Επιμέλεια: Ειρήνη Αϊβαλιώτου / catisart.gr
Το «Famous Blue Raincoat» είναι ένα τραγούδι (από το άλμπουμ «Songs of Love and Hate» του ’71) που γράφτηκε με τη μορφή γράμματος και εξιστορεί το ερωτικό τρίγωνο μεταξύ του αφηγητή, μίας γυναίκας με το όνομα «Jane» και ενός άνδρα που είναι ο παραλήπτης αυτής της «επιστολής».
Οι στίχοι περιέχουν αναφορές στο κλασικό γερμανικό τραγούδι «Lili Marleen», στη Σαϊεντολογία την οποία είχε ασπαστεί για ένα μικρό διάστημα ο Leonard Cohen και στην οδό Κλίντον του Μανχάταν, όπου κατοικούσε τη δεκαετία του 1970. Το «διάσημο μπλε αδιάβροχο» ανήκε πραγματικά στον Leonard Cohen και είχε αγοραστεί από τον ίδιο στο Λονδίνο το 1959.
Ο πολυσχιδής Leonard Cohen εγκατέλειψε τα εγκόσμια στις 7 Νοεμβρίου 2016 σε ηλικία 82 ετών, όμως ο θάνατός του ανακοινώθηκε στο κοινό τα ξημερώματα της Παρασκευής 11 Νοεμβρίου.
Η απροσδόκητη απώλεια του Καναδού ερμηνευτή, τραγουδοποιού, ποιητή και μυθιστοριογράφου ήταν – το δίχως άλλο – δυσβάσταχτη για το καλλιτεχνικό στερέωμα και η φυσιογνωμία του, που ενέπνευσε ολόκληρο καλλιτεχνικό ρεύμα, παρέμεινε αναντικατάστατη.
Το σπουδαίο έργο του οραματιστή Leonard Cohen το οποίο χαρακτηρίστηκε από αξέχαστα τραγούδια και «σκοτεινούς» στίχους που σφράγισαν τη μουσική ιστορία, ανάγεται πλέον σε μία ανεκτίμητη παρακαταθήκη που κουβαλά εσαεί το πνεύμα του.
Η τελευταία δισκογραφική δουλειά του, «You Want It Darker», κυκλοφόρησε στα τέλη του Οκτωβρίου «στοιχειωμένη» από θάνατο. Στις έξι δεκαετίες της καριέρας του ο μεγάλος εραστής των λέξεων μας χάρισε συγκλονιστικές και αλησμόνητες ερμηνείες.
Διάσημο Μπλε Αδιάβροχο
Είναι τέσσερις το πρωί, το τέλος του Δεκέμβρη
Σου γράφω τώρα απλά για να δω αν είσαι καλύτερα
Η Νέα Υόρκη είναι κρύα, αλλά μου αρέσει το μέρος που ζω
Έχει μουσική στην οδό Κλίντον όλο το απόγευμα.
–
Μαθαίνω ότι χτίζεις το σπιτάκι σου βαθιά στην έρημο
Ζεις για το τίποτα τώρα, ελπίζω να κρατάς κάποιου είδους αρχείο.
–
Ναι και η Τζέιν πέρασε με μια τούφα από τα μαλλιά σου
Είπε ότι της την έδωσες εσύ
Εκείνο το βράδυ που σχεδίαζες να καθαρίσεις*
Καθάρισες ποτέ;
–
Την τελευταία φορά που σε είδαμε έμοιαζες τόσο μεγαλύτερη
Το διάσημο μπλε αδιάβροχο σου ήταν σκισμένο στον ώμο
Είχες πάει στο σταθμό να συναντήσεις κάθε τρένο
Και επέστρεψες σπίτι χωρίς τη Λιλί Μαρλέν
Και μοιράστηκες με την γυναίκα μου μια νιφάδα από τη ζωή σου
Και όταν επέστρεψε δεν ήταν η γυναίκα κανενός.
–
Λοιπόν, σε βλέπω εκεί με το τριαντάφυλλο στα δόντια
Μία ακόμα αδύνατη τσιγγάνα κλέφτρα
Βλέπω ότι η Τζέιν ξύπνησε —
–
Στέλνει τα χαιρετίσματά της.
