Το Μουσείο του Λούβρου είναι ένα εθνικό μουσείο τέχνης στο Παρίσι. Έχει ζωή 231 ετών.
Άρχισε η λειτουργία του την 10η Αυγούστου του 1793.
Βρίσκεται στη δεξιά όχθη του Σηκουάνα στο 1ο διαμέρισμα Παρισίου και εκθέτει 35.000 έργα τέχνης – το 12% των αποκτημάτων του, που υπολογίζονται στα 845.000 κομμάτια.
Οι μόνιμες συλλογές του μουσείου καταλαμβάνουν συνολικά έκταση 80.600 τετραγωνικών μέτρων και ανάμεσα σε αυτές είναι και οι ελληνικές, που καλύπτουν 10 αίθουσες.
Τμήμα αρχαιοτήτων ελληνικών, ετρουσκικών και ρωμαϊκών
Το τμήμα ελληνορωμαϊκών μνημείων είναι μετά τους ζωγραφικούς πίνακες το αρχαιότερο τμήμα του Λούβρου και λειτουργεί από το 1800.
Επεκτάθηκε όμως ξανά το μουσείο με την απόκτηση της συλλογής των Μποργκέζε και του Καμπάνα. Όταν ο Καμπάνα χρεωκόπησε, αγόρασε τη συλλογή του ο Ναπολέων Γ΄ και απέκτησε έτσι πάνω από 300 αρχαία αγάλματα ελληνικά και ρωμαϊκά.
Ανάμεσα στα εκθέματα που ξεχωρίζουν είναι:
-Η Αφροδίτη της Μήλου η οποία προσφέρθηκε από τον μαρκήσιο ντε Ριβιέρ στον Λουδοβίκο το 1821.
-Κεφάλι γυναικείου ειδωλίου από τις Κυκλάδες (2700 – 2300 π.Χ.)
-Ο «Ιππέας του Ραμπέν», από την Αθήνα, μάρμαρο, χρονολογημένο στο 550 π.Χ. Αποκτήθηκε το 1896. Οι Γάλλοι είχαν μόνο το κεφάλι, αλλά αναπαρέστησαν τον Ιππέα όπως τον έχει το Μουσείο της Ακρόπολης.
-Ανδρικός κορμός από τη Μίλητο, χρονολογημένος στο 475 π.Χ., ύψους 1,32 μ.
-«Ο Ηρακλής και ο ταύρος της Κρήτης», από τη δυτική μετόπη του ναού του Δία στην Ολυμπία (460 π.Χ.), μάρμαρο, 1,60 Χ 1,50 μ. Προσφέρθηκε στο Λούβρο από την Ελληνική Γερουσία ως δώρο μετά την αρχαιολογική αποστολή των Ντιμπουά και Μπλουέ.
-Οι «Εργαστίνες», τμήμα της ζωοφόρου του Παρθενώνα, χρονολογείται στο 447-438 π.Χ., μάρμαρο, ύψος 96 εκ. Χ 2,07 μ. μήκος, το οποίο κάποιοι θεωρούν έργο του Φειδία.
-«Κενταυρομαχία», κομμάτι από μετόπη του Παρθενώνα. Φιλοτεχνήθηκε σε πεντελικό μάρμαρο γύρω στο 440-447 π.Χ. Το εντόπισε στην Ακρόπολη των Αθηνών το 1788 ο Φοβέλ. Το έργο, όπως αναφέρει το Λούβρο, αγοράστηκε το 1818. Το κεφάλι του Κενταύρου εξαφανίστηκε και το δεξί του χέρι βρίσκεται το Μουσείο της Ακρόπολης.
-Ο Αγασίας ο Εφέσιος, γυμνός παλαιστής, από τη συλλογή Μποργκέζε
-Η Αφροδίτη της Κνίδου που είναι ρωμαϊκό αντίγραφο ελληνικού έργου του Πραξιτέλη.
-Αρχαϊκά εκθέματα από την Άσσο που δόθηκαν από τον σουλτάνο Μαχμούτ το Β΄.
-Εκθέματα από το ναό της Αρτέμιδας στη Μαγνησία.
-Αρχαιότητες από τη Σάμο που αποκτήθηκαν το 1881 (αποστολή Μίλερ).
-Αρχαιότητες από τάφους της Τανάγρας το και τη Μύρινα, αμφορείς μέσω του βαρώνου ντε Βίτε.
