Της Ειρήνης Αϊβαλιώτου
«Οι ξανθές κάνουν τα πιο ωραία θύματα. Είναι όπως το απάτητο χιόνι που αναδεικνύει τα ματωμένα ίχνη». Χίτσκοκ
Η Ruth Ellis ήταν δολοφόνος. Κυρίως όμως ήταν θύμα. Θύμα του έρωτα, της κοινωνίας, της υποκρισίας, του συντηρητισμού και της χαώδους ζωής της. Γεννήθηκε το 1926 σε μια παραθαλάσσια πόλη της Ουαλλίας. Το τρίτο από τα έξι παιδιά μιας ταπεινής οικογένειας, σε ηλικία 14 ετών εργαζόταν ήδη ως σερβιτόρα, έχοντας εγκαταλείψει το σχολείο. Δεκαεπτά ετών γεννά το πρώτο της παιδί, από τη σύντομη σχέση της με έναν Καναδό στρατιώτη. Λίγο αργότερα βιοπορίζεται ως γυμνό μοντέλο, ανώνυμη στάρλετ σε ταινίες και φυσικά ως σαγηνευτικό «κορίτσι» των λονδρέζικων μπαρ. Ενδεικτικά, ο διευθυντής ενός club στο Duke Street, όπου εργαζόταν, εκβίαζε τα κορίτσια να κοιμούνται μαζί του. Το 1950 παντρεύεται έναν 41χρονο οδοντίατρο, που γρήγορα αποδείχτηκε αλκοολικός, ζηλιάρης, κτητικός και βίαιος. Κάνει μαζί του μια κόρη.
Το καλοκαίρι του 1953, βρίσκουμε τη Ρουθ Έλις, οικοδέσποινα πλέον ενός διάσημου κλαμπ, να ερωτεύεται το διάσημο οδηγό αυτοκινήτων Ντέιβιντ Μπλέικλι. Η συνάντησή τους οδηγεί σ’ ένα θυελλώδη έρωτα με απροσδόκητη συνέχεια. Προσβολές, καβγάδες, σκηνές ζηλοτυπίας, πολύ πάθος και πολύ αλκοόλ. Ριψοκίνδυνοι και ακραίοι, φλερτάρουν επικίνδυνα και οι δύο με τα όρια της αντοχής τους. Στη σκιά του ψυχροπολεμικού κλίματος, η Ρουθ μαθαίνει για την παράλληλη σχέση του Μπλέικλι με μια άλλη γυναίκα και τον σκοτώνει. Αυτή είναι η αληθινή ιστορία έρωτα και αυτοκαταστροφής που συγκλόνισε την κοινωνία του μεταπολεμικού Λονδίνου.
Μέσα από τους ατμοσφαιρικούς ήχους της τζαζ και των μπλουζ, αντικρίζουμε στιγμιότυπα από τη ζωή μιας νέας γυναίκας που ονειρευόταν τη λάμψη της κινηματογραφικής σταρ. Μιας γυναίκας που η «δόξα» έρχεται στη ζωή της με έναν τρόπο που ποτέ δεν φανταζόταν. Η διαδρομή μάς οδηγεί σε μια ασπρόμαυρη αίθουσα των αρχών της δεκαετίας του ‘50. Η πλοκή διανθίζεται με ένα πολύ ατμοσφαιρικό noir φιλμ, που προβάλλεται σχεδόν παράλληλα. Οι μάσκες πέφτουν, ένα περίστροφο Smith & Wesson βγαίνει από μια κομψή γυναικεία τσάντα. Τα καλσόν έχουν ραφή και οι γόβες είναι στιλέτο. Πώς μια ερωτική ιστορία καταλήγει σε ένα αποτρόπαιο έγκλημα; Ποιος είναι, τελικά, ο ένοχος σε ένα έγκλημα πάθους; Ποιος κινεί τα νήματα και ποια η ποινή του ενόχου; Πόση απελπισία μπορεί να φέρει η φρεναπάτη του έρωτα, σε μια εποχή που στην αγγλική κοινωνία βασιλεύει η υποκρισία; Οι γυναίκες είναι απρόβλεπτες. Κυρίως οι ερωτευμένες. Ποτέ δεν ξέρει κανείς τι συμβαίνει στο μυαλό μιας ερωτευμένης γυναίκας. Ούτε θα γνωρίζαμε σήμερα τη Ρουθ Έλλις αν δεν ήταν η τελευταία γυναίκα που απαγχονίστηκε στη Μεγάλη Βρετανία. Το θεατρικό έργο της Amanda Whittington βασίζεται σε μια αληθινή ιστορία.