Και τι να σου πω αδερφέ μου, δολοφόνε μου
Τι θα μπορούσα να πω;
Υποθέτω μου λείπεις, υποθέτω σε συγχωρώ
Χαίρομαι που μου στάθηκες εμπόδιο.
–
Αν ποτέ έρθεις από εδώ, για τη Τζέιν ή για εμένα
Ο εχθρός σου κοιμάται, και η γυναίκα του είναι ελεύθερη.
–
Ναι και σ’ευχαριστώ, για τα προβλήματα που πήρες από τα μάτια της
Νόμιζα ότι ήταν εκεί για τα καλά γι’αυτό δεν προσπάθησα ποτέ
–
Και η Τζέιν ήρθε από εδώ με μια τούφα από τα μαλλιά σου
Είπε ότι της την έδωσες εσύ
Εκείνο το βράδυ που σχεδίαζες να καθαρίσεις
Καθάρισες ποτέ;
–
— ειλικρινά δικός σου, l. cohen
Ο Λέοναρντ Κόεν ή Κοέν (Leonard Norman Cohen, 21 Σεπτεμβρίου 1934 – 7 Νοεμβρίου 2016) ήταν Καναδός συγγραφέας, συνθέτης και τραγουδιστής.
Θεωρείτο μουσικός της ποπ, αν και τα τραγούδια του -κυρίως μπαλάντες- είχαν πολλά στοιχεία από την αμερικανική μουσική κάντρι και τη μουσική των ευρωπαϊκών καμπαρέ. Τα κύρια θέματα της δημιουργίας του ήταν η θρησκεία, ο έρωτας και η μοναξιά, χωρίς ωστόσο να λείπουν και οι τοποθετήσεις σε κοινωνικοπολιτικά θέματα όπως ο πόλεμος και οι εκτρώσεις.
Γεννήθηκε στο Μόντρεαλ του Καναδά. Ο πατέρας του ήταν ευκατάστατος Εβραίος έμπορος υφασμάτων. Σε ηλικία έξι ετών, ο Κοέν έχασε τον πατέρα του και αυτό τον σημάδεψε για όλη του τη ζωή. Έφηβος έμαθε κιθάρα και έγινε μέλος του μουσικού γκρουπ Buckskin Boys, το οποίο έπαιζε μουσική κάντρι. Αργότερα, τον καιρό που ήταν σπουδαστής στο Πανεπιστήμιο McGill εξέδωσε τα πρώτα του ποιήματα που τον έκαναν γνωστό στους καναδικούς λογοτεχνικούς κύκλους. Το 1960 αγοράζει ένα σπίτι στην Ύδρα, στην οποία θα διαμείνει για αρκετά χρόνια, όπου συνέχισε να γράφει. Με το μυθιστόρημα Beautiful Losers (Θαυμάσιοι αποτυχημένοι, 1966), γνώρισε την παγκόσμια επιτυχία ως συγγραφέας. Ωστόσο, το 1967 αποφάσισε να εγκατασταθεί στις ΗΠΑ για να αφοσιωθεί στη μουσική.
Σε συναυλίες φολκ στις ΗΠΑ το 1967, η τραγουδίστρια Τζούντι Κόλινς (Judy Collins) έκανε γνωστό το τραγούδι του Κοέν, Suzanne. Έτσι την ίδια χρονιά, ο Κοέν μπόρεσε να κυκλοφορήσει τον πρώτο του δίσκο με τίτλο Songs of Leonard Cohen. Ακολούθησαν πολλοί άλλοι δίσκοι, μεταξύ των οποίων και ο δίσκος Songs of Love and Hate που περιέχει το τραγούδι – ύμνο στην αγάπη και τη μοναξιά Famous Blue Raincoat (1971) με τη φωνή της Τζένιφερ Γουάρνς (Jennifer Warnes).
Το 1992 κυκλοφόρησε τον πιο πολιτικοποιημένο δίσκο του με τίτλο The Future, και δύο χρόνια κατόπιν αποφάσισε να γίνει βουδιστής, μέχρι που χειροτονήθηκε μοναχός. Αλλά το 1999 εγκατέλειψε τον μοναστικό βίο, για να εκδώσει δύο ακόμα δίσκους. Το 2005, το όνομα του Κοέν βρέθηκε ξανά στις στήλες των εφημερίδων, επειδή ο επί χρόνια μάνατζέρ του τον εξαπάτησε κλέβοντας το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων του καλλιτέχνη.
