20.4 C
Athens
Πέμπτη 28 Μαρτίου 2024

Θάνος Λέκκας: Εμπόδιο είναι πάντα ο φόβος. Ο φόβος της αποτυχίας, λες και αυτό είναι το τέλος του κόσμου

Της Ειρήνης Αϊβαλιώτου

Η παρουσία του, όπως τον βλέπω κάθε φορά από την πλατεία ανάμεσα στο κοινό, είναι μια παρουσία που αναμφισβήτητα αιχμαλωτίζει το βλέμμα. Έχει αυτοτέλεια και αυτάρκεια, είναι από τους ηθοποιούς που η εκφραστική τους ζωντάνια καλεί το θεατή να αποκρυπτογραφήσει και να ερμηνεύσει το έργο. Μια μορφή σχεδιασμένη με ζωντανά χρώματα και έντονες γραμμές, που μας καθηλώνει με τη φαινομενική απλότητα, το βάθος και το φως της.
Ευφάνταστος από τη φύση του και απολαυστικός, από τα πιο αγαπητά, ευγενικά και καλοπροαίρετα παιδιά του θεάτρου μας, ένας ηθοποιός με σύγχρονο ύφος, οικονομημένο λόγο, ευθύτητα και χιούμορ.
Στις τελευταίες παραστάσεις που τον είδαμε («Πιάνω παπούτσι πάνω στο πιάνο», «Μικρός πρίγκιπας – Mon Petit Prince», «Χιονάνοι», «Μύτη», «Η Δίκη του Κ») μας οδήγησε με μια ιλιγγιώδη ερμηνευτική περιπλάνηση σε έναν σκληρό, ηρωικό και παραμυθένιο κόσμο.
Ο Θάνος Λέκκας μετά τις σπουδές του στο Ωδείο Αθηνών, συνεργάστηκε με θεατράνθρωπους όπως ο Αργύρης Ξάφης, ο Θωμάς Μοσχόπουλος και η Λυδία Κονιόρδου.
Σπούδασε Βιολογία στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και υποκριτική στο Ωδείο Αθηνών. Ως φοιτητής δραματικής σχολής συμμετείχε στην παραγωγή του Φεστιβάλ Αθηνών «Η Σχεδία της Μέδουσας», σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου, μουσική Κορνήλιου Σελαμσή και κίνηση Αμάλιας Μπένετ. Έχει παίξει στις παραγωγές του Εθνικού Θεάτρου, Οι «Απόψεις ενός Κλόουν» σε σκηνοθεσία Αργύρη Ξάφη, μουσική Κορνήλιου Σελαμσή και κίνηση Αμάλιας Μπένετ και «Ιππόλυτος» σε σκηνοθεσία Λυδίας Κονιόρδου, μουσική Τάκη Φαραζή και κίνηση Μαριάννας Καβαλιεράτου. Έχει πάρει μέρος στη μουσική κωμωδία της Εμμανουέλας Αλεξίου «Επαναστατική οργάνωση Klein Mein», σε σκηνοθεσία Πέμυς Ζούνη και στο «Ποπ Κορν» σε κείμενο – σκηνοθεσία Αγνής Χιώτη. Επίσης έχει εργαστεί ως βοηθός του Κωνσταντίνου Αρβανιτάκη στην παράσταση του θεάτρου «Χώρα», «Τα Μούτρα».

