Της Ειρήνης Αϊβαλιώτου
Φιλοξενήθηκα επί έξι μήνες στο Κέντρο Αποκατάστασης Attica στη Μαγούλα Αττικής, στο Θριάσιο Πεδίο. Από τον Ιούλιο έως και τον Δεκέμβριο του 2021 και για 15 ημέρες τον Φεβρουάριο του 2022.
Έχω να πλέξω το εγκώμιο και μόνο το εγκώμιο για τη θαυμάσια δουλειά που κάνει στο Attica το νοσηλευτικό και διοικητικό προσωπικό του με γνώση αλλά και με ιδιαίτερο πάθος.
Θα αναφερθώ με ξεχωριστή ευγνωμοσύνη στο νοσηλευτικό προσωπικό, γιατρούς και νοσηλευτές.
Όλες και όλοι με άψογη επιστημονική κατάρτιση δίνουν αδιάκοπα τη μάχη πρώτα για να αναστήσουν τους φιλοξενούμενους ασθενείς και στη συνέχεια – μετά την αποκατάσταση – να τους επαναφέρουν στη δράση.
Μεταξύ αυτών κυριαρχεί η σπουδαία επιστήμων κυρία Βίκυ Μάνη. Με την αφοσίωσή της, τη βαθιά γνώση και την ενσυναίσθησή της. Είναι μια γυναίκα που αξίζει πολλά και όλους όσοι νοσηλευτήκαμε, μας έχει κατακτήσει.
Βίκυ είσαι το πετράδι του στέμματος.
Την ίδια αμέριστη συμπαράστασή του μού παρείχε και ο νευρολόγος κύριος Νικόλαος Πρωτόπαππας ο οποίος με βοήθησε να ξεπεράσω πολλές από τις φοβίες μου.
Στην καθημερινότητά μας τώρα κάθε πρωί στις οκτώ στους διαδρόμους της «Πτέρυγας 3» αντηχεί η μελωδική φωνή μιας ξανθιάς νεράιδας.
Και μόνο ο τρόπος που σε καλημερίζει είναι ένας αληθινός μποναμάς.
Πολλών η παραμονή στην «Πτέρυγα 3» απέκτησε νόημα και ουσία με την παρουσία της Ραΐσας Στηλίδη, της πραγματικά ακαταπόνητης Προϊσταμένης του νοσηλευτικού τμήματος.
Και συνεχίζω αναφερόμενη στα άλλα αξιολάτρευτα πλάσματα που καθημερινά μοχθούν για την υγεία όλων των φιλοξενούμενων.
Η Νικολέτα. Ευαίσθητη, ευγενής, αφοσιωμένη και ανεκτική με κάθε δύσκολο ασθενή.
Η Θάλεια Τόγια. Εξαιρετικά αποτελεσματική και μην το θεωρήσετε υπερβολή αυτό που λέω. Ανθρώπινη, καλοσυνάτη, γεμάτη χιούμορ. Είναι μία ουσιαστική θεραπεύτρια που της οφείλω – και της οφείλουμε – πολλά. Ακόμα και λίγο αν τη γνωρίσεις θα τη λατρέψεις.
Η Αλεξάνδρα. Η εργοθεραπεύτρια που μπορεί να σε κάνει περδίκι σε χρόνο – ρεκόρ.
Η Μαντώ. Πιο γρήγορη και από τη ριπή του ανέμου. Χάρη στις ικανότητές της αγαπιέται χωρίς να το επιδιώξει. Υπηρετεί το λειτούργημά της με σκοπό τη διατήρηση και την αποκατάσταση της υγείας των ασθενών. Νοιάζεται για αυτήν χωρίς δεύτερες σκέψεις.
Η Βαρβάρα. Κορίτσαρος με τα χρυσά μαλλιά και την ακόμα πιο χρυσή καρδιά τρέχει και τρέφει μια πραγματική αγάπη για τον άνθρωπο, για την πρόληψη και την αποκατάσταση της υγείας και της ακεραιότητάς του.
Η Καλλιόπη. Είναι μία από τις σχετικά νέες μεταγραφές στην «Πτέρυγα 3» όμως αυτό δεν μας εμπόδισε να την εκτιμήσουμε αμέσως για την ευπρέπειά της, την καλλιέργεια, την προθυμία και το ενδιαφέρον για τους ασθενείς. Η Καλλιόπη είναι ένα από τα μαργαριτάρια του τμήματος. Ξέρω ασθενείς που πανηγυρίζουν όταν πληροφορούνται ότι για κάποιο θέμα υγείας θα τύχουν της περίθαλψης της Καλλιόπης.
