Γράφει η θεατρολόγος Μαρία Μαρή
Στη σκηνή του «Αγγέλων Βήμα» έλαβε χώρα ένα «φονικό στα σκοτεινά». Δημιουργήθηκε ένα θρίλερ με τον αγγλικό τίτλο «Murder in the Dark».
Πρόκειται για το έργο του Torben Betts που ανέβηκε σε μετάφραση της Μαργαρίτας Δαλαμάγκα – Καλογήρου και σε σκηνοθεσία του Αλέξιου Κοτσώρη.
Ο ίδιος ο Betts λέει ότι γράφει «διασκεδαστικές τραγωδίες». Είναι αλήθεια ότι μέσα από ένα έργο θρίλερ θίγει ζητήματα και όψεις του σύγχρονου ανθρώπου, ενώ ο ίδιος δείχνει να διακατέχεται από βαθιά ηθικά ερείσματα και αξίες.
Όταν ένας άνθρωπος έχει επί ματαίω προσπαθήσει να διαχειριστεί τα σκοτάδια του, τα προσωπικά μικρά ή μεγάλα εγκλήματα, δοθείσης ευκαιρίας, αυτά ζητούν ανελέητα το μερίδιό τους, το χώρο τους. Μια νύχτα σκοτεινή, υπό την επήρεια αλκοόλ χαλαρώνουν οι ασφάλειες και εισβάλλουν οι δαίμονες. Οι εφιάλτες ζητούν την εξαργύρωση των πληγών του. Θα επελάσουν και δεν θα αφήσουν στην κυριολεξία τίποτα όρθιο.
Ο σκηνοθέτης Αλέξιος Κοτσώρης και οι συμπαίκτες του στη σκηνή πέτυχαν να δημιουργήσουν ένα έργο με σασπένς, κράτησαν με το βλέμμα τους το κοινό σε μια εγρήγορση, ενώ το ενέταξαν εντελώς στο πλαίσιο μιας παράστασης θρίλερ.
Ο Ντάννυ (Αλέξιος Κοτσώρης) και ο Γουίλιαμ (Νίκος Παντελίδης) είναι δύο αδέλφια μουσικοί και παλιοί συνεργάτες. Η άμετρη φιλοδοξία του Ντάννυ τον ώθησε να εγκαταλείψει το συγγενικό σχήμα και να ξεχυθεί σε μεγάλες σκηνές και σε άλλα συγκροτήματα, να γίνει γνωστός και τελικά να μην υπάρχει τίποτα να κορέσει την υπερφίαλη φιλοδοξία του, με αποτέλεσμα να διαλύσει το γάμο του και να έρθει σε ανταγωνιστική σχέση με τον γιο του, επίσης μουσικό.
Τι νόημα έχει να ξεπουλά κάποιος τους δικούς του ανθρώπους για τη δόξα;
Ο Ντάννυ είναι ο έκπτωτος ήρωας. Βυθίζεται στη μέθη και τη λήθη για να αντιμετωπίσει το αδιέξοδό του. Το ατύχημα τους φέρνει όλους παραμονή Πρωτοχρονιάς σε μια απομονωμένη αγροικία στην Αγγλία, όπου πέντε άτομα φιλοξενούνται από μια ιδιόρρυθμη ηλικιωμένη ιδιοκτήτρια, την κυρία Μπέιτμαν (Αθηνά Μαυρομάτη), που μόνο φόβο και ανησυχία προκαλεί, ενώ δείχνει να γνωρίζει πολλά για όλους.
Ο Ντάννυ συνοδεύεται από τη νεαρή του σύντροφο Σάρα (Θέμις Γκέκου), μια πανέμορφη, δυναμική κοπέλα με απαιτήσεις, εμμονή με το ανύπαρκτο wifi και διεκδικήσεις ανέσεων.
Μαζί και η πρώην γυναίκα του Ρεμπέκα (Ειρήνη Δερµιτζάκη), πλήρως απογοητευμένη από εκείνον, μια γυναίκα όμως που συνέχισε τη ζωή της.
Δίπλα, ο γιος τους Τζέικ (Γιάννης Ζερβός), μουσικός, που λόγω του ατυχήματος έχασε τη συναυλία στην οποία θα συμμετείχε στο Λονδίνο.
