10.4 C
Athens
Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου 2025

Άννα Ψαρρά: “Το γέλιο, ο χορός και η μουσική είναι το οξυγόνο μου”

Της Ειρήνης Αϊβαλιώτου

Τη γνωρίσαμε ως μικρή αδελφή της «Ψιλικατζούς», αστεία και συγκινητική, στο πλάι της Ελένης Ουζουνίδου στην πετυχημένη παράσταση του θεάτρου Vault, βασισμένη στο best seller της Κωνσταντίνας Δελημήτρου, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καρατζιά. Μόνες οι δυο τους επί σκηνής μας έδωσαν με τρόπο ανάλαφρο τη δική τους εκδοχή επάνω σε ένα θέμα – αγκάθι, τη γυναικεία υπογονιμότητα.

Κάποια πράγματα μοιάζουν απλά, στην πραγματικότητα όμως χρειάζεσαι ένα οπλοστάσιο τεχνικής και χρόνια δουλειάς για να υποδυθείς ρόλους όπως αυτόν της αδελδής που λειτουργεί υποστηρικτικά. Η Άννα Ψαρρά και μόνο με το βλέμμα της ήταν αρωγός συναισθημάτων, φυσικότητας και αμεσότητας. Οι σιωπές της ήταν άξιες παρατήρησης.
Πρόκειται για μια ηθοποιό που διαθέτει μέτρο, ήθος, χιούμορ και δίνει στις ηρωίδες που υποδύεται «ανθρώπινα» χρώματα.
Έχει παίξει επίσης στις παραστάσεις «Η γειτονιά των αγγέλων» (2013) σε σκηνοθεσία Κώστα Τσιάνου και «Τρεις αδελφές» (2016) σε σκηνοθεσία Ανδρονίκης Αβδελιώδη.

Χαριτωμένη και δροσερή, απροσποίητη, αυθόρμητη και καίρια, φέτος στη Μικρή Σκηνή του θεάτρου «Άλμα» αναλαμβάνει άλλον έναν απαιτητικό και με πολλαπλά επίπεδα ρόλο. Υποδύεται στο ποιητικό κείμενο της Αναστασίας Βούλγαρη «Όρκος Στο Παρόν», σε σκηνοθεσία Αλέξιου Κοτσώρη, μια γυναίκα που αναμετράται με τη μοναξιά της, τη ζωή, τον κοινωνικό περίγυρο, τον χρόνο και θρηνεί την απώλεια του αγαπημένου της που χάθηκε στις μεγάλες φωτιές. Μάχεται για να είναι και πάλι με εκείνον που αγάπησε, καθώς πλέον αντιλαμβάνεται ότι δεν μπορεί να συνεχίσει χωρίς αυτόν.

Για τον ρόλο αυτό, τη μέχρι τώρα θεατρική της ζωή, τα παιδικά της χρόνια, τους δασκάλους της και πολλά ακόμη μας μιλά στη συνέντευξη που ακολουθεί η ταλαντούχα Άννα Ψαρρά.

 

 

Άννα, από πού κατάγεσαι, πού γεννήθηκες και τι έντονες αναμνήσεις έχεις από την παιδική σου ηλικία;

*Από την Κύθνο. Από τις όμορφες Κυκλάδες! Και οι δύο μου γονείς κατάγονται από εκεί. Όλα τα καλοκαίρια μου και μια τάξη του Δημοτικού τα πέρασα στην Κύθνο. Τους χειμώνες μου μεγάλωνα στο Λαύριο. Και ανάμεσα σε αυτά, τρία μεγάλα ταξίδια με καράβι, το ένα στην Αφρική και τα δύο στην Ιταλία ως κόρη του καπετάνιου. Και πολλά ακόμα. Οι αναμνήσεις των παιδικών μου χρόνων είναι έντονες και συχνά θεραπευτικές.

Πώς μπήκαν η υποκριτική και το θέατρο στη ζωή σου;

*Μου άρεσε να συμμετέχω στις παραστάσεις του σχολείου κι ακόμα θυμάμαι μου άρεσαν πολύ οι Απόκριες. Άρα μάλλον με έλκυε η διαδικασία της μεταμόρφωσης και η ησυχία που προϋποθέτει μια θεατρική παράσταση, ναι. Αυτή η μαγεία της απόλυτης ησυχίας. Δεν μου άρεσε η φασαρία κι εκεί έβρισκα λύτρωση. Συνέχισα και στο Γυμνάσιο να παίζω και στην πρώτη Λυκείου μπήκα από παρότρυνση του φίλου μου ηθοποιού, Δημήτρη Μικιού, στη θεατρική ομάδα Λαυρίου. Εκεί ξεκίνησε για μένα ένα μαγικό ταξίδι.

