Της Πηγής Περσιάδου [*]
Μη με ρωτάς για ποιον κλαίω.
Μη με βάζεις σε αυτή την διαδικασία.
Εγώ είμαι μάνα.
Ξέσκισα τη μήτρα μου για να γεννήσω τα παιδιά του Κόσμου όλου.
Έκλαψα και για τα παιδιά της Ουκρανίας που σκοτώθηκαν, αλλά και αυτά που ξεσπιτώθηκαν.
Έκλαψα όμως και για τα παιδιά της Ρωσίας που ο πατέρας τους σκοτώθηκε εχθές στον πόλεμο.
Έκλαψα και για τον Ρώσο στρατιώτη που τον έστειλαν να πολεμήσει και να γίνει φονιάς με το ζόρι.
Όπως έκλαψα και για το μελαμψό παιδί που το σκότωσε ο αστυνομικός στην Αμερική.
Όπως είχα κλάψει και για τα παιδιά της Συρίας.
Όπως έκλαψα και για τον Ταλιμπάν γιο που σκοτώθηκε, σκοτώνοντας.
Και για τον εξτρεμιστή γιο και για τον τρομοκράτη γιο.
Το ίδιο πόνεσα και γι αυτόν για να τον γεννήσω.
Και τον έχασα.
Μου τον πήραν.
Και έκλαψα το ίδιο πικρά.
Κι αν έφταιξα για το μεγάλωμα του, συγχώρεσε με.
Είμαι μάνα εγώ.
Μη με ξεσυνερίζεσαι.
Κατάλαβε με και συγχώρεσε με.
Μη με ρωτάς για ποιον κλαίω.
Είμαι μάνα εγώ.
Και ήταν όλοι τους παιδιά μου.
Και με άφησαν μόνη.
[*]Η Πηγή Περσιάδου είναι δημοσιογράφος. Κείμενο από την προσωπική της σελίδα στο Facebook.
