Γράφει η θεατρολόγος Μαρία Μαρή
Η πιο διάσημη και εμβληματική ιστορία του Δράκουλα, στο θέατρο «Φούρνος» με την ιδιαίτερη ματιά του «Johnny O» ο οποίος υπογράφει τη σκηνοθεσία και το κείμενο στο δικό του «Nomsferatu».
Η «M Productions» παρουσιάζει τη νέα παραγωγή της η οποία είναι βασισμένη σε μια από τις πιο θεμελιώδεις ταινίες της ιστορίας των βρικολάκων γυρισμένη το 1922, το Nosferatu του Μουρνάου.
Επί σκηνής μαζί με τον «Johnny O» βρίσκονται οι: Γιώργος Ντούσης, Μαρία Μπαλούτσου, Εύη Κολιούλη, Χριστίνα Δενδρινού και Αλέξης Βιδαλάκης.
Η προειδοποίηση για την απενεργοποίηση των κινητών, γίνεται με τεχνική θρίλερ:
«Κλείστε τα κινητά μη σας πιούν το αίμα σταγόνα, σταγόνα, μιας και αυτά τα πλάσματα της νύχτας με αίμα τρέφονται».
Ο Johnny O εκφραστικότατος σαν σκιά, με τρόμο διηγείται την ιστορία, για το μεσιτικό του γραφείο, που ήταν σε κρίση αναδουλειάς και πώς έφτασε να μπλέξει με τον Κόμη Ορλόκ. Η ερμηνεία του είναι εξαιρετική. Βαθιά εκφραστικός, από την πρώτη στιγμή κάνει φανερή την πρόθεση της παράστασης.
Τι είναι αυτό που κάνει μια σκιά να σέρνεται στους δρόμους, να σκαρφαλώνει στους τοίχους και να γεμίζει με ποντίκια μια φαινομενικά ήσυχη πόλη; Τι είναι αυτό που την καλεί να έρθει, η ανάγκη για τροφή, η απέραντη μοναξιά της και γιατί οι άνθρωποι ενδίδουν στη σαγήνη της και αυτό την επιβεβαιώνει και της προσδίδει υπερφυσικές δυνάμεις;
Στη Βρέμη, ο κτηματομεσίτης Κνοκ αναθέτει στον νεαρό συνέταιρό του, Τζόναθαν (Γιώργος Ντούσης), να ταξιδέψει στα Καρπάθια όρη, για να παραδώσει κάποια συμβόλαια στο μυστηριώδη Κόμη Ορλόκ, ο οποίος ψάχνει για σπίτι στη γερμανική πόλη. Είναι εποχή αναδουλειάς και αυτό θα δώσει ώθηση στο γραφείο, συν το γεγονός ότι ο Τζόναθαν θα βγάλει λεφτά για να παντρευτεί επιτέλους την αγαπημένη του Μίνα (Εύη Κολιούλη) μια απλή ηθική κοπέλα, το άνθος του κόσμου, με την αμόλυντη ομορφιά της.
Στον αντίποδα η φίλη της Μίνας, η Λούσυ (Χριστίνα Δενδρινού), πλούσια κληρονόμος, ελαφρών ηθών, αριστοκράτισσα, ενσαρκώνει την επιπολαιότητα, αποπλανιέται από τον Δράκουλα και μετατρέπεται σε βρικόλακα.
Εξαιρετική η κίνηση της ηθοποιού, με τη φιλαρέσκεια και την υποχώρησή της στο κακό, για την αθανασία. Με τον τρόπο αυτό γίνεται σαφές ότι στη νέα εποχή η ζωή και η εξέλιξη δεν έχει πια για φορέα την αριστοκρατία και την αστική τάξη, αλλά τα κατώτερα, λαϊκά στρώματα.
Σε μια άλλη ανάγνωση ο Νοσφεράτου, θα μπορούσε να είναι η επέλαση του φασισμού, που ψηφίζεται και επιλέγεται από τις εξαθλιωμένες εργατικές τάξεις, για έναν χώρο που τους έχει στερηθεί και τους έχει αποκλειστεί.
Ακόμα μια ανάγνωση αφορά τη βία κατά των γυναικών και την πάλη των δύο φύλων.
Πριν ακόμη φτάσει στο κάστρο του κόμη, ο Τζόναθαν αντιλαμβάνεται τον τρόμο των κατοίκων του κοντινού χωριού, που του δίνουν κρυφά ένα βιβλίο σχετικά με βρικόλακες, γεγονός που για εκείνον, που είναι ορθολογιστής, είναι έως γελοίο. Κάθε κίνηση να ανοίξει το βιβλίο ακολουθείται με οιμωγές, με σπαρακτικές κραυγές πόνου. Στην ταβέρνα του μιλούν για τον βρικόλακα, αλλά αυτός βέβαια δεν τα πιστεύει αυτά. Η κίνησή του είναι εκπληκτική και κυρίως όταν πια συναντά τον κόμη και έρχεται αντιμέτωπος με το αντίπαλο δέος.