Στην παρέα και ο αδελφός του Γουίλιαμ (Νίκος Παντελίδης). Ένας ευαίσθητος, συγκρατημένος άνθρωπος, σπουδαίος μουσικός, ο οποίος μετά τη διακοπή συνεργασίας με τον Ντάννυ αναγκάστηκε να γίνει καθηγητής και να αναλάβει την άρρωστη μητέρα τους.
Η πίεση, η ομίχλη, το ατύχημα, τα φώτα που έσβηναν από την κακοκαιρία, μια τηλεόραση, που έπαιζε μουσική, ενώ δεν είναι καν στην πρίζα και η αινιγματική φυσιογνωμία της ξενοδόχου τους θυμίζει το παιχνίδι «τα τρία μικρά τυφλά ποντίκια», που έπαιζαν με την κυρία που τους φύλαγε, όταν ήταν μικροί και της κρύβονταν, ενώ εκείνη τους έψαχνε στο σπίτι.
Ο ένας κάτω από το κρεβάτι, ο άλλος μέσα στην ντουλάπα να κρατούν την ανάσα τους, μη και τους βρει. Τραυματική εμπειρία για την παιδική ηλικία, που μεταλλάσσεται σε φοβία στην ενήλικη ζωή.
Πόσα πράγματα κάνουν οι ενήλικες και τραυματίζουν, πληγώνουν τα παιδιά τους. Έκτοτε το σκοτάδι τούς προκαλεί φόβο. Το σκοτάδι επίσης της αβεβαιότητας και του μη ελέγχου. Η ζωή είναι απρόβλεπτη, πώς μπορεί κάποιος να τη φοβάται.
Όλοι αυτοί επιστρέφουν από την κηδεία της μητέρας του Ντάννυ και του Γουίλιαμ, γεγονός που πυροδοτεί την ανάλυση των σχέσεων και την αποκάλυψη της αδύναμης επικοινωνίας μεταξύ τους. Η αναμέτρηση με τον εαυτό τους γίνεται συχνά βίαιη και κακοποιητική.
Το φονικό γίνεται στο σκοτάδι και στο φως. Τα φαντάσματα κυβερνούν τη ζωή του ανθρώπου, ειδικά όταν εκείνος τους παραδίνεται αμαχητί. Το ζητούμενο μοιάζει μακρινό και αναφέρεται από την ξενοδόχο στην αρχή της παράστασης.
Η ευτυχία έρχεται από μέσα από τον άνθρωπο, μέσα από την ψυχή του και όχι απ’ έξω. Το χρήμα, η δόξα, η αναγνωρισιμότητα, έχουν το τίμημά τους και βέβαια δεν ολοκληρώνουν τον άνθρωπο, αλλά τον οδηγούν σε ένα οδυνηρό τέλος.
Όλοι οι ηθοποιοί Αλέξιος Κοτσώρης, Αθηνά Μαυρομάτη, Θέμις Γκέκου, Νίκος Παντελίδης, Γιάννης Ζερβός, Ειρήνη Δερµιτζάκη υπηρέτησαν υπέροχα την σύμβαση του θρίλερ.
Όλοι είχαν να διαχειριστούν τα δικά τους αδιέξοδα, απλά ο Ντάννυ τα συμπύκνωσε όλα στο πρόσωπό του.
Όλοι έχουν καταφύγει σε πανάκειες, όπως η Ρεμπέκα, που επέλεξε ένα alter ego του πρώην συζύγου της και ο Γουίλιαμ το υποκατάστατο οικογένειας που δεν κατάφερε να έχει. Η νέα γενιά χαμένη στη μετάφραση, ενώ η ξενοδόχος δείχνει να στήνει τη σκακιέρα αποτραβηγμένη μακριά από τους ανθρώπους, με μόνη συντροφιά έναν πελώριο σκύλο φύλακα.
Κάθε θεατρικό είδος έχει την αξία του και βέβαια τις απαιτήσεις του.
Εδώ υπηρετήθηκε σωστά. Σκηνοθετικά απολύτως λειτουργικά από τον Αλέξιο Κοτσώρη και ερμηνευτικά από τον ίδιο και τους συνεργάτες του στο επίπεδο και το ύψος που απαιτούνταν.
***
