13.8 C
Athens
Πέμπτη 7 Νοεμβρίου 2024

Λεονάρντο Ντα Βίντσι: Μελέτη καταρρίπτει τον «Κανόνα των Δέντρων»

Ο Leonardo da Vinci γεννήθηκε στις 15 Απριλίου 1452 κοντά στην πόλη Βίντσι της Τοσκανης και ήταν παράνομος γιος ενός τοπικού δικηγόρου. Ήταν μαθητευόμενος του γλύπτη και ζωγράφου Andrea del Verrocchio στη Φλωρεντία και το 1478 ανεξαρτητοποιήθηκε. Περίπου το 1483, μετακόμισε στο Μιλάνο για να εργαστεί για την κυρίαρχη οικογένεια των Sforza ως μηχανικός, γλύπτης, ζωγράφος και αρχιτέκτονας. Από το 1495 έως το 1497 παρήγαγε μια τοιχογραφία «Το Τελευταίο Δείπνο» στο τραπεζαρία της Μονής της Σάντα Μαρία ντελ Γκρατζέ στο Μιλάνο.

Ο Da Vinci βρισκόταν στο Μιλάνο έως ότου οι Γάλλοι εισέβαλλαν στην πόλη το 1499 και η οικογένεια Sforza αναγκάστηκε να φύγει. Λέγεται ότι επισκέφτηκε τη Βενετία πριν επιστρέψει στη Φλωρεντία. Κατά τη διάρκεια της ζωής του στη Φλωρεντία, ζωγράφισε διάφορα πορτρέτα, αλλά ο μόνος που διασώθηκε είναι η περίφημη «Μόνα Λίζα» (1503-1506).

Το 1506, ο Ντα Βίντσι επέστρεψε στο Μιλάνο, παραμένοντας εκεί μέχρι το 1513. Ακολούθησαν τρία χρόνια διαμονής του στη Ρώμη. Το 1517, κατόπιν πρόσκλησης του Γάλλου βασιλιά Φραγκίσκου Α, ο Leonardo μετακόμισε στο Château του Cloux, κοντά στο Amboise στη Γαλλία, όπου πέθανε στις 2 Μαΐου 1519.

Η φήμη των ζωγραφικών έργων του Ντα Βίντσι τον κατέστησαν πρωτίστως ζωγράφο, αλλά οι χιλιάδες σελίδες που σώζονται από τα σημειωματάριά του αποκαλύπτουν το πιο εκλεκτικό και λαμπρό μυαλό του. Έγραψε και μελέτησε τομείς όπως η γεωλογία, η ανατομία (την οποία μελέτησε για να ζωγραφίσει με περισσότερη ακρίβεια την ανθρώπινη μορφή), τη βαρύτητα και την οπτική, συχνά πηδώντας από το ένα θέμα στο άλλο, σε μία σελίδα και το γράψιμο σε με αριστερό χέρι σε καθρέφτη. “Εφηύρε” το ποδήλατο, το αεροπλάνο, το ελικόπτερο και το αλεξίπτωτο περίπου 500 χρόνια πριν από τον πραγματικό χρόνο τους.

Αν όλα αυτά τα έργα είχαν δημοσιευθεί σε κατανοητή μορφή, η θέση του Ντα Βίντσι ως πρωτοπόρου επιστήμονα θα ήταν αδιαμφισβήτητη. Ωστόσο, η δική του ιδιότητα δεν ήταν επιστήμονας ή καλλιτέχνης, αλλά ως συνδυασμός των δύο: ένας «καλλιτέχνης-μηχανικός». Η ζωγραφική του ήταν επιστημονική, βασισμένη σε μια βαθιά κατανόηση των λειτουργιών του ανθρώπινου σώματος και της φύσης του φωτός και της σκιάς. Η επιστήμη του εκφράστηκε μέσα από τη ζωγραφική του και τα σχέδια και τα διαγράμματα του δείχνουν αυτά που ήθελε να καταστήσει σαφή και πώς καταλάβαινε τον κόσμο.

 

 

Για αιώνες ο εφευρέτης, πολυμαθής και μεγάλος καλλιτέχνης της Ύστερης Αναγέννησης, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, έχει επαινεθεί για τη ζωγραφική του, την ακρίβειά της, τη φαντασία της και τα σχέδια με σωστές αναλογίες.

