Art collection

home
blog
Art collection

«Ελάτε μαζί μας μια βόλτα»: Έκθεση του Ανέκδοτου Αρχείου του Νικόλα Άσιμου

19 Μαρτίου 2019 Art collection Αποστολή σε φίλο Εκτύπωση

«Ελάτε μαζί μας μια βόλτα». Έκθεση του Ανέκδοτου Αρχείου του Νικόλα Άσιμου πραγματοποιείται από 3 – 15 Μαΐου 2019 στο BIOS Ρομάντσο.

Ο Νικόλας Άσιμος τις πρώτες πρωινές ώρες της 17ης Μάρτη 1988, “έφυγε” για μια ατελείωτη ΒΟΛΤΑ, κι όσο κι αν ζήτησε (στα τελευταία σημειώματά του) από μας, …λέει χαρακτηριστικά: ‘’παρακαλώ τους δημοσιογράφους κι άλλους έξυπνους να μην ασχοληθούν μαζί μου γιατί δεν ξέρουν’’, πολλοί πια, αφιερώνουμε χρόνο και μελάνι, γι’ αυτόν.
31 χρόνια μετά κι ο Νικόλας υπάρχει, μέσα από τα τραγούδια του, τη δυναμική των στίχων του, και πολλές ιστορίες γύρω απ’ τη ζωή του.
31 χρόνια μετά, και για ΠΡΩΤΗ φορά, θα εκτεθεί στο κοινό το ΑΡΧΕΙΟ του Νικόλα. Μακριά από ιστορίες και φήμες, παρά μόνο το ίδιο το χειρόγραφο υλικό, θα “μιλήσει” για τον Άσιμο.
Από τις 3 έως τις 15 Μαΐου 2019, θα πραγματοποιηθεί στο ΡΟΜΑΝΤΣΟ η προαναγγελθείσα έκθεση.
Με αφορμή το αρχείο, 12 εικαστικοί καλλιτέχνες θα δημιουργήσουν και εκθέσουν έργα, στον πρώτο όροφο του κτηρίου, με τα οποία πραγματεύονται κοινωνικούς προβληματισμούς τού τότε σε σχέση με το σήμερα, ενώνουν τη εποχή του με τη δική μας, και εν τέλει μας καλούν σε μια βόλτα.
Μια βόλτα που θα ολοκληρωθεί με συναυλίες τις δύο πρώτες μέρες της έκθεσης: Μανώλης Κουτσονάνος -από την παράδοση στην jazz-, Mode Plagal, Δημήτρης Πουλικάκος,Vasilis Giaslakiotis–Dretta, Γιώργος Μπίλλιος, Guests: Φοίβος Δεληβοριάς, Γιάννης Ζουγανέλης, Adetayo & Kabasele. (Το τελικό πρόγραμμα είναι υπό διαμόρφωση).
Το αρχείο περιλαμβάνει: χειρόγραφα του Νικόλα, γνωστά του τραγούδια-την ώρα που τα φτιάχνει, με διορθώσεις, λάθη, διαφορετικοί στίχοι, ΑΝΕΚΔΟΤΑ τραγούδια και στίχους, χειρόγραφες σκέψεις του σε πολλά θέματα, καταγγελίες, αφίσες συναυλιών, πλούσιο φωτογραφικό υλικό τα τελευταία του σημειώματα και πολλά άλλα.
Το αρχείο μου έχει παραχωρήσει για τις ανάγκες τις έκθεσης, η οικογένεια Ασημόπουλου, με τη σύμφωνη γνώμη της κόρης του Νικόλα.
Σας προσκαλώ λοιπόν, ελάτε μαζί μας μια βόλτα.

Φώτης Καραγεωργίου
Εικαστικός καλλιτέχνης – διοργανωτής της έκθεσης

Πληροφορίες

Διευθυντής Διοργάνωσης: Φώτης Καραγεωργίου
Υπεύθυνος Συναυλιών: Λουκάς Δημητρέλος- Beton 7 Artradio
Υπεύθυνη Επικοινωνίας/ Βοηθός Παραγωγής: Χρύσα Ματσαγκάνη
Παραγωγή: Entertain.gr

Bios – Ρομάντσο
Αναξαγόρα 3, Αθήνα | τηλ. 216 7003325

Διάρκεια Έκθεσης:
Παρασκευή 3 Μαΐου – Τετάρτη 15 Μαΐου 2019
(Παρασκευή 3 & Σάββατο 4 Μαΐου θα πραγματοποιηθούν συναυλίες)

Facebook Page
https://www.facebook.com/NikolasAsimosArchive/?modal=admin_todo_tour

Δημόσιες σχέσεις & Επικοινωνία Παράστασης
Χρύσα Ματσαγκάνη
E: chrysamtg@gmail.com

Περισσότερα

Dodekanisos Seaways 2018. Η Ελλάδα σε εικόνες

18 Μαρτίου 2019 Art collection Αποστολή σε φίλο Εκτύπωση

Μέσα από 300 εικόνες 60 ερασιτεχνών φωτογράφων μπορούμε να δούμε το άλλο πρόσωπο της Ελλάδας. Το πρόσωπο της δημιουργίας και της ήρεμης δύναμης. Εντυπωσιακές εικόνες προβάλλουν με τον καλύτερο τρόπο τις απαράμιλλες φυσικές ομορφιές αποτυπώνοντας παράλληλα στιγμές από την καθημερινή ζωή των νησιωτών μας. Στον «9ο Διαγωνισμό φωτογραφίας» για το έτος 2018, τον οποίο διοργανώνει η Dodekanisos Seaways από το 2010.

Το πρώτο βραβείο απέσπασε ο Γιώργος Καραχάλιος, με τη φωτογραφία «Λίμνη Αλυκή» στη Λήμνο (Η βασική εικόνα του θέματός μας).

Δεύτερο βραβείο στον Νίκο Καντιμοίρη για τη φωτογραφία «Ένας μικρός παράδεισος» στη Χάλκη.

Το τμήμα Marketing και η διοίκηση της Dodekanisos Seaways συγχαίρουν όσους απέσπασαν βραβείο ή έπαινο και όσους συμμετείχαν στον διαγωνισμό και καλούν κάθε ενδιαφερόμενο να δηλώσει συμμετοχή για τον 10ο διαγωνισμό 2019 με θέμα «Άνθρωπος-Φύση-Πολιτισμός στα νησιά του Αιγαίου».

Το δεύτερο βραβείο απέσπασε ο Νίκος Καντιμοίρης με τη φωτογραφία «Ένας μικρός παράδεισος» στη Χάλκη.
Το τρίτο βραβείο πήρε η φωτογραφία του Σωτήρη Σιάπκα με θέμα «Ξεκινώντας το παραγάδι» στην Κάλυμνο.
Το βραβείο κοινού πήρε η φωτογραφία του Βασίλη Καϋμενάκη με θέμα «Μεσαιωνικό Φεστιβάλ Κρητηνίας» στη Ρόδο.

Τρίτο βραβείο, στον Σωτήρη Σιάπκα για τη φωτογραφία του με θέμα «Ξεκινώντας το παραγάδι» στην Κάλυμνο.

Έπαινο απέσπασαν 16 φωτογραφίες και συγκεκριμένα:

Ανέζα Πάληου, Χρυσαφένιος αμμόλοφος Πρασονήσι, Ρόδος
Σουζάνα Ουέτζ, Kastri Island Kefalos, Κως
Λουκάς Γιασιράνης, Διασχίζοντας το Αιγαίο, Ρόδος
Φίλιππος Φιλίππου, Ακτή Μιαούλη, Ρόδος
Ευαγγελία Τζιόλα, Μοναχικός Ταξιδιώτης, Κουφονήσια
Γιώργος Καραχάλιος, Απόγευμα στο χωριό, Λήμνος
Νίκος Καντιμοίρης, Άγιος Μάρκος Κατταβιά, Ρόδος

Γιώργος Καραχάλιος, Dama-Dama, Λήμνος
Σοφία Καραγιάννη, Caretta-Caretta, Καστελόριζο
Σοφία Καραγιάννη, Nisyrian Twilight, Νίσυρος
Φίλιππος Φιλίππου, Πρασονήσι, Ρόδος

Βραβείο κοινού στον Βασίλη Καϋμενάκη για τη φωτογραφία του με θέμα «Μεσαιωνικό Φεστιβάλ Κρητηνίας» στη Ρόδο.

Νίκος Καντιμοίρης, Άγιος Παύλος, Ρόδος
Βάια Γάλλου, Και η φύση ημέρεψε, Σαντορίνη
Ιωάννης Γκουτζιαντάμης, Η Αγία Αικατερίνη με θέα τη Σαρία, Κάρπαθος
Βάια Γάλλου, Κατεβαίνοντας στον Παράδεισο, Σαντορίνη
Νίκος Καντιμοίρης, Το καμπανάκι του Αγίου Παύλου, Ρόδος.

Περισσότερα

Αφιέρωμα στον λογοτέχνη αρχιτέκτονα Πάνο Ν. Τζελέπη στην Οικία Κατακουζηνού

17 Μαρτίου 2019 Art collection Αποστολή σε φίλο Εκτύπωση

Το λογοτεχνικό έργο του Πάνου Τζελέπη – «Ιστορίες του νταή-Σταβρή» και «Ένας νταής» – παρουσιάζεται το Σάββατο 6 Απριλίου 2019 (12:30 – 14:30), στην Οικία Κατακουζηνού.

Στο αφιέρωμα, η Νίκη Σταυρίδη θα διαβάσει χαρακτηριστικές ιστορίες από τα βιβλία του Πάνου Τζελέπη, «Ιστορίες του νταή-Σταβρή» και «Ένας νταής» και η Βικτωρία Τάσκου θα συνοδέψει με το ούτι συν-δημιουργώντας με τη μουσική την ανάγνωση των κειμένων.

Σάββατο 6 Απριλίου 2019
12:30 – 14:30
Ο χώρος θα ανοίξει στις 12:00

Είσοδος Ελεύθερη

Ο αρχιτέκτονας, λόγιος και ευπατρίδης Πάνος Τζελέπης του Νικολή (1894 Πόλη -1976 Αθήνα), πέρα από το αρχιτεκτονικό έργο και τα βιβλία του για την ελληνική λαϊκή και άλλη αρχιτεκτονική, εξέδωσε σε προχωρημένη ηλικία και δύο βιβλία με λογοτεχνικό περιεχόμενο, τα οποία αφορούν τη γενέτειρά του Κωνσταντινούπολη και τους λαϊκούς ανθρώπους της. Θέλησε, με μια σειρά από ιστορίες που μοιράζονται στις δύο αυτές εκδόσεις, να αποτυπώσει χαρακτηριστικά του βίου και του ήθους τους. Πρόκειται για τα βιβλία «Ιστορίες του νταή-Σταβρή από την εποχή των σουλτάνων» που εκδόθηκε το 1965 και «Ένας νταής» που εκδόθηκε το 1971, και τα δύο με δαπάνη του ίδιου του συγγραφέα. Τα βιβλία αυτά χάθηκαν μέσα στις περιπέτειες και τις αλλαγές που ζούσε η Ελλάδα κατά τις δεκαετίες ’60, ’70 και μετά. Ξεχάστηκαν. Το πρώτο από τα δύο κατά καλή τύχη επανεκδόθηκε το 2003 και έτσι ο Πάνος Τζελέπης και η γλαφυρή διήγησή του έφτασε μέχρι ένα σύγχρονό μας κοινό.
Στα βιβλία του περιγράφει την ανθρωπογεωγραφία ενός τόπου γνώριμου που ωστόσο άλλαξε ριζικά, όπως λέει ο ίδιος στον πρόλογο του ενός βιβλίου.
Περιγράφει έναν κόσμο που, αν και περασμένος, εξακολουθεί παρ’ όλα αυτά να φτάνει ζωντανός και οικείος σε εμάς.