Η εκτέλεσή της ήταν αυτή που ξεχείλισε το ποτήρι και επέσπευσε την κατάργηση της θανατικής ποινής. Η υπόθεση ξεσήκωσε έντονη διαμάχη στο κοινό και προκάλεσε το ζωηρό ενδιαφέρον του Τύπου, ενώ συζητήθηκε και στο υπουργικό συμβούλιο. Συγκεντρώθηκαν 50.000 υπογραφές πολιτών οι οποίοι ζητούσαν να κριθεί με επιείκεια. Ο μυθιστοριογράφος Ρέιμοντ Τσάντλερ έστειλε μια καυστική επιστολή στην «Evening Standard» χαρακτηρίζοντας τη θανατική ποινή «μεσαιωνική βαρβαρότητα».
Στο χρονικό του άμοιρου έρωτα και της τραγικής του κατάληξης καθρεφτίζεται όλη η περιρρέουσα ατμόσφαιρα των πρώτων δεκαετιών μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
«Είμαι ένοχη! Είμαι σε σύγχυση», ήταν τα πρώτα λόγια της Έλλις μετά τη σύλληψή της. Αξίζει να σημειωθεί πως η ανάκριση έγινε χωρίς νομική εκπροσώπηση.
Ο David Blakely ήταν αλκοολικός, σκληρός, επιθετικός και βίαιος στη σχέση τους. Ένα γρονθοκόπημά του στην κοιλιά της προκάλεσε αποβολή στο παιδί που περίμενε από αυτόν. Στη συνέχεια πήγε να ζήσει με τον Desmond Cussen, έναν πρώην πιλότο της RAF. Στις 10 Απριλίου 1955 αναζήτησε τον Blakely. Βρήκε το αυτοκίνητό του σταθμευμένο έξω από μια παμπ στο Hampstead. Τον περίμενε. Όταν τον είδε να βγαίνει του είπε: «Γεια σου David»! Αυτός την αγνόησε. Τότε φώναξε «David!» και του έριξε έξι σφαίρες. Αμέσως μετά ζήτησε να καλέσουν την αστυνομία για να παραδοθεί. Το περίστροφο τής το είχε προμηθεύσει ο Desmond Cussen, ο οποίος της είχε μάθει και στοιχειώδη σκοποβολή.
Η Ρουθ απαγχονίστηκε στο Κάστρο Holloway (φυλακές) την 13η Ιουλίου 1955. Ο δήμιος πραγματοποίησε την εκτέλεση σε μόλις 12 δευτερόλεπτα και το σώμα της αφέθηκε να αιωρείται επί μία ώρα.
Συντελεστές
Ατμοσφαιρικό ερωτικο-αστυνομικό μελόδραμα με θαυμάσιες ερμηνείες, πληθωρικό και πυκνό. Οι λαμπερές ηθοποιοί (Ειρήνη Γραμματικοπούλου, Κόνυ Ζήκου, Μαργαρίτα Σάββα) γίνονται αρεστές και συμπαθείς, οι ψυχαναλυτικές αναφορές τονίζουν τη φορά του ανέμου μιας ολόκληρης εποχής, οι εικόνες και τα σκηνικά είναι πανέμορφα και το μυστήριο δεν παύει να έχει μια πραγματικά ενδιαφέρουσα υπόσταση. Στο επίκεντρο όλων δεσπόζει η εμβληματική ξανθιά φιγούρα της Ρουθ, που την υποδύεται με αστραφτερή σοβαρότητα η Ελένη Δαφνή. Πειστικός και έξοχος ο θαυμάσιος Μάνθος Καλαντζής, στο ρόλο του ντετέκτιβ που προσπαθεί να βρει ελαφρυντικά στην κατηγορούμενη.
