματολόγος: Μαρία Κοντοδήμα
Σκηνογράφος: Λαμπρινή Καρδαρά
Executive Producer: Βίκυ Νικολάου
Διεύθυνση παραγωγής: Αλεξάνδρα Ευστρατιάδη, Θάνος Παπαδάκης
Εκτέλεση παραγωγής: HYBRID COM & PRO
•Η Βεατρίκη (Μπέττυ) Σαΐας – Μαγρίζου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Ζει στη Λάρισα. Είναι παντρεμένη και μητέρα μιας κόρης. Σπούδασε Οικονομικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Έχει γράψει τα μυθιστορήματα “Στην Πολυξένη” (1996), “Ο Νέστορας που Τόρη τον φώναζε αυτή” (1997), “Μοιραία ταύτιση” (2002) τα θεατρικά έργα “Η προίκα” (2000) και “Το κοινό ταμείο” (2001), και το θεατρικό αναλόγιο “Λε χάιμ – Στη ζωή” (2000).
