8.5 C
Athens
Τρίτη 11 Φεβρουαρίου 2025

Τέσσερις παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου που αγαπήθηκαν και επαναλαμβάνονται

Ξεκίνησε η ηλεκτρονική προπώληση για τέσσερις παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου. Συγκεκριμένα, πρόκειται για τα έργα: «Απόψε αυτοσχεδιάζουμε», «Ο άνθρωπος που γελά», «Ξύπνα Βασίλη», «Μικρές ιστορίες για αγρίους».

Τέσσερις παραστάσεις που χειροκρότησε και αγάπησε το κοινό τον περασμένο χειμώνα. Διαβάστε σχετικά γιατί αξίζει να τις βάλετε στη λίστα σας:

 

 

«Απόψε αυτοσχεδιάζουμε»

Ο Δημήτρης Μαυρίκιος, μέγας θαυμαστής του Λουίτζι Πιραντέλο, έδωσε τη σκηνοθετική σφραγίδα του στο «Απόψε αυτοσχεδιάζουμε» στήνοντας μια παράσταση, που εκτυλίσσεται τόσο εντός όσο κι εκτός σκηνής της Κεντρικής Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου. Το εξαιρετικό καστ που ενώνει την παλιά με τη νέα γενιά πρωταγωνιστών: Κωνσταντίνος Αρνόκουρος, Μαρία Βαρδάκα, Γιάννης Βογιατζής, Δημήτρης Κακαβούλας, Δημήτρης Μαυρίκιος, Γιώργος Μπένος, Ράνια Οικονομίδου, Εύα Οικονόμου-Βαμβακά, Στέφανος Παπατρέχας, Γιούλικα Σκαφιδά, Νεκτάριος Φαρμάκης και Λυδία Φωτοπούλου (από το καστ αποχωρεί ο Αλέξανδρος Βάρθης) εκφράζει το πνεύμα του Πιραντέλο που δεν αφήνει τίποτα όρθιο. Σατιρίζει τους πάντες, τις σκηνοθετικές προθέσεις και τη νοοτροπία, τις υπερβολικές εξάρσεις των ηθοποιών και τη διάθεση να κυριαρχήσουν επί σκηνής.

Το έργο του νομπελίστα Λουίτζι Πιραντέλο σμίγει ξανά με τη μουσική του βραβευμένου με Όσκαρ Μάνου Χατζιδάκι σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Μαυρίκιου και τη μουσική διασκευή και ενορχήστρωση του Νίκου Κυπουργού. Ο πολυδιάστατος σκηνοθέτης Δημήτρης Μαυρίκιος, γνώστης σε βάθος της περίπτωσης Πιραντέλο, ξαναφέρνει τον Σικελό δραματουργό στο Εθνικό Θέατρο με μια παράσταση ύμνο στο θέατρο και στους ανθρώπους του.

Ένας θίασος προσπαθεί να διασκευάσει σε θεατρικό έργο το διήγημα του Λουίτζι Πιραντέλο, Λεονόρα, Αντίο!. Οι σκηνοθετικές εντολές προκαλούν σύγχυση στους ηθοποιούς, οι οποίοι στο μεταξύ ταυτίζονται τόσο πολύ με τους ρόλους τους, ώστε διώχνουν τον σκηνοθέτη προκειμένου να ζήσουν τις ζωές των χαρακτήρων που υποδύονται.

Η δύναμη του δημιουργήματος έναντι του δημιουργού είναι ζήτημα ουσιώδες για την τέχνη, αλλά και για τον Λουίτζι Πιραντέλο. Το έργο, το οποίο συμπληρώνει την τριλογία (Έξι πρόσωπα ζητούν συγγραφέα, Ερρίκος ο Δ’, Απόψε αυτοσχεδιάζουμε) του συγγραφέα υπό τη μορφή «θεάτρου μέσα στο θέατρο», πραγματεύεται το πλέον αγαπημένο του θέμα: τη σύγχυση της φαντασίας με την πραγματικότητα.

Ο Λουίτζι Πιραντέλο, άλλωστε, δεν είναι μόνο ένας καταξιωμένος συγγραφέας, τα έργα του οποίου συνεχίζουν να παίζονται με αμείωτο ενδιαφέρον σε ολόκληρο τον κόσμο. Είναι επίσης ένας σπουδαίος Ευρωπαίος διανοούμενος και εμβριθής πολιτικός στοχαστής.