Βιογραφικά

Νίκη Σταυρίδη, μεγαλωμένη στην Κωσταντινούπολη. Μεταφραστικό έργο: Δεν έχω πατρίδα έχω τον τόπο μου – Ρωμιοί της Πόλης της Νουρντάν Τουρκέρ (εκδ. Πατάκης 2018). Συγγραφικό έργο: Μικρές αστόλιστες ιστορίες, εκδόσεις της Εστίας 2018.
Βικτωρία Τάσκου, απόφοιτος του Τμήματος Μουσικών Σπουδών της Αθήνας, παίζει και διδάσκει ούτι στο μουσικό σχολείο Ιλίου. Η μελέτη της έχει ως επίκεντρο τη μουσική της Κωνσταντινούπολης, ασχολείται με τη σύνθεση και είναι μέλος του μουσικού σχήματος «Νέδα».

Χώρος

Οικία Κατακουζηνού
Λεωφ. Βασ. Αμαλίας 4
5ος όροφος

Απαραίτητη η κράτηση θέσης:

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ

Επεξήγηση
Για κρατήσεις θέσεων παρακαλούμε πολύ να τις κλείνετε με τον ακόλουθο τρόπο:
Συμπληρώστε τον αριθμό εισιτηρίων καθώς και τα στοιχεία σας.
Με την αποστολή θα λάβετε ένα επιβεβαιωτικό email με τα στοιχεία σας
καθώς και τον αριθμό εισιτηρίων που έχετε κλείσει.
Τα εισιτήρια θα τα παραλάβετε από την Οικία την ημέρα της εκδήλωσης με την ταυτότητά σας και το email επιβεβαίωσης.
Σε περίπτωση που κάποια παράσταση έχει εξαντληθεί, δεν θα μπορέσετε να προχωρήσετε σε αγορά εισιτηρίων.
Τέλος για τη διευκόλυνσή σας για κάθε παράσταση αναγράφουμε και τις διαθέσιμες θέσεις που έχουν μείνει.
Προσθέστε το info@katakouzenos.gr στις επαφές σας και μην παραλείψετε να ελέγξετε το φάκελο ανεπιθύμητης αλληλογραφίας.
Εάν δεν λάβετε σχετικό email με τα στοιχεία της κράτησής σας εντός 24 ωρών παρακαλούμε επικοινωνήστε μαζί μας.

Περισσότερα

Στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Ιδρύματος Γουλανδρή στην Άνδρο αφιέρωμα στον Ντίκο Βυζάντιο

17 Μαρτίου 2019 Art collection Αποστολή σε φίλο Εκτύπωση

Ο Ντίκος (Κωνσταντίνος) Βυζάντιος (Αθήνα, 1924 – Μαγιόρκα Ισπανίας, 10 Αυγούστου 2007) ήταν κορυφαίος Έλληνας ζωγράφος και εκπρόσωπος της Σχολής του Παρισιού.

Το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή, στην Άνδρο, γιορτάζοντας τα 40 χρόνια από την ίδρυσή του κάνει ένα μεγάλο αφιέρωμα στον διάσημο Έλληνα ζωγράφο, από τις 30 Ιουνίου 2019 έως και τις 22 Σεπτεμβρίου 2019.

Γεννήθηκε στην Αθήνα και ήταν γιος του Περικλή Βυζάντιου, γνωστού ζωγράφου της εποχής, και της Ευφροσύνης Σκουμπουρδή. Από την πλευρά του πατέρα του καταγόταν από παλιά φαναριώτικη οικογένεια ενώ από την πλευρά της μητέρας του από την οικογένεια Κουντουριώτη. Συγκεκριμένα ήταν δισέγγονος του Δημητρίου Πατρινού, δημάρχου Πατρέων και βουλευτή, τρισέγγονος του Δημήτριου Βούλγαρη, πρωθυπουργού της Ελλάδας, και τετρασέγγονος του Λάζαρου Κουντουριώτη, γερουσιαστή και πλοιοκτήτη.

Έλαβε τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής από τον πατέρα του, Περικλή Βυζάντιο. Σε νεαρή ηλικία έγινε δεκτός στη Σχολή Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Αθηνών και το 1945 στάλθηκε με υποτροφία του Γαλλικού Ινστιτούτου στο Παρίσι για σπουδές. Εκεί γνωρίστηκε και συνεργάστηκε με τον ζωγράφο Δημήτρη Γαλάνη, με τον καλλιτέχνη Αρόν καθώς και με τον κορυφαίο γλύπτη Τζακομέτι, με τον οποίο συνδέθηκε με στενή φιλία.

Από νωρίς αναγνωρίστηκε καλλιτεχνικά στη Γαλλία λαμβάνοντας καλές κριτικές. Έργα του πουλήθηκαν σε μουσεία ανά τον κόσμο μεταξύ των οποίων στο μουσείο του Λουξεμβούργου, στο μουσείο σύγχρονης τέχνης του Ντάλας, στην Εθνική Πινακοθήκη “Αλέξανδρος Σούτσος”, στο Μουσείο Μπενάκη κ.α.

Οι κύκλοι στους οποίους χωρίζεται το έργο του είναι τρεις:

-H Αφαίρεση (1945 – 1972), η οποία έκλεισε με την αναδρομική έκθεση στο μουσείο «Galliera», την οποία είχε προλογίσει ο Ευγένιος Ιονέσκο,

-Tα Σχέδια (1972 – 1981), τα οποία σχολίασε ο Μισέλ Φουκώ

-Kαι οι Μορφές (1981 – 2007), ανθρωποκεντρικές συνθέσεις και νεκρές φύσεις. Ουσιαστικά με την πρώτη του πορεία εισέρχεται σε έργα αφηρημένης ζωγραφικής ενώ με τη δεύτερη επιστρέφει στην παραστατικότητα των ασπρόμαυρων σχεδίων. Η τρίτη πορεία βρίθει από νεοπαραστατικές τάσεις με θέμα τη νεκρή φύση.

Κατά τη διάρκεια της ζωής του τιμήθηκε πολλάκις. Το 1989 τιμήθηκε από τη Γαλλική Δημοκρατία (επί υπουργίας Ζακ Λανγκ) ως Ιππότης των Τεχνών και των Γραμμάτων. Το 1990 η γαλλική κυβέρνηση τού απένειμε τον τίτλο του ιππότη και στη συνέχεια του «Αξιωματούχου των Τεχνών και των Γραμμάτων» (Officier des Arts et des Lettres).

Επτά χρόνια αργότερα (1997) διοργανώθηκε από τη γαλλική κυβέρνηση μεγάλη αναδρομική έκθεση στο μουσείο «Espace des Arts, Chalon sur Saone». Έργα του επίσης εκτίθενται στο Αρχοντικό Λάζαρου Κουντουριώτη, τα οποία έχουν δωρηθεί από τη Μαρίλενα Λιακοπούλου, αδελφή του καλλιτέχνη.

Ο Ντίκος Βυζάντιος ήταν παντρεμένος με την ποιήτρια Marie – Laure David. Από το 1946 διέμενε μόνιμα στο Παρίσι. Απεβίωσε στη Μαγιόρκα της Ισπανίας στις 7 Αυγούστου 2007.

***

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Ντίκος (Κωνσταντίνος) Βυζάντιος
«Ανεικονισμός και Παραστατικότητα»
Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης
Άνδρος
30 Ιουνίου – 22 Σεπτεμβρίου 2019

***

ΑΝΔΡΟΣ
Διεύθυνση
Οδός Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή
Χώρα, Άνδρος 845 00
Τηλέφωνο: 2282-022.444

***

ΣΤΑ ΙΧΝΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΜΑΤΙΑΣ
Ντοκιμαντέρ σε σενάριο και σκηνοθεσία της Πανδώρας Μουρίκη (παραγωγή ΕΤ 1 / ΕΡΤ), γυρισμένο στο Παρίσι, στην Αθήνα και στην Ύδρα.

ΕΔΩ ΜΕ ΕΝΑ “ΚΛΙΚ” ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ

Περισσότερα

Υάδες: 34 μικρογραφίες της Ελεάννας Μαρτίνου στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών

16 Μαρτίου 2019 Art collection Αποστολή σε φίλο Εκτύπωση

Η Ελεάννα Μαρτίνου παρουσιάζει στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών στο Θησείο, την ενότητα έργων Υάδες. Πρόκειται για 34 μικρογραφίες, όσα είναι αριθμητικά τα αστέρια που αποτελούν την ομάδα των Υάδων, που στην ελληνική μυθολογία σημαίνουν άστρα της βροχής. Η μεταμόρφωση των Υάδων σε αστερισμό, αποδίδεται στη θλίψη τους για το χαμό του αδελφού τους Ύαντα, πιθανότατα από τσίμπημα φιδιού. Μετά το θάνατό του, άρχισαν να κλαίνε ασταμάτητα από τη λύπη τους. Τότε οι Θεοί τις λυπήθηκαν και τις μεταμόρφωσαν σε αστέρια.
Η ενότητα ζωγραφικών έργων Υάδες, αποτελείται από σχέδια με μελάνι σε χαρτί μπαμπού. Η εικόνα προκύπτει από επάλληλες επιφάνειες, με μία διαδικασία κατά την οποία το νερό αποτελεί δομικό στοιχείο.

Η είσοδος είναι ελεύθερη την ημέρα των εγκαινίων και θα συνοδεύεται με παρατήρηση από το τηλεσκόπιο Δωρίδη στον λόφο της Πνύκας.

