Επιμέλεια κειμένου: Ειρήνη Αϊβαλιώτου / catisart.gr
Στο στρόβιλο των αποκαλύψεων για ηθική παρενόχληση και περιστατικά σωματικής κακοποίησης και λεκτικής βίας στον χώρο του θεάτρου έχει βρεθεί τον τελευταίο καιρό ο Γιώργος Κιμούλης.
Σημειώνεται ότι αντλώντας θάρρος από την εξομολόγηση της ολυμπιονίκη Σοφίας Μπεκατώρου, η Ζέτα Δούκα ήταν η πρώτη ηθοποιός που εξομολογήθηκε δημοσίως και κατήγγειλε ότι ο πασίγνωστος ηθοποιός και σκηνοθέτης την εξύβρισε και την κλώτσησε.
Η αποκάλυψη αυτή της Ζέτας Δούκα άνοιξε τον ασκό του Αιόλου για περαιτέρω συνταρακτικές καταγγελίες στο χώρο του θεάτρου. Στο πλευρό της βρέθηκαν πολλοί άλλοι συνάδελφοί της, ενώ και άλλες ηθοποιοί – όπως η Κατερίνα Γερονικολού, η Ευδοκία Ρουμελιώτη, η Φαίη Ξυλά και άλλες – κατήγγειλαν τον Γιώργο Κιμούλη για ανάρμοστη συμπεριφορά.
Η σωρεία των καταγγελιών, είχε ως αποτέλεσμα ο κ. Κιμούλης να τεθεί εκτός Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου.
Η προεδρία στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος
Τις τελευταίες ώρες ήρθε πάλι στην επιφάνεια η περίοδος της μόλις 17 ημερών προεδρίας του Γιώργου Κιμούλη στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, το 2017.
Ο Γιώργος Κιμούλης είχε στηρίξει ανοιχτά τον ΣΥΡΙΖΑ και κατά την περίοδο διακυβέρνησής του το όνομα του ηθοποιού ακουγόταν έντονα για τη θέση του υπουργού Πολιτισμού.
Τελικά, όταν το ΚΠΙΣΝ παραχωρήθηκε στο Δημόσιο, το όνομα του κ. Κιμούλη ακουγόταν έντονα ως του εκλεκτού της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικού φίλου του Αλέξη Τσίπρα για την προεδρία του Κέντρου Πολιτισμού.
Πράγματι, στα τέλη Φεβρουαρίου του 2017 ο ηθοποιός και σκηνοθέτης, ως εκλεκτός του ελληνικού Δημοσίου και της κυβέρνησης, ανέλαβε τη θέση του προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου, ενώ διευθύνων σύμβουλος ανακηρύχθηκε ο Νίκος Μανωλόπουλος, για χρόνια διευθυντής του Μεγάρου Μουσικής.
Έπειτα όμως από παρέλευση μόλις δύο εβδομάδων και κάτι, ο Κιμούλης παραιτήθηκε από τη θέση του με αιχμές κατά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος και κατά του κ. Μανωλόπουλου. Μια παραίτηση που κατά πολλούς κρίθηκε προδιαγεγραμμένη, καθώς υπήρξε έντονο πολιτικό παρασκήνιο, εσωτερικές συγκρούσεις συμφερόντων, αλλά και ο ασυμβίβαστος χαρακτήρας του ίδιου του ηθοποιού που έπαιξε σημαντικό ρόλο.
Η παραίτηση του Γιώργου Κιμούλη ήρθε ως αποτέλεσμα της πλήρους διάστασης των δικών του απόψεων με εκείνες του Διευθύνοντος Συμβούλου, Νίκου Μανωλόπουλου. Το ζήτημα που ανέκυψε ήταν, σύμφωνα με πληροφορίες, η διαφωνία του Κιμούλη με την τακτική του Ιδρύματος Νιάρχου να σχεδιάζει τις δικές του πολιτιστικές δράσεις στο ΚΠΙΣΝ, ανεξαρτήτως εκείνων που είναι προγραμματισμένες ή πρόκειται να προγραμματιστούν από το Κέντρο Πολιτισμού ως δημόσιου οργανισμού.
Ο Γιώργος Κιμούλης εξέφρασε την έντονη πολιτική του διαφωνία, θεωρώντας ότι πρέπει να διασφαλιστεί πρωτίστως ο δημόσιος χαρακτήρας του οργανισμού και τονίζοντας ότι παραμένει η ουσιαστική παρέμβαση του Ιδρύματος, παρά τις διαβεβαιώσεις του περί ουσιαστικής απομάκρυνσης.
