Δαραδημώδες
Από το ζωγράφο Μπάμπη Δαραδήμο
για την έκθεση “Άνθρωποι, Χρώμα + Σίδερο”, στο Πέραμα
Τι να σας πω μωρές παιδιά, τι να σας μολογήσω
άλλοι τα ξένα πήρανε κι άλλοι την άδεια Ζώνη
για να χαρούνε τα παλιά, να κλάψουν τα χαμένα
κι ολούθε κρίση κουρνιαχτός, κρίση μασκαρεμένη
σκορπάει σπίτια και μυαλά, όλα μαύρα λιθάρια
και δεν θα μείνει ούτε πηγή να πιεις να ξεδιψάσεις
Τι μας τα λες παππούκο μου, άκου τα μοιρολόγια
Δεν σας τα λέω για κλάματα κι ούτε για μοιρολόγια
έχει ανάψει πόλεμος και χαλασμός μεγάλος
τόπο δεν έχει να κρυφτείς, ώρα να ξεγελάσεις
τώρα φωνάζει ο καιρός να κατεβείς στους δρόμους
ν’ ανταμωθείς την εργατιά, τη λεβεντιά του κόσμου
να σηκωθεί αχός πολύς, να τρίξουν τα ντουβάρια
να σπάσουν είδωλα παλιά, θεοί και μαριονέτες
ν’ ακούσεις απ’ τα σωθικά της λευτεριάς τραγούδι.
Άιντε και τράβα γρήγορα στο Πέραμα το Μάη
να δεις πώς ρίχνουν φράγματα οι άνθρωποι πώς σμίγουν
πώς απ’ το μαύρο μαρασμό σηκώνουν το κεφάλι
κι ανοίγουνε το πέρασμα στην ομορφιά του κόσμου
Κι όταν θα βλέπεις τον καιρό βαριά να σκοτεινιάζει
κι η λαμαρίνα τη σκουριά να θρέφει πεταμένη
μη λησμονάς τις αστραπές της κόλλησης την κάπνα
τους σύντροφους που χάθηκαν για ένα μεροδούλι
Τη Ζώνη κι αν ερήμωσαν κι έδιωξαν τα καράβια
Χρώματα, ανθρώποι, σίδερα σηκώνουνε σινιάλο
η τέχνη με την εργατιά σ’ αγώνα πανηγύρι
σταλιά σταλιά βαλθήκανε ν’ αλλάξουνε τον κόσμο
Κι όποιος δεν βλέπει τον καιρό με θολωμένο μάτι
μ’ αγριεμό ξεσηκωμό για ανατροπή της μοίρας
λουλούδι δε θα ξαναδεί στα έρημα ν΄ ανθίζει
άιντε και τράβα γρήγορα να ‘σαι και συ μαζί τους.