Δύο νέες πολύτιμες προσθήκες είναι η Άννα και η Ιφιγένεια. Γεμάτες σεβασμό και φροντίδα για τον φιλοξενούμενο. Τα δύο αυτά κορίτσια σε συγκινούν με την επιμέλειά τους.
Η Άννα είναι γεμάτη ενέργεια και χαρά για την δουλειά της.
Όμως παράλληλα λατρεύουμε τον αισιόδοξο και αναγεννητικό τρόπο χαιρετισμού από την Ιφιγένεια με την μοναδική προσφώνηση: «Γεια σας μπουμπούδες»…
Η Άννα […η παλιά] είναι έγκριτη και αυστηρή όπου και όταν χρειάζεται. Ξέρει να βάζει τα πράγματα στη θέση τους. Επιμελημένη η φροντίδα της, ουσιαστικές και με γνώση οι παρεμβάσεις της. Αλλά το κρυφό της μυστικό είναι η ζαχαροπλαστική. Αν δεν έχετε δοκιμάσει κέικ πορτοκάλι από τα χεράκια της τότε δεν ξέρετε τι εστί οικιακή ζαχαροπλαστική.
Η Μιράντα. Χαρούμενη, αισιόδοξη, ζωντανή. Δεν θα ξεχάσω ποτέ το τραγουδάκι που για χάρη μου τραγουδούσε κάθε φορά που με φρόντιζε:
«Ειρηνούλα μας καλή
έχεις γάτα στην αυλή
κότες και κοτόπουλα
χήνες και χηνόπουλα».
Ακόμα κι αν δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια, ο άφατος ενθουσιασμός και αυθορμητισμός της με έκαναν να τη λατρεύω για την επινοητικότητά της και όχι μόνο.
Η Αγγελική Αγγελοπούλου, η λογοθεραπεύτρια, είναι ένα πλάσμα σπάνιας καλοσύνης που επιθυμεί την ευτυχία και την ψυχική υγεία των ανθρώπων που έχουν ανάγκη τη φροντίδα της και την επιστημονικότητά της.
Μαζί με τη Θάλεια και την Αλεξάνδρα είναι από τα κορίτσια του Κέντρου που αγαπάς χωρίς να το προσπαθήσεις.
Τα κορίτσια, οι νοσηλεύτριες που η γενναιοδωρία και η ιδιαίτερη φιλοσοφία τους είναι από τα στοιχεία που προσφέρουν στους άλλους χωρίς να περιμένουν έπαινο ή ανταμοιβή.
Το ίδιο σημαντικά στελέχη υπάρχουν όμως και στις υπόλοιπες πτέρυγες του Attica. Μάλιστα μετά το εξιτήριο έτυχε να γνωρίσω άτομα που πέρασαν από εδώ – αλλά σε άλλες πτέρυγες – και είχαν την ίδια άποψη με μένα.
Δεν είναι ευκαταφρόνητη η δυναμική παρουσία και προσφορά όσων εργάζονται στα ασθενοφόρα του Κέντρου. Δεν θα ξεχάσω την Άσπα, τον Χρήστο, τον Νάσο, τον Γιάννη, τον Δημήτρη, τον Παύλο, τον Σταύρο αλλά και όλους τους τραυματιοφορείς και διασώστες.
Όμως σπουδαία – κορυφαία θα έλεγα – είναι η συμβολή και των μελών της διοικητικής μηχανής του Κέντρου. Τα κορίτσια της Γραμματείας αποτελούν τη δυνατή ομάδα που αντιμετωπίζει όλα τα προβλήματα. Προβλήματα τα οποία δημιουργούν συνήθως οι συγγενείς μας που έχουν την αγωνία να δουν γρήγορα τον άνθρωπό τους να ξεπερνά τις όποιες δυσκολίες. Τα κορίτσια της Γραμματείας λοιπόν λειτουργούν με τρόπο που καταπραΰνει τους πονεμένους.
Το ίδιο ακριβώς αποτέλεσμα έχουν και οι ενέργειες ενός άλλου δύσκολου τομέα: Της Οικονομικής Υπηρεσίας όπου η κυρία Αλεξία Νερούτσου δίνει πάντα έγκαιρα τις δέουσες λύσεις.
