Ο Σαρλ Λενορμάν (Charles Lenormant), γεννήθηκε στο Παρίσι την 1η Ιουνίου 1802. Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 57 ετών κατά τη διάρκεια μιας εκδρομής του στην Αθήνα.
Η επιθυμία του ήταν να ταφεί δίπλα στον Πλάτωνα στην περιοχή του Κολωνού.
Έτσι το Δημοτικό Συμβούλιο ζήτησε από τον γιο του τον Φρανσουά Λενορμάν, να ταφεί η καρδιά του αρχαιολόγου Σαρλ Λενορμάν στο λόφο του Κολωνού.
Η καρδιά του τοποθετήθηκε σε μια μαρμάρινη λουτροφόρο υδρία που στην τυπολογία της θυμίζει αρχαίο ταφικό μνημείο, ενώ στην εμπρόσθια όψη της χαράκτηκε η κεφαλή του. Η υδρία τοποθετήθηκε πάνω σε βάθρο από πωρόλιθο και αποκαλύφτηκε από τον δήμαρχο Γεώργιο Σκούφο το 1860.
Το μνημείο που βρίσκονταν στην κορυφή του λόφου – όπως ήταν φυσικό – χρησιμοποιούνταν από πολλούς ως στόχος για σκοποβολή με αποτέλεσμα να καταστραφεί ανεπανόρθωτα. Είναι έργο του Μιχάλη Τόμπρου.
Προς τιμήν του Γάλλου αρχαιολόγου δόθηκε το όνομά του στην κεντρική λεωφόρο του Κολωνού.
Η σύζυγος του Λενορμάν από ευγνωμοσύνη προς την ελληνική πολιτεία για τις τιμές που απέδωσε στο σύζυγό της χάρισε στη Βουλή των Ελλήνων ζωγραφικό πίνακα του συγγενή της Σατωβριάν, αντίγραφο του πίνακα Ζιροντέ με αφιερωτική επιγραφή.
Ο Λενορμάν ήταν αρχαιολόγος, νομισματολόγος, ειδικευμένος στις αιγυπτιακές αρχαιότητες, και αιγυπτιολόγος. Και ο γιος του Φρανσουά ήταν επίσης αρχαιολόγος, νομισματολόγος και ελληνιστής.
Ο Σαρλ Λενορμάν ακολούθησε στην Αίγυπτο τον αιγυπτιολόγο Σαμπολιόν. Υπήρξε θερμός και ακάματος ερευνητής και μελετητής της αρχαίας ελληνικής τέχνης. Ειδικότερα πήρε μέρος στην επιστημονική αποστολή στην Πελοπόννησο καθώς και σε άλλες αρχαιολογικές αποστολές στην Ελλάδα.
Δημοσίευσε μελέτες σε πολλά επιστημονικά περιοδικά, όπως στα «Χρονικά του Αρχαιολογικού Ινστιτούτου Ρώμης», αλλά και στο επιστημονικό περιοδικό «Mémoires de l’Académie des Inscriptions» που διεύθυνε ο ίδιος από την ίδρυσή του (1843-1855).
Έγραψε πολλά έργα σχετικά με την επιστήμη του, τα σημαντικότερα από τα οποία είναι:
-«Νομισματικός και γλυπτικός θησαυρός» δωδεκάτομο έργο (1836)
-«Μουσείο των Αιγυπτιακών αρχαιοτήτων» (1842)
-«Εκλογή κεραμογραφικών μνημείων» (1844)
-«Ιστορικά ερωτήματα» (1845), κ. ά.
Ο Λενορμάν χρημάτισε επίσης καθηγητής της αιγυπτιακής αρχαιολογίας στο Κολέγιο της Γαλλίας, καθηγητής αρχαιολογίας στη Σορβόνη, έφορος στη βιβλιοθήκη Άρσεναλ, καθώς και διευθυντής των αρχαιοτήτων της Εθνικής Βιβλιοθήκης του Παρισιού, αφού έγινε μέλος της Ακαδημίας των Επιγραφών.
Πηγή: Wikipedia