Ο ίδιος ο κόμης Ορλόκ εμφανισιακά δεν έχει μεγάλη σχέση με το ανθρώπινο είδος. Τα αυτιά του είναι μυτερά, το κρανίο του παραμορφωμένο και τα νύχια του μακριά. Παρουσιάζεται εξαιρετικά ευθύγραμμος και οι κινήσεις του χαρακτηρίζονται από εφιαλτική βραδύτητα και μια άγρια ζωώδη παρόρμηση. Η σκηνική πλαισίωση, η υπέρτατη κίνηση του βρικόλακα, το κοστούμι, το μακιγιάζ, το υποβόσκον μουσικό χαλί «Ne me quitte pas!», δημιουργεί την εικόνα ενός επικίνδυνου, αλλά ανυπεράσπιστου πλάσματος, που εγκυμονεί τον θάνατο.
Όταν βλέπει το φυλακτό του Τζόναθαν με τη φωτογραφία της όμορφης αρραβωνιαστικιάς του, της Μίνας, υπογράφει αμέσως το συμβόλαιο και αποκτά το παλιό σπίτι στη Βρέμη, προκειμένου να τη συναντήσει.
Σύντομα ο Τζόναθαν ανακαλύπτει ότι με το συμβόλαιο αυτό άνοιξε τον δρόμο στον ίδιο τον τρόμο να έρθει στην πόλη του. Τη νύχτα, όταν ο αιμοδιψής κόμης εμφανίζεται στο δωμάτιό του, η Μίνα ξυπνά στη μακρινή Βρέμη και φωνάζει το όνομα του αρραβωνιαστικού της. Ανησυχεί. Κατόπιν ο Ορλόκ ξεκινά το ταξίδι του για τη Βρέμη. Την παρουσία του κόμη συνοδεύουν μύγες, που διώχνει συνέχεια ο Τζόναθαν, πρόκειται για μια μόλυνση, μια ασθένεια, που διαχέεται.
Ένας, ένας οι ναύτες του πλοίου που μεταφέρει τον Ορλόκ αρρωσταίνουν και πεθαίνουν. Αφού ο Ορλόκ φτάνει σχεδόν συγχρόνως με τον Τζόναθαν στη Βρέμη, η επιδημία εξαπλώνεται ταχύτατα στην πόλη.
Αξιοπρόσεκτο χαρακτηριστικό όλων των θυμάτων: πληγές στο λαιμό. Η Μίνα βρίσκει το βιβλίο των βρικολάκων του αρραβωνιαστικού της και διαβάζει εκεί ότι μόνον η θυσία μιας αθώας γυναίκας θα θέσει τέλος στο κακό. Η Λούση γοητεύεται από την περίεργη όψη του όντος αυτού και επίσης θα ήθελε την αθανασία, την αιώνια νεότητα, που μπορεί να της εξασφαλίσει η συναναστροφή με τον Ορλόκ. Αποφασίζει να αναλάβει η ίδια τον ρόλο αυτό.
Ο γάμος είναι μια ιδέα, που θα αποτρέψει ο Ορλόκ. «Le Bonheur nous invite, un instant d’amour passé vite».
Όλοι είναι εκφραστικοί, ακόμα και τα χέρια είναι απόλυτα εκφραστικά, παίζουν όλοι με κάθε μέλος του σώματος του.
Ο μυστήριος Κόμης Όρλοκ (Μαρία Μπαλούτσου) ζει απομονωμένος στον πύργο του, είναι αυτή η ανατριχιαστική σκιά. Η κίνησή του σαν αυτής της νυχτερίδας. Εκπληκτικό πώς μεταμορφώνεται μια τόσο όμορφη κοπέλα σε αυτό το τόσο μόνο και πληγωμένο ον, που όμως μπορεί στο πέρασμά του να κεράσει μόνο θάνατο. Είναι μια σατανική σκιά, που μεταφέρεται ευθύς όπου θέλει, κυριαρχεί, κατευθύνει, καταδυναστεύει, μέσα από τον φόβο, αλλά αν χρειαστεί, μέσα από τη γοητεία, την ικεσία και τη λύπηση.
Ο Johnny O διασκευάζει τον γνωστό μύθο, παρουσιάζοντας τη δική του εκδοχή της ιστορίας. Βασισμένος στην αισθητική και το ρυθμό του βωβού κινηματογράφου, τεχνική που υπηρετεί πιστά εδώ και 20 χρόνια, φτιάχνει μια μαύρη κωμωδία, δίνοντας έμφαση στη σωματική κίνηση και την έκφραση.
Μέσα από την κίνηση συνδυασμένη με τις κινηματογραφικές προβολές του Γιάννη Καραπιπερίδη, δημιουργείται μια θεατρική εμπειρία όπου θέατρο και κινηματογράφος συνομιλούν επί σκηνής, κύρια επιδίωξη του δημιουργού και σκηνοθέτη «Johnny O».
Μια ενδιαφέρουσα παράσταση γοτθικής ατμόσφαιρας, με έντονο νεορομαντισμό, υπέροχες ερμηνείες.
***
«Nomsferatu». Η γνωστή ιστορία με τους βρικόλακες από τον «Johnny O» στον «Φούρνο»