Ο Κοέν δεν παντρεύτηκε ποτέ, αλλά είναι πατέρας δύο παιδιών, του Άνταμ (1972) και της Λόρκα (1974), που απέκτησε με τη Σούζαν Έλροντ (Suzanne Elrod).
Το 2010 τιμήθηκε με Τιμητικό Γκράμι για το σύνολο της προσφοράς του, ενώ κέρδισε και τα βραβεία «Στιχουργός της Χρονιάς» και «Καλλιτέχνης της Χρονιάς» στα καναδέζικα βραβεία Juno.
Πέθανε στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνιας, στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, στις 7 Νοεμβρίου του 2016.
Πρώτα ποιητής
Ο Λέοναρντ Κοέν ξεκίνησε ως συγγραφέας και ως ποιητής και όχι ως μουσικός. Η μεγάλη του σταδιοδρομία ως τραγουδιστής ήρθε αρκετά αργότερα, αφού πρώτα είχαν μεσολαβήσει αρκετά χρόνια που ο ίδιος έγραφε βιβλία. Ήδη από την περίοδο που ήταν σπουδαστής στο Πανεπιστήμιο McGill Debating Union κέρδιζε διαγωνισμούς ποίησης, ωστόσο ξεκίνησε να εκδίδει τα ποιήματά του τον Μάρτιο του 1954. Το 1963 δημοσίευσε το μυθιστόρημα “The Favorite Gap” και το 1966 το “Beautiful Losers”, με το οποίο γνώρισε την παγκόσμια επιτυχία ως συγγραφέας.
Η γνωριμία του με την Τζούντι Κόλινς ήταν καταλυτική για την ενασχόλησή του με τη μουσική. Η Κόλινς έκανε γνωστό το τραγούδι του “Suzanne” και αυτό σε συνδυασμό με την εμφάνισή του στο Φεστιβάλ Φολκ του Νιούπορτ το 1967, οδήγησε στο να κυκλοφορήσει τον πρώτο του δίσκο. Το δισκογραφικό του ντεμπούτο με τίτλο “Songs Of Leonard Cohen” ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένο και, κάπως έτσι, ξεκίνησε μια λαμπρή πορεία στη μουσική. Ο ίδιος πια είχε εγκατασταθεί στις ΗΠΑ και ήταν αποφασισμένος να αφοσιωθεί στη μουσική.
Η Ύδρα
Ο Λέοναρντ Κόεν είχε μια τεράστια αγάπη για το νησί της Ύδρας, στο οποίο βρέθηκε εντελώς τυχαία και χωρίς κανένα σχέδιο. Όπως είχε δηλώσει ο ίδιος το 1991, σε μια συνέντευξη στο περιοδικό Les Inrockuptibles, μια μέρα που περιπλανιόταν στο βροχερό Λονδίνο, είδε το κτήριο της Τράπεζας της Ελλάδος και μπήκε μέσα. Εκεί αντίκρισε έναν μαυρισμένο ταμία και τον ρώτησε τι καιρό κάνει στη χώρα μας, ο οποίος του απάντησε πως εκείνη την περίοδο ήταν άνοιξη. Δύο μέρες μετά ταξίδεψε για την Ελλάδα, και έπειτα από μια στάση στην Αθήνα, επισκέφθηκε την Ύδρα, χωρίς να γνωρίζει σχεδόν τίποτα για το νησί.
Τον Σεπτέμβριο του 1960, λίγο μετά τα 26α γενέθλιά του, ο Λέοναρντ αγόρασε ένα σπίτι στην Ύδρα έναντι 1.500 δολαρίων, στο οποίο ζούσε για μεγάλα διαστήματα και έγραφε την ποίησή του. Ήταν το καταφύγιό του, εκεί απολάμβανε τον ήλιο, τη γαλήνη, την ξέγνοιαστη ζωή και την παρέα των φίλων που τον επισκέπτονταν. Εκεί γνώρισε και τη Νορβηγίδα Μάριαν Ίλεν, μία από τις μεγαλύτερες αγάπες της ζωής του, ενώ στην Ύδρα έγραψε και το γνωστό τραγούδι “So long, Marianne”, που ήταν αφιερωμένο, φυσικά, στη Μαριάν Ίλεν.
