Με αφορμή αυτή τη δύσκολη – από κάθε άποψη – χρονιά, το Catisart.gr δίνει τον λόγο σε καλλιτέχνες και δημιουργούς που μιλούν για όσα έχασαν, για όσα κέρδισαν και για όσα περιμένουν.
Μας μιλούν για θέματα που τους ενόχλησαν ή τους συγκίνησαν, για γεγονότα που τους πίκραναν, τους εξόργισαν ή τους έδωσαν χαρά.
Εκμυστηρεύονται – εξομολογούνται τις απογοητεύσεις ή τις ελπίδες τους και τέλος εκθέτουν διαφωνίες, σκέψεις, ιδέες και προτάσεις…
Γράφει η Ειρήνη Αναγνωστοπούλου
Οι ερωτήσεις σας με έκαναν να σκεφτώ και να κοιτάξω λίγο περισσότερο μέσα μου αλλά και μπροστά. Λοιπόν, τη χρονιά που πέρασε
ΕΧΑΣΑ…
…Έχασα την ξεγνοιασιά μου. Μετά την ξανακέρδισα …μετά την ξαναέχασα – είναι ένα διαρκές μπρος – πίσω μέσα σε μια ζόρικη συνθήκη.
…Έχασα την ελευθερία μου να κυκλοφορώ όπου και όποτε θέλω, την κάποτε δεδομένη πολυτέλεια να βλέπω χωρίς σκέψη τους φίλους μου.
…Έχασα κάποιες φορές την υπομονή μου.
…Έχασα σίγουρα την αντοχή μου να βλέπω ειδήσεις.
…Έχασα την οποιαδήποτε ελπίδα για στοιχειώδη λογική, αξιοπρέπεια ή ανθρωπιά από πλευράς των κυβερνώντων αυτής της χώρας.
…Έχασα το μυαλό μου και τον ύπνο μου με τη βία κατά των παιδιών, των γυναικών, των ζώων, με τις φωτιές, με την υποκρισία, την αδικία, την αδιαφορία.
…Θύμωσα με την αλαζονεία και τον ναρκισσισμό των ανθρώπων, που τόσο τους τυφλώνει και δε βλέπουν στ’ αλήθεια τι αποτύπωμα αφήνουν στην ψυχή των άλλων με τις πράξεις τους.
…Έχασα αλλά ευτυχώς ξαναβρήκα την ελπίδα μου.
…Έχασα κατά καιρούς τον εαυτό μου, αλλά συναντιόμαστε ξανά.
ΚΕΡΔΙΣΑ
…Κέρδισα έναν πολύτιμο χρόνο ζωής.
…Κέρδισα στιγμές ανείπωτης ευτυχίας με τον Θοδωρή, τον άντρα μου, και τον Οδυσσέα, τον γιο μας.
Απήλαυσα υπέροχους διαλόγους με το παιδί μου, που με κολλάνε αλύπητα στον τοίχο.
…Κέρδισα υπομονή, παραμυθία, τραγούδια, νανουρίσματα, γέλια και γαργαλητά.
Ανακάλυψα ότι μπορώ να κάνω κουλουράκια και επιτυχημένα κέικ!
Έζησα τη χαρά να παίρνει σάρκα και οστά ένα αγαπημένο θεατρικό έργο μου. «Το Κήτος».
…Κέρδισα γόνιμες συναντήσεις με ωραίους συνεργάτες στο θέατρο.
…Κέρδισα λίγο περισσότερο ελεύθερο χρόνο, λίγη ακόμη αυτοπεποίθηση, λίγη ακόμη δύναμη. Λίγη ακόμη γνώση για το πως να διαχειρίζομαι καλύτερα την επικοινωνία με τους άλλους.
…Κέρδισα εκπλήξεις: Συνάντησα αναπάντεχη ευγένεια και φιλότιμο σε ανθρώπους. Εντιμότητα και ευθιξία. Από την ευγενική κυρία Βάσω που φτιάχνει ωραίο ψωμί στην πλατεία Πλαστήρα, μέχρι τις ζεστές παιδαγωγούς στον παιδικό σταθμό, την παιδίατρο στα επείγοντα ενός νοσοκομείου, τις συλλογικότητες που εργάζονται σκληρά και έξω από τα φώτα για να βοηθήσουν συνανθρώπους και ζώα. Την ευγένεια κάποιων ανθρώπων. Μέσα σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία είναι μεγάλη η χαρά να διαπιστώνω πως υπάρχουν ακόμη άνθρωποι.
ΠΕΡΙΜΕΝΩ
…Περιμένω και ελπίζω και προσεύχομαι στο μέσα και το έξω μου για υγεία.
…Περιμένω τα Χριστούγεννα, τα φωτάκια και λίγες ώρες ύπνου παραπάνω.
…Περιμένω να φυλάξω ελεύθερο χρόνο για βόλτες στη φύση, για παιχνίδια, για να βρεθώ ξανά με τον εαυτό μου, με τον άντρα μου και να διαβάσω επιτέλους τα δυο τελευταία βιβλία του Lazlo Krasznahorkai!
Ξεκίνησα επιτέλους να ξαναβλέπω θέατρο! Κάνω ξανά σχέδια για ταξίδια.
Φιλοδοξώ να γραφτώ πάλι στο κολυμβητήριο, να φροντίσω λίγο παραπάνω τον εαυτό μου και τους αγαπημένους μου.
…Περιμένω να βρω τη δύναμη να ζητήσω συγγνώμη εκεί που οφείλω, να προστατεύσω αυτά που κατέκτησα και να διεκδικήσω πιο δυναμικά όσα ονειρεύομαι και λαχταρώ.
***
Αυτή τη στιγμή δυο θεατρικά έργα που έχω γράψει παρουσιάζονται στη σκηνή, και έχω τη χαρά να παίζω σε αυτά:
-«Το κήτος», σε σκηνοθεσία Θανάση Ακοκκαλίδη, παίζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη στον BIOS, και
-«Ένας ελέφαντας στο δωμάτιο», σε σκηνοθεσία Μιχάλη Κοιλάκου, παίζεται Σαββατοκύριακα και καθημερινές εορτών, στη Μουσική Βιβλιοθήκη του Συλλόγου οι Φίλοι της Μουσικής, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
