“Η θλίψη για τους νεκρούς είναι απέραντη. Και προσωπικά -σαν άνθρωπος- θέλω να τους ζητήσω συγγνώμη. Συγγνώμη που ζω. Νιώθω ένοχη γιατί ζω, γιατί δεν μπόρεσα να βοηθήσω, γιατί χάθηκε πολύτιμος χρόνος, γιατί είμαι πολίτις αυτής της χώρας και ανέχομαι ακόμη όλες αυτές τις χρόνιες παθογένειες και δεν αντιδρώ ή ξεχνώ.
Για μένα πάνω απ’ όλα είναι η ζωή. Γιατί η ζωή για τον καθένα μας υπάρχει μόνο μια φορά. Η ζωή χρειάζεται προστασία. Αν δεν μπορούμε να την προστατέψουμε ή είμαστε ανίκανοι ή έχουμε άλλες προτεραιότητες.
Εμείς όλοι που εξακολουθούμε να ζούμε στην περιοχή της πυρκαγιάς (μένω στη Ραφήνα) ζούμε από τύχη. Έτσι απλά. Μόνο από τύχη. Και ίσως έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί πλέον οι συνθήκες στη χώρα μας, να εξακολουθούμε να ζούμε από τύχη. Βεβαίως οι συγκυρίες, τα διαχρονικά προβλήματα είναι εδώ και σαράντα χρόνια παρόντα, ένα όμως δεν συγχωρείται: η έλλειψη ισχυρών αντανακλαστικών των αείποτε υπευθύνων. Σε τέτοιες περιπτώσεις δεν περιμένεις. Η φωτιά δεν περιμένει να διαπραγματευθεί. Σε τέτοιες περιπτώσεις το μυαλό σου είναι στον άνθρωπο, στη ζωή. Κάνεις εκκένωση προληπτικά πριν φτάσεις στο αμήν. Αυτή είναι η ευθύνη προς τον άνθρωπο αν η προτεραιότητά σου είναι ο άνθρωπος.
Άνθρωποι σώθηκαν διότι με δική τους πρωτοβουλία εγκατέλειψαν προληπτικά τα σπίτια τους. Αυτό τι λέει; Λέει ότι υπήρχε ο χρόνος γι’ αυτό. Άδικα χάθηκαν οι άνθρωποι, οι συγγενείς μας, οι φίλοι μας, οι γνωστοί μας, οι αγαπημένοι μας, οι συμπολίτες μας, οι γείτονές μας.
Δεν ξέρω τι μπορεί να γίνει για το μέλλον μας, δεν είμαι η ειδική. Αλλά οι νόμοι υπάρχουν, οι τεχνολογία είναι εδώ για να βοηθήσει, χρήματα μπορούν να βρεθούν αν γίνει μια διαχείριση προς τη μεριά της προστασίας του πολίτη. Σ’ αυτό το σημείο που φτάσαμε μένει να αποδείξουμε αν ωριμάσαμε και μπορούμε πλέον να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα τόσων χρόνων. Κάνοντας μια καινούργια αρχή. Οι νοοτροπίες όμως πρέπει να αλλάξουν και πάνω απ’ όλα να γίνει η προτεραιότητά μας η ζωή, ο άνθρωπος ως άνθρωπος και όχι ως κουκί”.
- Η Λεία Βιτάλη σπούδασε Νομικά, Ψυχολογία, Δημοσιογραφία και είναι συγγραφέας. Καταθέτει εδώ στο catisart.gr την άποψή της με αφορμή τη φονική και καταστροφική πυρκαγιά της 23ης Ιουλίου 2018, στο Μάτι Αττικής.