Η Μαριάν
Ο Κοέν γνώρισε τυχαία στις αρχές της δεκαετίας του ’60 την 22χρονη τότε Μαριάν Ίλεν και έζησαν μαζί περίπου 10 χρόνια. Πέρα από το προαναφερθέν τραγούδι που ήταν αφιερωμένο στην ίδια, ο Λέοναρντ εμπνεύστηκε από τη Μαριάν και το διάσημο “Bird on the wire”. Τον Ιούλιο του 2016 ο Κοέν έμαθε πως η Μαριάν έπασχε από λευχαιμία και ήταν στο νοσοκομείο, περνώντας τις τελευταίες της στιγμές. Τότε έγραψε μια συγκινητική επιστολή, την οποία της μεταβίβασε και της διάβασε ο Jan Christian Mollestad, φίλος και σκηνοθέτης του ντοκιμαντέρ “Marianne & Leonard: Words Of Love”. Η Μαριάν πέθανε λίγες μέρες μετά.
Έγραφε:
“Λοιπόν, Marianne, έφτασε αυτή η ώρα που παραμεγαλώσαμε και τα σώματά μας αρχίζουν να καταρρέουν… Νομίζω πως θα σε ακολουθήσω πολύ σύντομα. Θέλω να ξέρεις πως είμαι σε απόσταση αναπνοής πίσω σου – αν απλώσεις το χέρι σου νομίζω ότι μπορείς να αγγίξεις το δικό μου! Να ξέρεις ότι πάντα σε αγαπούσα, για την ομορφιά σου και τη σοφία σου, αλλά δεν χρειάζεται να πω περισσότερα, γιατί τα γνωρίζεις καλά. Τώρα όμως, θέλω απλά να σου ευχηθώ να έχεις ένα πολύ καλό ταξίδι. Αντίο παλιά μου φίλη. Ατελείωτη αγάπη, θα σε δω στο τέλος του δρόμου…”.
Το μουσικό και λογοτεχνικό του έργο
Δίσκοι: Songs of Leonard Cohen (1967) Songs from a Room (1969) Songs of Love and Hate (1971) Live Songs (1973) New Skin for the Old Ceremony (1974) Death of a Ladies’ Man (1977) Recent Songs (1979) Various Positions (1984) I’m Your Man (1988) The Future (1992) Cohen Live: Leonard Cohen in Concert (1994) Field Commander Cohen: Tour of 1979 (2001) Ten New Songs (2001) Dear Heather (2004) Old Ideas (2012) Popular Problems (2014) Can’t Forget: a Souvenir of the Grand Tour (2015) You want it darker (2016)
Συλλογές: The Best of Leonard Cohen (1975) (επίσης γνωστό ως Greatest Hits) More Best of Leonard Cohen (1997) The Essential Leonard Cohen (2002), διπλό CD
Βιβλία: Let Us Compare Mythologies (ποίηση) 1956 The Spice-Box of Earth (ποίηση) 1961 The Favourite Game (μυθιστόρημα) 1963 Flowers for Hitler (ποίηση) 1964 Beautiful Losers (μυθιστόρημα) 1966 Parasites of Heaven (ποίηση) 1966 Selected Poems 1956–1968 (ποίηση) 1968 The Energy of Slaves (ποίηση) 1972 Death of a Lady’s Man (ποιήματα και πεζά) 1978 Book of Mercy (πεζά ποιήματα/ψαλμοί) 1984 Stranger Music (επιλογή ποιημάτων και τραγουδιών) 1993 Book of Longing (ποίηση) 2006.
Το μεταθανάτιο άλμπουμ
Ο γιος του Λέοναρντ Κοέν, Άνταμ Κοέν, ανακοίνωσε πως στις 22 Νοεμβρίου 2019 κυκλοφορεί ένα άλμπουμ με τίτλο “Thank you for the dance”, που θα περιλαμβάνει τραγούδια του πατέρα του. Το μεταθανάτιο άλμπουμ βασίζεται σε αχρησιμοποίητο υλικό από τη συνεργασία του Λέοναρντ και του γιου του στον δίσκο “You Want It Darker”, στον οποίο είχαν συνεργαστεί οι δυο τους. Ο δίσκος αυτός αυτός ήταν το κύκνειο άσμα του Κοέν και είχε κυκλοφορήσει στις 21 Οκτωβρίου του 2016, αποσπώντας πολύ καλές κριτικές.