Επικοινωνία: Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών, 2103490160
Κέντρο επισκεπτών: www.facebook.com/visitorcenters
ergastiriomartinou@gmail.com

Η Ελεάννα Μαρτίνου γεννήθηκε το 1981 στην Αθήνα. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας (2000 – 2006) και ολοκλήρωσε το Μεταπτυχιακό Εικαστικών Τεχνών Αθήνας το 2009. Έχει κάνει κλασικές σπουδές πιάνου στο Ωδείο Αθηνών (1987-2003) και σεμινάρια ψυχοακουστικής και μουσικής τεχνολογίας στο τμήμα Μουσικών Σπουδών ΕΚΠΑ (2015-17). Έχει συμμετάσχει σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό. Εκπονεί διδακτορική διατριβή στο τμήμα εικαστικών τεχνών της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών Αθήνας (2018-). Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Αναλυτικά: www.eleannamartinou.com

Αστρο-χαρτογραφίες

Γιατί πρέπει να έχει κάποιο σκοπό το σύμπαν; Το θέμα της ύπαρξης σκοπού στο Σύμπαν είναι επινόηση του ανθρώπινου μυαλού, και δεν έχει κανένα νόημα πέρα από το να ρίχνει φως στην ψυχολογία της ακαδημαϊκής έρευνας και των ακαδημαϊκών που κάνουν αυτή την έρευνα. Δεν πρέπει να αποδίδουμε στον υλικό κόσμο ανθρώπινες συμπεριφορές. Και μόνον η παρουσία του μαγευτικού σύμπαντος, έτσι που κρέμεται εκεί, χωρίς κανέναν απολύτως σκοπό, είναι μεγαλειώδης.
Peter Atkins, On being (Oxford University press, 2011), σελ. 19

Look at the stars! look, look up at the skies!
O look at all the fire-folk sitting in the air!
The bright boroughs, the circle-citadels there!
Gerard Manley Hopkins, The Starlight Night
(Gerard Manley Hopkins, Poems and Prose, Penguin Classics, 1985)

Οι «Υάδες» αποτελούν την τελευταία ενότητα έργων της Ελεάννας Μαρτίνου που δημιουργήθηκε το διάστημα 2015-2018. Χαρακτηριστικό τους γνώρισμα είναι η διαλεκτική σχέση ανάμεσα στο τυχαίο και στο μη τυχαίο της σύνθεσής τους.

Μέσω της αλληλεπίδρασης των υλικών που χρησιμοποιεί, χαρτί μπαμπού, νερό, ακρυλικά και μελάνι, δημιουργεί πολλαπλές επιφάνειες χρώματος. Σε αυτές τις αφηρημένες συνθέσεις, που μπορούν να ιδωθούν ως αποτυπώσεις της ωκεάνιας κοχλάζουσας ενέργειας του σύμπαντος, κυριαρχεί το χρώμα.

Πάνω στην επιφάνεια του χαρτιού, η δημιουργός ακολουθώντας μια ευέλικτη και λιτή ζωγραφική διαδικασία, που κυριαρχείται από την παρατήρηση της συμπεριφοράς των υλικών, μεταγράφει φανταστικούς αστερισμούς. Η τύχη έχει θεμελιώδη ρόλο στο αποτέλεσμα. Λειτουργεί σαν μαέστρος πάνω στις χρωματικές παρτιτούρες της εικαστικού. Οι μικρές διαστάσεων ακουαρέλες θα μπορούσαν να είναι οι ζωγραφικές σημειώσεις της περίφημης αρχής της αβεβαιότητας του Χάιζενμπεργκ. Η συγκεκριμένη θεωρία της Κβαντομηχανικής υποστηρίζει πως η τύχη κυβερνά ορισμένα φυσικά φαινόμενα. Οι ίδιες αρχικές συνθήκες δεν δίνουν το ίδιο αποτέλεσμα. Στον κόσμο των πολλαπλών συμπάντων τα έργα της Ελεάννας Μαρτίνου είναι πολλαπλές εκδοχές του αρχικού συμβάντος, της στιγμής που συναντά το πινέλο την επιφάνεια του χαρτιού.

Οι χαρτογραφίες αποτελούν τον κεντρικό άξονα της εικαστικής παραγωγής της καλλιτέχνιδας. Σε αντίθεση με τους έντονα αυστηρούς, πυκνούς και επιθετικούς «αστικούς» της χάρτες των προηγούμενων ετών οι νέοι αυτοί ιδιότυποι αστρικοί χάρτες διέπονται από μια αέρινη ευαισθησία. Οι «Υάδες» φανερώνουν έναν λυρισμό και ως ζωγραφικά ποιήματα «μιλούν» για ανθρώπινες εμπειρίες, συναισθήματα βαθιά και ειλικρινή βιώματα. Καταγράφουν εσωτερικές αναζητήσεις. Είναι εκφάνσεις της πραγματικότητας και ιδιάζουσες αναφορές σε έναν ιδεατό κόσμο.

Με εργαλείο τη «συμβολική όραση», την εικόνα δηλαδή που «βλέπει» μόνο ο ποιητής ως υπαρκτή, η Ελεάννα Μαρτίνου κατορθώνει να αποδώσει εικαστικά το μακρινό και απρόσιτο στις ανθρώπινες αισθήσεις σύμπαν. Το άχρωμο, άχρονο και αιώνιο έξω αποκρυπτογραφείται στις αρμονικές ζωγραφικές της συνθέσεις. Μέσα από το παιχνίδισμα των χρωματικών πυκνώσεων και αραιώσεων συντελούνται οι μορφές της προσωπικής της κοσμογονίας. Η διαρκής ανακάλυψη νέων αστερισμών στη ζωγραφική επιφάνεια συγκινεί και ξαφνιάζει.
Μπροστά στο άγνωστο που μας περιβάλει κάθε στιγμή, τα έργα λειτουργούν ως ερωτηματικά προκαλώντας και αφυπνίζοντας το δημιουργικό ένστικτο και τη φαντασία μας. – Νίκη Παπασπύρου, ιστορικός τέχνης

Πληροφορίες

ΥΑΔΕΣ | ατομική έκθεση Ελεάννα Μαρτίνου
Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών, λόφος Νυμφών, Θησείο

Εγκαίνια: Σάββατο 6 Απριλίου, 18.00 έως 20.00

Διάρκεια: 6 Απριλίου έως 31 Μαΐου 2019

Επιμέλεια: Νίκη Παπασπύρου, ιστορικός τέχνης

Οργάνωση: Φιόρη-Αναστασία Μεταλληνού, αστροφυσικός

Περισσότερα

The scrambled papers theory (Η θεωρία των κωδικοποιημένων χαρτιών): Νέα ατομική έκθεση του Κωνσταντίνου Πάτσιου

15 Μαρτίου 2019 Art collection Αποστολή σε φίλο Εκτύπωση

Η έκθεση The scrambled papers theory (Η θεωρία των κωδικοποιημένων χαρτιών) του Κωνσταντίνου Πάτσιου θα παρουσιαστεί στην γκαλερί alma Contemporary Art Gallery, από τις 28 Μαρτίου έως τις 4 Μαΐου 2019.
Ο Κωνσταντίνος Πάτσιος τιτλοφορεί τη νέα του δουλειά «The Scrambled Papers theory». Αν το ασυνείδητο δομείται ως γλώσσα, η αντιπαράθεση των “κωδικοποιημένων χαρτιών” του, δομεί έναν νέο επικοινωνιακό κώδικα.
Η διττή ερμηνεία του τίτλου είναι επίσης ένα παίγνιο, μια έμμεση αναφορά στο Αβγό, ως συγκερασμού της υλικότητας της τέχνης με τη γεύση, και ως αρχέτυπου της δημιουργίας και της γέννησης. «Το εικαστικό μου έργο έχει να κάνει με τη δημιουργία ενός άλλου σώματος», αναφέρει ο καλλιτέχνης. «Στο σύνολο του έργου μου υπάρχει μια ψυχαναλυτική διάσταση, και εμμονή με την αυτόματη γραφή. Η δουλειά μου έχει να κάνει με τη δόμηση του τυχαίου. Όλα τα μικρά χάρτινα σπαράγματα τοίχων της πόλης και στιγμών της ίδιας μου της ζωής μεταμορφώνονται σε μια υπερπραγματικότητα που αντλεί τη δύναμή της από το ασυνείδητο, υιοθετεί την άναρχη, ελεύθερη δόμησή του, εκφράζει επιθυμίες και φόβους μέσα από τη γλώσσα των συμβόλων, και αναδύεται μέσα από τη λογική του ονείρου, εκεί όπου όλα είναι πιθανά».
Η ιστορικός τέχνης Λουίζα Καραπιδάκη σημειώνει για την έκθεση: «Ο Κωνσταντίνος Πάτσιος παρουσιάζει την τελευταία ενότητα των έργων του, κυρίως κολλάζ με μικτές τεχνικές και επιζωγραφήσεις. Αυτή τη φορά επιλέγει καμβάδες μεγάλων διαστάσεων. Του δίδεται έτσι η δυνατότητα να αξιοποιήσει τις μορφοπλαστικές του αξίες, συνδυάζοντας δεξιοτεχνικά έτοιμες εικόνες με τις δικές του επεμβάσεις και συνθέσεις. Επιμένει να χρησιμοποιεί αναγνωρίσιμα μοτίβα από κλασικά έργα της ιστορίας της τέχνης, αλλά με τις προσθήκες και τις αναμείξεις τους αποδίδει νέες παραστατικές αξίες. Πρόσωπα, τοπία και σύμβολα, αναγνωρίσιμα ή υπαινικτικά εμπλουτίζονται με τις ζωγραφικές του παρεμβάσεις και παραπέμπουν σε ιστορικές αναφορές, επινοούν σχολιασμούς ή δημιουργούν συμβολικές αλληγορίες. Πολλά είναι και τα αυτοβιογραφικά στοιχεία που παραθέτει, χρησιμοποιώντας ακόμα και προσωπικά αντικείμενα ως σημείο αναφοράς και ημερολόγιο.
Ο ίδιος χαρακτηρίζει τη δουλειά του ως «καταβύθιση στο ασυνείδητο» γιατί επαναλαμβάνει συστηματικά το μαύρο στοιχείο ως έκφραση του ασυνείδητου, του ονείρου, του απόλυτου κενού, του τέλους, του θανάτου. Αποτελεί επίσης φόρο τιμής στους Γερμανούς ρομαντικούς του 18ου αιώνα, που έφεραν στο φως τα ασυνείδητα φαινόμενα, όπως τα καταπιεσμένα συναισθήματα, τις αυτόματες δεξιότητες, τις κρυφές φοβίες και τις επιθυμίες.
Ο Πάτσιος συνεχίζει με την αναγνωρίσιμη γραφή του να πλάθει νέες αντικειμενικές πραγματικότητες, α-χρονες και να τις μετατρέπει σε εντυπωσιακές εικαστικές διατυπώσεις με πολυδιάστατο περιεχόμενο».

