Της Ειρήνης Αϊβαλιώτου
Κάθε φορά που θέλω να γράψω για τον Ευριπίδη Λασκαρίδη οι έννοιες συσσωρεύονται στο μυαλό μου, οι λέξεις γίνονται χείμαρρος και στριμώχνονται μεταξύ τους για να βγουν στο φως.
Ο Λασκαρίδης είναι ένας δημιουργός μοναδικός, απαράμιλλος θα έλεγα. Ένας δημιουργός παγκόσμιος. Πρωτοπόρος, αυθεντικός και καινοτόμος. Ένας άνθρωπος γοητευτικός, γεμάτος χιούμορ και θετική ενέργεια. Δεν διστάζει να εκτεθεί. Δεν φοβάται την υπερβολή, το γελοίο, το εξωφρενικό. Χαράσσει το δικό του δρόμο. Έναν δρόμο ιδιότυπο.
Δίχως κανένα κόμπλεξ φλερτάρει με το κιτς, το γκροτέσκο, το χονδροειδές, το γελοιογραφικό, το ακατάληπτο, το ακατανόητο.
Στην τελευταία του δουλειά, το Lapis Lazuli, που είδαμε στη Στέγη, μην αναζητήσεις μηνύματα, διδαχές και συμπεράσματα, όπως και σε κάθε του δουλειά άλλωστε.
Δεν είναι αυτός ο στόχος του. Το ταξίδι του είναι ένα ταξίδι πηγαιμού και αυτός ο πηγαιμός γίνεται με αμεσότητα.
Εξερευνά τα δίπολα θέατρο – αρχιτεκτονική, χορός – εικαστικές τέχνες, σύγχρονο – αναγεννησιακό, κλασικό – μοντέρνο, όνειρο – εφιάλτης, καθημερινό – απόμακρο, παράξενο – συνηθισμένο, τρομακτικό και ήρεμο, ανοίκειο και οικείο, κωμικό και συγκινητικό, απόκοσμο και γήινο, συνειδητό και ασυνείδητο. Κάνει έναν περίπατο στις μορφές τέχνης και τον απολαμβάνει.
Ο Ευριπίδης Λασκαρίδης είναι σαν τον όλο χάρη ιππόκαμπο που ίπταται στην παράστασή του⋅ δεν αναρωτιέται αν περπατάει γρήγορα ή αργά, απλώς απολαμβάνει τη διαδρομή.
Γιατί ο Ευριπίδης Λασκαρίδης είναι τελικά ένας καβαφικός δημιουργός. Το Lapis Lazuli / Ευριπίδης Λασκαρίδης // OSMOSIS είναι ο προορισμός αλλά δεν έχει να μας προσφέρει τίποτε περισσότερο πέρα από το ταξίδι που κάνουμε για να φτάσουμε σε αυτόν, έστω και γι’ αυτό όμως αξίζει κάθε προσπάθεια∙ αξίζει όλη του την αφοσίωση, τη δουλειά του των δύο χρόνων και όλη τη δική μας ευγνωμοσύνη, για το γεγονός και μόνο ότι μας κρατά σε διαρκή εγρήγορση και προσπάθεια.
Στη σκηνή ο Ευριπίδης Λασκαρίδης μας ταξίδεψε με τους εξαιρετικούς συνταξιδιώτες του Άγγελο Αλαφογιάννη, Σπύρο Ντόκα και Δημήτρη Ματσούκα. Ξεχωριστή αναφορά αξίζει στο σπάνιο κορίτσι της ομάδας, τη Μαρία Μπρέγιαννη που κυριολεκτικά είναι χάρμα ιδέσθαι.
*Όλοι οι άνθρωποι της Στέγης είναι φιλικοί και σε υποδέχονται με ένα πλατύ χαμόγελο. Από τον κύριο στο parking μέχρι την κυρία στις τουαλέτες και από τους ανθρώπους της υποδοχής μέχρι τους ταξιθέτες, κι αυτό σημαίνει πολλά. Είναι σημαντικό να αισθάνεσαι καλά στο εργασιακό σου περιβάλλον. Θα ήθελα ωστόσο να ευχαριστήσω ιδιαίτερα και τις κυρίες του Γραφείου Τύπου Βασιλική Βασιλάτου και Κατερίνα Χορταριά – Ταμβάκη γιατί σέβονται τους δημοσιογράφους και γιατί έδειξαν κατανόηση στην ανάγκη μου για συνοδό. Ευχαριστώ!
∗∗∗
Lapis Lazuli, η νέα ιδιότυπη παράσταση του Ευριπίδη Λασκαρίδη, στη Στέγη