Το “Thank you for the dance” είναι σε μουσική επιμέλεια του Άνταμ Κοέν και όπως έχει δηλώσει ο ίδιος για το άλμπουμ: “Καθώς συνθέταμε και ενορχηστρώναμε τη μουσική και τους στίχους, διαλέξαμε τις πιο χαρακτηριστικές μουσικές του υπογραφές για να τον κρατήσουμε κοντά μας. Αυτό που με συγκινεί περισσότερο στο album είναι η έκπληκτη αντίδραση αυτών που το έχουν ακούσει. Ο Leonard ζει! Λένε, ο ένας μετά τον άλλον”.
Το τραγούδι «Διάσημο Μπλε Αδιάβροχο» του Λέοναρντ Κοέν κυκλοφόρησε το 1971 στον δίσκο «Songs Of Love And Hate». Το “Famous Blue Raincoat” είναι ένα ασυνήθιστο τραγούδι, καθώς οι στίχοι είναι γραμμένοι σε μορφή επιστολής και αφηγούνται την ιστορία ενός ερωτικού τριγώνου ανάμεσα στον αφηγητή, στην Τζέιν, και τον αρσενικό παραλήπτη, ο οποίος αναφέρεται ως «ο αδελφός μου, ο φονιάς μου».
Το 1994 ο Λέοναρντ είπε στο BBC: «Το πρόβλημα με το «Διάσημο Μπλε Αδιάβροχο» είναι ότι έχω ξεχάσει το πραγματικό τρίγωνο που κρύβεται πίσω από αυτό».
Στην ερώτηση αν επρόκειτο για δικό του τρίγωνο απάντησε: «Πάντοτε αισθανόμουν πως υπήρχε ένα αόρατο αρσενικό που παραπλανεί τη γυναίκα με την οποία είμαι. Τώρα, αν αυτό είναι ένα είδος μετενσάρκωσης ή απλή φαντασίωση, δεν μπορώ να θυμηθώ. Είχα πάντα την αίσθηση πως είτε υπήρξα εκείνη η φιγούρα σε σχέση με ένα άλλο ζευγάρι, ή ότι υπήρχε μια τέτοια φιγούρα σε σχέση με τη δική μου σχέση. Δεν θυμάμαι καλά, αλλά όντως είχα αυτή την αίσθηση, ότι πάντοτε υπήρχε ένα τρίτο μέλος, μερικές φορές εγώ, μερικές φορές ένας άλλος άνδρας, μερικές φορές μια άλλη γυναίκα».
Στους στίχους του τραγουδιού, μεταξύ άλλων, συμπεριλαμβάνονται αναφορές στο γερμανικό ερωτικό τραγούδι «Lili Marlene», στη Σαϊεντολογία, αλλά και στην οδό Κλίντον, η οποία βρίσκεται στο Lower East Side του Μανχάταν, όπου και ζούσε ο Λέοναρντ Κοέν τη δεκαετία του ‘70.
«Did you ever go clear?»
Στο τραγούδι υπάρχει μια ερώτηση: «Did you ever go clear?». Το 1999 οι συγγραφείς του βιβλίου «Ο Πλήρης Οδηγός της Μουσικής του Leonard Cohen» αναφέρουν ότι η ερώτηση αποτελεί παραπομπή στη Σαϊεντολογική κατάσταση «Clear». Ο ίδιος ο Κοέν υπήρξε μέλος της Εκκλησίας της Σαϊεντολογίας για σύντομο χρονικό διάστημα, επειδή είχε ακούσει ότι ήταν ένα «καλό μέρος για να γνωρίζει κανείς γυναίκες».
Στις σημειώσεις του το 1975 στο δίσκο του ”The Best of Leonard Cohen” όπου και συμπεριλαμβάνεται το τραγούδι, αναφέρει ότι το «διάσημο μπλε αδιάβροχο» στην πραγματικότητα ανήκε σε εκείνον, και όχι σε κάποιον άλλον: «Είχα ένα καλό αδιάβροχο τότε, ένα Burberry που αγόρασα στο Λονδίνο το 1959. Η Ελίζαμπεθ πίστευε ότι έμοιαζα σαν αράχνη μέσα σε αυτό. Προφανώς αυτός ήταν και ο λόγος που δεν ήθελε να πάει στην Ελλάδα μαζί μου. Κρεμόταν πιο ηρωικά όταν έβγαζα την επένδυση και γνώρισε μεγάλες δόξες όταν επιδιορθώθηκαν τα ξεφτισμένα μανίκια του με λίγο δέρμα. Τα πράγματα ήταν ξεκάθαρα. Ήξερα πώς να ντύνομαι εκείνον τον καιρό. Το είχα κλέψει από το λοφτ της Μάριαν στη Νέα Υόρκη κάποια στιγμή στις αρχές της δεκαετίας του ’70. Δεν το πολυφορούσα προς το τέλος».
