Του Παναγιώτη Μήλα
Κιτρινισμένες φωτογραφίες, κάποιες λίγο ξεθωριασμένες. Οι μνήμες όμως ζεσταίνουν τις καρδιές. Οι δάσκαλοι και οι δασκάλες μας, οι συμμαθητές και οι συμμαθήτριές μας.
Δευτέρα 11 Σεπτεμβρίου 2023 θα χτυπήσει το κουδούνι για να καλέσει τα παιδιά του Δημοτικού, του Γυμνασίου και του Λυκείου.
Χτύπησε και η δική μας καρδιά με σκόρπιες σημειώσεις.
*Πώς να ξεχάσεις το 70o Δημοτικό Σχολείο Αθηνών στους πρόποδες της Ακρόπολης στην οδό Καλλισπέρη που κτίστηκε με την υπογραφή του Πάτροκλου Καραντινού το 1931. Είναι χαρακτηριστικό έργο του μοντέρνου κινήματος στη χώρα μας. Συμπεριλαμβάνεται στα 30 κτήρια που προβάλλουν την Πολιτιστική κληρονομιά της Αθήνας.
Αναμνήσεις μέσα από όλες τις αισθήσεις.
ΑΚΟΗ. Το κουδούνι, οι φωνές και το παιχνίδι στο διάλειμμα, η δασκάλα και ο δάσκαλος να σε καλούν στον πίνακα για …ανάκριση. Καυγάδες για το ντέρμπι της Κυριακής.
ΑΦΗ. Το ντύσιμο τετραδίων και βιβλίων με την αξέχαστη μπλε χάρτινη κόλλα. Μετά η τοποθέτηση με προσοχή της ετικέτας και το γράψιμο του θέματος σε κάθε τετράδιο ή βιβλίο. Οι σημειώσεις και η …ζωγραφική πάνω στα βιβλία άρχιζε αργότερα.
ΓΕΥΣΗ. Τυρί …κόκκινο και χυμός, κάτι σαν δεκατιανό ως συσσίτιο. Αργότερα ένα κουλούρι Θεσσαλονίκης και μια λεπτή φέτα τυρί από την κυρία Βάσω. Κάποια παιδιά έφερναν κάτι δικό τους από το σπίτι ή για να το φάνε ή για να το πετάξουν πίσω από τον φράκτη για να κάνουν δίαιτα.
ΟΡΑΣΗ. Όμορφες εικόνες, κυρίως στα αναγνωστικά βιβλία. Αγαπημένα πρόσωπα και στην έδρα του δασκάλου και στα διπλανά θρανία. Εικόνες από αγαπημένα εξωσχολικά βιβλία, από εκδρομές. Εικόνες από επισκέψεις σε μουσεία, αρχαιολογικούς χώρους και γειτονιές της πόλης.
ΟΣΦΡΗΣΗ. Μεθυστική η μυρωδιά από τις δερμάτινες σχολικές τσάντες και από τις φρεσκοπλυμένες μαθητικές ποδιές…
Όλα αυτά μέχρι και σήμερα μάς δίνουν δύναμη ακόμα και σε δύσκολες στιγμές.
«Ξαναγυρίζω στο σχολείο»
Του Στέλιου Σπεράντσα
Μὲ νέα χαρὰ ξαναγυρίζω
στὸ ἀγαπημένο μου σχολειό.
Σὲ ξαναβρίσκω μὲ λαχτάρα.
μικρὸ θρανίο μου παλιό.
Γωνιά, ποὺ πέρσι σὲ κρατοῦσα,
σὰν μιὰ φωλίτσα μου, ὦ γωνιά,
δὲν θὰ μὲ ἰδῇς νὰ εἶμαι κοντά σου
ξανὰ καὶ τούτη τὴ χρονιά.
Μιὰ ἄλλη γωνιὰ στὴν ἄλλη τάξι
τώρα, γιὰ κοίτα, καρτερεῖ.
Κρατῶ βιβλία πιὸ μεγάλα
κι ἔχω ἕνα χρέος πιὸ βαρύ».
***
*Το Δημοτικό Σχολείο του Ξυνού, το 95ο στη γωνία των οδών Θεοδώρου Γεωμέτρου και Σωστράτου, μια ανάσα από το θρυλικό βιβλιοχαρτοπωλείο του Λαρόζα όπου εκεί ήταν ο παράδεισος της ανταλλαγής – ενοικίασης των περιοδικών «Μίκυ Μάους» και «Μικρός Ήρως». Είχε πάρει το όνομά του από τον ιδιοκτήτη του κτηρίου ο οποίος το είχε ενοικιάσει στο υπουργείο Παιδείας.