Στην επιστολή παραίτησής του, ο κ. Κιμούλης καυτηρίαζε τις υπερ-εξουσίες του διευθύνοντος συμβούλου της ΚΠΙΣΝ ΑΕ, κ. Νίκου Μανωλόπουλου. Όμως, ο ίδιος ο νόμος φαίνεται ότι ανοίγει το δρόμο για τη σύσταση ενός οργάνου στο οποίο ο Διευθύνων Σύμβουλος επί της ουσίας διοικεί, ενώ στον Πρόεδρο απομένει ο ρόλος του πρεσβευτή, του γενικού εποπτεύοντα κ.λπ. Και ο ρόλος αυτός δεν θα μπορούσε να ικανοποιεί, προσωρινά ή με προοπτική διαρκείας, μια προσωπικότητα τόσο πληθωρική όσο ο Γιώργος Κιμούλης.
Το ρεπορτάζ έδειξε επίσης ότι στην πρώτη συνεδρίαση του ΔΣ ήταν ήδη καθορισμένες οι αρμοδιότητες των μελών από το Υπουργείο Οικονομικών, καθώς και η εξουσιοδότηση προς τον διευθύνοντα σύμβουλο για υπογραφή ποσών μέχρι 300.000 ευρώ χωρίς την έγκριση του ΔΣ, ποσό που μειώθηκε τελικά στις 50.000 έπειτα από σκληρές διαπραγματεύσεις, τόσο από τον Γιώργο Κιμούλη, όσο και από τα υπόλοιπα μέλη του ΔΣ.
Η επιστολή παραίτησης του Γιώργου Κιμούλη
«Το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος αποτελεί σήμερα το μεγαλύτερο στοίχημα δυναμικού μετασχηματισμού του πολιτισμικού μας χάρτη. Η τεράστια ευθύνη διοίκησης είχε εξαρχής ως δεσμευτική παράμετρο τη συγκρότηση ενός συλλογικά δημιουργικού και αποφασιστικού Διοικητικού Συμβουλίου το οποίο θα λειτουργεί με απόλυτη διαφάνεια.
»Η τελική αποκρυστάλλωση όμως της διοικητικής έκφρασης, προϊόν αναίτιων πολυήμερων “εσωκομματικών διαπραγματεύσεων”, απεδείχθη στην πράξη κατώτερη των περιστάσεων. Παρά το συμφωνημένο πλαίσιο, ο διορισμένος εκ του υπουργείου Οικονομικών διευθύνων σύμβουλος κ. Μανωλόπουλος – πρώην Διευθυντής του Οργανισμού Μεγάρου Μουσικής Αθηνών – υποκαθιστά στην ουσία όλο το Διοικητικό Συμβούλιο εκμεταλλευόμενος τις εύθραυστες εσωτερικές ισορροπίες του κυβερνώντος κόμματος στις οποίες αρνούμαι να συμμετέχω.
»Ως μέλος μιας συλλογικότητας που δεν δύναται να ενεργοποιηθεί τελικώς – παρ’ όλες τις προσπάθειες που κατέβαλα όλον αυτόν τον καιρό – και ενός ασαφούς τοπίου καλλιτεχνικής διεύθυνσης που αρχίζει να διαμορφώνεται πλέον καθιστώντας σχεδόν απαγορευτικό οποιοδήποτε παραγόμενο έργο εκ μέρους του Κ.Π.Ι.Σ.Ν. ΑΕ, υπέβαλα σήμερα την παραίτησή μου προς το Διοικητικό Συμβούλιο. Σε καμία περίπτωση δεν προτίθεμαι να συμβάλλω στην ακύρωση της δυναμικής του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, αλλά ούτε και να συναινέσω σε διαδικασίες που μελλοντικά μπορεί να προκαλέσουν υπόνοιες αδιαφάνειας.
»Οι δημόσιες θέσεις δεν είναι επισφράγιση κοινωνικής αποκατάστασης ούτε κάλυψη κάποιου υπαρξιακού κενού. Ναι μεν στήριξα δημοσίως τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί έκρινα πως ήταν η μοναδική λύση εκείνη την περίοδο για τη χώρα μου, αλλά δεν το έκανα για να εγκατασταθώ σε κάποια θέση. Ούτως ή άλλως έχει κατά κόρον γραφτεί πως έχω αρνηθεί αρκετές προτάσεις στο παρελθόν για θέσεις ιδιαίτερα σημαντικές. Ευτυχώς για μένα δεν είμαι ανέστιος. Έχω τον τόπο της τέχνης μου. Εκεί κατοικώ. Ουδέποτε έχω παίξει ρόλο σε πολιτικά παρασκηνιακά παιχνίδια ή σε εσωκομματικές συγκρούσεις, όπως επίσης ουδέποτε υπήρξα παιδί κομματικού σωλήνα. Ας ελπίσουμε, για το καλό όλων και του ΚΠΙΣΝ η παραίτηση αυτή να αναγκάσει τους αρμόδιους να σκεφτούν με μεγαλύτερη προσοχή τον τρόπο λειτουργίας του.