Η σχέση του με την Ελλάδα
Η σχέση του Κοέν με την Ελλάδα υπήρξε μοιραία, σχεδόν καρμική. Αγόρασε το σπίτι στην Ύδρα, έναντι του ποσού των 1.500 δολαρίων, χρησιμοποιώντας τα χρήματα από την κληρονομιά που του άφησε η γιαγιά του.
Ο Κοέν θα δηλώσει αργότερα ότι ήταν η εξυπνότερη απόφαση που πήρε ποτέ, καθώς η Ελλάδα είναι το σπίτι της ψυχής του.
Το σπίτι ήταν ένα παλιό, ξεθωριασμένο οικοδόμημα ηλικίας δύο αιώνων, με πέντε δωμάτια σε διαφορετικά επίπεδα, ήταν κυριολεκτικά ερείπιο και δεν είχε καν ηλεκτρισμό, υδραυλικά ή τρεχούμενο νερό.
«Έχει μια μεγάλη ταράτσα με θέα σε ένα καταπληκτικό βουνό και τα αστραφτερά λευκά σπίτια. Τα δωμάτια είναι μεγάλα και δροσερά με μεγάλα παράθυρα χτισμένα σε χοντρούς τοίχους. Πιστεύω ότι είναι 200 ετών και μέσα σε αυτό πρέπει να έχουν ζήσει γενιές και γενιές ναυτικών. Θα κάνω λίγες επιδιορθώσεις κάθε χρόνο και σε μερικά χρόνια θα το έχω κάνει έπαυλη. Ζω σε έναν λόφο και η ζωή εδώ συνεχίζεται με τον ίδιο τρόπο για εκατοντάδες χρόνια. Όλη τη μέρα ακούς τις φωνές των πλανόδιων πωλητών και, ορισμένοι από αυτούς, είναι αρκετά μελωδικοί. Σηκώνομαι καθημερινά περίπου στις 7 το πρωί και εργάζομαι μέχρι αργά το απόγευμα. Το ξημέρωμα έχει δροσιά και, επομένως, είναι η καλύτερη ώρα αλλά εγώ ούτως ή άλλως αγαπώ τη ζέστη ειδικά με το Αιγαίο Πέλαγος να βρίσκεται 10 λεπτά από την πόρτα μου», είχε γράψει ο ίδιος στη μητέρα του.
Leonard Cohen – Famous Blue Raincoat Lyrics
from album: Songs Of Love And Hate (1971)
It’s four in the morning, the end of december
I’m writing you now just to see if you’re better
New york is cold, but I like where I’m living
There’s music on clinton street all through the evening.
I hear that you’re building your little house deep in the desert
You’re living for nothing now, I hope you’re keeping some kind of record.
Yes, and jane came by with a lock of your hair
She said that you gave it to her
That night that you planned to go clear
Did you ever go clear?
Ah, the last time we saw you you looked so much older
Your famous blue raincoat was torn at the shoulder
You’d been to the station to meet every train
And you came home without lili marlene
And you treated my woman to a flake of your life
And when she came back she was nobody’s wife.
Well I see you there with the rose in your teeth
One more thin gypsy thief
Well I see jane’s awake —
She sends her regards.
And what can I tell you my brother, my killer
What can I possibly say?
I guess that I miss you, I guess I forgive you
I’m glad you stood in my way.
If you ever come by here, for jane or for me
Your enemy is sleeping, and his woman is free.
Yes, and thanks, for the trouble you took from her eyes
I thought it was there for good so I never tried.
And jane came by with a lock of your hair
She said that you gave it to her
That night that you planned to go clear
— sincerely, L. Cohen
- Διαβάστε επίσης:
Λέοναρντ Κοέν προς Μαριάν: Θα σε δω στο τέλος του δρόμου…
 που γράφτηκε με τη μορφή γράμματος){kind=link}