*Κτήριο Τσίλερ – Κεντρική Σκηνή, από 18/9/2019

«Ο άνθρωπος που γελά»

Ευαισθητοποιημένος πολιτικά και κοινωνικά ο συνθέτης και σκηνοθέτης Θοδωρής Αμπαζής βλέποντας την ομίχλη του φασισμού να σκιάζει τον ήλιο της Ευρώπης θέλησε να μας αφυπνίσει με την επιλογή του συγκεκριμένου έργου. Ο πολιτικός χαρακτήρας του έργου «Ο άνθρωπος που γελά» του Βίκτορος Ουγκό ξεπροβάλλει πίσω από έναν θυελλώδη έρωτα, καταγγέλλοντας την τραγικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης που λυγίζει, αλλοτριώνεται και συντρίβεται κάτω από τις ταξικές διαφορές στην Αγγλία του 18ου αιώνα. Η παράσταση είναι μια μουσικοθεατρική σύνθεση, εμπνευσμένη από το μυθιστόρημα του Ουγκό και σε αντίθεση με άλλες του δουλειές, εκτός από τα χαρακτηριστικά μουσικοθεατρικά υλικά, υπάρχουν αρκετά αμιγώς λυρικά μέρη που κάνουν την παράσταση να φλερτάρει έντονα με το μιούζικαλ. Πρωταγωνιστεί ένας πολυπληθής θίασος, με τους Αιμιλιανό Σταματάκη, Μαρία Δελετζέ, Εβελίνα Παπούλια, Κώστα Βασαρδάνη, Θέμη Πάνου, Δαυίδ Μαλτέζε μεταξύ άλλων. Το λιμπρέτο της διασκευής υπογράφει η Έλσα Ανδριανού και τις χορογραφίες η Αγγελική Στελλάτου.

Το πιο πολιτικό έργο του Ουγκό αποκαλύπτεται πίσω από ένα θυελλώδες ειδύλλιο. Χάρη στην ιδιοφυή γραφή του κορυφαίου Γάλλου λογοτέχνη, μια ερωτική υπόθεση μάς θέτει ενώπιον της ακρότητας της εξουσίας. Μας δείχνει πόσο αποκρουστικό μπορεί να είναι το «αληθινό» της πρόσωπο, όταν εκφράζεται στην πιο χυδαία και απροκάλυπτη μορφή της.

Ένα χειμαρρώδες πολιτικό ρομαντικό μυθιστόρημα συνιστά την πρώτη ύλη για μια ανατρεπτική παράσταση σύγχρονου μουσικού θεάτρου σε σκηνοθεσία και πρωτότυπη μουσική Θοδωρή Αμπαζή. Μια ομάδα ταλαντούχων ερμηνευτών – ηθοποιοί, τραγουδιστές, χορευτές και μουσικοί επί σκηνής, αναλαμβάνει να υπηρετήσει την πολυδιάστατη και απαιτητική μουσικοθεατρική παρτιτούρα, όπου συνυπάρχουν ισότιμα όλα τα μέσα της σκηνικής αφήγησης.

“Ο άνθρωπος που γελά” δημοσιεύτηκε το 1869, δύο μόλις χρόνια πριν από την εξέγερση της Παρισινής Κομμούνας. Χωρίς ποτέ να έχει την απήχηση όπως άλλα έργα του Ουγκό με μνημειώδη χαρακτήρα, δεν στερείται του μεγαλείου τους. Κάθε ζήτημα – κοινωνική ανισότητα, αλλοτρίωση από την επαφή με την εξουσία, πολιτική ευθύνη του ανθρώπου για παρέμβαση, συντριβή του ατόμου έναντι του συστήματος, λανθάνει και αποκαλύπτεται αριστοτεχνικά πίσω από μια πλοκή που ανάγει τον έρωτα σε κινητήριο δύναμη. Ακριβώς με τον ίδιο απροσδόκητο μα ουσιώδη τρόπο, αποκαλύπτεται η υπαρξιακή τραγικότητα του ανθρώπου όταν υφίσταται τις στρεβλώσεις της εξουσίας. Στην περίπτωσή μας, είναι η μάσκα του εύθυμου σαλτιμπάγκου με το βίαιο και τεχνητό γέλιο του κεντρικού ήρωα. Άλλωστε ο άνθρωπος που γελά, δεν γελά ποτέ από επιλογή. Το χαμόγελό του αντικατοπτρίζει την παραμόρφωση που επιφέρει η εξουσία με τον πιο ακραίο και ευθύ τρόπο.