Τα σκηνικά επιμελήθηκε η Όλγα Ντέντα και το video art ο Θανάσης Τρουμπούκης, εμπλουτίζοντας και οι δυο τους την παράσταση με μια έντονη δόση υπερρεαλιστικού στοιχείου. Οι φωτισμοί της Σοφίας Αλεξιάδου δίνουν ένα διάχυτο αίσθημα ανησυχίας και ονείρου. Τα κοστούμια της Xριστίνας Μαθέα αποπνέουν τον αέρα, την κομψότητα και την αισθητική της εποχής.
Μια αρχετυπική ξανθιά, ψυχρή, όμορφη, μυστήρια και εύθραυστη συνάμα, σε μια χαρακτηριστική ψυχολογικού βάθους παράσταση, σκηνοθετημένη από τον Λεωνίδα Παπαδόπουλο με ιδιαίτερη μαεστρία. Η συνεχής εκκρεμότητα εφαρμόζεται πετυχημένα στην αφηγηματική ροή, δημιουργώντας έκρυθμη κατάσταση και κορυφώνοντας το ενδιαφέρον. Το κυνικό χιούμορ, η άνετη αφήγηση και η κλιμάκωση της αγωνίας καθιστούν το «Χορεύοντας στην ομίχλη» ένα καθαρόαιμο δείγμα κλασικής αστυνομικής παράστασης.
* Η ομάδα «Γέφυρα» μεταφέρει στη σκηνή του θεάτρου «Αγγέλων Βήμα», στο πλαίσιο της θεματικής ενότητας Noir, το έργο «Χορεύοντας στην ομίχλη» της Amanda Whittington, που βασίζεται στην αληθινή ιστορία της Ruth Ellis. Της τελευταίας γυναίκας που απαγχονίστηκε στη Βρετανία ύστερα από καταδίκη της σε θάνατο, για την εν ψυχρώ δολοφονία του άπιστου εραστή της.
* Συγγραφέας και έργο παρουσιάζονται σε πανελλήνια πρώτη.
Ταυτότητα παράστασης
Mετάφραση: Αντώνης Γαλέος
Σκηνοθεσία: Λεωνίδας Παπαδόπουλος
Φωτισμοί: Σοφία Αλεξιάδου
Σκηνικά: Όλγα Ντέντα
Κοστούμια: Xριστίνα Μαθέα
Video Art: Θανάσης Τρουμπούκης
Φωτογραφίες: Νικόλας Σταυρόπουλος
Παίζουν (κατ’ αλφαβητική σειρά):
Ειρήνη Γραμματικοπούλου
Ελένη Δαφνή
Κόνυ Ζήκου
Μάνθος Καλαντζής
Μαργαρίτα Σάββα
Πληροφορίες
Καλλιτεχνική περίοδος: Οκτώβριος 2014 – Μάιος 2015
Θεματική ενότητα: Noir
«Χορεύοντας στην ομίχλη»
της Amanda Whittington
Ημέρες και ώρες παραστάσεων:
Σάββατο, ώρα 19.30
Κυριακή, ώρα 21.15
Τιμές εισιτηρίων: 12 ευρώ (γενική είσοδο) και 8 ευρώ (φοιτητικό-ανέργων)
Διάρκεια παράστασης: 100 λεπτά
“Αγγέλων Βήμα”
Σατωβριάνδου 36, Ομόνοια
