Τον γνωρίσαμε στις ταινίες της δεκαετίας του ’60. Τον αγαπήσαμε στις ταινίες του ’90. Τον θαυμάσαμε στο Υπόγειο του Κουν αλλά και στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος.
Τώρα ο Αλέκος Ουδινότης στα 85 του, την Κυριακή 15 Μαρτίου 2020, πήρε το «τελευταίο ρόλο» της ζωής του περνώντας στην απέναντι όχθη…
Ο αγαπημένος ηθοποιός και δάσκαλος, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1935 και σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν απ’ όπου αποφοίτησε το 1960. Σπούδασε επίσης μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Ως «Μέτων» εμφανίστηκε για πρώτη φορά στους «Όρνιθες» του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία Καρόλου Κουν στο Ηρώδειο, για το Φεστιβάλ Αθηνών, στις 29 Αυγούστου 1959.
Ακολούθησε το «Γύρνα πίσω άγγελέ μου», «Οι καρέκλες», «Η άνοδος του Αρτούρο Ούι», «Ο ρινόκερως», «Ανδόρρα», «Ο θάνατος του εμποράκου», «Ο βασιλιάς πεθαίνει – Ο αρχηγός», «Πρωτοποριακό Κουαρτέτο – Η θυρίδα», «Ο παγοπώλης έρχεται», «Η νύχτα της ιγκουάνα», «Με το ίδιο μέτρο», «Οιδίπους Τύραννος» (στο Ηρώδειο και στο Διεθνές Φεστιβάλ του Λονδίνου, στο Θέατρο Aldwych), «Τρωίλος και Χρυσηίδα».
Συνέχισε από το 1974 την πορεία του στο ΚΘΒΕ με την παράσταση «Ο βυσσινόκηπος» του Αντόν Τσέχωφ.
Πήρε επίσης μέρος στις παραστάσεις: «Θείος Βάνιας» του Αντόν Τσέχωφ, σε σκηνοθεσία Κώστα Καζάκου (1993), «Ο πρέπων θάνατος» του Σπύρου Γαλαίου, σε σκηνοθεσία Τάκη Καλφόπουλου (1993), «Ο επιστάτης» του Χάρολντ Πίντερ, σε σκηνοθεσία Αλέκου Ουδινότη (1992), «Μια ευαίσθητη ισορροπία» του Έντουαρντ Άλμπη, σε σκηνοθεσία Νίκου Αρμάου (1991), «Πάρτυ γενεθλίων» του Χάρολντ Πίντερ, σε σκηνοθεσία Στέλιου Γούτη (1989), «Το παιχνίδι των ρόλων» του Λουίτζι Πιραντέλλο Λουίτζι, σε σκηνοθεσία Ροζάριο Κρεσέντσι (1987), «Η σιωπή της Άλκηστης» της Τίνας Στεφανοπούλου και της Ομάδας Νέμεση την οποία σκηνοθέτησε ο ίδιος.
Φυσικά δεν έλειψε από τις ταινίες του Θόδωρου Αγγελόπουλου: «Μια αιωνιότητα και μια μέρα» (1998) και «Το βλέμμα του Οδυσσέα» (1995).
Επίσης πήρε μέρος στις ταινίες: «Μια μέρα τη νύχτα» (2001), «Ούλοι εμείς, εφέντη» (1998), «Ο κύριος με τα γκρι» (1997), «Ήσυχες μέρες του Αυγούστου» (1991), «Το προξενιό της Άννας» (1972), «Ο αήττητος» (1971) και «Βαβυλώνια» (1970).
Τον είδαμε ακόμη, στις ταινίες: «Κατηγορώ τους δυνατούς» (1970), «Για την τιμή και για τον έρωτα» (1969), «Ένας άνδρας με συνείδηση» (1969), «Η κραυγή μιας αθώας» (1969), «Η οδύσσεια ενός ξεριζωμένου» (1969), «Η σφραγίδα του Θεού» (1969), «Τρικυμία μιας καρδιάς» (1969), «Φτωχογειτονιά, αγάπη μου» (1969), «Ποτέ δεν είναι αργά» (1968), «Ταπεινός και καταφρονεμένος» (1968), «Το παρελθόν μιας γυναίκας» (1968), «Άδικη κατάρα» (1967), «Εμείς οι αμαρτωλοί» (1966), «Κοινωνία ώρα μηδέν» (1966), «Διψασμένη γι’ αγάπη» (1965), «Λολίτες της Αθήνας» (1965), «Με λύγισε η φτώχεια» (1965).
***
Ο αποχαιρετισμός του Αλέκου Ουδινότη θα γίνει τη Δευτέρα 16 Μαρτίου 2020, στις 10:45 π.μ., στα Κοιμητήρια «Αναστάσεως Του Κυρίου», στη Θέρμη (Στ. Καζαντζίδη 28, Πυλαία-Χορτιάτης 555 35. Τηλέφωνο: 231 – 331.82.94)
– Διαβάστε επίσης:
Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος αποχαιρετά τον ηθοποιό Αλέκο Ουδινότη
