Γράφει ο ΗΜΙΑΙΜΟΣ
Μια αμηχανία την αισθάνεται ο φιλόζωος όταν έρχεται σε επικοινωνία με κάποιους ιερωμένους προσπαθώντας να μάθει αν υπάρχει μετά Θάνατον Ζωή για τα ζώα. Η απάντηση είναι αρνητική. Τέτοια απάντηση είχα εισπράξει και εγώ σε μικρή ηλικία. Θυμάμαι την οργή μου γιατί ήταν τόσο κακός ο παπάς και δεν αγαπούσε τα ζώα. Είχα κλονιστεί για πολλά χρόνια, μολονότι οι γονείς μου προσπαθούσαν να μου εξηγήσουν πράγματα, που δεν ήμουν σε θέση να καταλάβω. Μεγαλώνοντας, βέβαια, συνειδητοποίησα ότι για να μετέλθεις στη διαδικασία της μετά Θάνατον Ζωής πρέπει να έχεις εντρυφήσει στις Ιερές Γραφές, να αισθανθείς τη Θυσία του Ιησού Χριστού, και να αποφασίσεις ν’ ακολουθήσεις το παράδειγμα της ανεξικακίας και της δοτικότητάς Του μέχρι θανάτου. Το ζώο δεν μπορεί να συμμετάσχει σε μια τέτοια διαδικασία Υψηλής Θεανθρώπισης αλλά και Ενανθρώπισης. Δεν το έχει στο DNA του. Για άλλα είναι φτιαγμένο. Για συντροφιά και αρωγή στον άνθρωπο, και αυτός με τη σειρά του θα πρέπει να σέβεται και ν’ αγαπά τα δημιουργήματα του Θεού. Η πραγματικότητα είναι ότι ο χριστιανισμός είναι μια φιλόζωη θρησκεία και πρώτος ο Ιησούς μας το δείχνει αυτό.
Γεννιέται σε μια στάνη με ζώα, τα οποία με το κορμάκι και την ανάσα τους Τον ζεσταίνουν, και έτσι δείχνει ότι έχει την ανάγκη τους. Ούτε καν σε ένα φτωχοκάλυβο δεν κατέφυγαν οι γονείς Του για να Τον προστατέψουν. Η βάπτιση με το περιστέρι, σύμβολο της Αγίας Τριάδας αλλά και της Ειρήνης. Πολλαπλασιάζει τα δύο ψάρια για τον χορτασμό πέντε χιλιάδων ατόμων. Ο άκακος και αθώος αμνός που είναι μια άλλη όψη του Χριστού. Το ψάρι (ΙΧΘΥΣ) σύμβολο του Ιησού Χριστού στους πρώτους χριστιανικούς χρόνους. Η θριαμβική είσοδός Του στα Ιεροσόλυμα επί του όνου. Ακόμα και όταν έδιωξε με το φραγγέλιο τους εμπόρους από τον Ναό, οι έμποροι αυτοί πουλούσαν ζώα για σφαγή ή ζώα για θυσίες και γέμιζαν με αθώο αίμα ζώων τον Ναό. Αλλά και στην Παλαιά Διαθήκη ο Νώε στην κιβωτό του παίρνει και από ένα ζευγάρι ζώων από κάθε είδος.
Ο Άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης, ο Φτωχούλης του Θεού, τους μιλούσε. Ό, τι ζωντανό πετούσε, περπατούσε και κολυμπούσε ή τον επισκεπτόταν και Του μιλούσε ή πήγαινε ο ίδιος ο Άγιος και τα έβρισκε και τους συντρόφευε ή θαύμαζε μέσω του κελαϊδίσματος των πουλιών τη Θεία Δημιουργία.
