8.7 C
Athens
Τρίτη 11 Φεβρουαρίου 2025

Rocky Horror Κωνσταντίνου Ασπιώτη Show

Της Ειρήνης Αϊβαλιώτου

Το “The Rocky Horror Show” είναι μια ροκ όπερα – κωμωδία τρόμου της δεκαετίας του 1970 του διάσημου θεατρικού συγγραφέα Ρίτσαρντ Ο’Μπράιαν. Το μιούζικαλ πρωτοπαίχτηκε στο βρετανικό θέατρο “Royal Court” το 1973. Το 1975 ανέβηκε στο Μπρόντγουεϊ. Αργότερα γυρίστηκε σε ταινία υπό τον τίτλο «The Rocky Horror Picture Show». Γνώρισε ανεπανάληπτη επιτυχία σε όλες τις εκδοχές του. Παίζεται αδιάλειπτα σε ολόκληρο τον κόσμο, ενώ συνεχίζει τη σταδιοδρομία του στο West End του Λονδίνου και στο Broadway της Νέας Υόρκης, αποτελώντας το πλέον καλτ μιούζικαλ όλων των εποχών. Τόσο που να έχει δημιουργηθεί fun-club από τους ορκισμένους θαυμαστές του. Δεν θέλω όμως να αναλωθώ σε ιστορικά στοιχεία και θεωρίες. Φέτος το “Rocky Horror Show” παρουσιάζεται και στη χώρα μας, στο θέατρο «Ρεξ» επί της οδού Πανεπιστημίου και, όπως είναι φυσικό, κάνει επιτυχία. Ο Κωνσταντίνος Ρήγος που το σκηνοθετεί, το χορογραφεί και επιπλέον κάνει και τη σκηνογραφική επιμέλεια έδωσε στην παράσταση τεράστια ώθηση. Είναι ένας τεχνίτης του θεάτρου και άριστος γνώστης των μυστικών του. Κατέχει τα κλειδιά και τα εργαλεία που ανοίγουν τις πύλες για την ψυχαγωγία του θεατή, για τη συνάντηση με τον άλλο, τον ξένο, τον διαφορετικό που θα τον κάνεις να σε εμπιστευτεί και να αφεθεί στο θέαμα. Μεγάλη τέχνη και παράξενη τέχνη να μπορείς να μαγέψεις τους ανθρώπους και να τους εμπνεύσεις το γέλιο.

Η διανομή ήταν σχεδόν τέλεια. Όλοι οι καλλιτέχνες ταλαντούχοι και με το παραπάνω. Καλλιεργημένοι, με γερή παιδεία και την αναγκαία -σε αυτές τις περιπτώσεις- αφοσίωση αλλά και εργατικότητα. Διατηρώ κάποιους ενδοιασμούς για την ανάθεση σε έναν λαϊκό τραγουδιστή του ρόλου του αφηγητή. Ωστόσο δεν βρήκα φανερά ψεγάδια στον κύριο Μαζωνάκη και, ως εκ τούτου, σταματώ εδώ.
Ο Σάκης Μπιρμπίλης έκανε για άλλη μια φορά θαύματα με τους φωτισμούς, τα κοστούμια του Γιώργου Σεγρεδάκη ήταν πλούσια, σέξι και όσο εξωφρενικά χρειαζόταν, οι στίχοι των τραγουδιών από τις Γιάννα Βασιλείου, Σήλια Γεωργιάδη ευρηματικοί και αστείοι, η μετάφραση της Σήλια Γεωργιάδη ζωντανή, καθημερινή, ασπαίρουσα.
Οι ηθοποιοί της παράστασης είχαν όλα όσα απαιτούσε το μιούζικαλ, δηλαδή ισάξιες υποκριτικές, φωνητικές και χορευτικές δεξιότητες. Ήταν όλοι τους εκθαμβωτικές παρουσίες και έδωσαν πληθωρικές ερμηνείες:

Βασιλική Τρουφάκου – φυσικότητα, γλυκύτητα και χιούμορ
Μάξιμος Μουμούρης – ολότελα αγνώριστος, με σαφήνεια, ρεαλισμό και έλλειψη επιτήδευσης
Νάντια Μπουλέ – πλαστικότητα στην κίνηση, ωραία φωνή
Ιβάν Σβιτάιλο – εκτόπισμα, σοβαρότητα, μέτρο
Τζένη Θεωνά – άνεση και αυθορμητισμός
Νάσος Παπαργυρόπουλος – κάλλος αλλά και κωμικότητα
Κλέων Γρηγοριάδης – αυτοσαρκασμός και οξύνοια θεατρική
Διακριτές και καλοδουλεμένες οι παρουσίες των φαντασμάτων (Τζεφ Μαράουι, Χρήστος Νικολάου, Γιάννης Τσεμπερλίδης, Ιόβη Φραγκάτου, Ηρώ Χαλκίδη).