Ο Κωνσταντίνος Πάτσιος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1977. Σπούδασε Οικονομικά και Δίκαιο στο Πανεπιστήμιο του Πειραιά και στην Grand école de commerce του Poitiers στη Γαλλία. Έπειτα σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών ζωγραφική με τους Γ. Ψυχοπαίδη και Μ. Σπηλιόπουλο, γλυπτική με τον Ν. Τρανό και στη συνέχεια στο Rhode Island school of design, Providence, USA.
Έχει πραγματοποιήσει 8 ατομικές και συμμετείχε σε πληθώρα ομαδικών εκθέσεων στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Επιλεκτικά αναφέρονται: “The lost Parthenon”, ατομική έκθεση, επιμέλεια Λεώνη Γαβρία, Gallery Melkart Paris, (Απρίλιος 2016). “Μedea” ατομική έκθεση, Positions art fair Berlin, Alma gallery (Oκτώβριος 2015). “The Twisted Odyssey”, ατομική έκθεση Underdog gallery, επιμέλεια Μικαέλα Βεργώτη, Λονδίνο (Ιούνιος 2015), Blender gallery, Αθήνα (Απρίλιος 2015), “The Divine Comedy”, Fizz Gallery, ατομική έκθεση, επιμέλεια Αλέξιος Παπαζαχαρίας, Αθήνα (Απρίλιος 2010. ReMap 2, “Sugar Mao” επιμέλεια Μαρίνα Φωκίδη, Αθήνα (2011).

Πληροφορίες

Γκαλερί alma Contemporary Art Gallery

The scrambled papers theory

Aτομική έκθεση του Κωνσταντίνου Πάτσιου

Εγκαίνια:
Πέμπτη 28 Μαρτίου, 19:30
Διάρκεια:
28/3 – 4/5/2019

Επιμέλεια:
Λουίζα Καραπιδάκη

Υψηλάντου 24, Κολωνάκι
10676, Αθήνα
τηλ./fax: +302114003160
almagallery@gmail.com
www.galleryalma.com

Περισσότερα

Έργα που αναδεικνύουν το ύφασμα του καναπέ: Μια ομαδική έκθεση που κλείνει το μάτι στο κοινό

15 Μαρτίου 2019 Art collection Αποστολή σε φίλο Εκτύπωση

Σύμφωνα με το βιβλίο «Η Ελληνική Τέχνη από το Α έως το Ω», οι σκληροπυρηνικοί του εικαστικού κόσμου δεν εγκρίνουν τα «έργα τα οποία, αντί να προβληματίζουν τον θεατή, αναδεικνύουν το ύφασμα του καναπέ».
Η Αλεξάνδρα Κολλάρου, επιμελήτρια και συγγραφέας του βιβλίου, καλεί 18 καλλιτέχνες, που ξεχωρίζει για την εικαστική τους ιδιαιτερότητα, να δημιουργήσουν έργα με αφετηρία αυτήν τη φράση.

Η ομαδική έκθεση παρουσιάζεται στο «9 ΕΝΝΕΑ», μεταξύ 28 Μαρτίου – 20 Απριλίου 2019.
Φυσικά, ο τίτλος της έκθεσης κλείνει το μάτι στο κοινό. Τι είναι λοιπόν στην περίπτωσή μας τα «έργα που αναδεικνύουν το ύφασμα του καναπέ»;

Έργα που θέλεις να ζήσεις μαζί τους. Έργα που βλέποντας τα καταλαβαίνεις ότι είναι έργα τέχνης. Επίσης, τα έργα που προτιμάει συνήθως ο κόσμος που δε διαθέτει Phd στην ιστορία της Τέχνης και δικό του εικαστικό Ίδρυμα. Θα μπορούσαμε να τα πούμε «προσιτά» έργα; Πολλοί επαγγελματίες του εικαστικού χώρου αποστρέφονται αυτήν την ιδέα. Θεωρούν ότι υποβιβάζει το υψηλό κάλεσμα της τέχνης, η αποστολή της οποίας είναι να θέτει σκληρά ερωτήματα και να προβληματίζει. Είναι μια άποψη. Μία άλλη άποψη είναι ότι η τέχνη πρέπει να εκφράζει ιδέες και να εμπεριέχει συναισθήματα, και οφείλει να τα μεταφέρει με άμεσο και κατανοητό τρόπο. Αλλιώς δεν είναι τέχνη, είναι κάτι άλλο.
Οι περισσότεροι βλέπουμε τον προσωπικό μας χώρο σαν καταφύγιο. Περνάμε πολύ μεγάλο μέρος της ζωής μας σε αυτόν και επιλέγουμε προσεκτικά τι αποτελεί κομμάτι του περιβάλλοντός μας· σίγουρα θέλουμε να εκφράζει τον χαρακτήρα μας, να συμπληρώνει το όραμα μας «προσθέτοντας» – ομορφιά συνήθως, με τον τρόπο που ο καθένας από εμάς την αντιλαμβάνεται. Αυτό φυσικά ισχύει και για την τέχνη που επιλέγουμε. Η αλήθεια είναι ότι ο μέσος άνθρωπος δεν ενδιαφέρεται να διαβάσει συνοδευτικό κείμενο 17 σελίδων για να καταλάβει τι θέλει να πει ένα έργο. Ούτε θέλει να βάλει στον τοίχο του μία τσαλακωμένη διαφάνεια με ένα κομμάτι σελοτέιπ, αδιαφορώντας απόλυτα αν «το έργο εξερευνά την επίδραση του δυτικού καπιταλισμού στην ψυχοσύνθεση του σύγχρονου αστού». Και κάτι ακόμη: η τέχνη είναι πολύτιμη για πολλούς λόγους – συγκινεί, ομορφαίνει, εμπνέει, διευρύνει τους ορίζοντες μας, ευφραίνει και αγαλλιάζει την ψυχή. Πού πήγαν αυτές οι ιδιότητες;

Με αυτά τα δεδομένα, η έκθεση δεν παρουσιάζει έργα που προβληματίζουν τον θεατή με κατά φαντασίαν ρητορικά ερωτήματα και υποθετικά μετά-σχόλια. Παρουσιάζει αισθητικά δυνατά έργα τέχνης, έργα που θα σταθείς μπροστά τους και θα ανασάνεις, που θα σε προσελκύσουν με την ιδιαιτερότητά τους, ίσως θα σου δημιουργήσουν ένα χαμόγελο στα χείλη. Έργα που έχουν πολλά να πουν αλλά δεν εκβιάζουν την προσοχή – αντίθετα έχουν βρει τον τρόπο να μεταφέρουν το μήνυμά τους άμεσα.
Τα έργα πατάνε στην ιστορία της τέχνης, αντλούν αναφορές από το παρελθόν και το σήμερα, έχουν αφετηρίες που ενίοτε είναι περίπλοκες· έχουν το πολυπόθητο “κόνσεπτ”, αλλά είναι ανοιχτά σε ερμηνεία χωρίς να φωνάζουν ή να επιβάλουν συγκεκριμένες ιδέες φορτικά. Ο θεατής είναι ελεύθερος να ανακαλύψει το έργο μόνος του και να αποφασίσει τι θέλει να πάρει από αυτό.
Η «Φονική γυναίκα» του Shepard Fairey, τα λουλούδια της Ιόλης Ξιφαρά, τα αρκουδάκια-τοτέμ του Ιάκωβου Βολκώβ, τα υποβλητικά τοπίο-πορτρέτα της Δήμητρας Μαρούδα, η «Sierva Maria de Todos los Angeles» της Ισμήνης Μπονάτσου, είναι μερικά μόνο από τα έργα που καλούν το κοινό να δημιουργήσει τη δική του σχέση μαζί τους.

Οι καλλιτέχνες δημιούργησαν τα έργα αυτά με πάθος και γνώση για το αντικείμενό τους και τα παραδίδουν στον κόσμο για να ξεκινήσει η καινούργια τους ζωή, μέσα από μία συνομιλία χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Η έκθεση σού προτείνει να μη φοβηθείς την τέχνη, να έρθεις κοντά της και να την απολαύσεις.

Η τέχνη ανήκει σε όλους.

Παρουσιάζουν έργα οι καλλιτέχνες: Γιάννης Βαλυράκης, Ιάκωβος Βολκώβ (ΝΑR), Κωνσταντίνος Βραζιώτης, Νίκος Γιαβρόπουλος, Ελένη Καραδήμου, Γιάννης Καρδάσης, Ντίνα Κουμπούλη, Γιώργος Λυντζέρης, Δήμητρα Μαρούδα, Ισμήνη Μπονάτσου, Ιόλη Ξιφαρά, Φώτης Πεχλιβανίδης, Κώστας Σπανάκης, Μαρία Σπυράκη, Αριάδνη Στροφύλλα, John Bicknell, Paraskevi, Shepard Fairey

Πληροφορίες

Έργα που αναδεικνύουν το ύφασμα του καναπέ
#kanapes
Διεύθυνση: Χώρος Τέχνης «9 ΕΝΝΕΑ», Κέας 9, Πλατεία Κολιάτσου
Εγκαίνια έκθεσης: Πέμπτη 28 Μαρτίου 2019, 20:00
Διάρκεια έκθεσης: 29 Μαρτίου – 20 Απριλίου 2019
Ώρες λειτουργίας: Τρίτη –Παρασκευή, 18:00 – 20:30, Σάββατο 12:00 – 15:30, και κατόπιν ραντεβού
Επιμέλεια: Αλεξάνδρα Κολλάρου
Διοργάνωση: artAZ
info@artaz.gr
www.artaz.gr

Περισσότερα

Εκλάπη μεγάλης αξίας πίνακας του Πίτερ Μπρέγκελ του νεότερου από εκκλησία της Ιταλίας

14 Μαρτίου 2019 Art collection Αποστολή σε φίλο Εκτύπωση

Ένας πίνακας του Φλαμανδού ζωγράφου Πίτερ Μπρέγκελ (ή Μπρίγκελ) του νεότερου, εκλάπη από μια εκκλησία στην Ιταλία. Οι κλέφτες χρησιμοποίησαν ένα σφυρί για να σπάσουν την προθήκη στην οποία φιλοξενούνταν το έργο «Η Σταύρωση», σε ένα από τα παρεκκλήσια της εκκλησίας της Santa Maria Maddalena στην πόλη Καστελνουόβο Μάγκρα της Λιγουρίας. Η κλοπή έγινε αντιληπτή το πρωί της Τετάρτης. Ο δήμαρχος, Ντανιέλε Μόντεμπέλο, δήλωσε ότι η κλοπή ήταν ένα «σκληρό πλήγμα για την κοινότητα» που έχασε τον πίνακα. Το έργο εκτιμάται ότι αξίζει περισσότερα από 3 εκατομμύρια ευρώ και ήταν ένα από τα κύρια τουριστικά αξιοθέατα της πόλης των 8.500 κατοίκων. Εκτός από το αριστούργημα της φλαμανδικής τέχνης, η εκκλησία περιέχει γλυπτά από το διάσημο μάρμαρο Καράρα που χρησιμοποίησε ο Ιταλός αναγεννησιακός καλλιτέχνης Μιχαήλ Άγγελος. Η αστυνομία δήλωσε ότι υπάρχουν δύο ύποπτοι. οι οποίοι ωστόσο φέρονται να διέφυγαν με ένα όχημα και πραγματοποιείται έλεγχος του υλικού από τις κάμερες σε από την πόλη και την ευρύτερη επαρχία. Ο Πίτερ Μπρέγκελ ο νεότερος, ήταν ο γιος του διάσημου ζωγράφου Πίτερ Μπρέγκελ του πρεσβύτερου ο οποίος θεωρήθηκε ένας από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες της Φλαμανδικής και Ολλανδικής Αναγέννησης. Ο Πίτερ Μπρέγκελ ο νεότερος ζούσε ως επί το πλείστον από την αντιγραφή των έργων του πατέρα του. Το έργο «Η Σταύρωση» είναι μια ελαιογραφία του 17ου αιώνα.