Τα πολύπλοκα προβλήματα μετά το εγκεφαλικό – αλλά και μετά από άλλα δυσάρεστα συμβάντα – τα αντιμετωπίζει σε πρώτη φάση με ενσυναίσθηση και ανθρωπιά ο άνθρωπος με το ζωογόνο χαμόγελο και την ψυχική δύναμη: Η κυρία Νάνσυ Χρηστίδη.
Βέβαια για την ομαλή συνεργασία και συμπόρευση φιλοξενουμένων και εργαζομένων βασικός – βασικότατος θα έλεγα – παράγοντας είναι ο κύριος Νίκος με την ομάδα του στο Κυλικείο του Κέντρου. Η συμβολή του είναι καθοριστική.
Ασφαλώς εδώ δεν πρέπει να ξεχάσω και τον καθημερινό συμπαραστάτη μας σε αυτή τη δύσκολη περίοδο, και αυτός δεν είναι άλλος από τον χρυσοχέρη σεφ του Attica, τον κύριο Νικόλα.
***
Κλείνοντας να πω ότι όλα τα παραπάνω δεν γίνονται τυχαία. Υπάρχει εξήγηση και ασφαλώς έχει ονοματεπώνυμο: Αυγουστίνος Γ. Καμπάς. Ο διευθυντής αυτής της εκπληκτικής ορχήστρας που παίζει πάντα μελωδίες της ζωής. Της νέας ζωής μετά το εγκεφαλικό. Μελωδίες για μια νέα αρχή που την αξίζουμε όλες και όλοι.
***
Το παραπάνω κείμενο το έγραψα στις 15 Μαρτίου του 2022, ένα μήνα μετά την έξοδό μου από το Attica Rehabilitation Center.
Από τότε μέχρι σήμερα πέρασαν 20 μήνες. Μάλιστα σκέφτηκα κάποιες στιγμές ότι ίσως να τα λέω κάπως υπερβολικά. Όμως…
Όμως φέτος και συγκεκριμένα την Τετάρτη 1η Νοεμβρίου 2023, είχα τη χαρά να προσκληθώ και να πάρω μέρος σε μια γιορτή που έγινε στο Attica. Μια γιορτή αφιερωμένη στη ζωή. Στη ζωή που αρχίζει μετά το εγκεφαλικό επεισόδιο. Στη ζωή που συνεχίζεται όταν ξεπερνάμε τις δυνατότητές μας.
Παρακολουθώντας αυτή την εκδήλωση βεβαιώθηκα για όλα υπάρχει ερμηνεία. Τίποτα δεν γίνεται στην τύχη. Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξα γνωρίζοντας από κοντά ή παρακολουθώντας ομιλίες των βασικών συντελεστών αυτού του θαύματος που λέγεται Attica:
*Κλαίρη Παπαστεργίου. Η Λαρισαία Διοικητική Διευθύντρια του «Attica Κέντρο Αποθεραπείας & Αποκατάστασης». Στην περίπτωση της κυρίας Παπαστεργίου ταιριάζει απόλυτα αυτό που είχε πει ο Δημοσθένης στο Α’ Ολυνθιακό, ότι «τὸ φυλάξαι τἀγαθὰ τοῦ κτήσασθαι χαλεπώτερον εἶναι». Αναζητήστε το, αξίζει…
Συνεχίζω:
*Βασιλική Σ. Μάνη. Επιστημονική Διευθύντρια, Ιατρός Αποκατάστασης (Φυσίατρος)
*Αλέξανδρος Παπαδημητρίου. Ομότιμος Καθηγητής Νευρολογίας – Ψυχιατρικής
*Κωνσταντίνα Πετροπούλου. Ιατρός Αποκατάστασης. Επιστημονική Υπεύθυνη Νευροαποκατάστασης.
*Λευτέρης Αλεξίου. Ιατρός Αποκατάστασης
*Νικόλαος Πρωτόπαπας. Ειδικός Νευρολόγος
*Πέτρος Αυτζόγλου. Προϊστάμενος Εσωτερικής Νοσηλείας
*Αικατερίνη Δημάκου. MD, PhD, FCCP. Πνευμονολόγος, τ. Συντονίστρια Διευθύντρια ΕΣΥ ΝΝΘΑ. Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών.
***
Όλες και όλους τους ευχαριστώ θερμά. Πάντα θα τους θυμάμαι. Πάντα θα τους χρωστώ ευγνωμοσύνη επειδή με βοήθησαν να ξεπεράσω τις δυνατότητές μου και να αρχίσω πάλι τη ζωή μου δυναμικά μετά το βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο…