Φέτος με την ομάδα του, τους Patari Project, διασκευάζουν την ιστορία της Χιονάτης, γιατί τα παραμύθια συμπυκνώνουν την ανθρώπινη εμπειρία. Δεν απευθύνονται μόνο σε παιδιά, αλλά και στους μεγάλους, που έχουν την τάση να ξεχνούν, να μην ακούν πια, να νομίζουν πως έμαθαν ό,τι ήταν να μάθουν. Οι Patari Project παίζουν σε μια εξέδρα 75 cm από το έδαφος δίχως σκηνικά αντικείμενα και κοστούμια. Δημιουργούν το σκηνικό, αναλαμβάνουν τη μουσική επένδυση, τους ήχους και τα οπτικά εφέ της παράστασης με μοναδικό εργαλείο το σώμα και τη φωνή τους. Μόνο ο ρυθμός και η ιστορία πάνω σε ένα πατάρι. Είναι μια ομάδα σωματικού θεάτρου που βασίζεται στην τεχνική της πλατφόρμας του Lecoq. Με το «Πιάνω Παπούτσι» διαμόρφωσαν έναν κώδικα που προσφέρει τεράστια αφηγηματική ελευθερία. Με τους «Χιονάνους» όμως προχώρησαν σε μια πιο εξελιγμένη μορφή αυτού του κώδικα, η οποία απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες.
Αν τολμήσουμε να κοιτάξουμε μέσα στον μαγικό καθρέφτη, τι θα δούμε; Το καλό ή το κακό; Την παρέα ή τη μοναξιά; Τον θαυμασμό ή τη ζήλια; Στους «Χιονάνους», δύο αντίθετοι κόσμοι έρχονται αντιμέτωποι για πρώτη φορά. Σε αυτή την παράσταση ο Θάνος Λέκκας -ανάμεσα στους άλλους αξιόλογους συναδέλφους του- με λιτότητα, φυσικότητα και αλήθεια χτίζει δεξιοτεχνικά κι ανέμελα, με κύματα λέξεων, έναν κόσμο πλήρη, εκρηκτικό, κινούμενο μέχρι την παραμικρή του λεπτομέρεια, σφύζοντα από ζωή.

Εκτός από τους «Χιονάνους» της ομάδας Patari Project σε σκηνοθεσία Σοφίας Πάσχου, ο Θάνος φέτος παίζει στη «Μύτη» (επίσης σε σκηνοθεσία Σοφίας Πάσχου) και στη «Δίκη του Κ.» σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου, στο θέατρο «Πόρτα». Επίσης, συμμετέχει στην κωμική όπερα «Ο μικάδος» σε σκηνοθεσία Ακύλλα Καραζήση, στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής ΚΠΙΣΝ.

Στη συνέντευξη που θα διαβάσετε μας μιλά για τη ζωή του και το θέατρο αλλά μας συστήνει και την ωραία συγκάτοικό του, την Cosmo…

* Γεννήθηκα στην Αθήνα στο Χολαργό. Αλλά μεγάλωσα δίπλα στο νεκροταφείο της Κηφισιάς. Ήσυχα γενικά! Θυμάμαι το πρωί πριν πάω σχολείο πήγαινα πάντα να χαιρετήσω τη μαμά μου. Σήκωνε την κουβέρτα και χωνόμουν από κάτω με τα ρούχα. Με ξανάπαιρνε ο ύπνος και δεν ήθελα να φύγω.

Πώς συνέβη και μπήκαν η υποκριτική και το θέατρο στη ζωή σου;

* Αυτά τα θέλεις και σε θέλουν. Λίγο η χορωδία, λίγο ένα ποιηματάκι στα αγγλικά, λίγο ένα σκετσάκι το καλοκαίρι και το μικρόβιο εγκαθίσταται. Δεν ήθελα όμως να γίνω ηθοποιός, πίστευα πως δεν είναι δουλειά. Τελικά στο 5ο έτος της Βιολογίας –την οποία λατρεύω- με έπιασε ένας φόβος ότι θα πεθάνω χωρίς να έχω δοκιμάσει τα πράγματα που αγαπώ. Την ίδια περίοδο ο κολλητός μου είχε αρχίσει να ασχολείται με το θέατρο και τον ακολούθησα. Αυτός με οδήγησε να δώσω εξετάσεις στο Εθνικό και μετέπειτα στο Ωδείο Αθηνών απ’ όπου και αποφοίτησα. Τίποτα όμως δεν θα είχε γίνει χωρίς τη στήριξη της οικογένειάς μου!

“Πιάνω παπούτσι πάνω στο πιάνο”

Ποιοι ήταν οι αγαπημένοι σου καθηγητές στη δραματική σχολή;

* Οι συμφοιτητές μου.

