Σε ηλικία 79 ετών έφυγε από τη ζωή ο σπουδαίος ηθοποιός Σπύρος Σταυρινίδης. Τις τελευταίες δύο εβδομάδες η υγεία του επιδεινώθηκε και νοσηλευόταν στη ΜΕΘ, αλλά υπέκυψε νωρίς το πρωί της Κυριακής από ανακοπή.
«Η εκδημία του Σπύρου Σταυρινίδη συνιστά μεγάλη απώλεια για το κυπριακό Θέατρο και γενικότερα για τον χώρο των Τεχνών στη χώρα μας», ανέφερε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας σε γραπτή δήλωσή του.
Από τους κορυφαίους ερμηνευτές, μέλος της χρυσής γενιάς που έθεσε τις βάσεις σ’ αυτό που είναι σήμερα το κυπριακό θέατρο, ακαταπόνητος και ενεργός μέχρι και λίγους μήνες πριν από τον θάνατό του, ο Σπύρος Σταυρινίδης απεβίωσε το πρωί της 13ης Απριλίου, όπως ανακοίνωσε η Ένωση Ηθοποιών Κύπρου.
Υπήρξε μια εμβληματική και γενναιόδωρη φυσιογνωμία, με μια λαμπρή πορεία που εκτείνεται σε πάνω από πέντε δεκαετίες. Υπηρέτησε το θέατρο με ζήλο, τόλμη και αφοσίωση, επανεφευρίσκοντας διαρκώς τον εαυτό του και τη θέση του πάνω στη σκηνή.
Τα τελευταία χρόνια εμφανιζόταν συνεχώς σε παραστάσεις, εκφράζοντας έμπρακτα τη στήριξη και την πίστη του στη νέα γενιά του κυπριακού θεάτρου. Μέχρι και τις τελευταίες του στιγμές, έγνοια του ήταν το θέατρο και δεν θα ήταν υπερβολή να πει κάποιος ότι πέθανε επί των επάλξεων.
«Είναι μια δίψα που δεν σβήνει. Δεν μπορώ να ησυχάσω όταν έχω έναν ρόλο. Ιδίως όταν πρόκειται για τέτοια σπουδαία έργα και τέτοιους ογκώδεις ρόλους. Χωρίς κίνητρο δεν μπορείς ν’ αντέξεις ούτε ένα λεπτό στο σανίδι. Εγώ το διατηρώ. Πολλοί με προτρέπουν να σκηνοθετήσω. Μα δεν θέλω να σκηνοθετήσω, δεν είμαι σκηνοθέτης. Εγώ θέλω να παίζω. Και θα παίζω όσο με κρατούν τα πόδια μου κι όσο δουλεύει ο νους μου. Μέχρι τελικής πτώσης», έλεγε ο ίδιος σε συνέντευξή του στον «Φ».
«Η συμβολή του στον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου και στο ευρύτερο θεατρικό τοπίο της χώρας υπήρξε ανεκτίμητη, ενώ η ανθρωπιά και το ήθος του θα παραμείνουν πρότυπο για όλους μας», αναφέρει η ανακοίνωση της ΕΗΚ.
«Ο Σπύρος Σταυρινίδης υπήρξε μοναδικός και πληθωρικός δημιουργός, πηγή έμπνευσης για κάθε ηθοποιό, αλλά και δάσκαλος με ιδιαίτερη αγάπη για τη νεότερη γενιά ηθοποιών», αναφέρει ανακοίνωση του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου.
Από τη Λευκωσία
Γεννήθηκε στη Λευκωσία το 1946. Τέλειωσε την Τεχνική Σχολή γιατί είχε σκοπό να ακολουθήσει το επάγγελμα του πατέρα του, δηλαδή να γίνει ηλεκτρολόγος. Λόγω του αδελφού του Τάκη (1942-2001), ο οποίος ήταν ηθοποιός, συναναστρεφόταν με καλλιτέχνες όπως ο Νίκος Χαραλάμπους, ο Στέλιος Καυκαρίδης, η Τζένη Γαϊτανοπούλου, ο Ανδρέας Μουσουλιώτης και πολλοί άλλοι μεγάλοι ηθοποιοί, από τους οποίους επηρεάστηκε ως προς την αλλαγή της απόφασής του.
