11.2 C
Athens
Τρίτη 18 Φεβρουαρίου 2025

Σπύρος Ευαγγελάτος: Με δουλειά, δουλειά, δουλειά όλοι γίνονται πανάξιοι…

Του Παναγιώτη Μήλα

Τον σκηνοθέτη Σπύρο Ευαγγελάτο τον γνώρισα στο Θέατρο «Κάβα», στην αρχή της οδού Σταδίου, αριστερά μετά τα Χαυτεία. Όταν ο Νίκος Χατζίσκος και η Τιτίκα Νικηφοράκη άφησαν αυτό το θέατρο, το πήρε ο Ευαγγελάτος για να στεγάσει εκεί το Αμφι-Θέατρό του.

Στο δικό του «Αμφιθέατρο» στην Πλάκα, τον συνάντησα τον Ιούνιο του 2010, ένα μεσημέρι, πριν από την πρόβα στον χώρο που ήταν αφιερωμένος στην αξέχαστη αγαπημένη του, Λήδα Τασοπούλου. Ήταν ένας χώρος που εξέπεμπε μόνο θετική ενέργεια.

Ο Σπύρος Ευαγγελάτος μου μίλησε με το πάθος του ανθρώπου που λες ότι για πρώτη φορά έρχεται αντιμέτωπος στη μάχη του πνεύματος. Πάντα με νεανική ορμή, έτοιμος και πάλι για την επανάστασή του.

***

ΣΤΟ ΤΡΙΣΤΡΑΤΟ της ζωής μου, είχα την τύχη στο οικογενειακό και το επαγγελματικό περιβάλλον να αγαπήσω πολύ και να αγαπηθώ πολύ.

ΟΤΑΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΑ ΤΗ ΣΦΙΓΓΑ, δεν μου έθεσε κανένα αίνιγμα, έτσι έταξα τον εαυτό μου στο λειτούργημα του σκηνοθέτη για να έχω την ευκαιρία να υπηρετώ κάποια πολύ μεγάλα κείμενα είτε είναι τραγωδίες, είτε είναι έργα του ευρωπαϊκού θεάτρου, είτε είναι όπερες γιατί είμαι άνθρωπος που λατρεύει τη μουσική. Λοιπόν, αυτός ήταν ένας άξονας που σφράγισε την όλη πορεία μου. Απόδειξη είναι τα 220 και πάνω έργα που έχω σκηνοθετήσει, τι ποιότητας, τι υφής είναι. Είχα τη χαρά να ξεκινήσω από πολύ νέος, 21 ετών έκανα την πρώτη μου σκηνοθεσία, τον «Φορτουνάτο» του Μάρκου Αντώνιου Φώσκολου σε πανελλήνια πρώτη, μια κρητική κωμωδία του 1655.

ΟΜΩΣ ΤΟ ΜΑΝΤΕΙΟ μου τότε έδωσε τη συμβουλή: Δουλειά, δουλειά, δουλειά…

ΒΕΒΑΙΑ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ έβλεπα πάντα ότι οι πολύ άξιοι ήταν μία μειονότης. Άξιοι υπάρχουν αρκετοί και μη άξιοι ακόμη αρκετοί… Με δουλειά όμως όλοι γίνονται πανάξιοι.

ΣΤΗΝ ΕΠΙΔΑΥΡΟ ΤΟ 1972, παρουσίασα στην «Ηλέκτρα» με Αντιγόνη Βαλάκου, Πέτρο Φυσσούν, Κ.Χ. Μύρη και Γιώργο Πάτσα. Ακόμη ήταν η Αλέκα Κατσέλη, ο Νίκος Τζόγιας και ο Δημήτρης Τερζάκης στη μουσική. Βεβαίως η Μαρία Χορς. Αυτή θεωρήθηκε μια ιστορική παράσταση. Δεν τα λέω εγώ, τουλάχιστον έτσι γράφτηκε… Άλλαξε τα δεδομένα…
Κάναμε την επανάστασή μας αλλά με σεβασμό στην παράδοση. Ο όρος είναι αισχυλικός.

ΜΙΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ όταν γίνεται καθεστώς αρχίζει να γίνεται κατεστημένο. Αυτό δημιουργεί μια νέα αντίδραση, μια νέα επανάσταση. Κάθε φορά η επανάσταση στηρίζεται στις δυνάμεις της παράδοσης για να φέρει κάτι νέο.

ΤΟ ΣΠΙΝΘΗΡΟΒΟΛΟ πνεύμα του 1972 μας ακολούθησε ωριμότερο και μεταλλαγμένο.

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ που μπορεί να πάρει ο θεατής στη σημερινή εποχή της κρίσης είναι η συγκινησιακή μέθεξη ώστε τελειώνοντας η παράσταση να βγει ο άνθρωπος ανανεωμένος. Να έχει αισθανθεί ένα είδος μιας παράξενης τραγικής κάθαρσης. Η χαρά, αν το αποτέλεσμα είναι θετικό και φθάσει να τον αγγίξει, αυτό είναι η πρόθεση, αυτό είναι το κέρδος. Δεν είναι κάτι το υλικό…

***

Ο Σπύρος Ευαγγελάτος γεννήθηκε στις 20 Οκτωβρίου του 1940 και έφυγε από τη ζωή στις 24 Ιανουαρίου του 2017.

***

Η συνέντευξη του Σπύρου Ευαγγελάτου δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Ναυτεμπορική» την Τετάρτη 7 Ιουλίου 2010, στη σελίδα 60 και στο Catisart στις 8 Ιουλίου του 2016.

Σχετικά άρθρα

Κυνηγήστε μας

6,398ΥποστηρικτέςΚάντε Like
1,713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε


Τελευταία άρθρα

- Advertisement -