Η μαύρη γάτα του κήπου μας μάς έφερε τα νεογέννητα βλαστάρια της. Τα μετέφερε ένα ένα με τα δόντια της, κρατώντας τα με αφάνταστη στοργή. Τα απίθωσε προσεκτικά στο χαλάκι μπροστά στην πόρτα της κουζίνας. Κατόπιν φώναξε με τη γνωστή γατίσια αυτοπεποίθηση και μας κοίταξε με νόημα. Υπάκουοι εμείς, προσφέραμε υποκατάστατο μητρικού γάλακτος για νεογέννητα γατάκια, είδος που πρέπει να οπωσδήποτε να διαθέτει κάθε σοβαρό γατό-σπιτο. Βγάλαμε δε και το λουλουδάτο ιγκλού, το οποίο πολύ εκτιμήσανε. Πρόκειται για τρία αριστουργήματα. Τα δύο μαύρα με λευκά γαντάκια και κοιλίτσες. Το τρίτο, αυτό της φωτογραφίας, μπλε – ασημί με λευκές λεπτομέρειες.