***

Van Dyck Pieter Brueghel the Younger.

Ο Πίτερ Μπρίγκελ ο νεότερος (φλαμανδικά: Pieter Brueghel de Jongere, αναγραφόμενος και ως Pieter Bruegel de Jongere (πριν το 1616 ανέγραφε το όνομά του ως “Brueghel”, ενώ μετά το 1616 ως “Breughel”), 1564 ή 1565 – 10 Οκτωβρίου 1636, ήταν Φλαμανδός ζωγράφος γνωστός για τα πολυάριθμα αντίγραφα έργων του πατέρα του Πίτερ Μπρίγκελ του πρεσβύτερου αλλά και τις δικές του πρωτότυπες συνθέσεις. Η μεγάλη παραγωγικότητα του εργαστηρίου του, τόσο για την εγχώρια όσο και για τις αγορές του εξωτερικού, συνέβαλε στην εγκαθίδρυση της διεθνούς αναγνώρισης του έργου του πατέρα του.

Παραδοσιακά ο Πίτερ Μπρίγκελ ο νεότερος έφερε το προσωνύμιο “de helse Brueghel” (= ο Μπρίγκελ της κόλασης) γιατί πιστευόταν ότι ήταν ο δημιουργός μερικών πινάκων με απεικονίσεις φωτιάς και παράξενων εικόνων. Οι πίνακες αυτοί σήμερα έχουν αποδοθεί στον αδελφό του Γιαν Μπρίγκελ τον πρεσβύτερο.

Βιογραφία

Ο Πίτερ Μπρίγκελ ο νεότερος γεννήθηκε στις Βρυξέλλες και ήταν ο μεγαλύτερος γιος του διάσημου ζωγράφου του 16ου αιώνα Πίτερ Μπρίγκελ του πρεσβύτερου και της Μάικεν Κούκε φαν Ελστ, θυγατέρας του ζωγράφου Πίτερ Κούκε φαν Ελστ. Ο πατέρας του απεβίωσε το 1569, όταν ο Πίτερ ήταν μόλις 5 ετών. Ύστερα από τον θάνατο και της μητέρας του το 1578 ο Πίτερ, μαζί με τον μικρότερο αδελφό του Γιαν Μπρίγκελ τον πρεσβύτερο και την αδελφή τους Μαρί, πήγαν να ζήσουν με τη γιαγιά τους Μάικεν Φερχούλστ, χήρα του ζωγράφου Πίτερ Κούκε φαν Ελστ. Η γιαγιά τους ήταν γνωστή μικρογράφος. Σύμφωνα με τον πρώιμο Φλαμανδό βιογράφο του 17ου αιώνα Κάρελ φαν Μάντερ, η Μάικεν Φερχούλστ ήταν πιθανόν η πρώτη “διδασκάλισσα” των δύο εγγονών της.

Η οικογένεια Μπρίγκελ μετοίκησε στην Αμβέρσα κάποια στιγμή μετά το 1578 και ο Πίτερ πιθανόν να συμμετείχε στο εργαστήριο του τοπιογράφου Χίλλις φαν Κόνινξλοο. Ο Δάσκαλός του εγκατέλειψε την Αμβέρσα το 1585 και τα αρχεία της περιόδου 1584/1585 της Συντεχνίας του Αγίου Λουκά της πόλης εμφανίζουν τον Πίτερ ως ανεξάρτητο “Δάσκαλο” (όπου αναγράφεται ως “Peeter Brugel”).

Στις 5 Νοεμβρίου 1588 ο Πίτερ νυμφεύτηκε την Ελίζαμπετ Χόντελετ (Elisabeth Goddelet). Το ζευγάρι απέκτησε επτά παιδιά, κάποια από τα οποία πέθαναν σε μικρή ηλικία. Ένας από τους γιους του, που ονομάστηκε Πίτερ Μπρίγκελ ΙΙΙ έγινε επίσης ζωγράφος. Ο Πίτερ Μπρίγκελ είχε σε λειτουργία ένα μεγάλο εργαστήριο στην Αμβέρσα, το οποίο παρήγαγε κυρίως φθηνά αντίγραφα των έργων του πατέρα του για την τοπική αγορά ή για εξαγωγή. Παρά ταύτα, συχνά αντιμετώπιζε οικονομικές δυσχέρειες, πιθανόν επειδή έπινε. Είχε τουλάχιστον εννέα μαθητές, ανάμεσα στους οποίους οι Φρανς Σνάιντερς και Άντριες Ντάνιελς.

Ο Πίτερ Μπρίγκελ απεβίωσε στην Αμβέρσα, σε ηλικία 72 ετών.

Το έργο του

Ο Πίτερ Μπρίγκελ ο νεότερος ζωγράφισε τοπία, θρησκευτικά θέματα, παροιμίες και σκηνές από το χωριό. Οι σκηνές καθημερινής ζωής των χωρικών δίνει έμφαση στη γραφικότητα και θεωρείται από ορισμένους ότι τους λείπει η λεπτότητα και ο ανθρωπισμός που διέκρινε τους πίνακες του πατέρα του. Ο ίδιος αλλά και το εργαστήριό του ήταν παραγωγικότατοι αντιγραφείς των πιο διάσημων έργων του Πίτερ Μπρίγκελ του πρεσβύτερου. Το όνομα και το έργο του ήταν ξεχασμένα κατά τον 18ο και τον 19ο αιώνα, όταν “ανακαλύφθηκε” εκ νέου κατά το πρώτο ήμισυ του 20ού αιώνα.

Πρωτότυπα έργα

Ο Πίτερ Μπρίγκελ ο νεότερος δημιούργησε πρωτότυπα έργα, κατά κύριο λόγο στο ύφος του πατέρα του, τα οποία είναι δυναμικά, τολμηρά, με λαμπερά χρώματα και προσαρμοσμένα στο ύφος του 17ου αιώνα. Μια από τις πιο επιτυχημένες συνθέσεις του είναι Ο Δικηγόρος του Χωριού (ορισμένες φορές αποκαλείται και Το γραφείο του φοροσυλλέκτη, Η πληρωμή της δεκάτης, Ο Δικηγόρος Κακών Υποθέσεων ή Το γραφείο του Γραμματέα). Οι διαφορετικοί τίτλοι του πίνακα δείχνουν ότι είχε ερμηνευτεί κατά πολλούς τρόπους τον 17ο αιώνα. Πιθανόν ο τίτλος που του ταιριάζει καλύτερα είναι Ο Δικηγόρος του Χωριού, καθώς το πρόσωπο που κάθεται πίσω από το γραφείο φέρει δικηγορικό πίλο, ενώ η συλλογή των φόρων δεν γινόταν συνήθως σε παρόμοιους χώρους, ενώ τα χαρτιά και οι τσάντες στο γραφείο μοιάζουν με αυτά που απαιτούνται για την υποβολή αιτημάτων και θεσπισμάτων. Η εικόνα παρουσιάζει, επίσης, χωρικούς να παρατάσσονται κρατώντας δώρα, όπως κοτόπουλα και αβγά για να ευχαριστήσουν τον Δικηγόρο, κάτι που συνέβαινε συχνά, ενώ οι πληρωμές της δεκάτης γίνονταν σε σιτηρά. Ο πίνακας απεικονίζει το ενδιαφέρον του δημιουργού αλλά και την προσεκτική του παρατήρηση της ζωής του χωριού. Το εργαστήριό του παρήγαγε πολλά αντίγραφα του πίνακα σε διαφορετικές διαστάσεις. Υπάρχουν 19 υπογεγραμμένες και χρονολογημένες παραλλαγές του έργου αυτού (κατά την περίοδο 1615 – 1622) ανάμεσα σε περίπου 25 πρωτότυπα και 35 παραλλαγές υπό αμφισβήτηση.

Μια ακόμη πρωτότυπη σύνθεση του Μπρίγκελ του νεότερου είναι Η Νύφη της Πεντηκοστής, η οποία είναι γνωστή σε τουλάχιστον πέντε αυτόγραφες παραλλαγές. Ένα από τα αντίγραφα ως πρόσφατα ήταν στην κατοχή του Μητροπολιτικoύ Μουσείου Τέχνης της Νέας Υόρκης. Ο πίνακας απεικονίζει το φλαμανδικό έθιμο της επιλογής και στέψης μιας “βασίλισσας” κατά την εβδομάδα μετά την Πεντηκοστή. Ο εορτασμός εστιάζει γύρω από ένα λουλούδι που έκοψαν τα παιδιά από τα χωράφια. Ο πίνακας είναι σαφώς διακριτός τόσο σε ύφος όσο και σε χρώμα από τις εργασίες του πατέρα του: Χρησιμοποιεί ζωηρά χρώματα, με πολύ κόκκινο βερμιγιόν (ζωηρό κόκκινο), πλούσιο γαλαζοπράσινο στις μορφές και μπλε στον ουρανό. Τα χρώματα εμφανίζουν ενότητα τόνων, χαρακτηριστική του 17ου αιώνα. Εμφανίζει επίσης ενότητα τόσο στη σχεδίαση όσο και στη σύνθεση.

Μια ακόμη πρωτότυπη σύνθεση του Μπρίγκελ του νεότερου είναι οι τέσσερις μικροί κυκλικοί πίνακες (tondos) που αντιπροσωπεύουν τις Τέσσερις Εποχές στον Ποταμό (και οι τέσσερις σήμερα στην Εθνική Πινακοθήκη Πράγας). Καθώς το ύφος του δεν εξελίχθηκε από αυτό της πρώιμης σταδιοδρομίας του, είναι δύσκολο να χρονολογηθούν αυτά τα έργα.

Σε μερικές περιπτώσεις δεν είναι σαφές αν κάποιο έργο είναι πρωτότυπη σύνθεση του Μπρίγκελ του νεότερου ή αντίγραφο χαμένου έργου του πατέρα του.