Τι θα ήθελες να μας πεις για την παράσταση «Χιονάνοι»;

* Με το «Πιάνω Παπούτσι» διαμορφώσαμε έναν κώδικα που προσφέρει τεράστια αφηγηματική ελευθερία. Οι «Χιονάνοι» είναι μια εξελιγμένη μορφή αυτού του κώδικα που απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες. Αυτή είναι νομίζω η μεγαλύτερη κατάκτηση.

“Χιονάνοι”. Αλέξανδρος Χρυσανθόπουλος, Θεοδόσης Κώνστας, Θάνος Λέκκας, Αποστόλης Ψυχράμης

Πώς δημιουργήθηκε η ομάδα Patari Project;

* Η ομάδα δημιουργήθηκε από τη Σοφία Πάσχου το 2012. Είναι ομάδα σωματικού θεάτρου που βασίζεται στην τεχνική της πλατφόρμας του Lecoq. Χωρίς κοστούμια, χωρίς σκηνικά. Μόνο το σώμα, ο ρυθμός και η ιστορία υπάρχουν πάνω στο πατάρι. Εντάχθηκα στην ομάδα το 2014.

Γιατί φέτος οι πλατφόρμες – πατάρια έγιναν δύο;

* Το 2 είναι η αντίθεση, το δίπολο, η βασική σύγκρουση που είναι ο κύριος άξονας των «Χιονάνων».

“Μύτη”

Ποιο είναι το αγαπημένο σου παραμύθι;

* Η “Μικρή Γοργόνα”.

Τι σου αρέσει περισσότερο στο θέατρο για παιδιά και εφήβους;

* Δεν υπάρχει κανένας διανοουμενισμός.

Ποια πρέπει, κατά τη γνώμη σου, να είναι η σχέση ηθοποιού – σκηνοθέτη;

* Στην παραγωγή του υλικού εργαλείο-τεχνίτης, σε όλα τα υπόλοιπα ισότιμοι συνεργάτες.

Έχεις σκεφτεί να κάνεις καριέρα στο εξωτερικό;

* Ήμουν πρόσφατα στο ταχυδρομείο και άκουσα τον εξής διάλογο από έναν ηλικιωμένο κύριο που ήθελε να στείλει ένα πακέτο στη Μελβούρνη και τον υπάλληλο:
Υπάλληλος: Μου γράφετε παρακαλώ τη διεύθυνση στα αγγλικά.
Ηλικιωμένος Κύριος: Άμα ήξερα τα αγγλικά εδώ θα ήμουνα; (!)

Έχει σημασία να λειτουργούμε ομαδικά; Κυρίως στο θεατρικό χώρο;

* Παντού έχει σημασία να λειτουργούμε ομαδικά. Έτσι παράγεται το μέγιστο έργο και η μέγιστη χαρά γιατί ο άνθρωπος είναι ον κοινωνικό. Κατ’ επέκτασιν και στο θέατρο ισχύει το αυτό.

“Χιονάνοι”

Πόσο απλό είναι να έχουμε νέες ιδέες;

* Όσο απλό είναι να αλλάξεις πλευρό όταν κοιμάσαι. Δύσκολο να το κάνεις συνειδητά όμως…

Ποιο πιστεύεις ότι είναι το χρέος της γενιάς σου και ποια τα βασικά της εμπόδια;

* Χρέος μας δεν είναι τίποτα. Καλό θα ήταν να ξεθολώσουμε όμως λίγο την κατάσταση. Υπάρχει πολλή τρομοκρατία και πολύ άγχος. Γενικώς υπάρχουν πολλά περιττά πράματα, πολλή βαβούρα. Εμπόδιο είναι πάντα «ο φόβος», ο γενικός. Ο φόβος της αποτυχίας, λες και αυτό είναι το τέλος του κόσμου. Ο φόβος να μη χάσουμε και αυτά που έχουμε. Είμαστε γενιά καλών μαθητών, που έπρεπε να έχουν καλούς βαθμούς και να μπουν σε καλή σχολή, αλλιώς… το χάος. Αυτό φέρουμε ακόμα. Αναζητούμε λύσεις σε ελάχιστα μέρη που μας έχουν μάθει να ψάχνουμε αυτοί που δε θέλουν να ψάχνουμε…

