Κυριακή των Βαΐων, στις 20 Απριλίου του 1913, γεννήθηκε ο Μίμης Φωτόπουλος, στη Ζάτουνα της Γορτυνίας. Πέθανε ξαφνικά, από ανακοπή καρδιάς, στις 29 Οκτωβρίου του 1986. Εκτός από σπουδαίος ηθοποιός ήταν και λογοτέχνης.
Έγραψε τέσσερις ποιητικές συλλογές: «Μπουλούκια» (κυκλοφόρησε στις 28 Οκτωβρίου 1940), «Ημιτόνια» (1960), «Σκληρά τριολέτα» (1961) και «Ο θάνατος των ημερών» (1976). Τρία αυτοβιογραφικά: «25 χρόνια θέατρο» (1958), «Το ποτάμι της ζωής μου» και «Ελ Ντάμπα – Όμηρος των Εγγλέζων» (1965) και δύο θεατρικά έργα: «Ένα κορίτσι στο παράθυρο» (1966) και «Πελοπίδας ο καλός πολίτης» (1976).
Στην περίοδο της Δικτατορίας ασχολήθηκε, επίσης, με τη ζωγραφική. Είχε μείνει μόνος με τις δύο κόρες του, αφού η γυναίκα του, Μαργαρίτα Τσάλα, είχε εξοριστεί στη Γυάρο. Τότε ήταν που άρχισε να φτιάχνει πίνακες με γραμματόσημα, χρησιμοποιώντας την τεχνική του κολλάζ. Συνολικά έγιναν δέκα εκθέσεις των έργων του.
Η νέα έκθεση θα γίνει στην Πινακοθήκη Νίκαιας – Ρέντη. Τα εγκαίνια την Παρασκευή 3 Μαΐου 2019, στις 7.30 μ.μ. Θα παρουσιαστεί επίσης και το βιβλίο του «Ελ Ντάμπα». Διάρκεια της έκθεσης μέχρι και την Πέμπτη 23 Μαΐου 2019
Δημοτική Πινακοθήκη Νίκαιας – Αγ. Ι. Ρέντη “Ντίνος Κατσαφάνας”
Ραιδεστού 32 και Π. Τσαλδάρη
184 53 Νίκαια
Τηλέφωνο: 210-491.35.88
***
«Τα μπουλούκια»
Του Μίμη Φωτόπουλου
*
Είμαστε όλοι πολύ μικροί.
Δίχως φίρμα,
Μπουλούκι μας λένε.
*
Άγνωστοι θεατρίνοι.
Ένας Μίμης, μια Κατινίτσα,
Κάποια Ίρμα
Κι άλλοι πολλοί ακόμη, θλιμμένοι Αρλεκίνοι.
*
Αποχαιρετήσαμε κάθε χαρά μας κοινή.
Και τραβήξαμ’ έν άγνωστο δρόμο.
Μα με τον καιρό πνίξαμε τα όνειρά μας
κι ένα βαρύ σταυρό επήραμε στον ώμο.
*
Τώρα η θλίψη μας συντροφεύει κι η πείνα πάντα.
Στα χείλη ποτέ πια δε θ΄ ανθίσει χαρά.
*
Τα προχτές μια μικρή μπαλαρίνα – ένα ρόδο χλωμό
– τη θέρισ΄ η φθίση.
*
Ποιος ξέρει αλήθεια, καθενός ο πατέρας
Πόσα όνειρα ωραία, για τον γιό του έχει πλέξει.
Να γινόταν της επιστήμης αστέρας!
Μ’ αυτός στο ζάρι τη ζωή του έχει παίξει!
*
Και σεις πέρα κει, στις μακριές επαρχίες
που τα «Μπουλούκια» σας διώχνουν την πλήξη,
αν μαθαίνατε τις θλιβερές μας ιστορίες
ο πόνος, την καταφρόνια θα ΄χε πνίξει.
***
Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΚΑΙ ΑΞΕΧΑΣΤΟΣ ΜΙΜΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