Αντιγραφές

Εκτός από τους πίνακες που δημιούργησε ως δικές του συνθέσεις, ο Μπρίγκελ ο νεότερος αντέγραψε και τις διάσημες συνθέσεις του πατέρα του, μέσω μιας τεχνικής που ονομάζεται “ξεσήκωμα με σκόνη”. Αυτή η μεγάλης κλίμακας δραστηριότητα έγινε δυνατό να πραγματοποιηθεί χάρη στο μεγάλο, καλά οργανωμένο εργαστήριό του. Σύγκριση ορισμένων αντιγράφων με τα πρωτότυπα αποκαλύπτει διαφορές, τόσο από άποψη χρωμάτων όσο και παραλείψεις – ή προσθέσεις – ορισμένων λεπτομερειών. Αυτό ίσως σημαίνει ότι ο αντιγραφέας ξανάφτιαξε ορισμένα τμήματα ή ότι βάσισε τα αντίγραφά του σε χαρακτικά των πρωτότυπων παρά στα ίδια τα πρωτότυπα. Ο Μπρίγκελ ο νεότερος συχνά έφτιαχνε πίνακες από τα σχέδια του πατέρα του, περιλαμβανομένων και σχεδίων για χαρακτικά.

Καθώς δεν είχε πάντα πρόσβαση στους πρωτότυπους πίνακες του πατέρα του, συχνά βασιζόταν σε σχεδιάσματα των πατρικών εργασιών για να παραγάγει τα αντίγραφά του. Είχε επίσης πρόσβαση στα, χαμένα σήμερα, σχεδιάσματα και ενδιάμεσα “χαρτόνια” (cartoons) του πατέρα του, τα οποία μετέφερε σε πάνελ με την τεχνική “ξεσηκώματος με σκόνη”. Το έργο του συχνά είναι η μόνη πηγή γνώσης για έργα του πατέρα του, που σήμερα θεωρούνται χαμένα.

Τα θέματα των αντιγραμμένων έργων καλύπτουν ολόκληρο το θεματικό φάσμα των έργων του Μπρίγκελ του πρεσβύτερου, περιλαμβανομένων και εξειδικευμένων θρησκευτικών συνθέσεων τόσο σε μικρή όσο και σε μεγάλη κλίμακα. Πρωταρχικά είναι τα θέματα του πατέρα του σχετικά με παροιμίες και σκηνές με χωρικούς.

Ένα από τα πλέον συχνά αντιγραμμένα έργα του πατέρα του ήταν το Χειμωνιάτικο τοπίο με παγοδρόμους και παγίδα για πουλιά. Το έργο αυτό αναπαράχθηκε από τον Πίτερ τον νεότερο και το εργαστήριό του τουλάχιστον 60 φορές. Από τα αντίγραφα αυτά, 10 είναι υπογεγραμμένα και 4 φέρουν χρονολογική σήμανση (1601, 1603, 1616 και 1626). Άλλο δημοφιλές έργο του Πίτερ του πρεσβύτερου ήταν Η Προσκύνηση των Μάγων στο Χιόνι, από το οποίο ο Μπρίγκελ ο νεότερος και το εργαστήριό του δημιούργησαν περίπου 30 αντίγραφα.

Από το εργαστήριο παράχθηκαν επίσης όχι λιγότερα από 25 αντίγραφα της σύνθεσης του πρεσβύτερου Ο Άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής προσευχόμενος, το πρωτότυπο του οποίου πιστευόταν ότι ήταν χρονολογημένο το 1566 – σήμερα στο Μουσείο Καλών Τεχνών Βουδαπέστης. Μερικά από τα αντίγραφα υπάρχουν σε μουσεία όπως το Μουσείο Ερμιτάζ στην Αγία Πετρούπολη, το Βασιλικό Μουσείο Καλών Τεχνών της Αμβέρσας, το Εθνικό Μουσείο της Κρακοβίας, το Rheinisches Landesmuseum Bonn στη Βόννη, το “Stedelijk Museum Wuyts-Van Campen en Baron Caroly” στο Λίερ του Βελγίου και το Μουσείο Καλών Τεχνών της Βαλανσιέν. Κάποια από τα αντίγραφα είναι χρονολογημένα και υπογεγραμμένα.

Η ποιότητα και ο μεγάλος αριθμός παραλλαγών που δημιούργησε ο Μπρίγκελ ο νεότερος υποδεικνύουν ότι είχε γνώση του πρωτότυπου του πατέρα του “από πρώτο χέρι”. Οι μελετητές υποστήριξαν ότι η αρχική εικόνα που δημιούργησε ο Μπρίγκελ ο πρεσβύτερος πρόσφερε ένα κωδικοποιημένο σχόλιο για τις θρησκευτικές συζητήσεις που μαίνονταν στις Κάτω Χώρες κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1560 και ότι αντιπροσώπευε ένα μυστικό κήρυγμα όπως τηρούνταν από τους προτεστάντες μεταρρυθμιστές της εποχής εκείνης. Ο Μπρίγκελ ο νεότερος άλλαξε ορισμένες λεπτομέρειες της αρχικής σύνθεσης του πατέρα του: Για παράδειγμα, μερικές παραλλαγές παραλείπουν μια αδιευκρίνιστη μορφή ενός γενειοφόρου άνδρα με μαύρη αμφίεση, ο οποίος στρέφεται προς τον θεατή. Η παράλειψη αυτή φαίνεται να επιβεβαιώνει τις εικασίες ότι η παρουσία του στην αρχική σύνθεση μόνο τυχαία δεν ήταν. Το διακριτό πρόσωπο αυτής της μορφής υποδεικνύει ότι πιθανόν να ήταν πορτρέτο, ίσως του ίδιου του καλλιτέχνη ή του πάτρωνα που είχε παραγγείλει τον πίνακα. Η μορφή του Χριστού είναι είτε αυτή του ανθρώπου με τα γκρίζα πίσω από τον αριστερό βραχίονα του Βαπτιστή ή αυτή του γενειοφόρου άνδρα στο άκρο αριστερό που έχει τα χέρια του σταυρωμένα. Η συνεχιζόμενη δημοφιλία του έργου, έναν αιώνα μετά τον θάνατο του Μπρίγκελ του πρεσβύτερου, όταν το θέμα όχι μόνον είχε χάσει τις πολιτικές του επιπτώσεις αλλά πήγαινε και ενάντια στο θρησκευτικό ρεύμα της εποχής, υποδεικνύει ότι υπήρχε μια πιο αισθητική προσέγγιση του θέματος. Η σύνθεση τότε φαίνεται ότι εκτιμείτο περισσότερο για την εκπροσώπηση της ανθρωπότητας σε όλη την ποικιλομορφία φυλών, τάξεων, την ιδιοσυγκρασία και στάσης ζωής.

Η μεγάλης κλίμακας παραγωγή αντιγράφων έργων του πατέρα του δείχνει ότι υπήρχε σημαντική ζήτηση γι’ αυτά. Ταυτόχρονα, τα αντίγραφα αυτά συνέβαλαν στην εκλαΐκευση του ύφους του Μπρίγκελ του πρεσβύτερου. Χωρίς τις αντιγραφικές εργασίες του γιου του, το κοινό δεν θα είχε πρόσβαση στα έργα του, τα οποία βρίσκονταν, ως επί το πλείστον, σε ιδιωτικές συλλογές της ελίτ, όπως η βασιλική συλλογή του Ροδόλφου Β΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στην Πράγα ή στη Συλλογή Φαρνέζε στην Πάρμα. Ταυτόχρονα, ο Μπρίγκελ ο νεότερος επέκτεινε το ρεπερτόριο του πατέρα του με δικές του επινοήσεις και παραλλαγές σε θέματα του πατέρα του.

Περισσότερα

Εικαστική έκθεση με θέμα «100 χρόνια από τη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου – Προσφυγιά η πληγή των λαών»

14 Μαρτίου 2019 Art collection Αποστολή σε φίλο Εκτύπωση

Ο Σύλλογος Ποντίων Ευόσμου «Παναγία Κρεμαστή» υπό την αιγίδα του Δήμου Θεσσαλονίκης διοργανώνει έκθεση πρωτότυπων εικαστικών έργων με θέμα «Προσφυγιά η πληγή των λαών» με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, στο φουαγιέ του Δημαρχείου Θεσσαλονίκης από τις 22 Μαρτίου έως και τις 5 Απριλίου 2019.

Στην έκθεση παρουσιάζονται ψηφιακές εκτυπώσεις μεγάλων διαστάσεων των πρωτότυπων έργων των καλλιτεχνών που αποτελούν την καλλιτεχνική ομάδα Fireart. Τα έργα αφορούν διαχρονικές εικόνες προσφυγιάς, στηριγμένες σε βιωματικές εμπειρίες και αφηγήσεις. Χρησιμοποιείται ένα εύρος υλικών και τεχνικών (σχέδιο, χρώμα, ψηφιακά μέσα). Συμμετέχουν οι καλλιτέχνες: Κατερίνα Βλαντώνη, Ανδριάννα Κουμεντάκου, Χρύσα Κοφίνα, Νεφέλη Κυριάκου, Ευπραξία Μπαντάζου, Χαράλαμπος Τουμπέκης, Πηγή Φασλά, Νάσος Χαλκίδης.

Στις μουσικοχορευτικές εκδηλώσεις συμμετέχουν με δρώμενα και παρουσιάσεις η χορευτική ομάδα «red nation» της σχολής χορού «prodancers studio» της Βερονίκης Τσουγκράνη, το εφηβικό χορευτικό τμήμα, το τμήμα εκμάθησης ποντιακής λύρας υπό τη διεύθυνση του χοροδιδάσκαλου και λυράρη Θωμά Μπαϊραχτάρη και η πρότυπη Παιδική Χορωδία του Συλλόγου.

Πριν από την έναρξη της έκθεσης διοργανώθηκε μαθητικός διαγωνισμός ζωγραφικής, όπου οι μικροί δημιουργοί αποτύπωσαν τις σκέψεις και τα αισθήματα που τους προκαλεί η προσφυγιά. Την αναζήτηση του νικητή/τριας ανέλαβε τριμελής κριτική επιτροπή, η οποία αποτελείται από ένα μέλος της διοίκησης του Συλλόγου Ποντίων Ευόσμου και από δυο μέλη της εικαστικής ομάδας «FireArt». Τα έργα των μαθητών θα παρουσιαστούν στην έκθεση ως εκθέματα ενώ η βράβευση των νικητών θα γίνει Σάββατο 30 Μαρτίου 2019, ώρα 19:00.

Τέλος, δύο ημερίδες πλαισιώνουν την έκθεση. Η πρώτη θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 31 Μαρτίου 2019 στις 11:30 και θέμα «Η προσφυγιά με τη ματιά ενός παιδιού». Η δεύτερη διοργανώνεται στις 5 Απριλίου 2019, τελευταία ημέρα της έκθεσης στις 18:00 με θέμα: «Καινοτόμες ιδέες για την προαγωγή της παράδοσης». Οι ημερίδες θα πραγματοποιηθούν στην αίθουσα «Μανώλης Αναγνωστάκης» του Δημαρχείου Θεσσαλονίκης.