Έχεις παίξει σε παραστάσεις που δημιουργήσατε μόνοι σας συνάδελφοί σου, νέοι ηθοποιοί και συντελεστές. Ποια προβλήματα, εσωτερικά και εξωτερικά, δημιουργήθηκαν σε αυτές τις περιπτώσεις;

* Τα προβλήματα ξεκινάνε όταν δεν είναι ξεκάθαρο ποιος είναι ο ρόλος του καθενός. Δεν μπορούν να τα κάνουν όλοι όλα, τότε απλώς δεν γίνεται τίποτα. Κατά τα άλλα η απειρία δεν είναι πρόβλημα, ίσα ίσα δημιουργεί την ανάγκη εύρεσης γλώσσας, ενός δεσίματος και συνήθως βγαίνουν διαμάντια. Εξωτερικά τώρα ισχύει το οξύμωρο της προϋπηρεσίας. Αν δεν έχεις δουλέψει δεν μπορείς να δουλέψεις…

Τι ρόλο παίζει η φαντασία στη ζωή σου και στην τέχνη σου;

* Η ζωή μάς δίνει λίγα πράματα… τα υπόλοιπα είναι φαντασία. Εκεί γεννιούνται και εκπληρώνονται τα όνειρα. Εκεί επικοινωνούμε τελικά. Είναι ο κοινός αλλά και προσωπικός τόπος που συνυπάρχουμε ηθοποιοί και κοινό.

Νιώθεις κάθε φορά άγχος για το επόμενο βήμα σου;

* Όταν νιώθω άγχος μάλλον είναι το λάθος βήμα.

Η ζωή του καλλιτέχνη έχει αγωνίες, έρευνα, απογοητεύσεις και συνεχές τρέξιμο. Πώς προσαρμόζεις την καθημερινότητά σου και πώς προετοιμάζεσαι ψυχολογικά για τυχόν αντιξοότητες;

* Προσπαθώ να κοιμάμαι καλά και να τρώω καλά. Φαγητά θρεπτικά που να μη με βαραίνουν. Συνήθως οι αντιξοότητες αφορούν σύνολα. Το να μοιράζεσαι το βάρος σου το κάνει ελαφρύτερο. Επίσης το να καταλάβεις ότι τίποτα δεν είναι προσωπικό.

Πώς θα χαρακτήριζες τον εαυτό σου με λίγες λέξεις;

* Τσίχλα με πόδια.

Τι σε κάνει να πλήττεις;

* Το να κάνω συνέχεια ένα μόνο πράμα.

Σε ποια θεατρικά έργα θα ήθελες να παίξεις και ποιους ρόλους να υποδυθείς; Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σου συγγραφείς;

* Δεν έχω ιδέα…

H δημοσιότητα βοηθά τον καλλιτέχνη;

* Το να είσαι γνωστός για τη δουλειά σου είναι σημαντικό. Πέραν αυτού του σημείου η δημοσιότητα δεν βοηθάει τον καλλιτέχνη αλλά αυτούς που κερδίζουν από αυτόν.

Τι θεωρείς αντιαισθητικό και χυδαίο;

* Την έπαρση.

Τι σημαίνουν για σένα οι λέξεις «φόβος» και «θυμός»;

* Η φυσική αντίδραση σε κάτι που αντιλαμβανόμαστε ως κακό ή συχνά απλώς καινούργιο. Αν συνειδητοποιούμε αυτά τα συναισθήματα και τις αιτίες τους μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι. Δυστυχώς όμως συνήθως δεν τα παραδεχόμαστε και ποτίζουμε τη ζωή μας και των γύρω μας με δηλητήριο.

Οι λέξεις «αγάπη» και «έρωτας»;

* Ο λόγος που είμαστε εδώ. Χωρίς αγάπη δεν έχει νόημα να ζεις και χωρίς έρωτα δεν έχει ενδιαφέρον.