Τέλος θα ήθελα να υπενθυμίσω δύο βασικά πράγματα: πρώτον η αξιοπρέπεια δεν έχει ανταλλακτική αξία και δεύτερον όταν ρίχνουμε κάποιον εν γνώσει μας στην αρένα, δεν τον αφήνουμε μόνο του να κοιτάζει τι θα δείξει ο αντίχειρας.
Με εκτίμηση
Γιώργος Κιμούλης»
Οι υπαινιγμοί
Σε πολλούς προκάλεσε τότε απορίες η αιχμηρή και γεμάτη υπαινιγμούς επιστολή με την οποία υπέβαλε την παραίτησή του. Εκθέτοντας ανεπανόρθωτα τον τότε Πρωθυπουργό που ζήτησε και στήριξε την επιλογή του στην προεδρία, παρά τις επιφυλάξεις που εξέφρασε μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης και στενοί συνεργάτες του.
Ο πρόεδρος των 17 ημερών είτε δεν γνώριζε την τυπική διαδικασία είτε σνόμπαρε -και άρα στοχοποίησε- το υπουργείο Οικονομικών αφού δεν έστειλε την παραίτησή του στον υπουργό (Ευκλείδη Τσακαλώτο) που τον διόρισε, ως όφειλε, αλλά στο ΔΣ. Έτσι το γραφείο του υπουργού ενημερώθηκε για την πολύκροτη παραίτηση που φυσικά απασχόλησε τα μέσα ενημέρωσης μέσω του ΔΣ και άμεσα από τις διαρροές στον Τύπο.
Ενδεχομένως για κάποιους που ήταν κοντά στις διεργασίες και τις συνομιλίες με τον κ. Κιμούλη αυτό δεν ήταν έκπληξη. Ανέμεναν εκρήξεις αλλά όχι τόσο σύντομα. Θυμίζουμε ότι διορίσθηκε από την ελληνική κυβέρνηση στις 28 Φεβρουαρίου και έμεινε στη θέση του 17 μέρες και ενώ ύστερα από μαραθώνιες διαπραγματεύσεις είχε καταφέρει να πάρει όσα ζητούσε: την καλλιτεχνική επιμέλεια των δράσεων και -όπως λένε καλά πληροφορημένες πηγές- αμοιβή ίση με αυτή του διευθύνοντoς συμβούλου, κάτι που δεν συνηθίζεται. Πάντα ο CEO αμείβεται με υψηλότερη αμοιβή.
Οι ίδιες πηγές αναφέρουν ότι επιθυμούσε επίσης περισσότερες διοικητικές αρμοδιότητες και ανάμειξη στις αποφάσεις για τα οικονομικά που, σύμφωνα με τα πρακτικά και τις αποφάσεις, έλαβε αποκλειστικά ο διευθύνων σύμβουλος Νίκος Μανωλόπουλος ο οποίος, ήδη από τις πρώτες ημέρες, άρχισε να δίνει λύσεις και να έχει ανοιχτές συζητήσεις για πάμπολλα θέματα με τους φορείς που στεγάζονται στο Κέντρο Πολιτισμού.
Τι ήταν αυτό όμως που έκανε το ποτήρι να ξεχειλίσει από την πλευρά του προέδρου των 17 ημερών; Πηγές αναφέρουν ότι επιθυμούσε να έχει τον απόλυτο έλεγχο των καλλιτεχνικών δράσεων. Όμως με βάση τη δωρεά των πέντε εκατομμυρίων ανά έτος για δράσεις στο ΚΠΙΣΝ από το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, το ίδρυμα προφανώς επιθυμούσε να έχει τη δυνατότητα να δίνει το πράσινο φως για τις δράσεις αυτές, να υπάρχει η σύμφωνη γνώμη του.
Η σκέψη μάλιστα να μπει ένας συνεργάτης, σύμβουλος του Ιδρύματος για να ελέγχει αυτή τη διαδικασία φέρεται να οδήγησε τον κ. Κιμούλη στην παραίτηση, αφού αντιλαμβανόταν το ρόλο αυτό ως καλλιτεχνική διεύθυνση απέναντι στις δικές του δραστηριότητες.