Ποιοι υπήρξαν οι αγαπημένοι σου δάσκαλοι;

*Ο δάσκαλος της καρδιάς μου είναι ο σκηνοθέτης Λάκης Καραλής. Τον γνώρισα στην εφηβεία μου. Ήταν ο σκηνοθέτης της θεατρικής ομάδας Λαυρίου.
Βρέθηκα από τα δεκάξι μου μέχρι τα δεκαεννιά να ακούω ιστορίες για τη Μακρόνησο και την εξορία, για συναυλίες σε διάφορα μέρη του κόσμου με τον Μίκη Θεοδωράκη, για παραστάσεις με τον Μαρωνίτη, να διαβάζω Σαίξπηρ, Αριστοφάνη, Αισχύλο, Κορομηλά, Μποστ, Περέκ, να πηγαίνω σε φεστιβάλ θεάτρου στην Τουρκία και στη Γαλλία και να διδάσκομαι από δασκάλους από διάφορα μέρη του κόσμου, να βλέπω θέατρο από Γάλλους, Άγγλους, Πολωνούς, Ιταλούς.
Μετά συνέχισα στη σχολή του «Εμπρός» όπου εκεί είχα δασκάλους τον υπέροχο Τάσο Μπαντή με το πάθος του και την επιμονή του, τη Ράνια Οικονομίδου με την εξυπνάδα της, τον αγαπημένο μου και σημαντικό Δημήτρη Καταλειφό. Επίσης θα έλεγα πως έχω διδαχθεί πολλά από τη συνεργασία και γνωριμία μου με τη δημιουργό Λίνα Νικολακοπούλου αλλά και τον σπουδαίο δάσκαλο Βασίλη Παπαβασιλείου.

Η οικογένειά σου ενθαρρύνει τη σταδιοδρομία σου στο θέατρο;

*Όλη η οικογένεια αγαπάει το θέατρο. Η μικρή μου αδερφή σπούδασε θεατρολογία. Η μεγαλύτερη είναι σε θεατρική ομάδα. Η μαμά συμμετέχει και στη χορωδία. Ο μπαμπάς μας απαγγέλλει εξαιρετικά Νίκο Καββαδία. Όλοι τους με στηρίζουν με διακριτικότητα και σεβασμό. Τους ευχαριστώ και τους αγαπώ πολύ.

 

 

Αυτό τον καιρό παίζεις στο έργο της Αναστασίας Βούλγαρη «Όρκος στο Παρόν» στο θέατρο “Άλμα” σε σκηνοθεσία Αλέξιου Κοτσώρη. Τι θα ήθελες να μας πεις για την παράσταση;

*Καταρχήν είμαι ενθουσιασμένη. Πρόκειται για ένα κείμενο ποιητικό και αυτό με εξιτάρει ιδιαίτερα. Θα έλεγα πως πρόκειται για έναν ύμνο στην αγάπη. Μια γυναίκα μόνη, ανήμπορη να αντιμετωπίσει την καθημερινότητα χωρίς τον αγαπημένο της κοντά της. Τον επιζητά, της λείπει. Κι εκείνος που πια δεν βρίσκεται υλικά στο παρόν αντιστέκεται να φύγει και ως φάντασμα κυκλοφορεί εν αγνοία της στο σπίτι τους και την καλεί κοντά του. Τι θα γίνει τελικά; Όποιος θέλει να μάθει ας έρθει στην παράστασή μας να το μάθει από κοντά.

Τι θα ήθελες να μας πεις για το χαρακτήρα που υποδύεσαι;

*Η γυναίκα που υποδύομαι βρίσκεται σε ένα υπαρξιακό αδιέξοδο. Έχει χάσει τους γονείς της, τον αγαπημένο της και τη δουλειά της. Προσπαθεί να κρατηθεί από τις αναμνήσεις. Η επαφή της με τον έξω κόσμο είναι σχεδόν αδύνατη. Παλεύει να κρατηθεί στη ζωή.

 

 

Περίπου 150 παραστάσεις με την επιτυχημένη “Ψιλικατζού”. Πώς νιώθεις που έκλεισε αυτός ο κύκλος;

*Νιώθω πλήρης και ευτυχής. Ολοκληρώθηκε με επιτυχία ένα ταξίδι που όσο διήρκεσε ήταν αποκαλυπτικό και απολαυστικό. Θα μου μείνει αξέχαστο.