Κατανόησε την ομοιότητα της βαρύτητας με την επιτάχυνση έναν αιώνα πριν από τον Νεύτωνα. Τα έργα τέχνης του ήταν ιδιοφυή στην οπτική και τη γεωμετρία τους. Ωστόσο με μία πιο προσεκτική ματιά φαίνεται ότι ένας από τους κανόνες που επινόησε ο Ντα Βίντσι για να εξηγήσει πώς μεγαλώνουν τα δέντρα δεν ταιριάζει σε όλες τις περιπτώσεις δέντρων.

Σύμφωνα με τον περίφημο «Κανόνα των Δέντρων» που διατύπωσε πριν από περίπου 550 χρόνια ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι, όλα τα κλαδιά ενός δέντρου σε κάθε στάδιο της ανάπτυξής του, αν συναρμοστούν, είναι ίσου πάχους με τον κορμό του.

Έρευνες οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι πίσω από την εκπληκτική διαδικασία και τον τρόπο με τον οποίο αναπτύσσονται τα δέντρα βρίσκεται ο άνεμος. Τα δέντρα προσπαθούν να προφυλαχθούν από τον άνεμο και αυτό επηρέασε τη φυσιολογία τους με αποτέλεσμα να έχουν έναν συμπαγή κορμό στη βάση τους και ευρεία διακλάδωσή στα ανώτερα μέρη τους.

Αυτή ήταν μία πολύ καλή παρατήρηση για τους καλλιτέχνες και ζωγράφους. Ωστόσο νέα μελέτη από δύο επιστήμονες του Πανεπιστημίου Μπάνγκορ της Βρετανίας δείχνει ότι αυτή η αναλογία ανάμεσα στα μέρη των δέντρων δεν παρατηρείται σε μικροσκοπικό επίπεδο.

Η αλήθεια είναι ότι ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι μπορούσε να δει το εξωτερικό τμήμα των δέντρων και όχι το εσωτερικό, όπου το νερό αναρροφάται σε αγγεία μέσα στο ξύλο και εξατμίζεται από τα φύλλα. Οι μελετητές ενδιαφέρθηκαν ακριβώς γι’ αυτά τα αγγεία.

Ήθελαν να βεβαιωθούν ότι τα μοντέλα για την ανάπτυξη των δέντρων είχαν σωστές αναλογίες για να συμπεριλαμβάνουν την ευαισθησία των δέντρων στην ξηρασία και συμβολή στις αποθήκες άνθρακα. «Πολλά βιολογικά μοντέλα [σ.σ. δέντρων] εμπνεύστηκαν έκτοτε από τον κανόνα του Λεονάρντο για να κατασκευάσουν σε μοντέλα τόσο τα εξωτερικά δίκτυα διακλαδώσεων όσο και τα αγγειακά τους συστήματα, παρόλο που υπάρχουν ελάχιστα στοιχεία ότι ο κανόνας εμφανίζεται με συνέπεια», εξηγούν οι ερευνητές στη μελέτη τους.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο «Κανόνας των Δέντρων» του Ντα Βίντσι αμφισβητείται ή αναθεωρείται με βάση σύγχρονες μετρήσεις. Πέρσι ερευνητές επεσήμαναν ότι το πλάτος και το μήκος των κλαδιών αντικατοπτρίζουν περισσότερο τη δομή διακλάδωσης των δέντρων και όχι τόσο το πάχος τους.

Όσον αφορά την εσωτερική δομή των δέντρων, οι δύο επιστήμονες του Πανεπιστημίου Μπάνγκορ εξηγούν ότι τα αγγεία μεταφοράς νερού ενός δέντρου δεν μπορούν να ακολουθήσουν την ίδια αναλογία που ορίζεται στον κανόνα του Λεονάρντο Ντα Βίντσι. Δηλαδή να στενεύουν σε μέγεθος όσο φτάνουν πιο ψηλά στο δέντρο. Αυτό καταρρίπτεται λοιπόν εξαιτίας της Μηχανικής των Ρευστών.

Αντίθετα οι επιστήμονες προτείνουν στο δικό τους μοντέλο για το εσωτερικό υδραυλικό σύστημα των δέντρων μία άλλη εξήγηση: ότι τα κανάλια των αγγείων διευρύνονται όσο τα κλαδιά γίνονται πιο λεπτά κοντά την κορυφή ενός δέντρου για να είναι σε θέση να έχουν αρκετή δύναμη για να τραβήξουν νερό από τον κορμό.

 

Σχετικά άρθρα

Κυνηγήστε μας

6,398ΥποστηρικτέςΚάντε Like
1,713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε


Τελευταία άρθρα

- Advertisement -