Chrysa Kofina, “Waiting”, 40 x 50 cm, paper, acrylic paints and charcoal on canvas, 2019 – Χρύσα Κοφίνα, «Το καρτέρεμα», 40 x 50 cm, χαρτί, ακρυλικά και κάρβουνο σε καμβά, 2019

Πληροφορίες έκθεσης

«100 χρόνια από τη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου – Προσφυγιά η πληγή των λαών»
Έκθεση πρωτότυπων εικαστικών έργων

Από το Σύλλογο Ποντίων Ευόσμου «Παναγία Κρεμαστή»

Η προσφυγιά μέσα από την τέχνη

Εγκαίνια έκθεσης: Παρασκευή 22 Μαρτίου 2019, ώρα 19:00
Χώρος διεξαγωγής: Φουαγιέ Δημαρχιακού Μεγάρου Θεσσαλονίκης
Διάρκεια έκθεσης: 22 Μαρτίου – 5 Απριλίου 2019
Ώρες Λειτουργίας έκθεσης: 09:00-20:00. Ξεναγήσεις σχολείων τις καθημερινές κατόπιν συνεννόησης στα τηλέφωνα 6983434696 και 6932220709. Μέλη του Συλλόγου θα βρίσκονται τις καθημερινές στον χώρο της έκθεσης από τις 10 το πρωί έως τις 2 το μεσημέρι. Τα Σαββατοκύριακα και τις αργίες από τις 10 το πρωί έως τις 8 το βράδυ.

Είσοδος ελεύθερη
Υπό την αιγίδα του Δήμου Θεσσαλονίκης.

Andrianna Koumentakou, “Absense”, variable dimensions, digital printing, 2018 – Ανδριάννα Κουμεντάκου, «Απουσία», διαστάσεις μεταβλητές, ψηφιακή εκτύπωση, 2018

Ιστορικό του Συλλόγου Ποντίων Ευόσμου

Ο Σύλλογος Ποντίων Ευόσμου “Παναγία Κρεμαστή” ιδρύθηκε το 1980 από Ποντίους της β’ προσφυγικής γενιάς που είχαν εγκατασταθεί στον Εύοσμο στις δεκαετίες του 1960 και του 1970. Φέρει το όνομα του ιστορικού γυναικείου μοναστηριού Παναγία Κρεμαστή (περιοχή Ματσούκας του Πόντου), το οποίο ανήκε στην αρχαιότερη μονή του Πόντου, την Ιερά Μονή Αγ. Ιωάννη Βαζελώνα. Ο Σύλλογος, σήμερα ο παλαιότερος εν ενεργεία πολιτιστικός σύλλογος στον Εύοσμο, αφού πλησιάζει τα 39 χρόνια ζωής και δράσης, συνεχίζει να έχει ως μοναδικό και αποκλειστικό στόχο του την υλοποίηση των καταστατικών σκοπών του, δηλαδή τη διατήρηση, συνέχιση και ανάδειξη της λαογραφίας, του πολιτισμού και της ιστορίας του Ελληνισμού του Πόντου, καθώς και την κοινωνική και πολιτιστική προσφορά στην τοπική κοινωνία του Ευόσμου. Με τις καλλιτεχνικές εκδηλώσεις και τα παραδοσιακά δρώμενα τις εμφανίσεις των χορευτικών τμημάτων του, τις διαλέξεις και τις βιβλιοπαρουσιάσεις, με ένα πανελλήνιο συνέδριο εθνικής αυτογνωσίας, τις θεατρικές παραστάσεις, τις ανθρωπιστικές εκδηλώσεις βοήθειας και αλληλεγγύης, ο Σύλλογος Ποντίων Ευόσμου εκπροσωπεί επάξια, ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1980, και προβάλλει τόσο το προσφυγικό ποντιακό στοιχείο όσο και το Δήμο μας, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Περισσότερες πληροφορίες: http://www.pontioievosmou.gr/.

Charalampos Toumpekis, “Steps”, 21 x 29 cm, pencil on paper, 2019 – Χαράλαμπος Τουμπέκης, «Βήματα», 21 x 29 cm, μολύβι σε χαρτί, 2019

Η καλλιτεχνική ομάδα Fireart

Η καλλιτεχνική ομάδα Fireart ιδρύθηκε τον Ιανουάριο του 2019 από καλλιτέχνες που ζουν στη Θεσσαλονίκη και έχουν παρουσία στην Ευρώπη και αλλού, και διευρύνεται διαρκώς με τη συμμετοχή εικαστικών, μουσικών, χορευτών, performers και θεωρητικών της τέχνης.
Στόχος της καλλιτεχνικής ομάδας είναι ο επαναπροσδιορισμός του χρέους μας όχι απλά απέναντι στην τέχνη, αλλά απέναντι στο πρωτότυπό της, τη ζωή. Φιλοδοξεί να αποδώσει στην τέχνη τον πραγματικό κοινωνικό ρόλο της, να επέμβει στην πολιτική και πολιτιστική πραγματικότητα, να δώσει διέξοδο στους δημιουργούς που προβληματίζονται, να επικοινωνήσει με το πλατύ κοινό και να του δείξει το δρόμο για να αλλάξει την πραγματικότητα προς όφελός του. Για να γεννήσουν οι ωδίνες «έναν νέο κόσμο, στο μπόι των ανθρώπων και των ονείρων»· «για να ανθρωπέψει ο άνθρωπος».

Με βάση το παραπάνω σκεπτικό η ομάδα συμμετέχει στη δράση «Προσφυγιά, η πληγή των λαών» σε μια φάση όξυνσης του προσφυγικού – μεταναστευτικού προβλήματος, προκειμένου να αναδείξει το αυτονόητο δικαίωμα ανθρώπων – θυμάτων πολέμων, επεμβάσεων και αντιδραστικών καθεστώτων να αναζητήσουν μια ασφαλέστερη ζωή σε άλλες χώρες. Ωστόσο οριστική λύση στο πρόβλημα μπορεί να δοθεί μόνο εάν ο κάθε λαός στη χώρα του οργανωθεί και παλέψει για την ανατροπή του συστήματος, που γεννά πόλεμο, φτώχεια, προσφυγιά.

Τα έργα αφορούν διαχρονικές εικόνες προσφυγιάς, στηριγμένες σε βιωματικές εμπειρίες και αφηγήσεις. Χρησιμοποιείται ένα εύρος υλικών και τεχνικών (σχέδιο, χρώμα, ψηφιακά μέσα). Στην έκθεση τα έργα παρουσιάζονται σε ψηφιακές εκτυπώσεις μεγάλων διαστάσεων.

Nasos Chalkidis, “Six years old boy”, 210 x 240 cm, oil and ink on canvas, 2018 – Νάσος Χαλκίδης, «Εξάχρονο παιδί», 210 x 240 cm, λάδι και μελάνι σε καμβά, 2018

Βιογραφικά συμμετεχόντων

Η Κατερίνα Βλαντώνη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και σπούδασε στα Γιάννενα. Διδάσκει σε δομές μη τυπικής εκπαίδευσης ενηλίκων και αλλού. Ασχολείται με την παιδική ζωγραφική και τις παραδοσιακές φόρμες που φέρνουν κάτι από το παρελθόν και το μπολιάζουν στον παρόν.

Η Ανδριάννα Κουμεντάκου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1993 και τα τελευταία εφτά χρόνια ζει και δραστηριοποιείται στη Θεσσαλονίκη. Είναι απόφοιτη της σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου της Θεσσαλονίκης και τον τελευταίο χρόνο πραγματοποιεί μεταπτυχιακές σπουδές στο Τμήμα Τεχνών Ήχου και Εικόνας στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο με τίτλο «Οπτικοακουστικές Τέχνες στην Ψηφιακή Εποχή». Έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις και σε workshops. Ασχολείται με την ψηφιακή ζωγραφική, τη βίντεο τέχνη και τις εγκαταστάσεις.

Η Χρύσα Κοφίνα γεννήθηκε στα Τρίκαλα και ζει στη Θεσσαλονίκη. Είναι απόφοιτη του τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ με ειδίκευση στη ζωγραφική και κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό. Από το 2002 εργάζεται στη Μέση Εκπαίδευση. Έχει πάρει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Η Νεφέλη Κυριάκου είναι καλλιτέχνης που ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη. Αποφοίτησε από το Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ. το 2013. Αυτή τη στιγμή τελειώνει το μεταπτυχιακό της στη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ. στο τμήμα Αρχαιολογίας και Ιστορίας της Τέχνης. Το επίκεντρο στη δουλειά της είναι ο άνθρωπος και χρησιμοποιεί διάφορα υλικά όπως λάδια, σπρέι, παστέλ, χαρακτική-κολάζ κλπ. Έργα της έχουν εκτεθεί στην Ελλάδα και το εξωτερικό ( Βέλγιο, Ηνωμένες Πολιτείες, Βουλγαρία, Κύπρος).

Η Ευπραξία Μπαντάζου γεννήθηκε το 1993 στις Σέρρες. Είναι απόφοιτη της Σχολής Καλών Τεχνών της Φλώρινας, όπου φοίτησε παράλληλα στα εργαστήρια ζωγραφικής και χαρακτικής. Έχει συμμετάσχει σε εκθέσεις όπως: «Εικαστικές Τέχνες και Αντίσταση – Αντίσταση Τώρα», «Πόλεις (Α)όρατες-ακυβέρνητες-ανοχύρωτες», «Πρόσωπα 1946-1949».

Ο Χαράλαμπος Τουμπέκης ζει και εργάζεται στα Ν. Μουδανιά, ως εκπαιδευτικός. Είναι απόφοιτος του τμήματος Φυσικής του Α.Π.Θ. και απόφοιτος του Εικαστικού τμήματος της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ. Είναι μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου των Αποφοίτων της Σχολής Καλών Τεχνών Θεσσαλονίκης. Έχει πάρει μέρος σε εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Η Πηγή Φασλά σπούδασε ζωγραφική στο τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ. Συμμετείχε σε ομαδικές εκθέσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Είχε την εικαστική επιμέλεια των σκηνικών στην παιδική όπερα “Τρελαντώνης” του Κ.Θ.Β.Ε. καθώς και στην παράσταση “Το ελληνικό μονόπρακτο” σε συνεργασία με την θεατρική ομάδα “Γέφυρα”. Επίσης ασχολήθηκε με την εικονογράφηση παιδικών βιβλίων. Εργάζεται ως εκπαιδευτικός καλλιτεχνικών μαθημάτων στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Ο Νάσος Χαλκίδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών του ΑΠΘ και εργάζεται στη μέση εκπαίδευση. Έχει κάνει ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Pigi Fasla, “Seeking home”, 16 x 25 cm, dry pastels, 2019 – Πηγή Φασλά, «Αναζητώντας την πατρίδα», 16 x 25 cm, ξηρά παστέλ, 2019