Το αμέσως επόμενο διάστημα στο ΚΠΙΣΝ υπήρχε αμηχανία αλλά και ανακούφιση περιμένοντας τον αντικαταστάτη. Στο υπουργείο Οικονομικών δε η ένταση ήταν μεγάλη εξαιτίας της ανατροπής, αλλά και της κόπωσης που έχει προκαλέσει η συμπεριφορά του κ. Κιμούλη. Πηγές κοντά στο αρχικό στάδιο των συνομιλιών επέμεναν ότι ο δημοφιλής ηθοποιός πήρε όσα ζήτησε από τον Πρωθυπουργό προσωπικά και τον υπουργό Οικονομικών.
Λέγεται επίσης ότι ο Ευκλείδης Τσακαλώτος είχε ενστάσεις για τον ορισμό του καλλιτέχνη ως προέδρου αφού το προφίλ του και, κυρίως, οι γνώσεις του δεν συνάδουν με τα χαρακτηριστικά της θέσης και τα χαρακτηριστικά των υπόλοιπων μελών του ΔΣ. Είναι εντυπωσιακό πάντως το πώς ο Γιώργος Κιμούλης, με την απόφαση παραίτησής του, άδειασε στην κυριολεξία τον τέως πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα που του εμπιστεύτηκε αυτή τη σημαντική θέση με την ευρεία κοινωνική απήχηση.
«Το ΚΠΙΣΝ δεν είναι δημόσιος οργανισμός παρά μόνο στα χαρτιά»
Σε συνέντευξή του αρκετούς μήνες μετά την παραίτησή του, ο κ. Κιμούλης είχε αναφέρει ότι το ΚΠΙΣΝ δεν είναι δημόσιος οργανισμός παρά μόνο στα χαρτιά, προσθέτοντας ότι το κράτος δεν δίνει ούτε ένα ευρώ στο ΚΠΙΣΝ παρά τη σύμβαση που έχει υπογραφεί.
Συγκεκριμένα, είχε αναφέρει: «Δεν ξέρω αν ήταν κακή συνεννόηση. Πάντως ήταν συνεννόηση. Εμένα βασική μου θέση είναι ότι ο Πολιτισμός είναι δημόσιο αγαθό. Και μ’ αυτή τη λογική πήγα. Όταν κατάλαβα ότι κανένας δεν ενδιαφερόταν γι’ αυτό, έφυγα. Ξέρετε, δεν είναι εύκολο, ιδίως στις μέρες μας, να πετάς 60.000 ευρώ το χρόνο επειδή κάποια πράγματα είναι ενάντια στην ιδεολογία σου. Αλλά τι να κάνουμε; Ο καθείς κι ο αξιακός του χώρος».
Οι επιχειρηματικές δραστηριότητες του Γιώργου Κιμούλη
Εν τω μεταξύ, τον Ιούλιο του 2017, μια άλλη, διαφορετική, υπόθεση σχετική με τον Γιώργο Κιμούλη είχε απασχολήσει τη δημοσιότητα. Σύμφωνα με την εφημερίδα Espresso, ο γνωστός ηθοποιός είχε χρέος ύψους 250.000 ευρώ στο Δημόσιο, αλλά έχασε τη ρύθμιση στην οποία είχε ενταχθεί.
Σύμφωνα και πάλι με την ίδια εφημερίδα, η ποινή που του επιβλήθηκε σε δεύτερο βαθμό είναι χωρίς αναστολή, καθώς θεωρείται ύποπτος εξαιτίας άλλης καταδικαστικής απόφασης.
Ωστόσο, η μετατροπή της προς 25 ευρώ ημερησίως έδωσε τη δυνατότητα στον ηθοποιό να πληρώσει 25.000 ευρώ μαζί με τις προσαυξήσεις, για να μη βρεθεί στη φυλακή.
Όπως ανέφερε η εφημερίδα τα προβλήματα από τις επιχειρηματικές δραστηριότητες του Γιώργου Κιμούλη ξεκίνησαν από το 2001, όταν ο ίδιος δεν εμφανίστηκε στο δικαστήριο και μάρτυρας υπεράσπισής του, ήταν ο λογιστής του.
Η υπόθεση αφορούσε εταιρεία που συστάθηκε το 2001, σε μισθωμένο ακίνητο το οποίο λειτουργούσε ως θέατρο του Γιώργου Κιμούλη, αλλά και σαν σχολή.
Σε αυτή την εταιρεία ήταν μέτοχος και η μητέρα του ηθοποιού, η οποία ασκούσε τη διαχείριση.