Οι λέξεις «συγχώρεση» και «συγγνώμη».

* Ανοιχτό μυαλό. Για να χωρέσουμε όλοι πρέπει να έχουμε ανοιχτό το μυαλό και την καρδιά μας σε πολλές γνώμες.

Τι χρειάζεται η ζωή, τόλμη ή τύχη;

* «Συν Αθηνά και χείρα κίνει».

“Χιονάνοι”.

Πώς είναι η καθημερινότητά σου και ποιες οι αγαπημένες σου συνήθειες;

* Παραστάσεις, πρόβες και κάπου κάπου κάνα σούπερ μάρκετ για να ‘χω να βράσω κριθαράκι. Μου αρέσει να πηγαίνω σινεμά με τους φίλους μου από το στρατό.

Ποιο βιβλίο διαβάζεις αυτό τον καιρό;

* “Just Kids” της Patty Smith. Εδώ και 4 μήνες…

“Μύτη”

 

Σε ποιους ρόλους θα σε δούμε τους επόμενους μήνες;

* Επαναλαμβάνεται από τις 18 Δεκεμβρίου η “Δίκη του Κ” σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου στο θέατρο «Πόρτα». Επίσης συμμετέχω στην κωμική όπερα “Μικάδο” σε σκηνοθεσία Ακύλλα Καραζήση που παίζεται στην Εναλλακτική Λυρική Σκηνή του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος.

Διαβάζεις / αγοράζεις εφημερίδα ή ενημερώνεσαι μόνο από το Διαδίκτυο;

* Δεν διαβάζω εφημερίδα, μάλλον το αποφεύγω. Επίσης δεν βλέπω τηλεόραση.

Πώς κρίνεις τη συμπεριφορά των Ελλήνων απέναντι στα ζώα;

* Θεωρώ πως υπάρχει ισότητα σε αυτόν τον τομέα και ότι φερόμαστε στα ζώα όπως φερόμαστε ο ένας στον άλλον.

Τέλος, ποια είναι η σχέση σου με τα ζώα; Συμβιώνεις με κάποιο κατοικίδιο;

* Συμβιώνω τα τελευταία 16 χρόνια με την Cosmo. Η Cosmo είναι παπαγάλος.

“Μικάδος”

Ο Θάνος Λέκκας έχει παίξει στις παραστάσεις:

Mon petit prince (2017)
Δημοτικό θέατρο Πειραιά
Xιονάνοι (2017)
Θέατρο Πόρτα
Η Δίκη του Κ. (2017)
Θέατρο Πόρτα
Μύτη (2017)
Θέατρο Πόρτα
Το κορίτσι που πέφτει, πέφτει, πέφτει (2017)
Rex Σκηνή “Μαρίκα Κοτοπούλη”
Χιονάνοι (2017)
Θέατρο Πόρτα
Mon petit prince (2016)
Δημοτικό θέατρο Πειραιά
Η Δίκη του Κ. (2016)
Θέατρο Πόρτα
Πιάνω παπούτσι πάνω στο πιάνο (2016)
Περιοδεία
Πιάνω παπούτσι πάνω στο πιάνο (2016)
Θέατρο Πόρτα
Ποπ κορν (2016)
Bios.Tesla Basement
Απελευθερωτική οργάνωση «Klein Mein» (2015)
El convento del arte
Πιάνω παπούτσι πάνω στο πιάνο (2015)
Θέατρο Πόρτα
Ιππόλυτος (2014)
Περιοδεία
Οι απόψεις ενός κλόουν (2014)
Εθνικό Θέατρο-Κτήριο Τσίλλερ Σκηνή “Νίκος Κούρκουλος”

Στο “Ποπ κορν” με την Καλή Δάβρη και τον Κυριάκο Μαρκάτο

Σχετικά άρθρα

Κυνηγήστε μας

6,398ΥποστηρικτέςΚάντε Like
1,713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε


Τελευταία άρθρα

- Advertisement -