Τι θα έχεις να θυμάσαι από την Ελένη Ουζουνίδου;

*Τι να πει κανείς για την Ελένη Ουζουνίδου; Η ενέργειά της, το βλέμμα της. Τα γέλια που κάναμε. Η φροντίδα της… Τα υπόλοιπα τα κρατάω για μένα. Σίγουρα είναι μοναδική. Εκείνη με κάλεσε στην «Ψιλικατζού» να είμαι η αδερφή της και όποτε θα το σκέφτομαι, πάντοτε θα με πιάνει η ίδια συγκίνηση. Την ευχαριστώ.

 

 

Πώς θα χαρακτήριζες τη συνεργασία με τον Δημήτρη Καρατζιά και τη «φιλοξενία» στον πολυχώρο Vault, όπου παίχτηκε η “Ψιλικατζού”;

*Όταν βρεθήκαμε στην πρώτη πρόβα να διαβάσουμε το κείμενο ένιωσα αμέσως με τον Δημήτρη Καρατζιά, ότι είναι ένας άνθρωπος ευγενικός και με αθωότητα.
Έχει πάθος και μεγάλη κατανόηση απέναντι στον ηθοποιό. Ο Μάνος Αντωνιάδης από την άλλη που «έντυσε» με την όμορφη μουσική του την παράσταση και είναι και ο συνιδιοκτήτης του Vault, είναι ένας άνθρωπος δοτικός και πάντα χαμογελαστός. Βάζω άριστα λοιπόν σε αυτή την συνεργασία.

Σε μια πρόταση για την τηλεόραση τι θα απαντούσες;

*Δεν ξέρω ειλικρινά. Μάλλον ως επαγγελματίας, θα σκεφτόμουν ότι είναι και αυτό ένα μέσο, που ο ηθοποιός έχει για να δείξει τη δουλειά του. Σίγουρα πάντως θα ήταν σοβαρό κριτήριο το σενάριο, ο/η σκηνοθέτης και οι συνεργάτες.

Πώς θα χαρακτήριζες τους ηθοποιούς της γενιάς σου;

*Σε ένα πολύ γενικό πλαίσιο θα ήταν μάλλον λάθος να κάνω τον όποιο χαρακτηρισμό. Σίγουρα υπάρχουν κάποιοι που τους εκτιμώ βαθιά και τους αισθάνομαι με κάποιον περίεργο τρόπο συγγενείς μου, καλλιτεχνικά.

Με την κρίση γίναμε όλοι πιο εφευρετικοί;

*Πάντα καταφερτζής ήταν ο Έλληνας. Νομίζω ότι απλά με την κρίση απενοχοποιήθηκε η λαμογιά. Πάντως πιο ώριμοι δεν πιστεύω ότι έχουμε γίνει.

Είσαι πολύ νέα ηθοποιός ακόμη, ωστόσο έχεις νιώσει να βρίσκεσαι σε αδιέξοδο;

*Θα έλεγα πως είμαι σε μόνιμο αδιέξοδο. Δεν συμφιλιώνομαι εύκολα με την αναρχία που υπάρχει και την έλλειψη οργάνωσης που επικρατεί παντού. Όπως και με τη βιασύνη και την έκπτωση χρόνου που συμβαίνει, στην προετοιμασία των σύγχρονων παραστάσεων. Θα έλεγα πως είμαι περισσότερο κοντά στη φιλοσοφία και τον τρόπο δουλειάς του αείμνηστου Λευτέρη Βογιατζή.

Η αίσθηση της φιλίας πόσο επηρεάζει μια θεατρική δουλειά;

*Η φιλία και η δουλειά είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Και τα δύο έχουν ως βασικό συστατικό την αγάπη. Οπότε σίγουρα όταν υπάρχει αγάπη, όλοι είμαστε καλύτεροι σε ό,τι κάνουμε.

Θα ήθελες να παίζεις με ένα μικρό σχήμα, σε ένα περιφερειακό θέατρο, με νέους συντελεστές και χαμηλό προϋπολογισμό; Ή πιστεύεις ότι αυτό δεν θα σε βοηθούσε να αναδείξεις τα ταλέντα σου;

*Ποτέ δεν ξέρεις τι θα σου αποκαλύψει ένα νέο εγχείρημα. Σε εμένα έχει συμβεί να βρεθώ σε τέτοιες συνθήκες και να προκύψουν ωραία πράγματα. Δεν έχω γενικά προκαταλήψεις.

