Γράφει η θεατρολόγος Μαρία Μαρή
«Όσο περισσότερο εγώ, τόσο περισσότερο εσύ… Και όσο περισσότερο εσύ, τόσο περισσότερο εγώ! Και στριφογυρίζουμε… Ένας κύκλος, φαύλος… και φτου κι απ’ την αρχή!».
Το έργο του Γιάννη Σολδάτου «Τι είδε ο γιος της καθαρίστριας;» είναι μια ανταποδοτική ανηθικότητα…
***
Μπαίνει στο δωμάτιο το ζευγάρι. «Φοβάσαι, κλείσε τα μάτια». Φοβάσαι μην το μάθει η μέλλουσα αρραβωνιαστικιά σου. Η γυναίκα κάθεται στο κρεβάτι και βρίσκει ένα βιβλίο του Νικόλαου Επισκοπόπουλου με το τίτλο «Εις τον θάνατο».
Τραγικά ελπιδοφόρο για μια τέτοια εμπειρία συνεύρεσης ενός παράνομου ζευγαριού.
Εικάζουν ότι θα το είχε αφήσει το προηγούμενο παράνομο ζευγάρι σαν αυτούς.
Η Γιολάντα (Εύα Αγραφιώτη), παντρεμένη και μεγαλύτερη από τον εραστή της, το διαβάζει με επιμέλεια. Διαφαίνεται ότι κάτι δεν πάει καλά. Δεν είναι και τόσο ευχαριστημένη.
Εκείνος, ο Άρης (Δημήτρης Πίτσος) επιζητά περιπτύξεις, ενώ η Γιολάντα τον διακόπτει διαρκώς για να του διαβάσει αποσπάσματα από το βιβλίο. Φτιάχνουν καφέ και μέσα στην κούπα του Άρη, η Γιολάντα ρίχνει σταγόνες.
Σύντομα ο Άρης και ενώ έχει βυθιστεί σε νάρκη, χτυπά το κουδούνι και είναι ο γιος της καθαρίστριας, ο Μάριος, που ήρθε να πάρει ένα βιβλίο, που είχε δανειστεί από έναν γείτονα και το είχε ξεχάσει στο σπίτι την ημέρα, που ήρθε να καθαρίσει, βοηθώντας τη μητέρα του, που «έχει το πόδι της».
Η Γιολάντα τού αποκαλύπτει το φονικό, που έχει διαπράξει και συγκεκριμένα του λέει ότι δεν άντεχε τον χωρισμό και έτσι σκότωσε τον εραστή της.
Τώρα όμως πρέπει να πεθάνει μαζί του ο Μάριος (Άγγελος Δεληκάρης), που της εμφανίστηκε ως δώρο εξ ουρανού, το τέλειο άλλοθι. Αφού τον μεταμφιέζει, φορώντας του κομπινεζόν, που βρήκαν στον χώρο, τον παροτρύνει να αυτοκτονήσει για να φανεί ότι πρόκειται για έγκλημα πάθους, ότι δηλαδή, διατηρούσε δήθεν σχέση με τον Άρη και αφού τον σκότωσε, αποφάσισε και εκείνος να αυτοκτονήσει. Τον προστάζει, τον φοβίζει και εκτυλίσσονται κωμικές καταστάσεις. Του Μάριου δεν του αρέσει το χρώμα του κομπινεζόν, λέει ότι «τον σκοτώνει».
Χτίζεται σταδιακά μια σπαρακτική μαύρη κωμωδία. Το κουδούνι της πόρτας, που κάθε τόσο χτυπά δημιουργώντας ταραχή, ενορχηστρώνει κάπως τα πράγματα και δημιουργεί ατμόσφαιρα σασπένς.
Στο επόμενο χτύπημα του κουδουνιού θα έρθει ένα άλλο ζευγάρι. Αυτός, ο Αριστείδης, γιατρός αναισθησιολόγος (Βασίλης Τριχάς) με τη Γωγώ, νεαρή ερωμένη του (Μαρία Λώλα).
Ένα δωμάτιο μοιχών, ανθρώπων, που προσπαθούν να καλύψουν τις αδυναμίες τους, να αφαιμάξουν συναισθηματικά και οικονομικά ο ένας τον άλλον.
Μια κοινωνία που σήπεται, που όμως ο συγγραφέας της Γιάννης Σολδάτος, την αντιμετωπίζει, χωρίς διδακτισμό, αλλά με σαρδόνιο χαμόγελο.
Η ζωή μοιάζει παιχνίδι, που εκτυλίσσεται σε escape room. Το κουδούνι της πόρτας, η αναγνώριση του ζευγαριού, που τελικά μπορεί να είναι και σύζυγοι, θυμίζει την αντίστοιχη σκηνή από τη «Φαλακρή τραγουδίστρια» του Ιονέσκο.
Αποξένωση των ανθρώπων, αναζήτηση διάφορων εναλλακτικών που μπορούν να κάνουν την ανιαρή ζωή τους πιο ενδιαφέρουσα, παρακμή ηθών, οικονομική, ηθική και κοινωνική κρίση. Σαν κάπως γνώριμες καταστάσεις για την ελληνική πραγματικότητα.
Το έργο θυμίζει το «Κεκλεισμένων των θυρών» του Σαρτρ. Ένας περίκλειστος χώρος μαρτυρίου, όπου ο ένας επιθυμεί τον άλλον ή κάτι που τελικά δεν μπορεί να έχει.
Τα όπλα αλλάζουν χέρια, όλοι σκοτώνονται και όλοι ξαναζούν το ίδιο μαρτύριο. Ανικανοποίητοι, ηθικά ασθενείς, ψυχικά ευάλωτοι.
Ηθοποιοί με εξαιρετικές ερμηνείες. Προσεγμένη κίνηση, ωραία τοποθέτηση λόγου. Ο σκηνοθέτης Άγγελος Δεληκάρης αποκαλύπτει την πρόθεση του συγγραφέα, σκηνοθετεί κλαυσίγελες καταστάσεις, ενώ ο ίδιος διατηρεί και τον ρόλο του Μάριου, άλλοτε αγαθιάρης, άλλοτε καλό παιδί, άλλοτε επίδοξος δολοφόνος, άλλοτε εκδικητικός.
Το ίδιο και οι άλλοι ρόλοι του Άρη και της Γιολάντας, όπως και του Αριστείδη και της Γωγώς. Όλοι περνούν από διάφορες διακυμάνσεις, η κίνησή τους εξαιρετική και με την ερμηνεία τους δεν αφήνουν να γίνει το έργο μια φαρσοκωμωδία, αλλά ένα κείμενο που θίγει κοινωνικές καταστάσεις και «χειρουργεί» τον άρρωστο μικροαστισμό.
Οι φωτισμοί του Γιώργου Γρηγοριάδη συνέβαλαν στο μυστηριακό κλίμα του νουάρ.
Η μουσική του Γιώργου Αλκαίου απόλυτα συμβατή με αυτή τη μαύρη κωμωδία, του Γιάννη Σολδάτου ενέτεινε το κλίμα της παράστασης.
Μια παράσταση ταλαντούχων ηθοποιών με άποψη και τοποθέτηση.
***
«Τι είδε ο γιος της καθαρίστριας;» του Γιάννη Σολδάτου. Για δεύτερο χρόνο στο Θέατρο Noūs