Για τον Frank ‘n’ Furter, όμως, δηλαδή τον Κωνσταντίνο Ασπιώτη, έχω κάποια λόγια παραπάνω να πω. Είναι θυελλώδης ηθοποιός, ρηξικέλευθος, διακρίνεται από χιούμορ, ευφυΐα, πάθος και ευγένεια ψυχής. Έχει υποκριτικές ικανότητες ανεξάντλητες σε βάθος και εύρος. Δοκιμάστηκε σε αντοχή, ταλέντο, δημιουργικότητα και το άρτιο αισθητικά αποτέλεσμα που πέτυχε, ανέδειξε έργο, παράσταση, σκηνοθεσία. Έφερε ζωντανό και αληθινό στη σκηνή τον Frank. Ανακάλεσε συμπεριφορές δεν ξέρω από ποιες εμπειρίες, συλλογικές μνήμες και συγκινήσεις ώστε να φέρει σε επαφή το μύθο με τη ζωή και να δώσει πνοή σε αυτό το απίστευτο πρόσωπο. Ο Frank ‘n’ Furter είναι σύνθετος -και εξωγήινος, και τραβεστί, και παρανοϊκός, και επιστήμων. Ο Κωνσταντίνος μίλησε με το αλλόκοτο αυτό πλάσμα, το αισθάνθηκε, το αγάπησε, κινήθηκε μαζί του, συγκρούστηκε μαζί του και βρήκε το χαρακτήρα. Βρήκε δηλαδή το πώς. Βρήκε το φως «στα σκοτάδια της ζωής του καθενός» και σχεδόν μας παρέσυρε να ζήσουμε κι εμείς μαζί του έξαλλα μέσα στην αμαρτία… «Δες τα όλα ροζ απ’ τη θλίψη μήπως και σωθείς!». Αν υπάρχει κάποιο σοβαρό βραβείο σ’ αυτή τη χώρα, οφείλουμε να του δοθεί.

Παρωδία

Το “Rocky Horror Show” είναι μια παρωδία των ταινιών επιστημονικής φαντασίας και των b-movies τρόμου κι αποτελεί την αποθέωση της εξτραβαγκάντσα: πιθανοί κι απίθανοι τύποι εμπλέκονται σε απίστευτες περιπέτειες, εξωγήινοι ανταγωνίζονται γήινους, το αμερικάνικο όνειρο διαλύεται στην απόλυτη σεξουαλική ελευθεριότητα, ο χωρο-χρόνος αλλοιώνεται, ο Φράνκενστάιν δίνει τη θέση του στον Μίστερ Άτλας, νούμερα «καμπαρέ» καταντούν δοκιμασία, ένας γάμος μεταξύ αντρών πραγματοποιείται προτού ανοίξει η σχετική συζήτηση ανά τον κόσμο, σπλάτερ καταστάσεις, γκαγκ, μελωδικά τραγούδια, πολύς χορός… Το σύνθημά του είναι «τα πάντα ζήσε»! Γιατί μας αφορά σήμερα; Η αναφώνηση του Riff Raff στο τέλος του έργου είναι σημαίνουσα: «Έχει αποτύχει το lifestyle το extreme». Επιτέλους! Καιρός ήταν! Το ατέλειωτο ροκ εν ρολ πάρτι κλείνει με μια ροζ τούρτα κι από μέσα αναδύονται δύο φιλήδονα χείλη και χαμογελά μια μασέλα που τρίζει και προτρέπει: «άνοιξε τα μάτια: τα πάντα ζήσε».

Συντελεστές

Σκηνοθεσία – Χορογραφία – Σκηνογραφία: Κωνσταντίνος Ρήγος
Μετάφραση: Σήλια Γεωργιάδη
Απόδοση στίχων: Γιάννα Βασιλείου, Σήλια Γεωργιάδη
Ενορχήστρωση: Δήμος Αναστασιάδης
Ενδυματολόγος: Γιώργος Σεγρεδάκης
Σχεδιασμός Φωτισμών: Σάκης Μπιρμπίλης
Σχεδιασμός Ήχου: Γιάννης Βενιός
Διεύθυνση ορχήστρας: Κώστας Γκαγκαστάθης

Διανομή

Usherette / Magenta: Βασιλική Τρουφάκου
Brad Majors: Μάξιμος Μουμούρης
Janet Weiss: Νάντια Μπουλέ
Riff Raff: Ιβάν Σβιτάιλο
Columbia: Τζένη Θεωνά
Frank ‘n’ Furter: Κωνσταντίνος Ασπιώτης
Rocky: Νάσος Παπαργυρόπουλος
Eddie: Τζεφ Μαράουι
Dr. Scott: Κλέων Γρηγοριάδης
Στον ρόλο του αφηγητή ο Γιώργος Μαζωνάκης
Φαντάσματα: Τζεφ Μαράουι, Χρήστος Νικολάου, Γιάννης Τσεμπερλίδης, Ιόβη Φραγκάτου, Ηρώ Χαλκίδη

 

Σχετικά άρθρα

Κυνηγήστε μας

6,398ΥποστηρικτέςΚάντε Like
1,713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε


Τελευταία άρθρα

- Advertisement -