Η Françoise Hardy, που με την κομψότητα και την υπέροχη φωνή της έγινε μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της γαλλικής ποπ σκηνής, έφυγε από τη ζωή την Τρίτη 11 Ιουνίου 2024. Ήταν 80 ετών. Γεννήθηκε στις 17 Ιανουαρίου του 1944.
Η Hardy ξεχώρισε αμέσως στο γαλλικό μουσικό στερέωμα χάρη στη μελαγχολική φωνή της, αλλά και το γεγονός ότι έγραφε μόνη της πολλά από τα τραγούδια της, μουσική και στίχους με «ελαφρά» νοήματα, που όμως εξέφραζαν το κίνημα της αντικουλτούρας, όπως εκφράστηκε στην καρδιά της Ευρώπης.
Η σεξουαλική απελευθέρωση είναι διάχυτη στα τραγούδια της, παρότι συχνά υπαινικτική, το ίδιο και η αίσθηση της ελευθερίας του σύγχρονου ανθρώπου να σκέφτεται ό,τι και όπως θέλει, σημείο καμπής των δεκαετιών που ακολούθησαν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και έφεραν στο προσκήνιο την πραγματική διάσταση της αυτοδιάθεσης.
«Ήμουν ερωτευμένος μαζί της, με πάθος. Όλοι οι άνδρες στον κόσμο, και κάποιες γυναίκες, ήταν», είχε πει ο David Bowie για την Hardy, ενόσω ο Bob Dylan έγραφε ερωτικά τραγούδια εμπνευσμένος από την εμφάνιση και το πνεύμα της.
Από το 2004 έδωσε μάχη με πολλές ασθένειες και γι’ αυτό το 2021, μίλησε ανοιχτά υπέρ του δικαιώματος στην ευθανασία. Συγκεκριμένα, τόνισε πως η Γαλλία είναι «απάνθρωπη» που το αρνιόταν στους ανθρώπους της. Υποστήριζε το δικαίωμα στην ευθανασία, λέγοντας ότι είναι βαθιά ανθρώπινο να θέλει κάποιος να φύγει από τη ζωή χωρίς να υποφέρει, να φύγει με αξιοπρέπεια και τους δικούς του όρους.
Αποφοίτησε από το λύκειο μόλις στα 16 της χρόνια και ο πατέρας της, τής έκανε δώρο μια κιθάρα. Σε ένα χρόνο η Hardy είχε υπογράψει το πρώτο της συμβόλαιο με δισκογραφική εταιρεία.
Ο «εθνικός θησαυρός της Γαλλίας» – όπως την αποκαλούσαν – είχε συνεργαστεί με δημιουργούς όπως ο Yves Saint Laurent και ο Paco Rabanne, δύο πρωτοπόρους σχεδιαστές που της είχαν εμπιστευτεί look από νέες σειρές τους, τα οποία φορούσε εξίσου ανεπιτήδευτα, όπως τα καθημερινά της ρούχα.
Στη μεγάλη καριέρα της κυκλοφόρησε πάνω από 30 άλμπουμ, πολλά από τα οποία παρέμειναν χωρίς τίτλο, μόνο με το όνομά της στο εξώφυλλο. Η ίδια δεν δίστασε να φύγει από τη δισκογραφική της εταιρεία για να συνεργαστεί με νέους μουσικούς, ανάμεσα στους οποίους συγκαταλεγόταν και ο Jimmy Page, προκειμένου να αποκτήσει ξανά τον δημιουργικό έλεγχο πάνω στο υλικό της.
Φυσικά δεν θα μπορούσε να έχει περάσει απαρατήρητη από τους Γάλλους σκηνοθέτες της nouvelle vague – και όχι μόνο – κάνοντας έτσι μερικές εμφανίσεις σε φιλμ του Jean-Luc Godard και του Roger Vadim, χωρίς όμως να την ενδιαφέρει ιδιαίτερα μια καριέρα σε αυτού του είδους το θέαμα.
Η Hardy γνωρίστηκε με τον άνδρα της ζωής της, τον μουσικό Jacques Dutronc, στα τέλη της δεαετίας του 1960 και απέκτησαν μαζί έναν γιο, τον Thomas.
Το κύκνειο άσμα της είναι το άλμπουμ του 2018 με τίτλο Personne D’autre, δηλαδή «Κανένας Άλλος».
