Του Παναγιώτη Μήλα
Βρίσκομαι στην Καβάλα. Μετά από το Αρχαιολογικό Μουσείο της πόλης ανέβηκα προς τον πεζόδρομο της Εθνάρχου Μακαρίου, εκεί που βρίσκεται το κομψό θέατρο τσέπης «Κουίντα».
Σε ένα διάλειμμα της πρόβας για το έργο του Αντώνη και του Κωνσταντίνου Κούφαλη «Γυναίκες στα χιόνια» είχα την ευκαιρία να συνομιλήσω με την Έλενα Μόμτσου, μια από τις έξι ηθοποιούς της παράστασης.
Η Έλενα στο έργο υποδύεται τη «Μάνια», την πλούσια της παρέας η οποία είναι αριστερή από πεποίθηση. Είναι μια γυναίκα με καθαρό, συγκροτημένο μυαλό, μια γυναίκα που θα μπορούσε να ανήκει σε μια προηγούμενη εποχή.
Κάποια στιγμή η «Μάνια» θα εμπλακεί στα προσωπικά της καλύτερης φίλης της.
Αποτέλεσμα; Η ψυχρότητα ανάμεσα στις έξι φίλες.
Από τη στιγμή αυτή η «Μάνια» ρωτά συνέχεια τις άλλες πέντε: «Έτσι θα συνεχίσουμε; Με τα μάτια κλειστά και τ’ αυτιά σφραγισμένα»;
Όμως αντί να περιμένει κάποια απάντηση προτιμά να ζητήσει ειλικρινή συγγνώμη με αποτέλεσμα να δώσει μια γενναία αφορμή ώστε να επαναπροσδιορισθούν οι σχέσεις της παρέας…
***
Κουβεντιάζοντας με την Έλενα έμαθα για το …μαχλέπι και το κακουλέ, για τον Κέβιν Σπέισι, το μπαλέτο και την αγωνία του «σεντονιού», για την «Γκερνίκα» και τον φόβο της απώλειας.
Ακόμα η Έλενα μίλησε για τις «Γυναίκες στα χιόνια», την ευαισθησία, την τρυφερότητα, τη φιλία και τις ανατροπές…
Αναφέρθηκε τέλος στο ψέμα, στην αγένεια αλλά και στις όμορφες συνεργασίες.
***
Καλύτερα όμως να παρακολουθήσουμε τη συνομιλία μας.
Έλενα, πού γεννηθήκατε;
*Γεννήθηκα στην Καβάλα.
Τι κρατάτε ως ευχάριστη ανάμνηση από την παιδική σας ηλικία;
*Δεν ξεχνώ τις παραμονές των Χριστουγέννων, τότε που ζυμώναμε τσουρέκια με τη μαμά μου… Σαν τώρα θυμάμαι να μου δίνει να καθαρίσω το μαχλέπι και το κακουλέ… Να σκεπάζουμε τη ζύμη με κουβέρτες για να είναι ζεστή και να φουσκώσει… Τέλος την υπέροχη μυρωδιά όταν έβγαιναν αχνιστά από τον φούρνο.
Σ’ εκείνη την ηλικία τι ονειρευόσαστε;
*Ονειρευόμουν να γίνω δασκάλα μπαλέτου και να έχω τη δική μου σχολή χορού.
Τι ήταν αυτό που σας έκανε να αποφασίσετε ότι o σωστός δρόμος για σας ήταν το θέατρο;
*Το θέατρο μπήκε τυχαία στη ζωή μου στο Λύκειο συμμετέχοντας σε μια παράσταση. Τότε άλλαξαν όλα. Ένιωσα ότι αυτό ήταν που πραγματικά ήθελα να κάνω στη ζωή μου και ότι αυτός ήταν ο δρόμος μέσα από τον οποίο ήθελα να ανακαλύψω πράγματα και να εκφραστώ.
Ποια θεατρική εμπειρία έχει αποτυπωθεί μέσα σας;
*Ο «Ριχάρδος ο Γ’» με τον μοναδικό Κέβιν Σπέισι.
Την ημέρα της πρεμιέρας μιας παράστασης στην οποία συμμετέχετε ποιο συναίσθημα κυριαρχεί μέσα σας;
*Άγχος και αγωνία να μη συμβεί κάτι απρόοπτο πάνω στη σκηνή και φυσικά ο φόβος του «σεντονιού»… ο φόβος να ξεχάσω ή να χάσω τα λόγια μου…
Ως καλλιτέχνης, νιώθετε ότι θέλετε να παίρνετε την επιβεβαίωση των άλλων;
*Σίγουρα η επιβεβαίωση και η αποδοχή είναι σημαντική χωρίς όμως αυτό να γίνεται αυτοσκοπός.