Για τη μεγάλη έκθεση πρωτότυπων εικαστικών έργων

Ο Σύλλογος Ποντίων Ευόσμου “Παναγιά Κρεμαστή” ιδρύθηκε το 1980 από Ποντίους της β’ προσφυγικής γενιάς που είχαν εγκατασταθεί στον Εύοσμο στις δεκαετίες του 1960 και του 1970. Φέρει το όνομα του ιστορικού γυναικείου μοναστηριού Παναγία Κρεμαστή (περιοχή Ματσούκας του Πόντου), το οποίο ανήκε στην αρχαιότερη μονή του Πόντου, την Ιερά Μονή Αγ. Ιωάννη Βαζελώνα. Ο Σύλλογος, σήμερα ο παλαιότερος εν ενεργεία πολιτιστικός σύλλογος στον Εύοσμο, αφού πλησιάζει τα 39 χρόνια ζωής και δράσης, συνεχίζει να έχει ως μοναδικό και αποκλειστικό στόχο του την υλοποίηση των καταστατικών σκοπών του, δηλαδή τη διατήρηση, συνέχιση και ανάδειξη της λαογραφίας, του πολιτισμού και της ιστορίας του Ελληνισμού του Πόντου, καθώς και την κοινωνική και πολιτιστική προσφορά στην τοπική κοινωνία του Ευόσμου. Με τις καλλιτεχνικές εκδηλώσεις και τα παραδοσιακά δρώμενα τις εμφανίσεις των χορευτικών τμημάτων του, τις διαλέξεις και τις βιβλιοπαρουσιάσεις, με ένα πανελλήνιο συνέδριο εθνικής αυτογνωσίας, τις θεατρικές παραστάσεις, τις ανθρωπιστικές εκδηλώσεις βοήθειας και αλληλεγγύης, ο Σύλλογος Ποντίων Ευόσμου εκπροσωπεί επάξια, ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1980, και προβάλλει τόσο το προσφυγικό ποντιακό στοιχείο όσο και το Δήμο Κορδελιού Ευόσμου, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Στο σύλλογο λειτουργούν τα εξής τμήματα:
• Χορευτικά τμήματα Παιδιών, Εφήβων, Νέων και Ενηλίκων
• Τμήμα Μωμόγερων
• Πρότυπο τμήμα παιδικής ποντιακής χορωδίας
• Πρότυπο τμήμα αεροβικής γυμναστικής με ποντιακούς χορούς
• Τμήμα διδασκαλίας της ποντιακής διαλέκτου
• Τμήμα δανειστικής βιβλιοθήκης

Nefeli Kyriakou, “Let me come with you” (verse from the poem “Sonata of theMoonlight”), 70 x 100 cm, spray paints, oil pastels, dry pastels, pencil/ mixedtechnic, 2016 – Νεφέλη Κυριάκου, «Άφησέ με να ‘ρθω μαζί σου» (στίχος απ’ το ποίημα «Σονάτα του σεληνόφωτος»), 70 x 100 cm, σπρέυ, λαδοπαστέλ, ξηροπαστέλ,μολύβι/μεικτή τεχνική, 2016

Το πρόγραμμα της εικαστικής έκθεσης

Παρασκευή 22 Μαρτίου 2019, ώρα 19:00, φουαγέ δημαρχείου Θεσσαλονίκης
Εγκαίνια της Έκθεσης
Χαιρετισμοί από την Πρόεδρο του Συλλόγου κ. Κερογλίδου Θεοδώρα, από εκπρόσωπο του δήμου και από εκπρόσωπο της εικαστικής ομάδας «FireArt».
Απόδοση τραγουδιών από το εφηβικό χορευτικό του συλλόγου συνοδεία μουσικών του τμήματος εκμάθησης ποντιακής λύρας υπό τη διεύθυνση του χοροδιδασκάλου και λυράρη Θωμά Μπαϊραχτάρη.
Σύγχρονος χορός από την χορευτική ομάδα «rednation» της σχολής χορού «prodancersstudio» της Βερονίκης Τσουγκράνη.
Σάββατο 30 Μαρτίου 2019, ώρα 19:00, φουαγέ δημαρχείου Θεσσαλονίκης
Βραβεύσεις των νικητών του μαθητικού διαγωνισμού ζωγραφικής και απονομή αναμνηστικών συμμετοχής.
Απόδοση τραγουδιών από την πρότυπη Παιδική Χορωδία του Συλλόγου Ποντίων Ευόσμου «Παναγία Κρεμαστή».
Κυριακή 31 Μαρτίου 2019 ημερίδα, ώρα 11:30, δημαρχείο Θεσσαλονίκης, αίθουσα «Μανώλης Αναγνωστάκης»
ΘΕΜΑ: «Η προσφυγιά με τη ματιά ενός παιδιού»
Στην ημερίδα συμμετέχουν ο κ. Τζιάρας Κώστας, Ιστορικός, διδάκτορας του τμήματος Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ, ο κ. Χαλκίδης Νάσος, καθηγητής Μέσης Εκπαίδευσης, ζωγράφος, ο κ. Ευαγγελίδης Γιώργος, Ιστορικός, εργαζόμενος στην προστασία ασυνόδευτων ανήλικων προσφυγόπουλων και ο κ. Τερζίδης Γιάννης, καθηγητής Μέσης Εκπαίδευσης, διαπιστευμένος δάσκαλος της Ποντιακής διαλέκτου, συγγραφέας.
Παρασκευή 5 Απριλίου 2019 ημερίδα, ώρα 18:00, δημαρχείο Θεσσαλονίκης, αίθουσα «Μανώλης Αναγνωστάκης»
ΘΕΜΑ: «Καινοτόμες ιδέες για την προαγωγή της παράδοσης»
Στην ημερίδα συμμετέχουν ο κ. Ζουρνατζίδης Νίκος, χοροδιδάσκαλος, ερευνητής παραδοσιακών χορών, διετέλεσε υπεύθυνος του ποντιακού τμήματος του χορευτικού συγκροτήματος του θεάτρου «Δόρα Στράτου», έχει γράψει ένα βιβλίο με τίτλο: «Χορευτικές Διαδικασίες και Χοροί του Πόντου» το οποίο διδάσκονταν στα Τ.Ε.Φ.Α.Α. Σερρών, ο κ. Μωϋσίδης Κυριάκος, σπούδασε «Οργάνωση και Διοίκηση των Επιχειρήσεων» στο Πανεπιστήμιο Μακεδονία, απόφοιτος του Τμήματος Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού (Τ.Ε.Φ.Α.Α.) του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με ειδικότητα στους παραδοσιακούς χορούς, ο κ. Αμαραντίδης Γιάννης, κτηνίατρος, χορευτής, ενδυματολογικός σύμβουλος και πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του Κέντρου Μελέτης Παραδοσιακών Χορών «ΚΥΚΛΟΣ» που εδρεύει στη Θεσσαλονίκη, ο κ. Μουμουλίδης Σταύρος, καθηγητής Φυσικής Αγωγής, η κ. Αμοιρίδου Σοφία, καθηγήτρια Φυσικής Αγωγής.

Katerina Vlantoni, “Immigration”, 100 x 120 cm, acrylic paint and charcoal oncanvas, 2018 – Κατερίνα Βλαντώνη, «Προσφυγιά», 100 x 120 cm, ακρυλικό και κάρβουνο σε καμβά, 2018

Πληροφορίες συλλόγου

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΟΝΤΙΩΝ ΕΥΟΣΜΟΥ
«ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΡΕΜΑΣΤΗ»
ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΚΡΕΜΑΣΤΗΣ 18β ΕΥΟΣΜΟΣ
Τ.Κ. 56224 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
ΤΗΛ. 2310 775.346 – FAX 2310 770.410
e-Mail: panagia.kremasti@yahoo.gr
Skype: panagiakremasti
ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ: www.pontioievosmou.gr

Αρχική εικόνα:

Efpraxia Bantazou, “Untitled”, variable dimensions, digital processing and
coloring, 2019
Ευπραξία Μπαντάζου, «Άτιτλο», διαστάσεις μεταβλητές, ψηφιακή επεξεργασία
και επιχρωματισμός, 2019

Περισσότερα

«Έλληνες στην κορυφή του Έβερεστ» στις «Ημέρες Κινηματογράφου» Δροσιάς

13 Μαρτίου 2019 Art collection Αποστολή σε φίλο Εκτύπωση

Στο πλαίσιο του Προγράμματος «Ημέρες Κινηματογράφου», η Ομάδα Πολιτισμού της Δ.Κ. Δροσιάς του Δ. Διονύσου θα προβάλει το ντοκιμαντέρ «Έλληνες στην κορυφή του Έβερεστ» του Αντώνη Συκάρη. Ο δημιουργός θα βρίσκεται εκεί ώστε να μιλήσει στο κοινό για την εμπειρία του.

Καλλιτεχνική επιμέλεια: Κώστας Μαντάς

Επιμέλεια και ανάλυση ταινιών: Καίτη Λεκάκου

Δευτέρα 18 Μαρτίου 2019

«Έλληνες στην κορυφή του Έβερεστ» ντοκιμαντέρ του Αντώνη Συκάρη.

Η ταινία αναφέρεται στην ανάβαση των ορειβατών Αντώνη Συκάρη και Μάικ Ευμορφίδη στο Έβερεστ, 8.848 μ., που πραγματοποιήθηκε την Άνοιξη του 2017.

Στη μεγάλη περιπέτεια της ανάβασης με τις τόσο αντίξοες συνθήκες, φαίνεται έντονα η δύναμη του Ανθρώπου να ξεπεράσει τα όριά του για να φτάσει στην επιτυχία.

Κινηματογράφηση-Αφήγηση: Αντώνης Συκάρης /2017 /45’

Οι προβολές γίνονται στις 20.00’ στο Πολιτιστικό Κέντρο Δροσιάς, Γρ. Λαμπράκη 19.

Είσοδος ελεύθερη

Περισσότερα

Art collection

«Ελάτε μαζί μας μια βόλτα»: Έκθεση του Ανέκδοτου Αρχείου του Νικόλα Άσιμου

Dodekanisos Seaways 2018. Η Ελλάδα σε εικόνες

Αφιέρωμα στον λογοτέχνη αρχιτέκτονα Πάνο Ν. Τζελέπη στην Οικία Κατακουζηνού

Στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Ιδρύματος Γουλανδρή στην Άνδρο αφιέρωμα στον Ντίκο Βυζάντιο

Υάδες: 34 μικρογραφίες της Ελεάννας Μαρτίνου στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών

The scrambled papers theory (Η θεωρία των κωδικοποιημένων χαρτιών): Νέα ατομική έκθεση του Κωνσταντίνου Πάτσιου

Έργα που αναδεικνύουν το ύφασμα του καναπέ: Μια ομαδική έκθεση που κλείνει το μάτι στο κοινό

Εκλάπη μεγάλης αξίας πίνακας του Πίτερ Μπρέγκελ του νεότερου από εκκλησία της Ιταλίας

Εικαστική έκθεση με θέμα «100 χρόνια από τη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου – Προσφυγιά η πληγή των λαών»

«Έλληνες στην κορυφή του Έβερεστ» στις «Ημέρες Κινηματογράφου» Δροσιάς

Πρόσφατα Άρθρα

Ακολουθήστε μας :

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ

ΚΑΙΡΟΣ