Λονδίνο, αρχές του 18ου αιώνα. Μια αυστηρά δομημένη, αριστοκρατική κοινωνία με απολύτως διακριτά όρια μεταξύ των τάξεων. Ο πλούτος και η υψηλή θέση στην ιεραρχία προκαλεί αλαζονεία. Ο λαός, άνθρωποι εξαθλιωμένοι, άβουλοι, τρομοκρατημένοι, χωρίς διάθεση για αντίσταση και κάποιες φορές χωρίς ελπίδα. Σε αυτό το σκληρό περιβάλλον, ο Γκουίνπλεν, ένας νεαρός άνδρας με παραμορφωμένο πρόσωπο -ένα μόνιμα χαραγμένο χαμόγελο ως εκδίκηση από τον βασιλιά, βιώνει τον απόλυτο έρωτα με την τυφλή Ντία. Η σχέση τους φαίνεται να είναι ό,τι πιο σημαντικό για εκείνον. Ως μέλος ενός θιάσου, σύντομα, θα γίνει διάσημος λόγω της ιδιαιτερότητάς του. Όταν τολμήσει να υψώσει το ανάστημά του θα βρεθεί αντιμέτωπος με την αναλγησία των ισχυρών.

Ηχογραφημένη αφήγηση: ακούγονται στα ελληνικά ο Θανάσης Παπαγεωργίου και στα γαλλικά ο Ρήγας Αξελός.

*Θέατρο Rex Σκηνή «Μαρίκα Κοτοπούλη», από 25/9/2019

 

 

«Ξύπνα Βασίλη»

«Η πρόταση για το “Ξύπνα Βασίλη” ήρθε από τον καλλιτεχνικό διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου κ. Στάθη Λιβαθινό. Επανήλθα στο πρωτότυπο θεατρικό κείμενο του Δημήτρη Ψαθά και στην ταινία του Δαλιανίδη. Διέκρινα, αρχικά, πως ο Ψαθάς δεν καυτηριάζει μόνο τον παροξυσμό και την επίφαση των ιδεολογιών, αλλά ένα σύνολο στοιχείων, που συστήνουν την παθογένεια της κοινωνίας τότε και σήμερα» μας έλεγε ο Άρης Μπινιάρης με αφορμή το ανέβασμα της κωμωδίας του Δημήτρη Ψαθά τον περασμένο χειμώνα. Η παράστασή του συζητήθηκε όσο καμία κάνοντας μάλιστα απανωτά sold out! Ενθουσίασε όχι μόνο για την πρωτοτυπία του τρόπου ανεβάσματος με τη χρήση κάμερας αλλά και για τη φρεσκάδα της εκτέλεσης. Παίζουν οι Γιώργος Γάλλος, Ελισάβετ Κωνσταντινίδου, Γιώργος Παπαγεωργίου, Στέφανος Πίττας, Κωνσταντίνος Σεβδαλής, Λυδία Τζανουδάκη, Έλενα Τοπαλίδου. Στην παράσταση που ξεκινά τον επόμενο μήνα δεν θα συμμετέχουν ο Αινείας Τσαμάτης και η Ηρώ Μπέζου. Οι αντικαταστάτες τους δεν έχουν ανακοινωθεί ακόμα.

Ένα καυστικό κοινωνικοπολιτικό σχόλιο, «ντυμένο» με τον πιο εύθυμο και εύσχημο τρόπο. Μια κωμωδία από τον αξεπέραστό μας συγγραφέα Δημήτρη Ψαθά για το παιχνίδι του χρήματος έναντι κάθε ιδεολογίας. Ο Δημήτρης Ψαθάς, αγαπητός στο θεατρικό και κινηματογραφικό κοινό του τόπου, σε μια διαχρονικά αποκαλυπτική και οξυδερκή σάτιρα. Η πένα του στηλιτεύει τους καιροσκοπισμούς φανατικών κάθε ιδεολογικοπολιτικού ρεύματος στην ελληνική κοινωνία.

Ο Άρης Μπινιάρης, πιστός στην ιδιόχειρη θεατρική του φόρμα, φέρνει στη σκηνή την ατμόσφαιρα των σίξτις με διάθεση ευρηματική. Εμβαθύνει, βλέπει πέραν της εξιδανικευμένης εγγραφής μιας εποχής στο συλλογικό ασυνείδητο. Με ματιά σύγχρονη αποκρυπτογραφεί το ιδιότυπο ύφος του συγγραφέα που μιλά για τα «σοβαρά» μπλέκοντας το γέλιο με το σφίξιμο στο στομάχι. Φωτίζει μοναδικά τη συνάφεια του έργου με το σήμερα.

