Του Παναγιώτη Μήλα
«Ο Ηλίας Κουνέλας είναι καλλιτέχνης πελώριος, με έκταση, ενέργεια, δύναμη. Μυθικός, πολύτιμος»…
Αυτό έγραφε εδώ στο catisart.gr η Ειρήνη Αϊβαλιώτου στις 13 Ιανουαρίου 2013 μετά την παράσταση σε νεοκλασικό του Κολωνού.
Πέρασαν 6 χρόνια από τότε και ο παραπάνω χαρακτηρισμός αφ’ ενός επιβεβαιώθηκε και αφ’ ετέρου – όπως αποδείχθηκε – επισημαίνει μόνο ένα μέρος των αρετών του Κουνέλα.
***
Τον εμπνευσμένο καλλιτέχνη τον απολαύσαμε το 2013 στο νεοκλασικό του Κολωνού στο «Κήπος, στάχτες» του Σερβοούγγρου συγγραφέα Ντανίλο Κις…
-Το 2014 άρχισε τη μοναδική δράση με τον τίτλο «Επισκεπτήριο» και πάντα με έναν θεατή στο δωμάτιο κάποιου νοσοκομείου.
-Το 2015 ξεκίνησε τις επισκέψεις σε σπίτια, όπου μπροστά σε 20 – 25 θεατές παρουσίαζε το έργο «8η Ημέρα» σε κείμενο του Virgil Georghiou.
-Το 2016 με τον τίτλο «Αγάπη» έκανε στο Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά μια παρέμβαση για την καλή αφήγηση.
-Το 2017 συνεχίστηκε το «Επισκεπτήριο».
-Το 2018 στη Β’ Σκηνή του Θεάτρου της Οδού Κεφαλληνίας παρουσίασε το «Είμαι θάλασσα χρονών».
-Το 2019, την άνοιξη, αφηγήθηκε την ιστορία του φρουρού που περίμενε επί δέκα χρόνια τη νικητήρια φλόγα στη στέγη των Ατρειδών, από την τραγωδία του Αισχύλου «Αγαμέμνων». Η αφήγηση αυτή έγινε σε …ταράτσες σπιτιών της Αθήνας με θέα την Ακρόπολη.
-Τέλος από το φθινόπωρο του 2019 ο Ηλίας – μετά τις ταράτσες – πραγματοποίησε ένα όνειρο της ζωής του και κατέβηκε σε υπόγειο. Συγκεκριμένα στο ιστορικό Υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης Κάρολος Κουν.
***
Αυτός ο σεμνός, ο μέγας δημιουργός έγραψε και σκηνοθέτησε μια πρωτότυπη θεατρική παράσταση που μιλά για όνειρα, στόχους, σχέδια ζωής, επαγγέλματα, καριέρες, αλλά και για τον χρόνο που τρέχει. Έγραψε και για μας που τρέχουμε με τη σειρά μας να προλάβουμε τον… χρόνο.
Στο Υπόγειο ο Ηλίας Κουνέλας «έστησε» έναν ραδιοφωνικό σταθμό και από εκεί παρουσιάζει την εκπομπή με τον τίτλο «Να βγω λιγάκι στον αέρα».
***
Όπως διάβασα στο δελτίο Τύπου το «Να βγω λιγάκι στον αέρα» είναι μια θεατρική παράσταση για την απενοχοποίηση του επαγγελματικού προσανατολισμού και απευθύνεται κυρίως σε εφήβους (Β’ και Γ’ τάξη Γυμνασίου και όλες τις τάξεις Λυκείου).
Θα ήθελα εδώ να παρατηρήσω πως πιστεύω ακράδαντα ότι το έργο πρέπει να το δουν κυρίως οι γονείς.
Αν το δουν τόσο εκείνοι, όσο και τα παιδιά τους, τότε όλοι μαζί θα νιώσουν στη συνέχεια καλύτερα και θα συνεργαστούν αρμονικά μπροστά στις όποιες δύσκολες αποφάσεις.