Τελειώνοντας τη θητεία του στον στρατό, άρχισε να εργάζεται στην Αρχή Τηλεπικοινωνιών και ταυτόχρονα έκανε μαθήματα θεάτρου στη σχολή του Εύη Γαβριηλίδη.
Αργότερα πήγε στην Αθήνα όπου σπούδασε στη Σχολή του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν, όπου και εργάστηκε επίσης ως ηθοποιός.
Επιστρέφοντας στην Κύπρο, εργάστηκε στο Θέατρο ΡΙΚ κατά την περίοδο της λειτουργίας του (1969-1971) και από το 1972 και εξής, εργάστηκε στον ΘΟΚ του οποίου από το 1990 αποτέλεσε βασικό στέλεχος.
Ερμήνευσε με επιτυχία πλήθος ρόλων σε έργα του κυπριακού, ελληνικού και διεθνούς δραματολογίου, κλασικού και σύγχρονου.
Στον κινηματογράφο διακρίθηκε με το Κρατικό Βραβείο Β’ Ανδρικού Ρόλου για την ταινία του Βαγγέλη Σεϊτανίδη «Αιώνιος Φοιτητής» (2001), ενώ το 2021 τιμήθηκε με το Μεγάλο Βραβείο ΘΟΚ για την υπερπεντηκονταετή προσφορά του στο κυπριακό θέατρο.
Το διάρκειας αρκετών λεπτών standing ovation για τον τιμώμενο Σπύρο Σταυρινίδη αποτέλεσε την πιο συγκινητική στιγμή της βραδιάς της τελετής απονομής των Βραβείων Θεάτρου ΘΟΚ, το βράδυ της Δευτέρας 28 Μαρτίου 2022.
«Θα ήθελα να πω στους συναδέλφους μου ότι κάνουμε το καλύτερο επάγγελμα του κόσμου», σημείωσε τότε: «Οι ηθοποιοί γευόμαστε τις λέξεις, δίνουμε ζωή στις λέξεις, ζωντανεύουμε τα οράματα των συγγραφέων. Είμαστε υπέροχοι».
Μια ιστορική ερμηνεία
Το όνομα του Σπύρου Σταυρινίδη θα είχε αποτυπωθεί ανεξίτηλα στην ιστορία του ΘΟΚ ακόμη κι αν είχε παίξει έναν μόνο ρόλο: του Αγγελιοφόρου στις θρυλικές Ικέτιδες του Χαραλάμπους. Όπως έχει εξομολογηθεί στον «Φ», εμπνεύστηκε την ερμηνεία από τραυματίες πολέμου του 1974 που αφηγούνταν τις εμπειρίες τους μιλώντας σχεδόν μηχανικά, αλλοπαρμένα και με βλέμμα άδειο. Αυτή η ευθεία μεταποίηση της σκληρής και πρόσφατης προσωπικής εμπειρίας ήταν που απέφερε το συγκλονιστικό αποτέλεσμα που άλλαξε τον ρου του κυπριακού θεάτρου.
Ο Αγγελιοφόρος τον καταξίωσε ακόμη και στα μάτια του «δύσκολου» δασκάλου του, Κάρολου Κουν, όμως δεκάδες ήταν οι χαρακτήρες που ενσάρκωσε στον ΘΟΚ, σε μια μυθική πορεία κυρίως με βάση μια δική του χαρακτηριστική προσέγγιση.
Η ανθηρή πορεία του στο σανίδι συνεχίστηκε σχεδόν μέχρι το τέλος της ζωής του. Τελευταία του εμφάνιση ήταν στην παραγωγή της Open Arts «Celebration» τον Οκτώβριο του 2024, σε σκηνοθεσία Αθηνάς Κάσιου.
«Καλό σου ταξίδι, Σπύρο μας. Η κληρονομιά σου θα ζει για πάντα στις καρδιές μας και στο θέατρο που τόσο αγάπησες», αναφέρει η ανακοίνωση της ΕΗΚ.
«Έφυγε ο αγαπητός Σπύρος Σταυρινίδης, χαρισματικός, πνευματώδης και αστείρευτος, που αφιέρωσε όλη του τη ζωή στην υποκριτική τέχνη», αναφέρει μεταξύ άλλων ο ΘΟΚ στην ανακοίνωσή του.