Γιατί τόσα πολλά θέατρα στην Αθήνα, κατά τη γνώμη σου;

*Γιατί είμαστε ένας λαός που θέλει να αρθρώνει λόγο απέναντι σε οτιδήποτε, πότε δειλά και πότε με γενναιότητα.

Τι ρόλο παίζει το χιούμορ στη ζωή σου και στη ζωή γενικότερα;

*Από μικρή κατάλαβα ότι το γέλιο, μπορεί να απαλύνει τον πόνο του φορτίου που ο καθένας μας κουβαλάει. Μάθαινα ανέκδοτα να τα λέω στις παρέες, τους έκανα γκριμάτσες… και κάπου στην εφηβεία με θυμάμαι να χορεύω με τις ώρες. Λοιπόν ο χορός και η μουσική είναι ο πιο εύθυμος τρόπος να αντιμετωπίσεις τη ζωή! Μεγαλώνοντας, εξακολουθούν το γέλιο, ο χορός και η μουσική να είναι το οξυγόνο μου.

Ποιους θαυμάζεις στη λογοτεχνία, στη ζωγραφική, στο σινεμά;

*Είναι πολλοί. Θαυμάζω τους Έλληνες ποιητές. Από τους τραγικούς έως και σήμερα. Σπουδαίοι και δεν θα αναφέρω ονόματα γιατί ευτυχώς δεν θα μας έφταναν κάποιες σελίδες. Από την ελληνική λογοτεχνία τι να πρωτοδιαλέξεις; Πραγματικά μεγάλο το εύρος. Από την παγκόσμια; Χάος… Στη ζωγραφική τώρα… Πω πω… Πόσοι ζωγράφοι… Στο σινεμά; Αμέτρητες ταινίες. Καταλήγω απλά να χαρώ με το πόσο όμορφη είναι η τέχνη, που οι άνθρωποι δημιουργούν, όποια και είναι, όπου κι αν συμβαίνει. Και ευτυχώς είναι απεριόριστη. Τι ωραία!

Τι θεωρείς πιο σημαντικό, την εικόνα που δείχνεις στους άλλους ή την εικόνα προς τον ίδιο σου τον εαυτό;

*Καμιά φορά η εικόνα που έχω για τον εαυτό μου δεν είναι και η καλύτερη, γιατί γίνομαι αυστηρός κριτής. Εκείνες τις στιγμές που μου συμβαίνει αυτό και οι άνθρωποι που είναι κοντά μου, μου φανερώνουν την καλή μου εκδοχή, εκείνες οι στιγμές… είναι απαραίτητες. Πάντως ιδανικά θα ήταν ωραίο να μην κρίνουμε και να σεβόμαστε ο ένας τον άλλο και ο καθένας τον εαυτό του.

Τι σημαίνει για σένα η λέξη “λάθος”;

*Ενέργεια ή παράλειψη, που αποκλίνει ή που έρχεται σε αντίθεση με το ορθό, το επιτυχημένο, το επιθυμητό. Όμορφη λέξη, ανθρώπινη. Να την αγκαλιάσεις πρέπει.

Και η λέξη “ψέμα”;

*Λόγος που δεν είναι αληθινός, που είναι αντίθετος με την αλήθεια. Παράξενη λέξη. Να την προσέξεις πρέπει.

Οι λέξεις «έρωτας» και αγάπη»;

*Η ζωή μου σε δύο λέξεις… Ευτυχώς είμαι τυχερή. Ευχαριστώ τον Θεό.

Υπάρχει κάτι κοινό ανάμεσα στο φόβο και στο θυμό;

*Θυμώνω να φοβάμαι και φοβάμαι να θυμώνω… Άβυσσος… Πάντως και τα δύο τα ενεργοποιεί η αδικία.

Τι ονειρεύεσαι για το μέλλον;

*Ονειρεύομαι να μη σταματήσω να κάνω όνειρα και να δημιουργώ. Το μέλλον ευτυχώς διαρκεί πολύ… Πιστεύω άλλωστε στην αιωνιότητα.

Έχεις ελεύθερο χρόνο και πώς τον αξιοποιείς;

*Ο χρόνος περνάει όμορφα. Είμαι με ανθρώπους που αγαπώ. Κάνω διάφορα. Γενικά τον χρόνο τον έχω αφήσει ελεύθερο, δεν του έχω περάσει αλυσίδες.