Η εφηβεία γοητεύει και «πανικοβάλει» όσο καμία άλλη φάση στη ζωή του ανθρώπου. Από την εποχή που ο Αριστοτέλης είχε παρατηρήσει και διατυπώσει τον ορισμό για την «παθιασμένη τάση των νέων» μέχρι σήμερα, επιστήμονες, λογοτέχνες, καλλιτέχνες και κυρίως οι γονείς ασχολούνται με αυτή την περίοδο της ακαταμάχητης γοητείας και του απέραντου φόβου.
Σε μια εποχή «ορμής και θύελλας», η αυτογνωσία είναι πιο απαραίτητη από ποτέ, καθώς ο έφηβος συχνά εκδραματίζει με έντονο τρόπο τις ενδιάθετες συγκρούσεις του, αναζητώντας την προσωπική του ταυτότητα, μέσα στη μεταβλητότητα και την αστάθεια.
Από τις συγκρούσεις στη διαπραγμάτευση, στο χτίσιμο της προσωπικότητας, στην ψυχολογική ωρίμανση, στη διαδικασία λήψης αποφάσεων, έφηβοι και γονείς βρίσκονται σε μια ευαίσθητη καμπή, σε έναν κόμβο ανάδυσης και διαχείρισης προβλημάτων.
***
Στη διάρκεια της ραδιοφωνικής – θεατρικής εκπομπής ξαναζούμε τους φόβους που καθορίζουν σήμερα σε μεγάλο βαθμό τις επαγγελματικές επιλογές των εφήβων. Παρακολουθούμε τους γονείς που αγωνιούν για το μέλλον των παιδιών τους. Διαπιστώνουμε ότι τα παιδιά πιέζονται από τους γονείς αλλά και από την ίδια την κοινωνία να κάνουν τη «σωστή» επιλογή για το μέλλον τους. Βέβαια δεν ξέρουμε τι σημαίνει «σωστή» επιλογή, ούτε και το πόσο σημαντικό είναι να βρει κανείς την κλίση του και να την ακολουθήσει.
***
«Πρόκειται για μια περιπέτεια με χιούμορ και φαντασία, γεμάτη εκπλήξεις και ανατροπές, που πέρα από τους πρωταγωνιστές της, μετακινεί και τους ίδιους τους θεατές παρακινώντας τους να ανατρέξουν στις σημαντικές επιλογές που καθόρισαν τη ζωή τους και να αναρωτηθούν πότε, γιατί και πώς τις έκαναν. Μια ιστορία που θέλει να μας θυμίσει κατά πόσο η ίδια η ζωή καθορίζει αλλά και ανατρέπει ή αναδιαμορφώνει τα όνειρα και τις αποφάσεις μας»…
***
«Η δημοσιογράφος της ραδιοφωνικής εκπομπής «Να βγω λιγάκι στον αέρα» έχει προσκεκλημένους δύο εφήβους, ένα κορίτσι κι ένα αγόρι από διαφορετικές περιοχές της Ελλάδας, προκειμένου να συζητήσει μαζί τους. Θέμα της εκπομπής το καίριο ζήτημα του επαγγελματικού προσανατολισμού. Προς μεγάλη έκπληξη της δημοσιογράφου, φαίνεται πως τα παιδιά έχουν πάρει ήδη κάποιες αποφάσεις, γι’ αυτό ξαφνιάζεται από τον αυθορμητισμό και την αποφασιστικότητα των νέων ενώ παράλληλα εύχεται σε κάθε περίπτωση να πραγματοποιηθούν τα όνειρά τους. Όμως ξαφνικά στην εκπομπή συμβαίνει κάτι εντελώς παράδοξο: Ενόσω παίζονται οι διαφημίσεις – μέσα σε λίγα λεπτά δηλαδή – γίνεται ένα άλμα στον χρόνο, βρισκόμαστε ύστερα από 40 χρόνια και οι δύο καλεσμένοι …ξαναβγαίνουν στον αέρα και αποκαλύπτουν τι απέγιναν τα όνειρά τους. Εξηγούν αν έκαναν τις σωστές επιλογές και εξετάζουν αν στάθηκαν τυχεροί στη ζωή τους»…
***
Το έργο του Κουνέλα από τη στιγμή που χτυπά το τρίτο κουδούνι και σβήνουν τα φώτα «τρέχει» με ρυθμούς καταιγιστικούς και δεν σε αφήνει ούτε για μια στιγμή αδιάφορο. Με συνεχή δράση και αδιάκοπους διαλόγους αλλά και εμπνευσμένους μονολόγους οι τρεις πρωταγωνιστές ξεδιπλώνουν την ιστορία τους.