Τι σημαίνουν για σας τέχνη και θέατρο;
*Μοναδική μορφή έκφρασης… μαγεία… εξέλιξη… ελευθερία… ανάσα… ζωή…
Μπορεί να υπάρξει τέχνη εμπνευσμένη από τη βία και το μίσος;
*Δυστυχώς ή ευτυχώς μπορεί… αν σκεφτεί κανείς ότι η «Γκερνίκα» του Πάμπλο Πικάσο είναι εμπνευσμένη από τον φοβερό βομβαρδισμό της ομώνυμης πόλης που σκόρπισε τον θάνατο σε εκατοντάδες ανθρώπους.
Τι σας δίνει χαρά αυτή την εποχή;
*Η αγάπη των ανθρώπων που έχω στη ζωή μου.
Υπάρχουν πράγματα που σας φοβίζουν;
*Η απώλεια σε όλες της τις μορφές.
Κάνετε τώρα πρόβες για τις «Γυναίκες στα χιόνια» των Αντώνη και Κωνσταντίνου Κούφαλη. Τι θα θέλατε να ξέρουμε γι’ αυτήν την παράσταση;
Είναι μια παράσταση που απευθύνεται τόσο σε γυναίκες όσο και σε άντρες. Έξυπνη, με χιούμορ και γρήγορους ρυθμούς αλλά και στιγμές γεμάτες ευαισθησία και τρυφερότητα. Μια παράσταση για τις σχέσεις, τις φιλίες, τα αναπάντεχα και τις ανατροπές της ζωής.
Υποδύεστε τη «Μάνια». Ποια φράση του ρόλου σάς έχει συγκινήσει;
*«Δεν νιώθετε τίποτα; Έτσι θα συνεχίσουμε; Με τα μάτια κλειστά και τ’ αυτιά σφραγισμένα;».
Πρέπει να έχουμε «τα μάτια κλειστά και τ’ αυτιά σφραγισμένα», όπως λέει η Μάνια;
*Η Μάνια υποστηρίζει ακριβώς το αντίθετο, ότι δεν πρέπει να έχουμε τα μάτια κλειστά και τα αυτιά σφραγισμένα και με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη.
Μια ειλικρινής συγγνώμη πόσο μπορεί να διορθώσει λάθη που έγιναν;
*Μια σκέτη συγγνώμη δεν σημαίνει τίποτα αν δεν συνοδεύεται από τις κατάλληλες πράξεις που και πάλι κάποιες φορές δεν καταφέρνουν ούτε αυτές να διαγράψουν τα λάθη που έγιναν.
Μελλοντικά ποιους ρόλους ονειρεύεστε να παίξετε;
Ονειρεύομαι να συνεχίσω να υπάρχω και να εξελίσσομαι μέσα από αυτήν τη δουλειά. Δεν ονειρεύομαι συγκεκριμένους ρόλους. Ονειρεύομαι όμορφες συνεργασίες.
Τι σας κάνει να θυμώνετε και με τι γελάτε περισσότερο;
*Θυμώνω πάρα πολύ με το ψέμα και την αγένεια.
Ποιο βιβλίο διαβάζετε αυτό τον καιρό;
*Αυτό το διάστημα ασχολούμαι μόνο με το κείμενο της παράστασης.
Ποια είναι η σχέση σας με τα ζώα; Υπάρχει κάποιο κατοικίδιο με το οποίο συμβιώνετε;
*Αγαπώ πάρα πολύ τα ζώα αλλά δυστυχώς δεν έχω κατοικίδιο ή τουλάχιστον όχι ακόμη.
Έλενα ευχαριστώ για το χρόνο που μου διαθέσατε. Εύχομαι τα καλύτερα.
*Κι εγώ ευχαριστώ για τη φιλοξενία το Catisart.
***
Μετά την πρόβα η Έλενα και τα υπόλοιπα πέντε κορίτσια με μάσκες, μπουφάν, μπότες σκι, γάντια, πέδιλα σκι, σανίδες και snowboard μπήκαν στο αυτοκίνητο με προορισμό το Χιονοδρομικό Κέντρο του Παγγαίου, λίγα χιλιόμετρα έξω από την Καβάλα, για τη φωτογράφηση. Εκεί μπήκαν για τα καλά στο κλίμα της παράστασης που θα δούμε στην «Κουίντα»…
***