Στην ορθόδοξη παράδοση ο Άγιος Μόδεστος είναι προστάτης των ζώων και γιορτάζει στις 16 Δεκεμβρίου. Κοιτάξτε εδώ μια εκδήλωση που έγινε την ημέρα της γιορτής του. http://activistis.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=3562%3A2010-01-15-08-23-08&catid=83%3A2009-03-04-07-14-20&Itemid=111 Ο ΄Αγιος Μάμας επίσης προστάτης των ζώων και ειδικά των κοπαδιών. Ο Άγιος Γεράσιμος ο Ιορδανίτης ζούσε στην Αίγυπτο έσωσε ένα λιοντάρι, που ήταν βαριά πληγωμένο από αγκάθι, και έκτοτε αυτό από ευγνωμοσύνη τον υπηρετούσε. Την ημέρα που κατάλαβε ότι ο άγιος πέθανε, απομακρύνθηκε λίγο από τη σκήτη του αγίου, άφησε ένα ουρλιαχτό και πέθανε από τη στενοχώρια του. Στο βίο του Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ αναφέρεται ότι τον υπηρετούσε μία αρκούδα η οποία είχε ως «διακόνημα» να «σερβίρει» τους επισκέπτες του Αγίου ενώ καμιά φορά έστελνε την αρκούδα για «θέλημα». Ο Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης ποτέ δεν ανέβηκε στα ζώα γιατί δεν ήθελε να τα κουράζει.
Στο βίο του γέροντος Παϊσίου βλέπουμε ότι τον πλησίαζαν και έπαιρναν τροφή τα άγρια πουλιά. Όταν κάποιος διανοούμενος του δήλωσε ότι πιστεύει σε μια δύναμη, αλλά όχι στο Χριστό, η απάντηση ήταν: «Εσύ είσαι πιο κουτός και από τη σαύρα». Για μεγάλη έκπληξη του ερωτήσαντος, ο γέροντας ρώτησε μια σαύρα αν υπάρχει ο Χριστός και η σαύρα κούνησε καταφατικά το κεφάλι της.
Μια άλλη χαρακτηριστική περίπτωση με το γέροντα Παΐσιο, που μας θυμίζει τον Προφήτη Ηλία, είναι η εξής: «Την Κυριακή του τυφλού ήταν άρρωστος, εξαντλημένος και νηστικός, βγαίνει στην αυλή λίγο στενοχωρημένος γιατί δεν είχε τι να φάει. Κοιτάζει προς τη θάλασσα και είδε να υψώνεται στον ουρανό ένα μεγάλο πουλί, σα γεράκι ή αετός, που κρατούσε στα νύχια του ένα μεγάλο ψάρι. Καθώς έφτασε πάνω στο κελί, άφησε το ψάρι κι εκείνο έπεσε μπροστά στα πόδια του, ο γέροντας προσευχήθηκε, το μαγείρεψε και το έφαγε».
Συνυφασμένη η ύπαρξή μας με τα ζώα, αλλά πολύ περισσότερο συνυφασμένος ο χριστιανισμός με τα ζώα. Και μόνο να ανατρέξει κανείς όχι μόνο στους θείους συμβολισμούς μέσω των ζώων, αλλά και μέσα από τα ιστορικά γεγονότα συνύπαρξης αγίων, ασκητών και μαρτύρων με εξημερωμένα ζώα, αλλά και άγρια θηρία – αντιλαμβάνεται πως η Θεία Δημιουργία μέσω της πανίδας μας στέλνει το μήνυμα ότι η ανθρώπινη ισορροπία κλυδωνίζεται αν αρχίσει να εκλείπει η πανίδα. Και γι’ αυτό θα είμαστε υπόλογοι ΟΛΟΙ, είτε φιλόζωοι είτε μη.
* 1. ΜΟΝΑΧΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, Ο Γέρων Παΐσιος, σελ. 275.
* * Στη φωτογραφία “The Holy Family by the Fire” (1550), έργο του Jan Cornelisz Vermeyen. Η Αγία Οικογένεια κοντά στη φωτιά και στα πόδια της Παναγίας μια γάτα.