Η δημοσιογράφος (Στεφανία Σαμαρά) και οι δύο καλεσμένοι της (Ιφιγένεια Γρίβα, Μπλερίμ Δαμπιράι) σε ένα ρεσιτάλ ερμηνείας προσφέρουν το δικό τους πετραδάκι στο οικοδόμημα της ιστορίας του ελληνικού θεάτρου υπηρετώντας με ιδανικό τρόπο το κείμενο του Ηλία Κουνέλα.
Τα σκηνικά – κοστούμια της Μαρίας Καραθάνου και οι φωτισμοί της Βαλεντίνας Ταμιωλάκη δημιουργούν το κατάλληλο περιβάλλον για να κατατεθούν οι απόψεις του συγγραφέα στο θέμα που απασχολεί γονείς και παιδιά.
Ο Ηλίας Κουνέλας με την τεχνική του κάνει τον θεατή συμμέτοχο στην εξέλιξη του έργου. Όμως με την εμπειρία που διαθέτει αποφεύγει τη δασκαλίστικη διάθεση απέναντι στο κοινό. Δεν προσπαθεί να πείσει για την ορθότητα των απόψεών του. Αν έκανε κάτι τέτοιο δεν θα πετύχαινε τον στόχο.
Αυτό που κατορθώνουν ο συγγραφέας και οι συνεργάτες του είναι κάτι πολύ πιο δύσκολο: Πετυχαίνουν να προβληματίσουν το κοινό, να το κάνουν να σκεφτεί και να συζητήσει στη συνέχεια. Εκεί ακριβώς βρίσκεται η επιτυχία αυτής της παράστασης που μας προσφέρει φέτος το Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν και ο Ηλίας Κουνέλας.
Αξίζει λοιπόν να το δείτε…
***
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
«Να βγω λιγάκι στον αέρα»
Σύλληψη – Κείμενο – Σκηνοθεσία – Μουσκή επιμέλεια: Ηλίας Κουνέλας
Βοηθός σκηνοθέτη: Ελίνα Παπαθεοδώρου
Σκηνικά – Κοστούμια: Μαρία Καραθάνου
Φωτισμοί: Βαλεντίνα Ταμιωλάκη
Φωτογραφίες: Σταύρος Χαμπάκης
Παίζουν:
Ιφιγένεια Γρίβα, Στεφανία Σαμαρά, Μπλερίμ Δαμπιράι
***
Θέατρο Τέχνης Κάρλος Κουν
Υπόγειο
Πεσμαζόγλου 5, Αθήνα
Τηλέφωνο: 210-32.22.760.
Μετρό σταθμός «Πανεπιστήμιο»
*
Παραστάσεις
Κάθε Σάββατο στις 5 μ.μ.
15 ευρώ – 10 ευρώ (μειωμένο – φοιτητικό)
8 ευρώ (ανεργίας – μαθητικό για γκρουπ) )
6 ευρώ καθημερινές πρωινές παραστάσεις για σχολεία
***
Για πληροφορίες, κρατήσεις για ομάδες – σχολεία και προσκλήσεις μπορείτε να επικοινωνήσετε με την κυρία Εύα Στυλάντερ στα τηλέφωνα: 210-8665144, 210-874657 (Δευτ-Παρ 9.30 – 14.30) και στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: [email protected]
***