Του Παναγιώτη Μήλα
Στην αγαπημένη γειτονιά του Κουκακίου και στον ιδιαίτερο πολιτιστικό χώρο τεχνών, το «Κ4» – που έχει αρχίσει να κερδίζει το θεατρόφιλο κοινό – είχα γνωρίσει, ποιο σωστά είχα απολαύσει, την ερμηνεία του Δημήτρη Μπούρα στην παράσταση «Κατ’ οίκον παράδοση», από την καλλιτεχνική ομάδα Άλμπατρος. Αυτό συνέβη τον Δεκέμβριο του 2023.
Τον Απρίλιο του 2022, τον είχα δει στο έργο της Λούλας Αναγνωστάκη «Η πόλη», σε σκηνοθεσία του Ένκε Φεζολλάρι.
Τον Νοέμβριο του 2023 ο Μπούρας έπαιξε στη σκηνή του θεάτρου Arroyo και στο έργο του Χρήστου Χρυσόπουλου «Ο Βομβιστής του Παρθενώνα».
Τον Απρίλιο του 2024 ερμήνευσε τον ρόλο του Σορίν στο έργο «Άλλα για τον Γλάρο δε γνωρίζω», στο θέατρο «Ρεκτιφιέ».
Ενώ τον Μάιο του 2024 ήταν εξαιρετικός ερμηνεύοντας τον Φενού στο έργο «Κέννυ και Φενού», στο Studio Μαυρομιχάλη.
Φέτος ο Δημήτρης Μπούρας σκηνοθετεί το έργο της Βασιλικής Μπούρα «As Above So Below» στον Χώρο Τεχνών «Κ4».
Με αυτή την αφορμή συναντηθήκαμε ένα απόγευμα στο Κουκάκι και μιλήσαμε γι’ αυτήν παράσταση…
***
ΔΗΜΗΤΡΗ, ποιο είναι το θέμα της νέας παράστασης που ανεβάζεις στον «Χώρο Τεχνών Κ4»;
*Νομίζω πως αυτό κυρίως που με απασχολεί είναι πως ο άνθρωπος παλεύει με όλο του το είναι, σε κάθε κατάσταση, να επιβιώσει, να τη βγάλει καθαρή. Και πως το αφήγημα πάντα θα αλλάζει ανάλογα με τον αφηγητή. Την καθαρή αλήθεια μιας κατάστασης πολλές φορές είναι αδύνατον να την ξέρεις.
ΣΕ ΕΧΟΥΜΕ δει ως ηθοποιό σε αρκετές δουλειές μέχρι σήμερα. Τι σε κάνει να πας στη θέση του σκηνοθέτη;
*Πιστεύω ότι με κάνει η ανάγκη να κάνω κάτι καθαρά δικό μου, που να με απασχολεί προσωπικά χωρίς να χρειαστεί να με λογοκρίνω ή να φοβηθώ κάτι. Ήθελα να προσπαθήσω να μοιραστώ κάτι ολότελα δικό μου.
ΥΠΗΡΞΕ κάτι που αξίζει να μας πεις γιατί σε παρακίνησε να ασχοληθείς με τη σκηνοθεσία;
*Πάντα έκανα εικόνες και σκέψεις στο κεφάλι μου για το πώς θα μπορούσα να πω μια ιστορία. Υπάρχουν τόσα είδη και νομίζω δεν πρέπει να μπαίνουμε εύκολα σε καλούπια. Η τέχνη είναι πειραματισμός και αυτό είναι κυρίως που θέλω και εγώ να κάνω. Να πειραματιστώ, να δοκιμάσω νέους τρόπους και να μπορέσω να πω πολλές, πάρα πολλές ιστορίες τη καθεμία διαφορετικά από την προηγούμενη.
ΜΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ συνεργασία. Η αδελφή σου έγραψε το θεατρικό έργο και εσύ ανέλαβες τη σκηνοθεσία. Σημειώσατε «Χ» ή μίλησέ μας για την εμπειρία αυτή.
*Ξεκάθαρο σημειώσατε «Χ» θα πω. Πήρα μια σκηνή της και της ζήτησα να την εξελίξω, ξεκίνησε χαλαρά και με συζήτηση και δουλειά δημιουργήσαμε μαζί κάτι φρέσκο και ολότελα δικό μας. Σίγουρα πάντα θα υπάρχουν διαφωνίες, αλλιώς τι αδέρφια θα ήμασταν αλλά μπορώ με σιγουριά να πω ότι ήταν μια απίστευτη συνεργασία.
ΞΕΡΩ ότι είσαι ένας σκληρά εργαζόμενος άνθρωπος. Τι σημαίνει κάνω παράσταση στην Αθήνα το 2025, χωρίς επιχορήγηση και χωρίς παραγωγό;
*Σημαίνει ότι δεν μπορείς να σταματήσεις να είσαι ένας σκληρά εργαζόμενος άνθρωπος ποτέ. Πρέπει να δουλέψεις για να πραγματοποιήσεις το όνειρό σου. Βέβαια αυτό σου δίνει και την ελευθερία τού να μην έχεις κανέναν να σου πει πώς να το κάνεις ή να σε περιορίσει. Και μου αρέσει αυτό, είναι ένας πολύ δύσκολος χώρος αλλά είμαι εδώ για να διεκδικήσω τη θέση μου σε αυτόν καθαρά με τον δικό μου τρόπο.
ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ να χαρακτηρίσω κολεκτίβα το «Κ4», αν δεν ανήκε σ’ έναν άνθρωπο. Πάντως είναι ένας χώρος δημιουργίας που κάνει στην άκρη τα θέατρα με τα «δύσκολα» ενοίκια. Χρειάζονται λες αυτοί οι χώροι;
*Τέτοιοι χώροι είναι αστείρευτες πηγές δημιουργίας. Πλέον στο χώρο είμαστε μια παρέα καλλιτεχνών και φίλων με κοινό όραμα και αισθητική και παλεύουμε να δημιουργούμε συνέχεια νέα πράγματα. Είναι μοναδικό να υπάρχουν τέτοιοι χώροι και να δίνεται η ευκαιρία σε νέες ομάδες και παιδιά να πειραματιστούν, να εκφραστούν και να συνδιαλλαγούν. Η τέχνη είναι συνάντηση και ανταλλαγή και αυτό πρέπει να ισχύει κυρίως για εμάς τους καλλιτέχνες μεταξύ μας, να αγκαλιάζουμε το νέο και να έχουμε σύμπνοια, να συμπορευόμαστε και να δημιουργούμε χώρους για να το κάνουμε με τους δικούς μας όρους.
ΠΟΙΟ είναι το στοίχημα με την πρώτη σου σκηνοθετική δουλειά;
*Το βασικότερο είναι να πω μια ιστορία και αυτή να προκαλέσει έστω μια συζήτηση, είτε θετική είτε αρνητική. Ξεκάθαρη αποτυχία για μένα θα είναι να φύγει ο κόσμος και να μην έχει τίποτα να πει. Αλλά δεν είμαι εδώ μόνο και μόνο για τα καλά, είναι ένα πρώτο ρίσκο και όπως και να πάει θα είναι ένα τεράστιο μάθημα για μένα.
ΔΗΜΗΤΡΗ, σε ευχαριστώ πολύ για τη σύντομη αλλά άκρως ουσιαστική συνομιλία που είχαμε.
*Κι εγώ ευχαριστώ το Catisart για τη φιλοξενία.
***
«As above So Below». Μια δυσλειτουργία πτήσης από τον Δημήτρη Μπούρα στο «Κ4», στο Κουκάκι