-Κεφαλή αττικού αλόγου του 6ου π.Χ. αιώνα (αγοράστηκε σε δημοπρασία τον Οκτώβριο του 2004).
-25 επιγραφές που καλύπτουν χρονολογικά το διάστημα περίπου από το 400 π.Χ. μέχρι το 250 μ.Χ. και δείχνουν την εξέλιξη της ελληνικής γραφής αλλά και τον τρόπο με τον οποίο γραφόταν (και μιλιόταν) η ελληνική γλώσσα σε διάφορες περιοχές (Ελλάδα, Ιωνία, Κριμαία, Λιβύη, Αφγανιστάν).
-Σε άλλο χώρο εκτίθενται έργα του 480-450 π.Χ., κυρίως κορμοί κορών και κούρων και μικρά χάλκινα αγαλματίδια.
-Στην αίθουσα της Ολυμπίας υπάρχει μακέτα του αρχαίου ναού του Ολυμπίου Διός με αναπαράσταση του αγάλματος του Δία με χρυσό, μεγέθους 1 x 2 μέτρα, και εκθέματα από τον αρχαιολογικό τόπο –κεφαλή Αθηνάς, αγαλματίδια νικητή από τη Φωκίδα κ.α. Επίσης εκεί υπάρχουν και τμήματα μετώπης του ναού, που αποτελούν δωρεά της Ελληνικής Γερουσίας το 1830. Στα κομμάτια φαίνονται αλλού κεφαλές από τα άλογα του Διομήδη και τμήματα παραστάσεων από άθλους του Ηρακλή, όλα έργα που χρονολογούνται στο 460 π.Χ.
-Κομμάτια από την αρχαιολογική αποστολή των Ωζέ και Ντωμέ το 1863, όπως οι κόρες με το λουλούδι, σε μάρμαρο, έργο που αφιερώθηκε στο ναό του Ολυμπίου Διός, μάλλον από Θεσσαλούς.
-Ο «Απόλλων και οι Νύμφες», μαρμάρινο ανάγλυφο έργο διαστάσεων 1Χ2, της αρχαιολογικής αποστολής Μίλερ, που αποκτήθηκε το 1865, όπως και το επόμενο.
-Τα γλυπτά των Μαγεμένων της Θεσσαλονίκης, τα οποία αποσπάστηκαν το 1864 από τον Μίλερ.
-«Ερμής Αγοραίος και Νύμφες», της ίδιας εποχής.
-Μαρμάρινος κορμός άνδρα του 480 π.Χ. που αποκτήθηκε με άγνωστο τρόπο από τον Ρότσιλντ και που δωρήθηκε στο Λούβρο το 1873.
-“Κεφαλή Ίριδος” που επίσης προέρχεται από τον Παρθενώνα και που φιλοτεχνήθηκε σε πεντελικό μάρμαρο μεταξύ 448 και 432 π.Χ. –έχει ύψος 40 εκατοστά Μετά την κατάληψη της Αθήνας το 1687 από τον Μοροζίνι, ο γραμματέας του, Σαν Γκάλλο, έφερε αυτό το κεφάλι στη Βενετία. Το βρήκε εκεί και το πήρε ή το αγόρασε ο συλλέκτης Βέμπερ το 1824. Το κεφάλι βρέθηκε το 1844 στην κυριότητα του μαρκήσιου του Λαμπόρντ και το 1928 πουλήθηκε στο Λούβρο.
-Μαρμάρινο άγαλμα της Αθηνάς ύψους 2,60 μ.-λείπει το κεφάλι του Το άγαλμα στάλθηκε στο Παρίσι από τον ζωγράφο Ενγκρ που ήταν υπεύθυνος της συλλογής στη βίλα των Μεδίκων στη Ρώμη.
-Στην “Αίθουσα των Καρυάτιδων” εκτίθενται 59 έργα ελληνιστικών και ρωμαϊκών χρόνων, άλλα από τα οποία αποτελούν ρωμαϊκά αντίγραφα ελληνικών αγαλμάτων και άλλα αποτελούν ελληνικά έργα τέχνης που οι Ρωμαίοι μετέφεραν στην Ιταλία από όπου και τα πήρε το Λούβρο.
-Στην 18η αίθουσα του Λούβρου εκτίθενται 159 έργα αρχαϊκής εποχής, κούροι, ανάγλυφα, αμφορείς κ.α.
Πηγή: Wikipedia