Οι Έλληνες είμαστε δημοκράτες στην πράξη;

*Το να πιστεύεις στη δημοκρατία, σημαίνει να αναπτύσσεις ελεύθερα πρωτοβουλίες, να μην είσαι αδιάφορος πολίτης, να ενδιαφέρεσαι για την πρόοδο όχι την προσωπική αλλά της κοινωνίας. Σίγουρα είμαστε νέοι θεωρώ ακόμα στην πράξη, μακάρι να ενηλικιωθούμε.

Ποιον ήρωα ή ηρωίδα του αρχαίου δράματος θα ήθελες να υποδυθείς;

*Την Αντιγόνη. Κάθε φορά που τη διαβάζω, ταράζομαι. Όμως γενικά δεν ονειρεύομαι ρόλους αλλά συναντήσεις με ανθρώπους που να είναι ικανοί και να έχουν κάτι να πουν.

Ποια είναι η σχέση σου με τα ζώα; Έχεις κατοικίδιο;

*Δεν έχω κανένα κατοικίδιο. Όμως αγαπώ πολύ τα ζώα. Χαίρομαι που η φύση είχε τόσα κέφια και δημιούργησε όλη αυτή την υπέροχη και μοναδική ποικιλία ζωής!

Ευχαριστώ πολύ, Άννα!

*Σας ευχαριστώ πολύ κι εγώ!

 

 

Όρκος Στο Παρόν
Θέατρο Άλμα – Μικρή Σκηνή

Το ποιητικό κείμενο της Αναστασίας Βούλγαρη «Όρκος Στο Παρόν» παρουσιάζεται στη Μικρή Σκηνή του Θεάτρου “Άλμα” από 14/2/2020 και για 6 μόνο παραστάσεις σε σκηνοθεσία Αλέξιου Κοτσώρη.

Συντελεστές

Κείμενο | ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΒΟΥΛΓΑΡΗ
Σκηνοθεσία | ΑΛΕΞΙΟΣ ΚΟΤΣΩΡΗΣ
Μουσική | ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΙΟΛΑΣ
Στίχοι τραγουδιών | ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΠΑΝΤΑΖΗ
Βοηθός σκηνοθέτη | ΜΑΡΙΑ ΚΟΚΟΥ
Φωτογραφίες | ΑΝΤΩΝΗΣ ΔΙΑΣΚΟΥΡΗΣ
Παραγωγή | ΑΠΟΗΧΟΣ ΔΗΜΟΣΙΑ ΘΕΑΜΑΤΑ

Παίζουν:
ΑΝΝΑ ΨΑΡΡΑ | ΑΛΕΞΙΟΣ ΚΟΤΣΩΡΗΣ

Στα τραγούδια της παράστασης ακούγεται η ΑΡΓΥΡΩ ΚΑΠΑΡΟΥ

Μια παράσταση για την πίστη και τον έρωτα στην πιο ολοκληρωμένη του διάσταση, όταν το ιδεατό γίνεται πραγματικότητα.
Ένα ποιητικό κείμενο της Αναστασίας Βούλγαρη, από τη συλλογή «Το φως λιγόστεψε στην άκρη της πόλης» (εκδόσεις Εύμαρος, 2016), που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στο θέατρο.
Για τις ανάγκες της παράστασης ο πολυτάλαντος Σταύρος Σιόλας συνέθεσε πρωτότυπα τραγούδια σε στίχους που έγραψε ειδικά για την παράσταση η Παναγιώτα Πανταζή. Τα τραγούδια ερμηνεύει με την μαγική βελούδινη φωνή της η Αργυρώ Καπαρού.

  • 14/2/2020 – 23/2/2020

Παραστάσεις:
Παρασκευή 14 & 21 Φεβρουαρίου ώρα 20:00
Σάββατο 15 & 22 Φεβρουαρίου ώρα 20:00
Κυριακή 16 & 23 Φεβρουαρίου ώρα 18:30

Διάρκεια: 60’

Τιμές εισιτηρίων: 13 €| 10 € φοιτητές, άνεργοι, ΑμεΑ, 65+

Προπώληση: viva.gr και στα ταμεία του θεάτρου ΑΛΜΑ, τ. 210 5220100

Διεύθυνση: Ακομινάτου 15, Αθήνα 104 37

 

Αναλυτικά, διαβάστε εδώ: Το ποιητικό κείμενο της Αναστασίας Βούλγαρη «Όρκος στο Παρόν» στο θέατρο “Άλμα”

Σχετικά άρθρα

Κυνηγήστε μας

6,398ΥποστηρικτέςΚάντε Like
1,713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε


Τελευταία άρθρα

- Advertisement -