24.7 C
Athens
Παρασκευή 29 Μαρτίου 2024

Μαρίνα Τσβετάγιεβα – Προσευχή: «Καίγομαι, μέχρι να γίνω στάχτη»

Προσευχή

Χριστέ μου και Θεέ μου! Διψώ για θαύμα,
Τώρα, αμέσως, στης μέρας την αρχή!
Ω, δώσε μου το θάνατο τώρα που ακόμα
Ένα βιβλίο είναι μπροστά μου όλη η ζωή.

Είσαι σοφός. Δε θα μου πεις αυστηρά:
– «Κράτα, δεν ήρθε ακόμη ο καιρός».
Εσύ μου ‘δωσες μονομιάς τόσα πολλά!
Μα θέλω να ‘ναι ο κάθε δρόμος ανοιχτός.

Τα θέλω όλα: με την ψυχή Τσιγγάνου,
Τραγουδώντας στη ληστεία να ριχτώ,
Να υποφέρω στους ήχους του οργάνου
Και σαν αμαζόνα στη μάχη να ορμώ.

Να διαβάζω τ’ αστέρια σε μαύρο πύργο,
Τα παιδιά να οδηγώ απ’ το σκοτάδι πέρα…
Η μέρα η χθεσινή να μοιάζει με μύθο
Κι η κάθε μέρα μου να ‘ναι μια τρέλα!

Μ’ αρέσει κι ο σταυρός και το μετάξι και το ξίφος,
Η ψυχή μου είναι μιας στιγμής τ’ αχνάρι…
Τα παιδικά χρόνια που μου ‘δωσες ήτανε μύθος,
Στα δεκαεφτά το θάνατο στείλε να με πάρει.

26 Σεπτεμβρίου 1909, Ταρούσα

Mετάφραση: Γιώργος Μολέσκης

  • Η Μαρίνα Ιβάνοβνα Τσβετάγεβα ή Τσβετάγιεβα (Мари́на Ива́новна Цвета́ева, 8 Οκτωβρίου 1892 – 31 Αυγούστου 1941) ήταν Ρωσίδα συγγραφέας.

Η Μαρίνα Τσβετάγιεβα γεννήθηκε στη Μόσχα το 1892. Ο πατέρας της Ιβάν Βλαντιμίροβιτς Τσβετάγιεφ διετέλεσε καθηγητής της Ιστορίας και ήταν ιδρυτής του Μουσείου Αλέξανδρος ΓΔ (σήμερα γνωστό ως Μουσείο Καλών Τεχνών Πούσκιν). Η οικογένειά της ανήκε στις επιφανέστερες της προεπαναστατικής Ρωσίας. Το 1908 η ποιήτρια σπούδασε λογοτεχνία στη Σορβόννη. Το 1910 εξέδωσε την πρώτη συλλογή της Βραδινό άλμπουμ. Το 1912 παντρεύτηκε τον αξιωματικό Σεργκέι Γιακόβλεβιτς Εφρόν και απέκτησαν δύο κόρες. Το 1914 ο Εφρόν κατετάγη εθελοντής στο μέτωπο του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και το 1917 στον Στρατό των Λευκών με τον οποίον πολέμησε εναντίον των μπολσεβίκων. Η Τσβετάγιεβα έζησε μακριά από τον άνδρα της στη Μόσχα από το 1917 ως το 1922, όπου έγραψε έξι έμμετρα θεατρικά έργα. Το ξέσπασμα του λιμού στη Μόσχα το 1920 της στερεί τη μια της κόρη, η οποία πέθανε μέσα σε ένα ίδρυμα από την πείνα και η ίδια δεν ξεπέρασε ποτέ τις τύψεις για τον θάνατό της. Τον Μάιο του 1922 η ποιήτρια αναχώρησε από τη Σοβιετική Ενωση μαζί με την κόρη της Αριάδνη και συνάντησαν τον Εφρόν στο Βερολίνο. Την ίδια χρονιά το ζευγάρι μετέβη στην Πράγα. Παρόλο που η Τσβετάγιεβα ήταν παντρεμένη με τον Εφρόν η εκρηκτική της προσωπικότητα τής επέτρεπε να διατηρεί σχέσεις και με άλλους, όπως τον ποιητή Οσίπ Μαντελστάμ, την ποιήτρια Σοφία Παρνόκ, τον πρώην αξιωματικό Κονσταντίν Μπεσλάβοβιτς Ρόζεβιτς, την ηθοποιό Σοφία Εβγκένιεβνα Χολιντέι και φυσικά την εξ αποστάσεως σχέση της με τον Παστερνάκ. Η αλληλογραφία τους αποτελεί καθαρή απόδειξη της βαθιάς μεταξύ τους σχέση, αλλά και τη σημαντικότερη ποιητική των αισθημάτων που συναντά κανείς στη λογοτεχνία του 20ού αιώνα. To 1924 γεννιέται ο γιος της. Η Τσβετάγιεβα θέλει να του δώσει το όνομα του Παστερνάκ και να τον ονομάσει Μπορίς, όμως ο Εφρόν την εμποδίζει. Το 1939 επέστρεψε με τον γιο της στη Σοβιετική Ενωση κι εκεί παίχτηκε και η τελευταία πράξη του δράματος. Ο Εφρόν εκτελέστηκε για κατασκοπεία το 1941 ενώ η κόρη της Αριάδνη πέρασε οκτώ χρόνια στη φυλακή.

Η Τσβετάγιεβα αυτοκτόνησε την ίδια χρονιά στην πόλη Γιελαμπούκα, όπου σήμερα βρίσκεται και το Μουσείο Τσβετάγιεβα.

Τα ποιήματά της ήταν επηρεασμένα από την περίπλοκη προσωπικότητά της, τις σχέσεις της και τα συναισθήματά της.

Σχετικά άρθρα

Κυνηγήστε μας

6,398ΥποστηρικτέςΚάντε Like
1,713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε


Τελευταία άρθρα

- Advertisement -