Ο Χούλιο Κορτάσαρ γράφει για τη γάτα στο διήγημά του «Πώς παραγκωνιζόμαστε»:
«Κάθε γάτα είναι τηλέφωνο, αλλά και κάθε άνθρωπος είναι κακομοίρης. Τρέχα γύρευε τώρα τι εξακολουθούν να μας λένε, τι δρόμους μάς δείχνουν· όσο για μένα, το μόνο που κατάφερα ήταν να συνθέσω στο κανονικό μου τηλέφωνο τον αριθμό του πανεπιστημίου στο οποίο εργάζομαι και να ανακοινώσω σχεδόν συνεσταλμένα την ανακάλυψή μου. Περιττό να προσθέσω τη σιωπή σαν κατεψυγμένη ταπιόκα με την οποία το μήνυμά μου έγινε δεκτό από τους επιστήμονες που απαντούν σε τέτοιου είδους τηλεφωνήματα». / Κάποιος Λούκας – Χούλιο Κορτάσαρ
Ο Χούλιο Κορτάσαρ (Βρυξέλλες, 1914 – Παρίσι, 1984) είναι μείζων Αργεντινός συγγραφέας, μαζί με τον Χόρχε Λουίς Μπόρχες και τον Ερνέστο Σάμπατο, και ασφαλώς ο σημαντικότερος της νοτιοαμερικανικής διασποράς. Έγραψε διηγήματα, μυθιστορήματα (το Κουτσό θεωρείται ένα από τα σπουδαιότερα του 20ού αιώνα), ποιήματα, δοκίμια και θεατρικά έργα. Στα ελληνικά έχουν εκδοθεί τα βιβλία του (αλφαβητικά):
Η αντίπερα όχθη (Bibliothèque), Aξολότλ και άλλα διηγήματα (Πάπυρος), Άπαντα τα θεατρικά (Bibliothèque), Το βιβλίο του Μανουέλ (Κέδρος), Τα βραβεία (Καστανιώτης), Ιστορίες των κρονόπιο και των φάμα (Ύψιλον), Κουτσό (opera), Ο κυνηγός (Απόπειρα), Ο λόγος της αρκούδας (Πάπυρος), Μπρέντα Ρότσα, τόσο βίαια γλυκιά (Αλφειός), Τα μυστικά όπλα (Απόπειρα), Οκτάεδρο (Ύψιλον), Όλες οι φωτιές η φωτιά (Ύψιλον), Η σύνθλιψη των σταγόνων (Bibliothèque).