Βρισκόμαστε στα γραφεία του εκδοτικού οίκου Φαρλάκου. Παρακολουθούμε με νέα ματιά μια κωμωδία της νεοελληνικής δραματουργίας που λατρεύτηκε στην κινηματογραφική της εκδοχή ως μια από τις πιο διασκεδαστικές. Ο Βασίλης, συντηρητικών πολιτικών φρονημάτων, και ο Μάνος, προοδευτικών, συγκρούονται για τις συνθήκες εργασίας, αλλά και για το περιεχόμενο των βιβλίων που εκδίδονται. Σημείο αιχμής για την πνευματική διαμάχη, ο ποιητής Φανφάρας και η στρατευμένη συντηρητική ποίησή του. Πολύ γρήγορα, όμως, η τύχη τα φέρνει έτσι ώστε οι πολιτικές πεποιθήσεις των δύο συναδέλφων αλλάζουν και οι καταστάσεις που ακολουθούν δοκιμάζουν τους ήρωες. Ποιος από τους δύο θα καταφέρει να προσαρμοστεί στα ήθη και το πνεύμα της νέας εποχής;

*Κτήριο Τσίλερ – Σκηνή Νίκος Κούρκουλος, από 2/10/2019

 

 

«Μικρές ιστορίες για αγρίους»

Δεν είναι λίγοι οι ενήλικες που λάτρεψαν την παράσταση της εφηβικής σκηνής του Εθνικού σε σκηνοθεσία της Μαρίας Σαββίδου. Οι «Μικρές ιστορίες για αγρίους» είναι μια σκηνική σύνθεση από τις ιστορίες του σπουδαίου Γάλλου παιδαγωγού Μπερνάρ Φριό, που εμπνεύστηκε από αληθινές μαρτυρίες παιδιών. Ιστορίες για όλα τα σημαντικά ή τα φαινομενικά ασήμαντα θέματα που απασχολούν την εφηβεία δίνονται με έναν βαθύ και μαζί ανάλαφρο τρόπο, σαν να ακροβατούν ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη φαντασία.

Η Εφηβική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου παρουσιάζει μια σύνθεση πάνω σε σύντομες ιστορίες του σπουδαίου σύγχρονου Γάλλου συγγραφέα και παιδαγωγού Μπερνάρ Φριό, σε σκηνοθεσία της Μαρίας Σαββίδου.

O Μπερνάρ Φριό έχει γράψει και μεταφράσει περισσότερα από 50 βιβλία για νέους αναγνώστες, αλλά και για ενήλικες. Κείμενά του έχουν μεταφραστεί στα γερμανικά και στα ιταλικά, ενώ έχουν αποσπάσει σημαντικά βραβεία. Εργαζόμενος για πολλά χρόνια ως εκπαιδευτικός, ο Φριό μελέτησε τον τρόπο που τα ίδια τα παιδιά αφηγούνται τις ιστορίες τους. Αυτή η ιδιαίτερη οπτική, το παιχνίδισμα ανάμεσα στην πραγματικότητα και στη φαντασία, ενέπνευσε έμμεσα ή άμεσα και τον δικό του τρόπο γραφής, ενώ, επίσης, ο συγγραφέας χρησιμοποιεί συχνά ως πρωτογενές υλικό τις αυθεντικές παιδικές αφηγήσεις.

Οι ιστορίες του Φριό πηγάζουν από ένα σπάνιο χάρισμα να θίγει τα πιο σημαντικά, τα πιο μεγάλα κι ευαίσθητα ζητήματα με τρόπο ανάλαφρο που όμως δεν στερείται βάθους. Με την τολμηρή και ευαίσθητη ματιά τους, με την ελαφράδα και το χιούμορ τους διαπραγματεύονται θέματα της καθημερινής ζωής, των σχέσεων, των ανακαλύψεων, των μυστικών και των συγκρούσεων της νεανικής μας ηλικίας. Αποτελούν εξαιρετική βάση για τη δημιουργία μιας παράστασης που φιλοδοξεί να προσδώσει πολύχρωμη φωνή σε όσα, καμιά φορά, με δυσκολία λέγονται πίσω από τις κλειστές πόρτες του εφηβικού μας δωματίου.

*Μικρό Εθνικό (Ισόγειο Rex), από 15/10/2019

 

  • Το κοινό μπορεί να προμηθευτεί ηλεκτρονικά τα εισιτήριά του στις εξής διευθύνσεις: www.ticketservices.gr – tickets.public.gr.

Σχετικά άρθρα

Κυνηγήστε μας

6,398ΥποστηρικτέςΚάντε Like
1,713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε


Τελευταία άρθρα

- Advertisement -