***
Κιτρινισμένες φωτογραφίες με τη Βασιλική Σταυράκη, την Αννίτα Σταυράκη, τον Αντώνη Παπαϊωάννου, τη Μελπομένη Παπαϊωάννου, τον Αναστάσιο Γεωργαντόπουλο, τον Γιώργη Κρόκο τον κύριο Μαγγούλια και την κόρη του Έλλη, στην Α’ δημοτικού τη Βάσω Αγγελακοπούλου.
Θυμόμαστε τον Βασίλη Παπαδόπουλο, την Κλεοπάτρα Ντανου, τη νηπιαγωγό Κρυσταλλία Χαλικιώτου και την κυρία Άννα. Ακόμα τους κυρίους Σαχίνη, Φετειχανόπουλο και την κυρία Μαρία Γιαννακαρώνη.
*Μοναδικό σε ομορφιά το 93ο Δημοτικό Σχολείο, στο ύψος του Ιερού Ναού του Αγίου Παντελεήμονα Ιλισού, στην κάθοδο της Λεωφόρου Καλλιρόης. Μεγάλες ψηλοτάβανες αίθουσες και ευρύχωρη αυλή. Αξέχαστος διευθυντής ο κύριος Σοφιανόπουλος.
***
Όλοι θυμούνται τον κύριο Σοφιανόπουλο και την κυρία Βούλα. Τη δασκάλα που αγαπούσε ειλικρινά όλα τα παιδιά. Τον διευθυντή Ευαγγελάτο. Την κυρία Κάκια. Τον κύριο Σαμολαδά αλλά και τον κύριο Παναγιώτη με τα κουλούρια στα κάγκελα του σχολείου.
***
«Πρώτη μέρα στο σχολειό»
Του Τέλλου Άγρα
[1899 – 1944]
«Τόση βιάση και σπουδή;
Για πού πας, καλό παιδί;
Κίνησες νωρίς-νωρίς
και τρεχάτος προχωρείς;
Στάσου δα να διασκεδάσεις
με τις ομορφιές της Πλάσης!
Κόψε απ᾿ τα περβόλια πάλι
του χινόπωρου τα κάλλη!»
«Να σταθώ; Δεν ευκαιρώ,
γιατί πάω στο φτερό.
Και που πάω, να στο πω;
Στο σχολειό μου π᾿ αγαπώ!
Άνοιξε για πρώτη μέρα.
Βλέπεις τα παιδιά εκεί πέρα;
Έχουν μόνα τους ταιριάξει
χωριστά κάθε μια τάξη».
«Είσαι, βλέπω, μαθητής.
Μα στον ώμο τι κρατείς,
που με τη ματιά την πρώτη
σ᾿ έκαμα για στρατιώτη;»
«Είναι τ᾿ άρματά μου αυτά,
τ᾿ ακριβά τ᾿ αγαπητά:
Το κοντύλι μου κι η πλάκα,
το βιβλίο μου στη σάκα.
Κι έλα πια να σε χαρώ,
και η ώρα περασμένη,
άκου, ο κώδωνας σημαίνει».
*Τέλος, το Δημοτικό Σχολείο της Μελπομένης Παπαϊωάννου και του Αναστάσιου Γεωργαντόπολου, στο Κουκάκι, Στην οδό Δράκου 9. Σήμερα είναι πεζόδρομος, μια ανάσα από τον σταθμό μετρό «Φιξ». Το κτήριο σώθηκε πρώτα ως μουσική σκηνή «Δίαυλος» με τον Γιάννη Γλέζο και τη Μαρίζα Κωχ. Στη συνέχεια, και μέχρι σήμερα, είναι το Κέντρο Τεχνών «Trii Art Hub» με εξαιρετικό πολιτιστικό πρόγραμμα και επίσης εξαιρετικό χώρο για καφέ.
Οι φωτογραφίες στο θέμα είναι από:
Το 70o Δημοτικό Σχολείο Αθηνών, στους πρόποδες της Ακρόπολης.
Το Δημοτικό Σχολείο, της Θουρίας Μεσσηνίας.
Το Δημοτικό Σχολείο του Ξυνού, το 95ο, στο Νέο Κόσμο.
Τη Σχολή Σταυράκη, στη Γλυφάδα.
Το Δημοτικό Σχολείο της Μελπομένης Παπαϊωάννου, στο Κουκάκι.
Το ΣΤ’ Γυμνάσιο Αρρένων, στον Νέο Κόσμο.
Το 93o Δημοτικό Σχολείο Αθηνών, στην Καλλιρόης.
Επίσης από Σχολεία των Βριλησσίων, της Γλυφάδας και του Ελληνικού.
***
Κλείνουμε, με ευχές για καλή χρονιά και καλή πρόοδο σε όλα τα παιδιά…
